Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
Heinrich Moritz Willkomm
Member of the Bohemian Diet (en) Traducir

Vida
Nacimientu Mittelherwigsdorf (es) Traducir, 29 de xunu de 1821[1]
Nacionalidá Bandera de Reinu de Saxonia Reinu de Saxonia
Muerte Vartenberk Castle (en) Traducir, 26 d'agostu de 1895[1] (74 años)
Estudios
Estudios Universidá de Leipzig
Llingües falaes llatín
alemán[2]
castellanu[3]
Oficiu botánicu, profesor universitariu, coleicionista de plantes
Llugares de trabayu Leipzig
Emplegadores Universidá de Leipzig
Universidad Imperial de Dorpat (es) Traducir
Universidá Carolina de Praga
Premios
Miembru de Academia Alemana de les Ciencies Naturales Leopoldina
Leipzig Fraternity Germania (en) Traducir[4]
Sociedad Linneana Matritense (es) Traducir[3]
Abreviatura en botánica Willk. (IPNI)
Cambiar los datos en Wikidata

Heinrich Moritz Willkomm (29 de xunu de 1821, Mittelherwigsdorf (es) Traducir – 26 d'agostu de 1895, Vartenberk Castle (en) Traducir) foi un insigne botánicu y xeógrafu alemán, qu'adquirió un gran prestíu na so dómina sobremanera polos sos grandes apurras nel campu de la Sistemática vexetal, amás de ser un gran divulgador nel terrén de la Patoloxía Vexetal, Xeografía y Xardinería.

Ye sobremanera conocíu por ser l'autor xunto al botánicu danés John Lange del Prodromus Florae Hispanicae..., que vio la lluz ente los años 1861 y 1880 y qu'entá güei ye considerada la meyor contribución del so xéneru pa la península ibérica.

Biografía

Dibuxo de Willkomm de Atropa baetica Willk. (Ill. Fl. Hispan. 2: lám. CLXX, 1892

Nacíu na ciudá de Herwigsdorf, cerca de la ciudá saxona de Zittau (sita nel estremu sudoriental de l'actual Alemaña, cerca de la frontera con Polonia y República Checa), foi'l menor d'ocho fíos del matrimoniu ente Amalia Tugendreich Bergmann y Karl Gottlob Willkomm, ésti últimu pastor protestante en Herwigsdorf y bien conocíu naquella dómina polos sos escritos teolóxicos.

La so delicada salú na so infancia, mientres el so periodu de formación nel Gymnasium de Zittau, fixo que'l mozu Willkomm aisllar de la so redolada, desenvolviendo un fondu interés escontra la so redolada natural, y n'especial atención poles plantes.

En 1841 ingresa na Universidá de Leipzig onde empieza los sos estudios de Medicina y Ciencies Naturales coles mires de siguir afondando nel so interés poles Ciencies Naturales y n'especial pola Botánica. Ye espulsáu enantes de terminar los sos estudios de Medicina por pertenecer a la illegal Asociación Estudiantil (Burschenschaft). Sicasí, un profesor de dicha universidá, col que collaborara primeramente, encárga-y un viaxe de herborización por Suiza, suroeste de Francia, sur d'España y el Algarve; lo que dexó a Willkomm contautar cola rica y bien mal conocida flora de la península ibérica, y que a partir d'entós constituyiría l'oxetivu principal de les sos investigaciones y les sos publicaciones más importantes.

Tres esti primer viaxe de dos años de duración, torna a Leipzig onde abandona la idea de faese médicu y enceta los estudios de Ciencies Naturales afondando en campos tan distintos como Xeografía Física, Xeoloxía, y Meteoroloxía.

En doctorándose en Filosofía pola Universidá de Leipzig en 1850, torna a la Península Ibérica onde mientres 9 meses percuerre'l centru y el norte d'España.

De nuevu de vuelta en Leipzig onde ye nomáu Profesor, amás de contraer matrimoniu con Clara Angelica Contius (cola que tien 6 fíos).

Dende 1855 a 1868 exerz como caderalgu d'Historia Natural na Real Academia Forestal de Tharandt (Población saxona cercana a Dresde) realizando numberoses espediciones por Holanda, Dinamarca, Suecia o Alemaña; encetando amás el so proyeutu más ambiciosu, la publicación, en collaboración col botánicu danés John Lange, de Prodromus Florae Hispanicae seu synopsis methodica omnium plantarum in Hispania sponte nascentium vel frequentos cultarum quoe inortuerunt, frutu principalmente de los viaxes del botánicu saxón a la península ibérica.

Darréu, ente los años 1868 y 1871 desempeña'l cargu de catedráticu de Botánica de Dorpat (conocida anguaño como Tartu na actual Estonia) por ufierta del Gobiernu rusu.

En 1873 realiza'l so tercer y últimu viaxe a la península ibérico y Balear. Al so regresu treslladóse a Praga onde ocuparía'l cargu de profesor de Botánica Sistemática na Universidá Carolina Ferdinand, onde siguiría'l so llabor investigador hasta la so xubilación en 1893.

Muerre a los 74 años d'edá d'una enfermedá renal, dexando detrás de sí un gran legáu científicu según ensame de distinciones de calter científicu y académicu como ente otros: conseyeru del Zar del Imperiu rusu, comendador de la Orde d'Isabel la Católica d'España, comendador de la Orde de Carlos III d'España, caballeru de la Orde del Méritu del Gran Ducáu de Odemburgu o la Medaya de la Sociedá Real de Horticultura d'Ámsterdam; siendo amás miembru de delles sociedaes d'Historia Natural como la de Viena, la de Moscú, l'Academia Imperial Alemana o la Real Sociedá d'Española d'Historia Natural ente munches otres.

El so gran yerbariu anguaño alcuéntrase estremáu en dos: el material de la península ibérica foi vendíu por Willkomm a la Universidá de Coímbra, ente que la so yerbariu xeneral quedó nel Institutu Botánicu de la Universidá de Xénova.

Centaurea costae Willk. (=Centaurea alba subsp. costae (Willk.) Dostál), planta pirenaica descrita por Willkomm en 1859

Obra

Willkomm foi un botánicu bien prolíficu, autor de numberosos artículos, monografíes y llibros ente los que podemos destacar ente otres:

  • 1947 Zwei Jahre In Spanien und Portugal (Dos años n'España y Portugal)
  • 1861-1880(Con John Lange) Prodromus Florae Hispanicae seu synopsis methodica omnium plantarum in Hispania sponte nascentium vel frequentos cultarum quoe inortuerunt I, II & III.
  • 1881-1892 Ilustrationes Florae Hispaniae Insularumque Balearium...

Novedaes taxonómiques

Autor de numberosos nuevos táxones como los que s'indiquen de siguío como exemplu:

  • Armeria eriophylla Willk.
  • Atropa baetica Willk.
  • Bufonia macropetala Willk.
  • Centaurea costae Willk. (= Centaurea alba subsp. costae (Willk.) Dostál)
  • Centaurea langeana Willk. (= Centaurea aristata subsp. langeana (Willk.) Dostál)
  • Centaurea cephalariifolia Willk.
  • Cyclamen balearicum Willk.
  • Dianthus boissieri Willk.
  • Genista teretifolia Willk.
  • Selaginellaceae Willk.

Honores

Epónimos

Xéneros
Especies
  • (Caryophyllaceae) Silene willkommiana J.Gay ex Coss.[13]
  • (Poaceae) Brachypodium × willkommii Sennen ex St.-Yves[23]
  • (Poaceae) Phragmites willkommianus Mabille[24]

Abreviatura

L'abreviatura Willk. emplégase pa indicar a Heinrich Moritz Willkomm como autoridá na descripción y clasificación científica de los vexetales. (consulta la llista de tolos xéneros y especies descritos por esti autor nel IPNI).

Referencies

  1. 1 2 Afirmao en: SNAC. Identificador SNAC Ark: w6572nxh. Apaez como: Heinrich Moritz Willkomm. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
  2. ↑ Identificador CONOR.SI: 88504163. Afirmao en: CONOR.SI.
  3. 1 2 «Resúmen de los trabajos verificados por la Sociedad Linneana Matritense durante el año de 1878» (castellanu). Consultáu'l 21 setiembre 2023.
  4. ↑ Afirmao en: Q107642470. Editorial: Willy Nolte. Llingua de la obra o nome: alemán. Data d'espublización: 1934.
  5. ↑ Consp. Fl. Eur. 2: 357. 1879 (IK)
  6. ↑ Verh. Bot. Vereins Prov. Brandenburg xxx. (1888) 145 (IK)
  7. ↑ Sitzungsber. Akad. Wiss. Wien xcviii. 1889 384 (IK)
  8. ↑ Bol. Soc. Brot. sér. 2, 40: 213. 1966 (IK)
  9. ↑ Flora 34: 742. 1851 (IK)
  10. ↑ Linnaea 25: 8. 1852 (IK)
  11. ↑ Abh. K. K. Zool.-Bot. Gues. Wien 1(3): 75. 1902 (IK)
  12. ↑ Prodr. Fl. Hispan. 3(3): 617. 1878 (IK)
  13. ↑ Notes Crit. ii. 32 (IK)
  14. ↑ Bol. Soc. Brot. sér. 2, 34: 121. 1960 (IK)
  15. ↑ Cupress. Gatt. 9. t. 7 (IK)
  16. ↑ Allg. Bot. Z. Syst. 1906, xii. 91 (IK)
  17. ↑ Syll. Fl. Eur. 140. 1855 (IK)
  18. ↑ Nuovo Giorn. Bot. Ital. xix. (1887) 315 (IK)
  19. ↑ Bull. Herb. Boissier iii. (1895) 145 (IK)
  20. ↑ Ann. Sci. Nat., Bot. sér. 3, 17: 290. 1852 (IK)
  21. ↑ Linnaea 21: 570. 1848 (IK)
  22. ↑ Bol. Soc. Brot. 3: 199, 224. 1885 [1884 publ. 1885] (IK)
  23. ↑ Candollea v. 467 (1934), pro syn. (IK)
  24. ↑ Rech. Pl. Corse fasc. ii. 58, in obs. (Wilkomianus) (IK)
  25. ↑ Bol. Soc. Iber. 1936, xxxv. 21 (IK)
  26. ↑ Bull. Soc. Bot. France 33: 354, in syn. 1886 ; et in Batt. et Trab. Fl. de l'Alger. [Dicot.] (IK)
  27. ↑ Oesterr. Bot. Z. 39: 318, in syn. 1889 (IK)
  28. ↑ Verh. Zool.-Bot. Gues. Wien xix. (1869) 556 (IK)
  29. ↑ Flora 67: 681. 1884 (IK)
  30. ↑ Bull. Soc. Bot. France 47: 124. 1900 (IK)
  31. ↑ Suppl. Prodr. Fl. Hisp. (1893) 71; et in Bull. Herb. Boiss. i. (1893) 546 (IK)
  32. ↑ Linnaea 25: 10. 1852 (IK)

Enllaces esternos

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.