La hestoria del lesbianismu n'Estaos Xuníos fai referencia a la hestoria de les muyeres atraíes por otres muyeres nos Estaos Xuníos. A pesar de ser una disciplina d'investigación nueva y difícil dientro del campu de la historia, les conocencies sobre la hestoria de les lesbianes nos Estaos Xuníos amontáronse de manera significativa dende l'empiezu del movimientu de los derechos de gais y lesbianes. Históricamente, los intentos de criminalizar la conducta lésbica topetaron cola negación de qu'asemeyada conducta pudiera esistir. Los primeros estudios realizaos sobre l'actividá homosexual ente muyeres provienen precisamente de la población recluyida. En 1953 Alfred C. Kinsey publicó'l so estudiu Comportamientu sexual de la muyer, que contribuyó decisivamente na descatalogación de la homosexualidá como una enfermedá.

En delles zones de los Estaos Xuníos esistíen determinaos arreglos que dexaben convivir a dos muyeres ensin depender d'un home, siendo'l más conocíu'l de los matrimonios de Boston. Col advenimiento del sieglu XX surdieron les primeres organizaciones que lluchaben polos derechos de les lesbianes, como Heterodoxy, siendo creada en 1955 Daughters of Bilitis, la primer organización puramente lésbica. Mientres la segunda metá de la década de 1960 l'activismu LGBT foise estendiendo y convirtióse nun movimientu de protesta social y de lliberación gai, desaguando nos disturbios de Stonewall, nel que participaron munches lesbianes. Dientro del movimientu lésbicu surdieron voces, como les del grupu Radicalesbians, que defendíen que'l xéneru y la sexualidá son construcciones sociales, d'una sociedá controlada polos homes, que tienen de ser evitaos pa poder llegar a averase a la igualdá, tantu pa homosexuales, como pa muyeres. Esto condució a una nueva ideoloxía radical lésbica (n'ocasiones estrema con figures como Valerie Solanes), siendo consideráu'l tratáu "The Woman-Identified Woman" como unu de los trabayos pioneros del feminismu lésbicu.

Dificultaes d'estudiu

La negación sistemática mientres enforma tiempu de la esistencia del lesbianismu enzanca sobremanera la investigación sobre la hestoria del lesbianismu n'Estaos Xuníos. Como munches de les sensibilidaes de los primeros americanos basar nel puritanismu y la moralidá victoriana de los colonos ingleses, nun ye nenguna coincidencia que se negara mientres tanto tiempu la esistencia del lesbianismu, y que discutinios marxinales sobre'l so mesma posibilidá nun tuviera llugar nin al llexislar nin nos círculos académicos. D'esta forma, esisten poques fontes lo que trai que la realización d'un estudiu detalláu de ciertes dómines seya imposible. Sicasí, dellos recursos sobrevivieron, y detállense nes siguientes seiciones.

Pueblos orixinarios

Al igual que los más conocíos berdaches, esistíen «dos espíritus» femeninos, anque nun yeren tan frecuentes. Asina ente los indios mojave llamábense hwames y casábense con otres muyeres, de les que criaben a los fíos, tomando'l rol de padres.[1] La institución esistía en munchos pueblos indíxenes y dábase-y diversos nomes: nadle ente los hopi y los navajo, düba's o moroni noho tüvasa ente los paiute, tübasa, tenanduakia, waip:ü sunwe, nüwüdüka, tangowaip o tangowaipü ente los shoshone, katsotse ente los zuñi, etc.[2][3]

Intentos de criminalización

Una pareya de lesbianes na portada d'un testu de criminoloxía de 1915 que contién un artículu sobre'l lesbianismu

En 1649 dos muyeres fueron acusaes por conducta lasciva na colonia de Plymouth y una d'elles foi condergada. Esta ye posiblemente la única condena por lesbianismu na historia d'Estaos Xuníos.[4]

Los intentos del Reinu Xuníu de criminalizar los actos sexuales ente les muyeres fueron paralelos a los intentos de los Estaos Xuníos de enmendar les lleis de sodomía pa incluyir el lesbianismu. Mientres l'alderique sobre la enmienda Labouchere, presentada ante'l parllamentu en 1885, que'l so testu yá prohibía cualquier conducta homosexual ente homes baxu pena de muerte, neutralizáronse los intentos d'incluyir cualquier prohibición sobre la intimidá ente muyeres, debíu tantu a la oposición de la reina Victoria, que se negaba a almitir la esistencia del lesbianismu, como la de la Cámara de los Lores, que tarrecíen que la criminalización informara a les muyeres sobre la posibilidá de rellaciones sexuales ente elles y que eso, indireutamente, fomentara les conductes lascivas. Casi cuarenta años más tarde, la Cámara de los Lores bloquió de nuevu la criminalización del lesbianismu polos mesmos motivos.[5] Igualmente, na colonia de Massachusetts, atayáronse los intentos de John Cotton d'incluyir el lesbianismu na llexislación orixinal sobre la sodomía. El testu de la propuesta que nun salió alantre dicía lo siguiente: «Asquerosidá innatural, que tien de ser castigada cola muerte, yá seya sodomía, unión carnal d'home con home, o muyer con muyer, o bestialismo, que ye la unión carnal d'home o muyer con besties o caza menor.»[6] Esta versión de la llei nunca s'adoptó y foi escasamente considerada. La llexislación permaneció específica d'un xéneru, el masculín.

Rexistros históricos antiguos

Los primeros rexistros históricos estauxunidenses rellacionaos cola conducta homosexual femenina nun provienen de fontes simpatizantes coles lesbianes o les muyeres polo xeneral. Ye al traviés de los rexistros de les llexislaciones y documentos coloniales, que claramente consideren a les lesbianes como un exogrupo, como se consigue l'escasu material qu'amuesa les actitúes principales escontra'l lesbianismu y l'oposición a les muyeres homosexuales nos años anteriores al movimientu de derechos de gais y lesbianes.

Dalgunos de los primeros estudios publicaos sobre l'actividá homosexual femenina escribir a partir d'observaciones y datos recoyíos de mujer encarcelaes. Margaret Otis publicó «A Perversion Not Commonly Noted» («Una perversión pocu conocida») nel Journal of American Psychology de 1913, entemeciendo una decidida base moral puritana con una casi revolucionaria simpatía escontra les rellaciones lésbiques. Centróse principalmente nel so repulsión pol contautu sexual ente persones de distintes etnies, pero ufiertaba de la mesma una tolerancia casi radical de les rellaciones lésbiques mesmes, yá que según Otis «... dacuando l'amor [d'una moza por otra] ye bien real y paez casi ennoblecedor».[5] Esti documentu apurre una visión pocu común d'un contestu puramente controláu por un supervisor del correccional. Kate Richards O'Hare, encarcelada en 1917 por cinco años sol Acta d'espionaxe de 1917, publicó un documentu de primera esquito sobre la vida de les muyeres encarcelaes tituláu In Prison,[7] completu con respigantes rellatos d'abusu sexual lésbicu ente recluyíes. O'Hare escribió: «... Una educación bien completa en perversiones sexuales forma parte del sistema educativu de la mayoría de prisiones...». O'Hare tamién rellató la inducción sistemática de muyeres nun ciclu de prostitución forzada que les autoridaes conscientemente inoraben.[5]

Anque estos documentos apurren rellatos de segunda mano dende dos perspectives dafechu distintes, nun se conoz la esistencia de nengún rellatu en primer persona de dalguna muyer abiertamente lesbiana sobre la so vida nun correccional, polo qu'esta área d'estudiu atópase incompleta y abierta a futures investigaciones.

Matrimonios de Boston

Ciertos 'arreglos' yeren dexaos hasta ciertu puntu ente dos muyeres nes comunidaes de Nueva Inglaterra, y anque nun yeren daqué cotidianu, estes situaciones dexen llograr una fonte d'informaciones sobre la conducta lésbica nel pasáu. Principalmente por ser un productu de la ciudá, y por tener un orixe lliterariu, estos arreglos denomináronse coloquialmente matrimonios de Boston.[5] Estes rellaciones variaben en tipu y nun implicaben necesariamente intimidá sexual.

Esistía otru llugar llamativu qu'aceptaba situaciones como les de los matrimonios de Boston. N'Utah, la Ilesia de Xesucristu de los Santos de los Últimos Díes reconocía a estes muyeres. Si estes rellaciones ente elles yeren sexuales ye daqué inciertu, pero los llazos d'amistá yeren reales. A pesar de la seguridá de la qu'estes muyeres esfrutaben, en 1952 la Ilesia mormona denunció formalmente'l lesbianismu y estos arreglos cesaron.[8]

Principios del sieglu XX: asociación y empiezu del activismu

Col sieglu XX surdieron les primeres organizaciones de derechos de les lesbianes, de les cualos la más importante foi Heterodoxy, fundada como un club de comíes feminista pa «muyeres non ortodoxes». Ente los miembros más notables cabo destacar a lesbianes prominentes como Katherine Anthony, Sara Josephine Baker, Helen Hull y Elisabeth Irwin. Estableciéndose paralelamente en San Francisco, el Club 440 de Mona convertir nel primer chigre lésbicu reconocíu.[9] Emma Goldman, una anarquista y activista social conocida internacionalmente, y denominada la «muyer más peligrosa d'América» por J. Edgar Hoover, yera tamién vocera comprometida colos derechos de gais y lesbianes, seique per primer vegada na historia d'Estaos Xuníos. Anque se desconoz si Goldman tuvo rellaciones lésbiques, el so compromisu resultó en que dalgunos la denominaren la Madre del movimientu gai y lésbicu.

Nacencia d'un movimientu

Fundáu en 1955, Daughters of Bilitis foi la primer organización puramente lésbica. Un añu dempués de la so fundación en San Francisco, empezaron a publicar The Ladder (La escalera), el primer periódicu lésbicu d'Estaos Xuníos. Poco dempués, formóse una sede en Nueva York de la mano de Barbara Gittings, y en 1960 tuvo llugar la primer conferencia lésbica estauxunidense.[10] Col advenimiento del movimientu feminista, les lesbianes atoparon una manera pa espresar esmoliciones compartíes coles muyeres heterosexuales. En 1969 la escritora y activista lesbiana Rita Mae Brown xunir a la National Organization for Women y criticó la homofobia esistente dientro de la mesma organización: «Toi cansada d'escuchar a tol mundu quexase de los homes. Dicíi daqué bonu sobre les muyeres. Yo voi dicir daqué bonu. Los amu. Soi una lesbiana». Un añu dempués toles lesbianes fueron espulsaes de la organización, y al añu siguiente volvieron ser readmitidas, xunto a una sida de la directiva de la National Organization for Women.[11] Per otra parte, el Metropolitan Community Church fundar en 1968, la primer asociación cristiana de gais y lesbianes. En 1969, el fundador de la Ilesia, el reverendu Troy D. Perry realizó'l primera matrimoniu ente persones del mesmu sexu conocíu n'Estaos Xuníos.

Lliberación gai

Stonewall Inn en Greenwich Village, Nueva York

Mientres la segunda metá de la década de 1960 l'activismu LGBT foise ampliando y convirtiendo en protesta social y lliberación gai. Dende 1965, na Mariña Este les organizaciones homófilas asediaron la Casa Blanca, el Pentágonu, Naciones Xuníes y el Independence Hall, esixendo un fin a la discriminación homófoba. Anque los manifestantes yeren pocos, recibieron bastante cobertoria mediática a nivel nacional (xeneralmente desfavorable). De manera dramática, les persones tresxéneru remontar n'agostu de 1966 na cafetería de Compton de San Francisco, la primer vegada na hestoria qu'un grupu entamáu de persones LGBT aguantaba un arrestu. En 1969, Rita Mae Brown, xunto a otres munches lesbianes, tomó parte nos disturbios de Stonewall. Esti sucesu, conocíu como la nacencia del movimientu de los derechos de gais y lesbianes, surdió como respuesta al esfuerciu coordinao y planiao per parte de la policía de cerrar los establecimientos conocíos de gais y lesbianes.[12]

Los estudios de Kinsey y el so legáu

En 1948, Alfred Kinsey publicó un estudiu pioneru sobre la sexualidá masculina, que darréu completó con una segunda parte, Comportamientu sexual de la muyer en 1953. Kinsey concluyó que mientres namái'l 2 % de la población femenina permanecería dafechu homosexual, el 13 % de toles muyeres tendríen dalgún tipu d'actividá lésbica en dalgún momentu de les sos vides. Los estudios de Kinsey ufiertaron datos científicos pa refutar la idea de que la homosexualidá yera una condición médica que podía curase. Estos afayos ayudaron a convencer a la comunidá psiquiátrica por que retirara la homosexualidá del so catálogu de trestornos mentales.[13] Nesi puntu, con amigos na comunidá relixosa y la científica, les lesbianes empezaron a faer progresos.

Ideoloxía radical lésbica

Radicalesbians

Delles lesbianes nun taben interesaes na aceptación per parte de los heterosexuales y nel so llugar buscaron la vida más allá de la interacción colos homes. Pensadores radicales empezaron a realizar aliances y publicar pionera lliteratura separatista lésbica. Anque toes estes organizaciones, incluyendo Lesbian Separatist Movement, ONE, Radicalesbians, etc., diferíen daqué na so ideoloxía, Radicalesbians ufierta un exemplu representativu de la ideoloxía separatista. La esencia de les sos creencies ye la perceición d'una opresión ubicua pol heteropatriarcáu. Entá más, el xéneru y la sexualidá son constructos sociales de la sociedá controlada polos homes, y tienen de ser evitaos pa poder llegar a dalgún aproximamientu d'igualdá pa tantu los homosexuales como les muyeres. Les Radicalesbians realizaron un tratáu formal que clarifica esta perspeutiva:

... tendría d'entendese primero que'l lesbianismu, como la homosexualidá masculina, ye una categoría de comportamientu posible namái nuna sociedá sexista carauterizada por roles sexuales ríxidos y apoderada pola supremacía masculina. Estos roles sexuales deshumanizan a les muyeres al defininos como una casta de sofitu servil en rellación a la casta cimera de los homes, y tullen emocionalmente a los homes al esixi-yos que tean alienados con al respective de los sos propios cuerpos y emociones pa poder realizar les sos... [prescrites] funciones de manera efectiva.

Esti tratáu, The Woman-Identified Woman, ye consideráu como unu de los trabayos pioneros del feminismu lésbicu.[14]

Valerie Solanes

Les idees sobre'l separatismu lésbicu diben dende l'autu-segregación de lesbianes individuales en comunidaes autónomes hasta la propuesta más radical de toes, de Valerie Solanes, que consistía na erradicación del xéneru masculín por completu. Anque Solanes nun llegaba a sofitar la execución de los homes, defendía que los machos de les especies yeren un accidente causáu por un cromosoma X defectuosu. El so Manifiestu SCUM sigue siendo un clásicu ente les académiques feminista y lésbicu, llamando a la reproducción asexual de les especies y a que se detenga la irregularidá xenética (esto ye, los homes).[ensin referencies]

Ver tamién

  • Homosexualidá nos Estaos Xuníos
  • Guerres feministes pol sexu
  • Historia LGBT

Referencies

  1. ↑ Aldrich, Robert (Ed.) (2007). Gleich und anders. Hamburgo: Murmann. 978-3-938017-81-4.
  2. ↑ Holmes, B. C. (12 d'agostu de 2000). «B.C. on Gender: The Berdache Tradition» (inglés). Gender and Transgender Theory. Consultáu'l 27 d'abril de 2008.
  3. ↑ Stephe Feldman (24 de xineru de 2008). «The Two-Spirit Tradition» (inglés). Consultáu'l 27 d'abril de 2008.
  4. ↑ Bullough, Vern; Bullough, Bonnie. «Lesbianism in the 1920s and 1930s: A Newfound Study.» Signs. Volume 2, revista 4. Págs: 895-904. 1977.
  5. 1 2 3 4 Katz, Jonathan Ned (1992, 2nd ed.). Gai American History: Lesbians and Gay Men in the U.S.A.. New York: Meridian Books, páx. 720. ISBN 0-452-01092-6.
  6. ↑ Whitmore, William Henry (Febreru de 1995). The Colonial Laws of Massachusetts: Reprinted from the Edition of 1660, With the Supplements to 1672 : Containing Also, the Body of Liberties of. Fred B. Rothman & Company. ISBN 0-8377-2053-2.
  7. ↑ O'Hare, Kate Richards (1923). «In prison». Nueva York: A.A. Knopf. Archiváu dende l'orixinal, el 6 de payares de 2006. Consultáu'l 8 d'avientu de 2006.
  8. ↑ Jordan, Sara. «Lesbian Mormon History». Archiváu dende l'orixinal, el 22 d'agostu de 2006. Consultáu'l 8 d'avientu de 2006.
  9. ↑ Duberman, Martin; Martha Vicinus, George Chauncey (Editors) (1989). Hidden from History: Reclaiming the Gay & Lesbian Past. Nueva York: Meridian. ISBN 0-452-01067-5.
  10. ↑ Cruikshank, Margaret (Setiembre de 1992). The Gay and Lesbian Liberation Movement (Revolutionary Thought/Radical Movements Series). Routledge, páx. 225. ISBN 0-415-90647-4.
  11. ↑ DiStephano, Blasé (xineru de 1998). «Rita Mae Brown». OutSmart Magacín. http://home.houston.rr.com/blase/Root%20Folder/ritamae.html.
  12. ↑ Amsel, Robert (15 de setiembre de 1987). «A Walk on the Wild Side of Stonewall». The Advocate. http://www.cs.cmu.edu/afs/cs/user/scotts/ftp/bulgarians/stonewall.txt.
  13. ↑ Riggle, Ellen; Barry Tadlock (1999). Gay and Lesbians in the Democratic Process. Columbia University Press, páx. 384. ISBN 0-231-11585-7.
  14. ↑ «The Woman-Identified Woman». Radicalesbians. Pittsburgh: Know, Inc (c.1970). Consultáu'l 8 d'avientu de 2006.

Enllaces esternos



Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.