07-04-2019 11:54
Hidróxenu HeliuLitiu
 
 
2
He
 
               
               
                                   
                                   
                                                               
                                                               
Tabla completaTabla enantada

Incoloru
Información xeneral
Nome, símbolu, númberu Heliu, He, 2
Serie química Gases nobles
Grupu, periodu, bloque 18, 1, s
Masa atómica 4,0026 u
Configuración electrónica 1s2
Electrones per nivel 2
Propiedaes atómiques
Electronegatividá Ensin datos (Pauling)
Radiu atómicu (calc) 31 pm (Radiu de Bohr)
Radiu covalente 32 pm
Radiu de van der Waals 140 pm
Estáu(aos) d'oxidación 0 (desconocíu)
enerxía d'ionización 2372,3 kJ/mol
enerxía d'ionización 5250,5 kJ/mol
Propiedaes físiques
Estáu ordinariu Gas
Densidá 0,1785 kg/m³
Puntu de fusión 0,95 K (−272 °C)
Puntu de bullidura 4,22 K (−269 °C)
Entalpía de vaporización 0,0845 kJ/mol
Entalpía de fusión 5,23 kJ/mol
Varios
Estructura cristalina hexagonal
Nᵘ CAS 7440-59-7
Nᵘ EINECS 231-168-5
Calor específica 5193 J/(K·kg)
Conductividá llétrica Ensin datos S/m
Conductividá térmica 0,152 W/(m·K)
Velocidá del soníu 970 m/s a 293,15 K (20 °C)
Isótopos más estables
Artículu principal: Isótopos del heliu
iso AN Periodu MD Ed PD
MeV
3He0,000137Estable con 1 neutrón
4He99,999863Estable con 2 neutrones
6HeSintéticu806,7 msβ-3,5086Li
Valores nel SI y condiciones normales de presión y temperatura, sacante que se diga lo contrario.
[editar datos en Wikidata]

L'heliu[1] ye un elementu químicu de númberu atómicu 2 y símbolu He allugáu nel grupu 18 de la tabla periódica de los elementos. Magar que la so configuración electrónica seya 1s², l'heliu nun figura nel grupu 2 de la tabla periódica de los elementos, xunto al hidróxenu nel bloque s, sinón que s'alluga nel grupu 18 del bloque p, yá qu'al tener el nivel d'enerxía completu, presenta les propiedaes d'un gas noble, ye dicir, ye inerte (nun reaiciona) y lo mesmo qu'estos, ye un gas monoatómicu incoloru y inodoru. L'heliu tien el menor puntu d'evaporación de tolos elementos químicos, y namái pue ser solidificáu baxo presiones descomanaes. Amás ye'l segundu elementu químicu n'abondanza nel universu, depués del hidróxenu, atopando na atmósfera traces pol mor de la desintegración de dalgunos elementos. En dalgunos depósitos naturales de gas alcuéntrase en cantidá abonda pa la so esplotación, emplegándose pal enllenáu de globos y dirixibles, como llíquidu refrixerante de materiales superconductores crioxénicos y como gas envasáu nel bucéu de gran fondura.

Referencies

Enllaces esternos



Elementos químicos
Llistaos
Nome | Símbolu | Númberu atómicu | Masa atómica | Puntu de fusión | Puntu d'ebullición | Densidá
Grupos
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18
Periodos
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7
Series
Alcalinos | Alcalinotérreos | Lantánidos | Actínidos | Metales de transición | Metales del bloque p | Metaloides | Non metales | Halóxenos | Gases nobles
Bloques
bloque s | bloque p | bloque d | bloque f | bloque g

Error de Lua en Módulu:Control_d'autoridaes na llinia 522: attempt to index field 'datavalue' (a nil value).

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.