Hermann von Helmholtz | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | Potsdam[1], calendario no especificado (es) 31 d'agostu de 1821[2] |
Nacionalidá |
Reinu de Prusia Reich alemán |
Muerte | Charlottenburg (es) [3], 8 de setiembre de 1894[2] (73 años) |
Sepultura | Friedhof Wannsee, Lindenstraße (en) |
Familia | |
Casáu con |
Olga von Helmholtz (1849 – 1859) Anna von Helmholtz (1861 – ) |
Fíos/es |
Richard von Helmholtz Robert von Helmholtz Ellen von Siemens-Helmholtz (en) Friedrich Julius von Helmholtz (en) |
Estudios | |
Estudios |
Hermann-von-Helmholtz-Gymnasium (en) Universidá Federico Guillermo Pépinière (en) |
Direutor de tesis | Johannes Peter Müller |
Direutor de tesis de |
Henry Augustus Rowland Friedrich Schottky Gabriel Lippmann Heinrich Rudolf Hertz Albert Abraham Michelson Michael Pupin (es) Friedrich Goltz Wilhelm Wien Loránd Eötvös Otto Lummer Wilhelm Wundt Theodor des Coudres Arthur Gordon Webster Max Wien |
Llingües falaes | alemán[4] |
Alumnu de | Johannes Peter Müller |
Profesor de |
August Heller (es) Aleksey Sokolov Theodor Leber (es) Heinrich Rudolf Hertz William James |
Oficiu | físicu, oftalmólogu, musicólogu, teóricu de la música, profesor universitariu, psicólogu, fisiólogu, biofísicu, filósofu, anatomista, naturalista, médicu militar, patólogu |
Llugares de trabayu | Bonn, Heidelberg, Königsberg y Berlín |
Emplegadores |
Universidá de Bonn Charité (es) Physikalisch-Technische Bundesanstalt (es) Universidá de Königsberg Universidá Humboldt de Berlín Universidá de Heidelberg Universidá Federico Guillermo Deutsche Physikalische Gesellschaft (es) |
Trabayos destacaos | Caltenimientu de la enerxía |
Premios |
ver
|
Miembru de |
Royal Society Academia Prusiana de les Ciencies Real Academia de les Ciencies de Suecia Academia de Ciencies de San Petersburgu Academia de Ciencies d'Hungría Academia de les Artes y les Ciencies d'Estaos Xuníos Academia Nacional de los Linces (es) Royal Physiographic Society in Lund (en) Poznań Society of Friends of Learning (en) Academia de les Ciencies de Baviera Academia de Ciencies de Rusia Sociedá Filosófica Americana[8] Accademia Nazionale delle Scienze detta dei XL Académie Nationale de Médecine (es) Real Academia d'Artes y Ciencies de los Países Baxos Academia Nacional de Ciencies de los Estaos Xuníos Real Academia de Medicina de Bélxica Accademia delle Scienze di Torino[9] Royal Society of Edinburgh Real Academia Sueca de Música Royal Society of Sciences in Uppsala (en) |
Hermann Ludwig Ferdinand von Helmholtz (calendario no especificado (es) 31 d'agostu de 1821, Potsdam – 8 de setiembre de 1894, Charlottenburg (es) ) foi un médicu y físicu alemán.
Helmholtz nació en Potsdam; primoxénitu d'un direutor d'institutu Ferdinand Helmholtz, qu'estudió filoloxía y filosofía clásica y amigu cercanu de Immanuel Hermann Fichte. Por ello entiéndese que'l trabayu de Helmholtz seya influyíu por Fichte y Kant, que les sos teoríes trató de treslladóse a actividaes empíriques como la psicoloxía. Foi cofundador en 1887 del Physikalisch-Technische Reichsanstalt, más tarde l'actual Physikalisch-Technische Bundesanstalt, xunto con Karl-Heinrich Schellbach y Werner von Siemens en Charlottenburg.
Mocedá. Medicina. Caltenimientu de la enerxía
Na so mocedá, Helmholtz treslladóse a Berlín pa estudiar medicina nel Institutu Federicu Guillermo Médicu-Quirúrxicu —llamada la Pépinière de Berlín—, escuela que formaba a médicos militares. Escoyó estudiar ellí porque nun había que pagar matrícula, cosa importante por cuenta de que la so familia nun yera demasiáu faneguera. Sicasí, a cambéu comprometer a sirvir ocho años nel exércitu.
Cuatro años más tarde Helmholtz abandonó la Pépinière como doctor en anatomía pa realizar práutiques nel hospital de la Charité. En 1841 empezó una tesis doctoral so la direición de Müller. Estudiaría la estructura del sistema nerviosu nos invertebraos. Asina afayó que les fibres nervioses surden d'unes célules, enantes identificaes por Christian Gottfried Ehrenberg.
En 1843 foi destináu al hospital de Potsdam, onde trabayó mientres cinco años. Pudo compatibilizar el so trabayu coles investigaciones, yá que tenía abondo tiempu llibre. Habilitó un barracón pa tresformalo en llaboratoriu. Ellí realizó investigaciones sobre la producción de calor mientres la contraición muscular. Demostró que'l calor nun yera tresportáu pola sangre o polos nervios, sinón que yera producíu nos mesmos músculos. Dedució un equivalente mecánicu del calor, incorporáu nel so disertación de 1847, Über die Erhaltung der Kraft (Sobre la caltenimientu de la enerxía). Esto significaba que nun esistíen "fuercies vitales" pa mover un músculu. Helmholtz refugó la tradición especulativa de la filosofía natural, paradigma dominante entós na fisioloxía alemana.
Tres esto, pudo abandonar l'exércitu y empezar a enseñar anatomía na Academia de les Artes de Prusia gracies a l'ayuda que-y apurrió Alexander von Humboldt.
Acústica
Helmholtz tamién construyó un aparatu p'analizar les combinaciones de tonos que xeneren soníos naturales complexos: el resonador de Helmholtz, que ye un instrumentu musical electrónicu primitivu (unu de los precursores) que nun nació como tal, yá que'l so inventor yera un científicu y nun tenía nengún interés nes aplicaciones musicales derivaes de les sos investigaciones.
En 1863 Helmholtz publicó un llibru tituláu Sobre les sensaciones de tonu como base fisiolóxica pa la teoría de la música, onde demostraba de nuevu'l so interés na física de la perceición. Esti llibru influyó a los musicólogos del sieglu XX.
La fisioloxía sensorial de Helmholtz foi la base del trabayu de Wilhelm Wundt, un discípulu de Helmholtz, que ye consideráu como unu de los fundadores de la psicoloxía esperimental. Él, más explícitamente que Helmholtz, describió la so investigación como una forma de filosofía empírica y como un estudiu de la mente como daqué separáu. Helmholtz manifestó na so última refutación de la tradición de la filosofía natural especulativa d'empiezos del sieglu XIX la importancia del materialismu, centrándose más na unidá de cuerpu y mente.
Electromagnetismu
Helmholtz treslladar en 1871 de Bonn a Berlín, exerciendo de profesor de física. Interesar pol electromagnetismu. Anque él mesmu nun algamar la celebridá por estes contribuciones a la ciencia, el so discípulu Heinrich Rudolf Hertz fíxose famosu por ser el primeru n'amosar la radiación electromagnético. Otru de los sos alumnos foi Max Planck.
Helmholtz escribió sobre munchos temes distintes. Ente ellos, temes tan diverxentes como la edá de la tierra, l'orixe del sistema planetariu y el funcionamientu de la membrana basilar na cóclea. (Ver Resonador de Helmholtz)
Ver tamién
- Ecuación de Helmholtz
- Enerxía de Helmholtz
Referencies
Hermann von Helmholtz and the foundations of Nineteenth century Science. Los Angeles: University of California Press, 1994.
Referencies
- ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 10 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
- 1 2 Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 9 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
- ↑ Afirmao en: Enciclopedia Brockhaus. Identificador de Brockhaus Enzyklopädie en línea: helmholtz-hermann-ludwig-ferdinand. Apaez como: Hermann Ludwig Ferdinand Helmholtz. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: alemán.
- ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
- ↑ Afirmao en: Complete List of Royal Society Fellows 1660-2007. Páxina: 165. Editorial: Royal Society.
- ↑ «Award winners : Copley Medal» (inglés). Royal Society. Consultáu'l 30 avientu 2018.
- ↑ URL de la referencia: https://www.thersa.org/about/albert-medal/past-winners.
- ↑ Afirmao en: NNDB. Llingua de la obra o nome: inglés.
- ↑ Afirmao en: www.accademiadellescienze.it. Accademia delle Scienze di Torino ID: Hermann-Ludwig-Helmoltz. Data de consulta: 1r avientu 2020. Llingua de la obra o nome: italianu.
Enllaces esternos
- Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Hermann von Helmholtz.
- Wikiquote tien frases célebres suyes o que faen referencia a Hermann von Helmholtz.
- Maneres normales d'oscilación d'una botella- Resonador de Helmholtz: