HD 20868 | |
---|---|
estrella[1] y near-IR source (en) [1] | |
Parte de | Alessi 13 (es) [1] |
Datos d'observación | |
Ascensión reuta (α) | 50,177890438104 °[2] |
Declinación (δ) | −33,730103762691 °[2] |
Distancia a la Tierra | 47,7188 pc |
Magnitú aparente (V) | 9,93 (banda V) |
Magnitú absoluta | 6,61 |
Constelación | Fornax |
Velocidá radial | 46,207 km/s[3] |
Parallax | 20,9561 mas[2] |
Carauterístiques físiques | |
Radiu | 0,7489035 Radius solars [4] |
Diámetru | 1 020 000 km [5] |
Masa | 0,78 M☉[6] |
Gravedá superficial | 16 600 cm/s²[7] |
Tipu espectral | K3/4III/V[8] |
Otros nomes | |
Ver llista
| |
Coordenaes: 3h 20m 42.694s, -33° 43′ 48.374″
HD 20868 (HIP 15578 / CD-34 1218)[9] ye una estrella asitiada na constelación de Fornax, el fornu. Tien magnitú aparente +9,92, polo que nun ye observable a simple vista. En 2008 anuncióse'l descubrimientu d'un planeta estrasolar orbitando alredor d'esta estrella.[10]
Asitiada a 159 años lluz del Sistema Solar, HD 20868 ye una subxigante naranxa llixeramente evolucionada de tipu espectral K3/4 IV. Más fría que'l Sol, tien una temperatura efectivo de 4795 K. El so radiu ye'l 79% del que tien el Sol y relluma con una lluminosidá equivalente al 30% de la lluminosidá solar.[10]
La metalicidá de HD 20868, datu estrechamente rellacionáu cola presencia de sistemes planetarios, ye comparable a la solar ([Fe/H] = +0,04). Xira sobre sigo mesma más amodo que'l Sol, con una velocidá de rotación envalorada de 1,1 km/s, a la que correspuende un periodu de rotación de 51 díes. Tien una masa de 0,78 mases solares y la so edá nun se conoz con certidume, cifrándose en 4500 ± 4000 millones d'años.[10]
Sistema planetariu
En 2008 foi afayáu un planeta estrasolar en redol a HD 20868 utilizando'l espectrógrafu HARPS instaláu nel Observatoriu de La Silla (Chile). Denomináu HD 20868 b, tien una masa mínimo'l doble de la de Xúpiter. Muévese a una distancia media de 0,95 UA al respective de la estrella. El so órbita, una de les más escéntriques ente los planetes estrasolares conocíos (ε = 0,75), lléva-y dende una separación de 0,237 UA al respective de HD 20868 nel periastru a 1,66 UA nel apoastru. Completa una órbita cada 380,85 díes.[10][11]
Acompañante (N'orde dende la estrella) |
Masa (MJ) |
Periodu orbital (díes) |
Semiexe mayor (UA) |
Escentricidá |
---|---|---|---|---|
HD 20868 b | > 1,99 ± 0,05 | 380,85 ± 0,09 | 0,947 ± 0,012 | 0,75 ± 0,002 |
Ver tamién
Referencies
- 1 2 3 Afirmao en: SIMBAD.
- 1 2 3 Afirmao en: Gaia EDR3. Stated in source according to: SIMBAD. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 3 avientu 2020.
- ↑ Caroline Soubiran (agostu 2018). «Gaia Data Release 2. The catalogue of radial velocity standard stars» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics: páxs. 7–7. doi: .
- ↑ Afirmao en: Gaia DR2. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 25 abril 2018.
- ↑ «Age consistency between exoplanet hosts and field stars» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics. 8 avientu 2015. doi: .
- ↑ Michel Mayor (27 payares 2008). «The HARPS search for southern extra-solar planets. XV. Six long-period giant planets around BD -17 0063, HD 20868, HD 73267, HD 131664, HD 145377, and HD 153950» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics (2): páxs. 513–519. doi: .
- ↑ Nuno C. Santos (ochobre 2017). «Chemical abundances of 1111 FGK stars from the HARPS GTO planet search program» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics: páxs. 94–94. doi: .
- ↑ Afirmao en: Catalogue of two-dimensional spectral types for the HD stars, Vol. 3. Stated in source according to: SIMBAD. Páxina: 0. Data d'espublización: 1982.
- ↑ HD 20868 (SIMBAD)
- 1 2 3 4 Moutou, C.; Mayor, M.; Lo Curto, G.; Udry, S.; Bouchy, F.; Benz, W.; Lovis, C.; Naef, D.; Pepe, F.; Queloz, D.; Santos, N. C. (2009). «The HARPS search for southern extra-solar planets XVII. Six long-period giant planets around BD -17 0063, HD 20868, HD 73267, HD 131664, HD 145377, HD 153950». Astronomy and Astrophysics 496 (2). pp. 513-519. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2009A%26A...496..513M&db_key=AST&nosetcookie=1.
- ↑ HD 20868 (The Extrasolar Planets Encyclopaedia)