Graciano García
Vida
Nacimientu Morea, 12 d'ochobre de 1939 (84 años)
Nacionalidá España
Estudios
Llingües falaes castellanu
Oficiu periodista
Premios
Cambiar los datos en Wikidata

Graciano García García (12 d'ochobre de 1939, Morea) ye un periodista asturianu. Conózse-y principalmente como fundador y promotor de la Fundación Príncipe d'Asturies, güei Fundación Princesa d'Asturies, que da los Premiu Princesa d'Asturies.

Biografía

Graciano García ye diplomáu en periodismu pola Escuela Oficial de Periodismu de Madrid. Empezó a trabayar como periodista nel periódicu asturianu La Nueva España dende 1961. En 1969 fundó la revista Asturies Selmanal, que se convirtió nun bien destacáu foru a favor de la concordia y de la democracia, y de la que foi direutor nel periodu 1969-1977. Remata la so etapa como periodista como promotor y direutor del periódicu Asturies Diariu Rexonal, nel que permaneció'l curtiu tiempu ente 1978 y 1979.

Tres esta primer etapa como periodista pasa al mundu de les editoriales, primero con Ediciones Naranco y fundando depués, en 1989, Edición Nobel, editorial empobinada al mercáu européu ya hispanoamericanu.

En 1994 funda'l Premiu Internacional d'Ensayu Xovellanos que s'apurre añalmente dende esi añu. En 1996, funda amás la revista lliteraria Clarín. Finalmente, faciéndolo coincidir col 250 aniversariu de la nacencia de Melchor Gaspar de Xovellanos, funda'l Premiu Internacional de Poesía Xovellanos.

Premiu Príncipe d'Asturies

En 1980, Graciano García, llogra'l so doble oxetivu d'establecer un venceyu ente'l Principáu d'Asturies y l'herederu de la Casa Real Española qu'ostenta'l títulu de Príncipe d'Asturies, lo mesmo que de premiar la divulgación de los valores científicos, culturales y humanísticos que son patrimoniu universal. Pa ello fúndase'l 24 de setiembre de 1980 sol patrociniu de SS.MM. los Reis d'España y de S.A.R. el Príncipe d'Asturies; cola collaboración del secretariu xeneral de la Casa de S.M. el Rei Xuan Carlos I, el xeneral asturianu Sabino Fernández Campo, más tarde conde de Latores; y so la so propia direición la Fundación Príncipe d'Asturies que dende esi añu convoca y da los Premios Príncipe d'Asturies, güei Premiu Princesa d'Asturies.

Obra

  • Una tierra, una patria, una alma, llibru de poemes, ed. Nobel 2015, ISBN 9788484597216.[2]

Condecoraciones

  • Cruz de la Orde del Méritu de la Guardia Civil con distintivu blancu, 2007.[3]
  • Gran Cruz de la Real Orde de Carlos III, máxima condecoración civil d'España, concedida por S.M. el Rei Don Xuan Carlos en 2010.[4]
  • Medaya de la Orde del Méritu Policial con distintivu blancu, concedida pol Ministeriu del Interior d'España en 2007.[5]
  • Comendador de la Orde de Rio Branco, Brasil, recibida en 2004.
  • Encomienda de la Orde del Méritu Civil, concedida por S.M. el Rei Don Xuan Carlos en 1984.

Distinciones

  • Patronu d'Honor de la Fundación Caveda y Nava, en 2010.
  • Medaya d'Oru de la Escuela Internacional de Protocolu, 2008.
  • Medaya Carlos III, concedida pola Escuela Diplomática del Ministeriu d'Asuntos Esteriores y de Cooperación d'España, concedida en 2007.
  • Medaya Carlos III, concedida pol Pernomáu Colexu Oficial de Veterinarios del Principáu d'Asturies, concedida en 2007.
  • Fíu Predilectu d'Ayer, nomáu por esi conceyu en 2007.
  • Medaya d'Oru de la ciudá d'Avilés, concedida en 2006.
  • Medaya d'Oru d'Asturies, concedida pol Gobiernu del Principáu d'Asturies en 2005.
  • Fíu Adoptivu d'Uviéu, concedíu pol Conceyu d'Uviéu en 1995.
  • Asturianu del Añu, escoyíu por La Nueva España en 1981.
  • Periodista d'Honor pola Asociación de la Prensa d'Uviéu.

Premios y gallardones

  • Premiu “Y” d'Europa de l'Asociación de Periodistes Europeos.[6]
  • Premiu Internacional ASICOM-Universidá d'Uviéu a la Trayeutoria Profesional, 2010.
  • Premiu Dionisio de la Huerta Casagrán, na so primer edición, ex aequo con Sabino Fernández Campo, 2008.[7]
  • Faba d'Oru, concedida pol Círculu d'Amigos de la Faba na so XXII edición de 2004.
  • Madreña d'Oru del Centru Asturianu de Sevilla, 2002.
  • Master d'Oru del Fórum d'Alta Direición, 2002.
  • Premiu al Empresariu y Profesional del Añu d'Ástur Manager, en 2000.
  • Gallardón Puerta d'Asturies, 2000.
  • Mazana d'Oru del Centru Asturianu de Madrid, concedida en 1996.


Predecesor:
fundador		 Direutor de la Fundación Príncipe d'Asturies
1980 - 2009
 Socesor:
Teresa Sanjurjo González

Bibliografía sobre Graciano García

  • Juan de Lillo, Graciano García: nada foi un suañu. Biografía íntima del creador de los Premios Príncipe d'Asturies, KRK Ediciones 2012, ISBN 978-84-8367-398-0

Referencies

  1. ↑ Identificador del Boletín Oficial del Estado: BOE-A-2010-15474.
  2. ↑ «so-primer-llibru-de-poemes_111429211120.html Graciano García presenta'l so primer llibru de poemes». RTPA.es (16 d'abril de 2015). Consultáu'l 30 d'agostu de 2015.
  3. ↑ «El cuerpu estrema a Graciano García pola so collaboración»». El Comercio (22 d'ochobre de 2014). Consultáu'l 30 d'agostu de 2015.
  4. ↑ «Graciano García va recibir la Gran Cruz de la Real Orde de Carlos III». La Nueva España (8 d'ochobre de 2010). Consultáu'l 30 d'agostu de 2015.
  5. ↑ «Graciano García va recibir mañana la Cruz de la Orde del Méritu de la Guardia Civil». Europa Press (11 d'ochobre de 2007). Consultáu'l 30 d'agostu de 2015.
  6. ↑ «premiu-'Y'-de-Europa-al-periodista-asturianu,-Graciano-Garcia_111277654313.html Los periodistes Europeos conceden el premiu 'Y' d'Europa al periodista asturianu, Graciano García». RTVA.es (30 de xunu de 2010). Consultáu'l 30 d'agostu de 2015.
  7. ↑ «Fernández Campo y Graciano García reciben en La Granda el premiu «Dionisio de la Huerta»». La Nueva España (24 d'agostu de 2008). Consultáu'l 30 d'agostu de 2015.

Enllaces esternos

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.