Na relixón tradicional china, Hu Tianbao (en chinu: 胡天保, pinyin: hú tiānbăo; dacuando tamién como 'Wu Tien Bao') yera un dios, el llamáu Dios Coneyu (en chinu: 兔儿神), al que los homes de la ciudá de Fuzhou (pinyin: Fúzhōo), na provincia de Fujian, rezaben cuando se namoraren d'un mozu y queríen ganar el so amor.

Hu Tianbao, que yera por tanto un dios del amor homosexual, tenía'l so orixe nun home nacíu en Fuzhou, onde vivió tola so curtia esistencia; nun se sabe con certidume l'añu de nacencia, pero según testimonios indireutos, paez que nació mientres los primeros años de la dinastía manchú Qing, en redol a 1644.

Hu Tianbao namorar d'un formosu, intelixente y mozu maxistráu y empezó a escorrelo de manera obsesiva, guardando tolos actos públicos nos qu'apaecía. Un día, cegáu pola so pasión, espió en visu al so deséu mientres taba faciendo les sos necesidaes. Al ser descubiertu, foi arrestáu y torturáu a base de muletazos hasta que confesó la so atraición pol maxistráu. Ésti, enrabiado, ordenó aumentar los golpes hasta que-y provocaron la muerte.

La lleenda narra que, por cuenta de que'l crime de Hu Tianbao yera por amor, los funcionarios del submundo decidieron reparar la inxusticia convirtiéndolo nun dios proteutor del amor homosexual. Poco dempués de la so muerte, Hu apaecer al so amáu pa dici-y les siguientes pallabres:

Anque fuera non aparente espiar a un home, foi realizáu namái por motivos del corazón y nun tendría de ser castigáu cola muerte. Agora'l xuez de la Prefeutura Escura nomóme dios de los coneyucos,^[1] encargáu de les cuestiones del amor ente homes: tendrás de construyir un templu nel mio honor.

Más allá del embellecimiento llexendariu, el fechu ye que daquién construyó un templu en memoria de Hu Tianbao. El cultu de Hu Tianbao siguió discretamente mientres casi un sieglu antes d'atraer l'atención de l'autoridá. El primeru en dar testimoniu del cultu foi Zhu Gui (1731-1807), intendente del circuitu de tasación del granu de Fujian en 1765, nel so llibru Cultos prohibíos ya inmorales. Zhu Gui describe la estatua del templu como «dos homes abrazaos; la cara d'unu daqué canoxa pola edá y l'otru tienru y maciu». Prosigue cola descripción del cultu:

Toos esos fistoles viciosos y desgualdraos que, viendo a mozos o homes nuevos, deseyen tener rellaciones ilícites con ellos, recen pa consiguir ayuda del ídolu de yelsu. Depués faen planes p'atraer y llograr l'oxetu del so deséu. Esto conozse como «l'ayuda secreta de Hu Tian Bao»

Si'l pidimientu tuviera ésitu, los creyentes volvíen al templu, conocíu como «Pequeñu Templu Oficial», pa embadurnar la boca del dios con intestinos de gochu entemecíos con azucre.

La estatua y les tablillas de madera atopáu nel templu fueron destruyíes por Zhu Gui nun intentu de «ameyorar el nivel moral» de los habitantes de Fuzhou. El templu foi destruyíu polos xaponeses mientres la Segunda Guerra Mundial.

Referencies

Ver tamién

• Lan Caihe

Bibliografía

• Szonyi, Michael "The Cult of Hu Tianbao and the Eighteenth-Century Discourse of Homosexuality." Late Imperial China - Volume 19, Number 1, June 1998, páxs. 1-25, The Johns Hopkins University Press

Enllaces esternos

• Historia de Wu Tien Bao (n'inglés)
• 兔儿神 The Rabbit God (n'inglés) y (en chinu)