Gran Premiu d'Italia | |
---|---|
Xeneral | |
Tipu de competición | actividá deportiva periódica |
Deporte | deporte de motor |
País | Italia |
Organizador | Fédération Internationale de l'Automobile |
Historia | |
Fundación | 1921 |
Competición | |
Periodicidá | Cada añu |
Web oficial | |
El Gran Premiu d'Italia ye una carrera d'automovilismu de velocidá apostada con monoplaces n'Italia. Ye una de les carreres de Gran Premiu más antigües, cola so primer edición apostada nel añu 1921. El Gran Premiu d'Italia forma parte de la Fórmula 1 dende'l so entamu en 1950 siendo la tercer pista de carrera permanente na esistencia de la Fórmula 1 y, xunto col Gran Premiu de Gran Bretaña, son los únicos que tuvieron nel calendariu tolos años.
Toes salvu cinco ediciones del Gran Premiu d'Italia corriéronse en Monza, un autódromu construyíu en 1922 específicamente p'allugar la carrera. Na carrera de 1923, participó Harry A. Miller col so automóvil "American Miller 122" remanáu pol conde Louis Zborowski, fechu famosu na película Chitty Chitty Bang Bang.
En Monza viéronse dalgunes de les meyores carreres de tolos tiempos, pero coles mesmes, tamién dalgunos de los peores accidentes d'esti deporte.[1]
El circuitu orixinal consistía nun óvalu de 4,5 km y un circuitu mistu d'alta velocidá de 5,5 km, que compartíen la recta principal y utilizábense combinaos por aciu una ponte. En 1962, la Fórmula 1 dexó d'utilizar la seición oval y pasó a apostar el Gran Premiu d'Italia nel circuitu mistu de 5,8 km, al que se-y fueron amestando chicanes. Sicasí, el trazáu siguió siendo de los más rápidos del calendariu de la Fórmula 1; el colombianu Juan Pablo Montoya ostenta'l récor de vuelta con un tiempu de 1'19.525 realizáu nel añu 2004, superando los 262 km/h de velocidá media.
Galería
- Recta principal de Monza mientres el Gran Premiu d'Italia de 1931. les marques blanques indiquen la separación ente dambos carriles del circuitu combináu.
- Recta principal de Monza mientres el Gran Premiu d'Italia de 2004
- Festexos tres el Gran Premiu d'Italia de 2004.
- Festexos tres el Gran Premiu d'Italia de 2012.
Ganadores
Fórmula 1
El pilotu que más victories llogró nel Gran Premiu d'Italia foi Michael Schumacher, quien venció cinco veces pilotando una monoplaza de la escudería italiana Ferrari. Nelson Piquet llogró cuatro victories y ocho pilotos vencieron en tres oportunidad, ente ellos los italianos Tazio Nuvolari y Alberto Ascari.
L'últimu pilotu italianu en trunfar na competencia foi Ludovico Scarfiotti en 1966. Sicasí, Ferrari venció en 19 ediciones, superando largamente les 10 del equipu británicu McLaren.
Les ediciones que nun formen parte del Campeonatu Mundial de Fórmula 1 tán marcaes con fondu color rosado.