Homolulu - Die Geburt eines Vulkans oder die Versuchung eine Utopie konkret zu machen («Homolulu - La nacencia d'un volcán o la tentación de concretar una utopía») foi'l primer alcuentru internacional d'homosexuales en Frankfurt del Main, Alemaña. Realizar del 23 al 29 de xunetu de 1979, convirtiéndose nel puntu d'entamu pa diversos proyeutos gais y lésbicos.

Etimoloxía y usos

«Homolulu» ta formáu de les pallabres Homoseksualiteit (n'holandés) o Homosexualität (en alemán) y Honolulu, la capital de Hawai, na isla d'Oahu, nel que s'atopa'l famosu barriu y sablera de Waikik, detrás de la que se llevanta los volcanes apagaos Diamond Head y Punchbowl.

N'Ámsterdam, na cai Kerkstraat 23, atopar de 1975 a 1997 la discoteca y café gai lésbicu Homolulu.^[1] Jerry Di Falco, procedente de Filadelfia, pintó en 1988 la obra Political Discussion at the Homo Lulu Cafe in Amsterdam («Discutiniu políticu nel café Homo Lulu n'Ámsterdam»).^[2]

D'esti local, que los organizadores nun conocíen en persona, tomóse emprestáu'l nome pal eventu en Frankfurt.^[3] Por cuenta de que l'eventu tenía de tar abiertu tanto a homes como a muyeres, nun se tomó'l nome schwul (gai, homosexual masculín) nin unu que tuviera deriváu de la pallabra.^[4] Amás, el nome tenía de ser internacional, independiente de la llingua y espertar les asociaciones fayadices.^[3] Los organizadores acomuñaron col eventu una isla autónoma con sableres llenes de palmeres, llibre de too constreñimiento, dixebráu de les normes heterosexuales. Y nun tenía de ser una isla plana, sinón un volcán caliente, de que la so cume poder apoderar meyor la situación. L'eventu tenía de ser un baille sobre'l volcán, nel que s'aldericaría lo qu'esmolecía a los homosexuales na so vida diaria, trabayar contra la continua discriminación y provocárase la so erupción, que tenía de soterrar el xovinismu heterosexista.^[5]

Antecedentes

Nos años 1969 y 1973 se liberalizó el artículu 175, pero la discriminación social y la represión siguíen. Les protestes públiques de grupos de gais prohibíense una y otra vez poles autoridaes llocales. Esistíen dellos casos de gais, que la so homosexualidá fuera probada, a los que se-yos prohibía trabayar como funcionarios. En casos concretos tamién se-yos obligaba a sometese a tratamientos psiquiátricos y médicos. En consecuencia fundóse'l Nationale Arbeitsgemeinschaft Repression gegen Schwule (NARGS, «Grupu de trabayu nacional represión contra gais»), que yera'l segundu intentu de crear una asociación de gais a nivel nacional pa ganar influencia política y poder trabayar de forma más efectiva. L'oxetivu yera que nel tercer tribunal internacional de Russell, que tenía de xulgar les violaciones de los Derechos Humanos na RFA, entamáu pa 1978, nun s'escaeciera a los gais.^[14]

Dientro de NARGS desenvolviéronse estrechos contactos so la direición de Homosexuellen Aktion Hamburg (HAG) y de Initiativgruppe Homosexualität Bielefeld (IHB). El 21 d'agostu de 1977 emitiéronse comunicaos de prensa de los once grupos participantes, nos que se daben a conocer los sos oxetivos. El material aconceyao sobre la represión de los gais tenía de ser apurríu al xuráu de preselección, puestu a disposición de tolos grupos gais y tenía de ser publicáu como folletu, lo qu'asocedió n'ochobre de 1977 sol títulu Schwule gegen Unterdrückung und Faschismus («Gais contra la opresión y el fascismu»).

Man sah einen engen Zusammenhang zwischen der Unterdrückung der Schwulen, deren Existenz die Zwangsheterosexualität in Frage stelle, z.B. Ehe und Männerherrschaft, und der Unterdrückung der lohnabhängig Arbeitenden, die ständig wachsender Repression in der BRD ausgesetzt seien.

Viose una estrecha rellación ente la represión de los gais, que la so esistencia pon n'entredichu la heterosexualidá forzosa, p. ejm. el matrimoniu y el patriarcáu, y la opresión de los trabayadores a sueldu, que tán sometíos a la creciente represión na RFA.

Schwule gegen Unterdrückung und Faschismus^[14]

Mientres el segundu periodu de consulta del tribunal de Russell, del 3 al 8 de xineru de 1979, xulgar en venti minutos como exemplu'l casu del comportamientu de la mesa d'información de la ciudá d'Aquisgrán al respective de los grupos llocales gais. Presentóse como casu de censura y foi condergáu como tal. La cuestión de la opresión de los gais nun foi tratada nel casu, lo que decepcionó les mires de dalgunos. Recibir de forma más positiva'l procesu de preparación común y l'esperiencia ganada. A dalgunos quedó-yos claro que les aiciones de la izquierda heterosexual nun dexaben llugar pa l'auténtica articulación de los intereses de gais. Una y otra vez los gais teníen d'escaecer los sos problemes específicos en pos d'una política común d'izquierdes.^[14]

Tamién otros grupos d'izquierdes, que güei son llamaos colectivamente como Neue soziale Bewegungen, sentíen a finales de la década de 1970 que nun se movíen del sitiu. Asina, del 27 al 29 de xineru de 1978 entamar en Berlín Occidental el Congresu Tunix, una enorme fiesta con música, cabaré y teatru, na que s'incluyíen numberoses tables redondes y discutinios, nos que se trataben munchos temes relevantes. Esti congresu foi l'orixe de munchos otros proyeutos. Ente ellos, tamién les primeres marches del Christopher Street Day del 30 de xunu de 1979, coincidiendo col décimu aniversariu de Stonewall, en Stuttgart, Colonia, Berlín Occidental y Brema.^[15]

L'eventu

So influencia de Tunix, decidió faese un eventu similar pa gais y lesbianes. L'oxetivu yera'l discutiniu políticu de los problemes de gais y lesbianes, discutinios teóricos, pero tamién sobre la opresión que sufríen. Decidió complementase los discutinios con un programa de cine, teatru y música, que daría la nota más lúdica.^[3]

Homolulu realizar del 23 al 29 de xunetu de 1979 en parte nuna carpa a veres del ríu Nidda, onde se centraba la parte más lúdica, y en parte nel campus de la universidá, onde se centraben los discutinios y meses redondes. El festival llegó a tener tales dimensiones que medios de comunicación, periódicos, radio ya inclusive la televisión nacional ARD, amosaron per primer vegada interés polos homosexuales y llegaron inclusive a llamalo'l «Woodstock gai».^[3][16]

El puntu culminante del eventu, que llegó a axuntar a más de 2000 gais y lesbianes, foi una manifestación de gais, vistíos en colores chillones, rompiendo estereotipo de xéneru, peles cais de Frankfurt. A la fin, los manifestantes emitieron una resolución por aclamación, que contenía, ente otros puntos, los siguientes:^[17]

1. Wir verlangen, dass mit der Benachteiligung der Unverheirateten endgültig Schluss ist.
2. Wir fordern die Gleichstellung im Erb- und Steuerrecht
3. Die Darstellung der Hetero-Sexualität als einziger gesunder und wünschenswerter Form der Sexualität muss endlich ein Ende haben.
4. Wir verlangen Unterstützung für eigenständige Institutionen von Schwulenzentren, schwulen Beratungsstellen und schwulen Gesundheitsorganisationen.
5. Wir fordern das Recht der Schwulen, selbst in den öffentlichen Medien, Rundfunk und Fernsehen, arbeiten zu können. Wir fordern zwei Sitze im Rundfunkrat.
6. Selbstdarstellung der Schwulen im Sexualunterricht muss möglich gemacht werden.
7. Wir verlangen gesetzlichen Schutz vor Diskriminierung in allen Bereichen.
8. Wir fordern Wiedergutmachung an dean schwulen KZ-Opfern und völlige Rehabilitierung der Überlebenden.
9. Wir fordern die Streichung des § 175 StGB und aller flankierender Gesetze und Bestimmungen
10. Wir wollen nicht nur in Homolulu, sondern überall frei und offen schwul sein.

# Esiximos el fin definitivu de la discriminación de los solteros.

1. Esiximos la equiparación nel derechu de socesión y los impuestos.
2. La representación de la heterosexualidá como única forma sana y deseable de la sexualidá tien d'acabar d'una vegada.
3. Esiximos sofitu pa la creación de centros, consultorios y organizaciones de la salú propios pa gais.
4. Esiximos el derechu de los gais de poder trabayar, inclusive en medios de comunicación como radio y televisión. Esiximos dos asientos nel conseyu de radiotelevisión.
5. Tien de faese posible la presentación propia de gais nes clases sobre la sexualidá.
6. Esiximos la proteición llegal de la discriminación en tolos campos.
7. Esiximos un arreglu a les víctimes de los campos de concentración gais y la plena rehabilitación de los sobrevivientes.
8. Esiximos la eliminación del artículu 175 del códigu penal y toles lleis rellacionaes.
9. Queremos ser gais llibre y abiertamente, non yá en Homolulu.

L'acontecimientu foi'l puntu culminante del movimientu de lliberación gai de la década de 1970 n'Alemaña.^[16] Frácfort tardaría llargu tiempu en volver ver un acontecimientu LGBT de tal calibre.^[3]

Influyencia

L'eventu foi la chispa política pa diverses iniciatives gais en tola República Federal.^[15] Les esixencies del cuartu puntu yeren bien similares al mensaxe central de la película Nicht der Homosexuelle ist pervers .... De forma que se crearon les siguientes iniciatives:

• En Homolulu nació la idea d'un centru d'alcuentros y xornaes, que s'empecipió l'añu siguiente ya inauguróse n'abril de 1981 como Akademie Waldschlösschen.^[18]
• El 9 de marzu de 1981, el Kommunikations- und Beratungszentrum homosexueller Frauen und Männer («Centru de comunicación y asesoría pa muyeres y homes homosexuales») inaugurar na cai Hollmannstraßy 19 (más tarde en Kulmer Str. 20a).^[19]
• El 3 d'avientu de 1982 abrióse'l Rat und Tat Zentrum für Homosexuelle («Centru d'asesoría y aiciones pa homosexuales») de Brema. El café anexu, «Klön- und Kaffeestube» Homolulu (na actualidá llamáu Café Kweer) tenía d'animar a la conversación ente los visitantes.^[20]
• Tamién participó un habitante de Bamberg en Homolulu. Inspiráu pol eventu, creó un grupu gai na so ciudá. El 28 d'agostu de 1979 constituyóse la Initiative Homosexualität Bamberg (IHBa, güei: Uferlos y.V., Schwule und Lesben in Bamberg) na oficina de mocedá del arzobispáu de la cai Kleberstraßy.^[21] * En 1980 tamién se creó la Homosexuelle Selbsthilfe («Autoayuda homosexual») pa poder sofitar con dineru a diversos proyeutos.
• Na manifestación tamién participó Ralf König, que lo definió como vivencia clave, yá que ellí sintió que la homosexualidá yera daqué bonu y bonitu,^[22] y conoció ellí per primer vegada a otros gais.^[23]

Enllaces esternos

• «Homolulu Tageszeitung». Archiváu dende l'orixinal, el 16 de mayu de 2005. Consultáu'l 2 de xineru de 2012. (Archivlink)
• Homolulu - Dance on the Volcano en Frankfurt am Main (1979) - semeyes

Referencies