Los hidróxidos son un grupu de compuestos químicos formaos por un metal y el grupu funcional OH,(ión hidróxidu, OH-), denomináu grupu hidróxidu o hidroxilo, qu'actúa con númberu d'oxidación -1.[1]
L'hidróxidu, combinación que deriva de l'agua por sustitución d'unu de los sos átomos d'hidróxenu por un metal, ta presente en munches bases.
D'antiguo a los hidróxidos de los alcalinos y del amoniu conocer col nome de álcalis, pero esti términu tres la implantación de la nomenclatura moderna úsase más pa denominar a cualquier sustancia que presenta calter alcalín.
Formulación
Los hidróxidos formúlense escribiendo'l metal siguío del grupu dependiente cola base d'un ion de radical fayadizu con hidroxilo; ésti va ente paréntesis si'l subíndice ye mayor d'unu. Nómense utilizando la pallabra hidróxidu siguida del nome del metal, con indicación de la so valencia, si tuviera más d'una. Por casu, el Ni(OH)2 ye'l hidróxidu de níquel (II) y el Ca(OH)2 ye'l hidróxidu de calciu (vease Nomenclatura Química).[1]
Les disoluciones aguacientes de los hidróxidos tienen calter básicu,[2]yá que éstos se disocian nel catión metálicu y los iones hidróxidu. Esto ye asina porque l'enllaz ente'l metal y el grupu hidróxidu ye de tipu iónicu, ente que l'enllaz ente l'osíxenu y l'hidróxenu ye covalente.[3] Por casu:
- NaOH(aq) → Na+(aq) + OH-
Los hidróxidos resulten de la combinación d'un óxidu básicu col agua.[4] Los hidróxidos tamién se conocen col nome de bases. Estos compuestos son sustancies qu'en solución producen iones hidroxilo.
Na clasificación mineralóxica de Strunz suélse-yos englobar dientro del grupu de los óxidos, anque hai bibliografíes que los traten como un grupu estreme.
Los hidróxidos clasificar en: básicos, anfóteros y ácidos.[5] Por casu, el Zn(OH)2 ye un hidróxidu anfótero yá que:
- <o>con ácidos</o>: Zn(OH)2 + 2H+ → Zn+2 + 2H2O *
<o>con bases</o>: Zn(OH)2 + 2OH− → [Zn(OH)4]−2
Ver tamién
- Grupu hidroxilo
- Ácidu
Referencies
- 1 2 grupu&hl=es&sa=X&ved=0ahUKEwinz6_MirLXAhVCNhoKHSjnAo4Q6AEILjAC#v=onepage&q=hidr%C3%B3xidos%20son%20un%20grupu&f=false Quimica Pa L'Accesu a Ciclos Formativos de Grau Cimeru .e-book. (en castellanu). MAD-Eduforma. ISBN 9788466530453. Consultáu'l 9 de payares de 2017.
- ↑ Hopp, Vollrath (1994). Fundamento de teunoloxía química pa formación profesional (en castellanu). Reverte. ISBN 9788429172454. Consultáu'l 10 de payares de 2017.
- ↑ Quimica 2 (UdeG) (en castellanu). Ediciones Estragal. ISBN 9789709758818. Consultáu'l 10 de payares de 2017.
- ↑ Química II Segundu Semestre Tacaná (en castellanu). IGER. ISBN 9789929804623. Consultáu'l 10 de payares de 2017.
- ↑ Química inorgánica estructural. Consultáu'l 10 de payares de 2017.