Glaciar Perito Moreno | |
---|---|
Situación | |
País | Arxentina |
Provincia | Santa Cruz (es) |
Departamentu | Lago Argentino (es) |
Tipu | glaciar |
Asitiáu en | Lago Argentino (es) |
Coordenaes | 50°29′S 73°03′W / 50.48°S 73.05°O |
Glaciar Perito Moreno Glaciar Perito Moreno (Arxentina) | |
Datos | |
Altitú media | 244 m |
Superficie | 250 km² |
Noamáu por | Francisco Pascasio Moreno (es) y Otto von Bismarck |
Llonxitú | 30 km |
El glaciar Perito Moreno ye una gruesa masa de xelu allugada nel departamentu Llagu Arxentín de la provincia de Santa Cruz, nel suroeste de l'Arxentina, na rexón de la Patagonia. Esti glaciar aniciase nel campu de xelu Patagónico Sur. Nel so descensu, algama'l brazu Sur del llagu Arxentín, con un frente de 5 km de llargor, apruciendo sobre l'agua con un altor d'unos 60 m.
Gracies a la so constante meyora, represa les agües del brazu Ricu de dichu llagu, lo cual xenera un desnivel con respectu al restu del llagu d'hasta 30 m. Pola presión d'esta masa líquido prodúcense filtraciones nel xelu les que crean un túnel con una bóveda de más de 50 m la que finalmente derrumbase, nun inusual espectáculu natural, fácilmente presenciable por turistes, polo que ye'l máximu curiosu del Parque Nacional Los Glaciares, que integra.
El so nome fai honor a Francisco Moreno, direutor del muséu de la Sociedá Científica Arxentina y activu esplorador de la zona austral d'esi país.
Allugamientu
Atópase allugáu frente a la península de Magallanes, al sur del Parque Nacional, a unos 80 km de la villa El Calafate, hasta onde puede llegase n'avión dende l'Aeropuertu Internacional Comandante Armando Tola o per vía terrestre pela Ruta Provincial 11. El Calafate atopase a 320 km al noroeste de la capital de la provincia, Ríu Gallegos. Asitiáu nuna zona arrodiada de montes y montes, queda dientro del Parque Nacional Los Glaciares, reconocíu como tal en 1937, na Provincia de Santa Cruz, nel sur de la República Arxentina. Esti parque, de 724 000 hai, tien en total 356 glaciares.
Estatus
Esti glaciar ye unu de los varios glaciares patagónicos que acrece. Cualesquier de los trés hipótesis de constitución: decrecimiento, acrecimiento, y equilibriu, siguen n'alderique polos glaciólogos.[1][2]
El frente de meyora del glaciar tien 5 quilómetros d'anchu, con un altor permediu de 74 metros (240 pies) percima del llagu Arxentín. La fondura total del xelu ye de 170 metros (558 pies).
- Vista del glaciar dende mirador del parque en 2010.
- Vista aérea del glaciar onde se repara como llogra seccionar el brazu Ricu de la canal de los témpanos (imaxe del 2005).
- Destemple del glaciar en 2007.
- Una cueva glaciar asitiáu nel estremu norte del glaciar.
- Seición del glaciar tomada dende un bote. Añu 2012.
Descripción
Na so meyora represa les agües del brazu Ricu del llagu Arxentín, colo que'l nivel d'aquel llega a alzase hasta 30 m por sobre'l del restu del llagu, faciendo presión sobre los xelos. En primer llugar créase un túnel con una bóveda de más de 50 m pol que les agües del brazu Ricu baxen hasta'l llagu Arxentín. La erosión causada pel agua provoca finalmente'l derrumbe de la bóveda, n'unu de los espectáculos más pimpanos que puedan guardase. El procesu repitióse a lo llargo d'intervalos irregulares: la última rotura producióse'l 10 de marzu de 2016 de 2016 a les 10:54 hora llocal y la penúltima'l 2 de marzu de 2012 de 2012, con un altor nel brazu Ricu de 5,6 m.[3] La rotura previa, qu'empezó a producise'l 4 de xunetu y remató el 9 de xunetu de 2008 (11:15 hora llocal), namái dos años dempués de l'anterior (marzu de 2006).[4] Sicasí, la rotura de 2004 producióse dempués de 16 años (socedida en febreru de 1988), cuando la diferencia de nivel de les agües ente la canal de los témpanos y el brazu Ricu llegó a 30 m.[5] El turista puede gociar d'esti espectáculu a namái unos 400 m de distancia, n'instalaciones especialmente creaes pa la observación.[6]
Primeramente rompióse en 1984, 1980, 1977, 1975, 1972, 1970, 1966, 1963, 1960, 1956, 1953, 1951 (pel hibiernu), 1947, 1940, 1934, 1917. Asina, eses rotures, son cada cuatro años y mediu nel permediu del últimu sieglu.[7]
Tamién ye posible transitar sobre él, con ropa y calzáu especial, con guíes especialmente entrenaos y con especial conocencia de la zona.
El glaciar Perito Moreno tien una velocidá midida a unos 4 km del frente, d'aproximao 2 m per día, alredor de 700 m per añu.
Turismu
Tien un paséu costanero y escursiones en barcu nes cercaníes del glaciar.[8]
Posee un paseo costanero y excursiones en barco en las cercanías del glaciar.[9]
Fauna
Nel glaciar habita un pequeñu inseutu llamáu andiperla willinki.[10]
Ver tamién
- Glaciar Spegazzini
- Campu de xelu Patagónico Sur
- Llagu Arxentín
Referencies
- ↑ «Photo: Mystery Glaciers Growing as Most Others Retreat». News.nationalgeographic.com (28 d'ochobre de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 24 de payares de 2015. Consultáu'l 19 de xineru de 2012.
- ↑ «AAAR - Arctic, Antarctic, and Alpine Research: An Interdisciplinary Journal - Journal Article». Instaar.metapress.com (1 de mayu de 2007). Consultáu'l 19 de xineru de 2012.
- ↑ Caída del puente en 2016
- ↑ Amestroy Alonso, José; en "El Planeta tierra en peligro.
- ↑ Amestroy Alonso, José (op. cit., p. 141)
- ↑ Videu explicativo de la ruptura del glaciar
- ↑ [[Focus (enciclopedia)|]]: Glaciar argentino se separa, 5 de xunetu 2008.
- ↑ «5 destinos imperdibles para vacacionar en Argentina». Consultáu'l 7 d'ochobre de 2015.
- ↑ «5 destinos imperdibles para vacacionar en Argentina». Consultáu'l 7 d'ochobre de 2015.
- ↑ «Glacioloxía para principiantes». Consultáu'l 6 de marzu de 2015.