Gregorio Pacheco
26. presidente de Bolivia 4 setiembre 1884 - 15 agostu 1888 ← Narciso Campero - Aniceto Arce →
Vida
Nacimientu	Villa Pacheco (es) [1], 4 de xunetu de 1823
Nacionalidá	Bolivia
Muerte	Potosí, 20 d'agostu de 1899 (76 años)
Estudios
Llingües falaes	castellanu
Oficiu	políticu, empresariu
Creencies
Relixón	catolicismu
Partíu políticu	Partido Conservador (es)

Gregorio Pacheco Leyes (4 de xunetu de 1823, Villa Pacheco ^(es)  – 20 d'agostu de 1899, Potosí) foi un contable, empresariu y políticu bolivianu qu'ocupó la presidencia de 1884 a 1888.

Biografía

Los sos padres fueron José Brígido Pacheco y Josefa Leyes Madariaga. Nun terminó los sos estudios cimeros, pos dende bien nuevu dedicar a l'actividá minera en que fizo rápida y elevada fortuna, que-y dexó viaxar a la entós alloñada Europa, onde adquirió dalguna cultura y muncha esperiencia.

Dende bien nuevu, interesar pola política y convirtióse nel principal dirixente del Partíu Demócrata. En 1884 ganó unes reñíes eleiciones xenerales venciendo a Aniceto Arce, del Partíu Conservador, y Eliodoro Camacho, del Partíu Lliberal. Foi nestos comicios que s'introdució nes eleiciones el factor de “coima”, nuna famosa guerra del cheque” contra'l cheque según espresión de Arce, que nun despintaba la paternidá d'esti inmoral procedimientu.

A Pacheco correspondió-y dar camín de la so nación a pocu d'asocedida la derrota na Guerra del Pacíficu, na que Bolivia perdió les sos provincies mariniegues, arrampuñaos por Chile. En 1884 axustó un alcuerdu de tregua con esta nación; el tratáu de paz definitivu nun se roblaría sinón hasta 1904.^[2] En 1886 axustó un tratáu de llendes col Perú.

Pacheco foi un presidente magnánimo, construyó a mesmes espenses l'Institutu Psiquiátricu de Sucre. Axuntó'l Congresu en Cochabamba y afitáronse definitivamente los emblemes patrios. Col fin d'incorporar a la vida nacional territorios alloñaos, fundó'l 13 de xunetu de 1885 el Puertu Pacheco, asitiáu na marxe derecha de ríu Paraguay. N'el so presidencia inauguró'l primer serviciu internacional telegráficu de La Paz a Lima y abrióse en Sucre el Bancu Hipotecariu. Foi un impulsor de les ciencies y la teunoloxía juntamente con Aniceto Arce.

Una carauterística singular de Pacheco foi la so filantropía yá que fizo munches obres de caridá col so propiu dineru, pos yera afortunáu mineru de les mines de plata y aceru . N'ambiente de total tranquilidá y concordia trescurrió'l so gobiernu que dispunxo espediciones al Gran Chaco pa sentar soberanía. Construyó caminos qu'integraron al país; pagó coles mesmes, con dineru propio, una delda del país al Perú, que xubía a la entós elevada suma de 50.000 pesos bolivianos. El fechu de que formara'l so propiu partíu políticu significó-y enfrentar rebeliones de los lliberales y en consecuencia gobernó con firmeza. Estableció un gobiernu de coalición col Partíu Conservador y trató de normalizar la situación política del país por aciu la promulgación d'una amnistía xeneral. Cuntó con un fuerte sofitu militar.

Remató'l so mandatu col prestu del deber cumplíu y sofitando la campaña eleutoral d'Aniceto Arce en 1888, tal que alcordara colos conservadores al empiezu del so mandatu. Finó nel asientu mineru del pueblu Guadalupe, Atocha, Potosí el 20 d'agostu de 1899. Siendo soterráu detrás de la ilesia de dichu pueblo.

Actos Alministrativos

• La modernización del país cola instalación de lluz llétrico na ciudá de La Paz y el telégrafu, que conectó al país col mundu al traviés d'una llinia internacional de Perú.
• La fundación de Puertu Pacheco, que más tarde cayó a manes de Paraguái
• La construcción del Centru Psiquiátricu en Sucre que güei lleva'l so nome.
• La firma del tratáu de llendes col Paraguái.
• La esploración del Chaco por una comisión encabezada por Antonio Tovar.

Predecesor: Narciso Campero Leyes

Presidente de Bolivia 4 de setiembre de 1884 - 15 d'agostu de 1888

Socesor: Aniceto Arce Ruiz

Ver tamién

• Guerra del Pacíficu
• Presidente de Bolivia

Referencies