Sofito al terrorismos d'Irán

Dende la proclamación de la República islámica d'Irán en 1979, el gobiernu d'Irán foi acusáu polos EE.XX. de financiar terroristes, apurriéndo-yos equipamientu, armes, entrenamientu y dándo-yos abellu.​ El Departamentu d'Estáu de los Estaos Xuníos describe Irán como un patrocinador estatal activu de terrorismu". Creese que sofitó a grupos qu'atenta contra los interes d'Estaos Xuníos ya Israel en Dellos llugares del mundu. Un exemplu'l Atentáu contra los cuarteles en Beirut en 1983, Atentáu a la AMIA o Atentáu a la embaxada d'Israel n'Arxentina.

Sofitu a la Resistencia Palestina

Dende la cayida del Xa Mohammad Reza Pahleví, la República Islámica d'Irán volvióse enemigu xuráu d'Israel y sofita a la resistencia palestina hasta'l día de güei. Ente 2005 y 2011, Irán foi unu de los principales financiadores y provisores de Hamás. Israel envalora que les Brigaes de Hamás tienen un nucleu de dellos cientos de miembros, que recibieron entrenamientu d'estilu militar, incluyida la capacitación n'Irán y en Siria (antes de la guerra civil).^[4] En 2011, dempués del españíu de la Guerra Civil Siria, Hamás alloñar del gobiernu siriu y los sos miembros empezaron a abandonar Siria. Dende 2012, Hamás dexó de recibir sofitu d'Irán debíu al sofitu de Hamás a la Hermandá Musulmana en Siria. Nun discursu pal voceru de les brigaes Qassam en 2014 nel 27 aniversariu de Hamás, estimó a Irán pola so ayuda en finances y armes.^[5] Dempués del alto al fueu ente Israel y Hamás a principios de 2014, la Yihad Islámica Palestina vio'l so poder aumentar constantemente col respaldu de fondos d'Irán.^[6] Créese que'l so respaldu financieru tamién provién de Siria. Dempués de la declaración unillateral d'Estaos Xuníos de reconocer a Xerusalén como capital del Estáu d'Israel, Irán repitió esi sofitu contra l'estáu xudíu. Ismail Hanie, subjefe de la direición del Movimientu de Resistencia Palestina (HAMAS), manifestó un fondu y sentíu agradecimientu pol sofitu incondicional y constante d'Irán al pueblu palestín.^[7][8][9]

Curdistán

Los pueblos xudío y curdo guarden rellaciones estreches dende la lliberación de Ciro el Grande de Persia.En siendo conquistaos polos asirios, los xudíos atopáronse reteníos mientres munchos años en tierres del actual Curdistán y cuando'l rei persa Ciro II el Grande dexó-yos volver a Palestina, munchos optaron por quedar se na zona y otros tornaron a la Israel bibiblica. La presencia xudía en territoriu curdu yera entá patente sieglos dempués, como demuestra la figura de Asnat Barzani. Esta muyer xudío y curdo vivió n'Iraq ente finales del sieglu XVI y el XVII y ye considerada por dellos espertos la primera rabina de la hestoria y la primera lideresa curda.^[10] Cuando se creo'l Estáu d'Israel delles families curdes emigraron escontra alla y munchos judios fuxendo de la persecución de Sadam Husein y del Partíu Baaz Árabe Socialista Iraqui fueron escontra alla y dellos judios escapando nesi momentu a la Irán de Mohammad Reza Pahleví aliada d'Israel nesi momentu.^[11] Dende la década de los 60, dambos pueblos caltuvieron llazos en materia de negocios, defensa ya intelixencia, anque siempres con discreción. Por tal razón Israel sofito'l Referéndum d'independencia del Curdistán iraquín de 2017 por cuenta de esta rellaciones historicas y restales el poder de la influencia irani nel área.^{[12][13][14][15]}

Créese qu'Israel coopera con dellos grupos curdos iraninos que deseyen la independencia del Curdistán iranín y conseguien informacion pa debilitar el réxime de los Ayatolas. Numberosos miembros de la minoría curda (unos cuatro millones de persones, el 7% de la población iranina) simpatizan coles idees separatistes.^[16]

El Líbanu y sofitu a Hezbolá

La invasión israelina de 1982 a El Líbanu dio llugar a la salida de la Organización de Lliberación de Palestina (OLP) d'El Líbanu. La siguiente creación de la Zona de Seguridá nel sur d'El Líbanu benefició a los aliaos israelinos nel país y a la población civil israelina, yá que Galilea sufrió ataques menos violentos per parte de Hezbolá. A pesar d'esti ésitu israelín na erradicación de les bases de la OLP y la retirada parcial en 1985, la invasión israelina aumentó la gravedá del conflictu coles milicies libaneses locales y dio como resultáu l'afitamientu de dellos movimientos chiítas locales n'El Líbanu, incluyíos al yá mentáu Hezbolá y Amal, d'un movimientu de guerrilla desorganizado nel sur a una organización paramilitar de rangu altu. Col pasu de los años, les baxes militares de los dos bandos aumentaron, una y bones dambes organizaciones polítiques chiítas usaron armamentu más modernu, y Hezbolá progresó nes sos táctiques.

Irán suministró a la organización militante Hezbolá sustanciales cantidaes d'ayuda financiera, capacitación, armes, esplosivos, política, diplomática y organizativa, mientres persuadía a la organización por que tomara midíes contra Israel.^[17][18][19] El manifiestu de Hezbolá de 1985 numberó los sos cuatro oxetivos principales como "la salida final d'Israel d'El Líbanu como preludiu de la so eliminación final".^[20] Según los informes publicaos en febreru de 2010, Hezbolá recibió $ 400 millones d'Irán.^[21] A principios de la década de 1990, Hezbolá, col sofitu de Siria ya Irán, surdió como'l principal grupu y poder militar, monopolizando la direición de l'actividá guerrillera nel sur d'El Líbanu.^[22]

Programa nuclear d'Irán

Guerra Civil Siria

Programa de Misiles d'Irán

Irán tien un programes de misiles que se consideró una amenaza a la rexón n'especial a Israel y a los enemigos de Teḥrán que seya fortalecíu nos últimos años.^[49][50][51]

Protestes n'Irán de 2017-2018

Na recién manifestaciones de fin d'añu en Iran Irán acuso a Israel tar atras d'elles financiándoles.^[52][53] El primer ministru israelín pronuncióse en sofitu a les multitudinaries protestes n'Irán, pero negó cualquier sofitu direutu per parte de Tel Aviv.^[54]

Captura del dron de supuestu orixe iranín y derrumbe del avión F 16 Israelín

Les Fuercies de Defensa d'Israel informaron que'l día 10 de febreru de 2018 un helicópteru de les sos fuercies militares llograron interceptar con ésitu un drone que supuestamente pertenecía a Irán que s'unvió dende Siria y se infiltró en territoriu israelín. L'aeronave foi identificada dende'l principiu y tuvo so vixilancia hasta la interceptación. En respuesta a la provocación, la Fuercia Aérea Israelina – sostuvo nun comunicáu- atacó los componentes de llanzamientu de l'aeronave en territoriu siriu.^[55] Un caza F-16 israelín foi baltáu poles bateríes antiaéreas de la Fuercia de Defensa Aérea Siria mientres la operación militar contra oxetivos iraninos en Siria y cayó en territoriu israelín.^[56][57][58]la cayida del Jet israelín foi grabáu por videu de seguridá.^[59][60]darréu Israel ataca 12 oxetivos en territoriu siriu.

Ataque contra una base militar siria en Homs

El gobiernu de la Federación Rusa y el réxime de la República Árabe de Siria responsabilizaron al Estáu d'Israel por un mortal ataque aereu en contra d'un aeropuertu militar siriu, asocedíu'l día 9 d'abril de 2018. Dellos misiles impactaron la base aérea de Tiyas, conocida como T4, cerca de la ciudá de Homs. Según testigos, 14 persones morrieron na aición militar. Israel, que yá atacó blancos sirios nel pasáu, nun confirmó nin negó les acusaciones. De primeres el gobiernu de Bashar al-Ásad culpara a los Estaos Xuníos del ataque.^{[72][73][74][75][76]} El centru d'analís Stratfor señala que ye la base aérea T4, ye la mesma onde supuestamente partió un dron iranín que incursionó nel espaciu aereu israelín, en febreru pasáu y abarrúntase qu'esta base esta en manes d'Irán de forma tácita.^[77]