Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
Gintama
銀魂
(Gintama)
Creador Hideaki Sorachi
XéneruAcción, ciencia ficción, comedia dramática, parodia[1]
Otros
Creáu porHideaki Sorachi
EditorialShūeisha
Espublizáu enShōnen Jump
DemografíaShōnen
Fecha de finEn publicación


película
Otros
Producíu porAtsuko Kobayashi
Cadena televisivaTXN (TV Tokyo)
Música porAudiu Highs
Fecha de fin25 de marzu de 2010
Episodios201


película
Otros
Cadena televisivaTXN (TV Tokyo)
Música porAudiu Highs
Fecha de fin26 de marzu de 2012
Episodios51


película
Otros
Cadena televisivaTX Network (TV Tokyo)
Música porAudiu Highs
Fecha de fin28 de marzu de 2013
Episodios24


película
Otros
Producíu porSusumu Matsuyama
Tomoyuki Saito
Susumu Miura
Cadena televisivaTXN (TV Tokyo)
Música porAudiu Highs
Fecha de fin30 de marzu de 2016
Episodios51


película
Otros
Cadena televisivaTXN (TV Tokyo)
Música porAudiu Highs
Fecha de fin26 de marzu de 2017
Episodios12


película
Otros
Cadena televisivaTXN (TV Tokyo)
Música porAudiu Highs
Fecha de fin24 d'avientu de 2017
Episodios24


película
Otros
Cadena televisivaTXN (TV Tokyo)
Música porAudiu Highs
Fecha de fin26 de marzu de 2018
Episodios12


película
Otros


película
[editar datos en Wikidata]

Gintama (銀魂 llit. «Alma platiada»?) ye una serie de manga escrita ya ilustrada por Hideaki Sorachi. La so adautación a serie d'anime foi dirixida por Shinji Takamatsu dende l'episodiu unu hasta'l cientu cinco y por Yoichi Fujita dende l'episodiu cien d'equí p'arriba. La obra tien llugar en Edo —antiguu nome que recibía la ciudá de Tokiu—, que fuera conquistada por unos estraños seres alienígenas llamaos «Amanto»; nesi mundu la hestoria narra les aventures d'un samurái conocíu como Gintoki Sakata, quien trabaya de forma independiente xunto a los sos amigos Shinpachi Shimura y Kagura. Sorachi comentó que la serie ta basada en dos one-shots qu'él realizara en 2003 pa la revista Shōnen Jump,[5] revista na que sigue inda la so edición. Coles mesmes, esplicó que-y incorporara ciencia ficción al material por que'l desenvolvimientu de los personaxes fora «al so gustu».[6]

La manga empezó a publicar n'avientu del 2003 pola editorial Shūeisha na revista selmanal xaponesa Shōnen Jump y compónse hasta la fecha por sesenta y cuatro volumes en formatu tankōbon.[7] Darréu, la manga foi afechu a una animación orixinal de solo un episodiu col mesmu nome, que foi producida por Sunrise y estrenóse nel Jump Festa de 2005.[8] Esto foi siguíu pola versión n'anime producida pola mesma compañía que l'animación orixinal; l'anime empezar a emitir en Xapón dende abril de 2006 hasta que remató en marzu de 2010 na cadena televisiva TV Tokyo, algamando los 201 episodios estremaos en cuatro sagues.[9] Una segunda animación orixinal, titulada «Gintama: Shiroyasha Kotan», publicar nel Jump Festa de 2008.[10] Coles mesmes, n'abril de 2010 estrenóse una película llamada «Gintama: Shinyaku Benizakura-Hen».[11] Una vegada que remató l'anime, Sunrise empecipió la producción d'otru, esta vegada sol títulu de Gintama', que estrenóse en Xapón el 4 d'abril de 2011 y remató el 26 de marzu de 2012 con cincuenta y un episodios.[12] Sicasí, una continuación d'esta mesma serie emitir ente ochobre de 2012 y marzu de 2013.[13] La obra tamién foi afecha a una novela llixera, múltiples videoxuegos y dellos llibros suplementarios. Apocayá TV Tokyo empezó a tresmitir dellos episodios de la obra sol títulu de Yorinuki Gintama-san, cosiderando que yeren los meyores episodios de la serie.

Tanto l'anime como la manga algamaron un gran ésitu dientro y fora de Xapón. Nun ranking publicáu por TV Asahi sobre los cien meyores anime del 2006, la serie algamó'l ventenu segundu puestu.[14] Coles mesmes, n'otru ranking, esti sobre los manga más vendíos de Xapón nel 2009, Gintama algamó'l quintu puestu, con más de 4 700 000 copies vendíes de los volumes, tan solo superáu por One Piece, Naruto, Bleach y Fullmetal Alchemist, respeutivamente;[15] ente qu'en 2008 ocupó'l décimu puestu con aproximao 2 300 000 copies vendíes.[16] N'abril de 2010, Gintama foi calificáu como'l decimotercer anime más popular d'abril de 2009 y marzu de 2010 por Animage.[17]

Argumentu

La hestoria tien llugar en Edo —agora conocíu como Tokiu—, que foi conquistada por unos estraños seres estraterrestres llamaos «Amanto» (天人 llit. «Xente del cielu»?)». Los samuráis d'entós llucharon contra los invasores, pero los Amanto ganar y prohibieron a toles persones de la ciudá portar espaes. La obra centrar nes aventures d'un samurái de pelo plateado conocíu como Gintoki Sakata, quien ayuda a un adolescente llamáu Shinpachi Shimura a salvar a la so hermana d'un grupu de alienígenas que queríen faela parte d'un chamizu. Impresionáu con Gintoki, Shinpachi decide convertise nel so aprendiz y trabayar con él como un profesional independiente con cuenta de que poder pagar la renta mensual del arriendu de Gintoki.[18]

Una katana, l'arma más utilizada polos samuráis.

Más tarde, dambos rescaten a una moza estraterrestre llamada Kagura d'un grupu yakuza que queríen utilizar la so fuercia sobrehumano pa matar persones. Dempués d'esto, Kagura decide xunise a Gintoki y Shinpachi pa trabayar pola so propia cuenta, y los trés fáense llamar «Yorozuya» (万事屋 llit. «Faemos de too»?).[19] N'ocasiones, faciendo'l so trabayu suelen atopase cola fuercia policial Shinsengumi, anque de normal éstos son aliaos del grupu. Coles mesmes, nel desenvolvimientu de la serie van apaeciendo múltiples personaxes, como Kotaro Katsura, un revolucionariu que caltién una rellación amistosa con Gintoki y los sos amigos a pesar de les sos ambiciones de destruyir al shōgun, y Shinsuke Takasugi, quien actúa como l'antagonista principal de tola serie ya igualmente quier destruyir al shōgun pero d'una manera más violenta que Katsura.[20]

Personaxes principales

De siguío van describise de volao a los personaxes principales de la serie y van nomase a los seiyū de la versión orixinal xaponesa:

Imaxe d'un inugami, el mesmu tipu de criatures a les que pertenez Sadaharu.
  • Gintoki Sakata (坂田銀時 Sakata Gintoki?) ye un samurái reconocíu de normal pol so pelo rizáu natural y de bona apariencia, anque de cutiu acusar de ser la fonte de delles de les sos desgracies.[18] Vive con Kagura, Shinpachi y Sadaharu, y amás trabayen xuntos «pa faer del mundu un llugar meyor» y pa poder pagar l'arriendu de la so casa.[21] Na guerra separatista del Edo, Gintoki yera conocíu como'l «Demoniu blancu» (白夜叉 Shiroyasha?) por cuenta del so pelo de color plata. El so seiyū ye Tomokazu Sugita.[22] Na versión hispanoamericana la so actor de doblaxe ye Jesús Barrero.
  • Shinpachi Shimura (志村新八 Shimura Shinpachi?) ye un adolescente que se xune a trabayar con Gintoki p'aprender de les sos costumes samurái. A pesar que comúnmente critica'l comportamientu perezosu de Gintoki, Shinpachi considerar como una persona bien importante de la mesma manera que lo ye Kagura.[23] Shinpachi tamién se considera a sigo mesmu como un personaxe risible y tiende a tomar eso como daqué importante.[24] Na versión xaponesa del anime'l so seiyū ye Daisuke Sakaguchi.[25] Na versión hispanoamericana la so actor de doblaxe ye Hugo Rodríguez.
  • Kagura (神楽?) ye la segunda persona que se xune a trabayar de forma independiente con Gintoki na serie; ye una moza estraterrestre que tien una fuercia sobrehumano. Kagura tien una rellación con Gintoki como la d'un padre cola so fía, y de cutiu asonsaña los sos malos vezos.[26] Coles mesmes, Kagura suel comer de too y paez tener una fame insasiable y tamién procura ser bien proteutora con Gintoki y tamién cariñosa, refiriéndose a él de normal como «Gin-chan» .[27] Na versión xaponesa del anime'l so seiyū ye Rie Kugimiya.[28] Na versión hispanoamericana la so actor de doblaxe ye Marisol Capo.
  • Sadaharu (定春?) ye un inugami que fuera abandonáu por un par d'hermanes miko, quien lo dexaron por problemes económicos. Más tarde, ye recoyíu por Kagura, que-y da un nome y vuélvese la so mascota (amás de sadaharu Kagura yá tuvo otres mascotes). Al paecer, Kagura ye la única que puede controlalo por cuenta de la so gran fuercia.[29] La mayoría de les vegaes Sadaharu ayuda a los otros personaxes principales colos sos problemes. Dempués de ciertu tiempu, inclusive Gintoki —que orixinalmente nun quería a Sadaharu al so alredor niégase devolver a Sadaharu a les hermanes miko. Na versión xaponesa del anime'l so seiyū ye Mikako Takahashi.[30]

Temática y estilu

L'oxetivu principal de Sorachi en Gintama ye l'usu de la «comedia»; sicasí, dempués del espardimientu de la manga l'autor empezó a añader más material dramáticu a la hestoria, anque siempres calteniendo la temática principal.[31] Dellos de los chistes que se reparen na manga son los comentarios que faen los mesmos personaxes referentes a la hestoria, esto ye, rompiendo la «cuarta paré». Un exemplu claru d'ello ye nel primer capítulu, dempués que Gintoki llucha contra un grupu d'estraterrestres pa protexer a Shinpachi y la so hermana, onde Shinpachi quéxase porque solo lluchara en «una páxina» y Gintoki respuende que «una páxina tómalu enforma tiempu a un mangaka». Tamién esisten otros tipos de situaciones risibles, pero éstes son más xenerales, de cuenta que'l llector tendría que conocer la cultura xaponesa pa poder entendeles.[32] L'humor de la obra foi descritu por dellos revisores como «estrañu» y «raru», y considérase estremáu en dos categoríes: «l'humor na ciencia ficcion» —refiriéndose a los alienígenas— y «comedia samurái».[33]

La comedia tiende a señalar «una obsesión escontra la sociedá moderna», incluyendo dellos díes festivos y personaxes míticu famosos,[20] amás de referencies sobre personaxes que tán basaos n'otros históricos.[34] Coles mesmes, la invasión de los estraterrestres nel Xapón ficticiu traxo dellos problemes sociales a los seres humanos, principalmente pola falta d'igualdá social.[35]

Producción

Kintarō foi usáu como inspiración pa crear a dellos personaxes de la obra.[34]

La obra ta basada en dos one-shots que l'autor realizara en 2003 pa la revista Shōnen Jump.[5] A pesar de que se preparar pa escribir el so primera manga, el so editor suxurió-y crear unu basáu nos Shinsengumi (新選組?); Sorachi trató de crear la serie inspirándose nos Shinsengumi, pero a la fin nun pudo consiguir nada fora de lo normal. En llugar d'abandonar por completu la idea de centralo nel Xapón antiguu, empezó a crear la so propia hestoria, añadiendo elementos de ciencia ficción nel desenvolvimientu de munchos personaxes faciendo qu'asina fora «al so gustu».[6] Anque Sorachi consideró que los one-shots «seríen bien probes», la creación d'unu d'ellos sirviólu p'añader en Gintama a los personaxes estraterrestres.[36] L'autor tenía poques esperances de que la manga fixérase popular, yá que señaló que munches persones dicíen-y que nun superaría los dos volúmenes. Sicasí, una vegada que se publicar el tercer volume, el mangaka afayó que nun tenía «material nuevo pa utilizar».[37] El títulu orixinal de la obra diba ser «Yorozuya Gin-chan» (万事屋銀ちゃん?), como'l grupu de trabayadores independientes de Gintoki. Sicasí, nun tuvo nengún impautu sobre Sorachi y dempués d'un llargu alderique, decidió titulala «Gintama».[38] El capítulu piloto tuvo un argumentu distintu al de la obra orixinal, yá que nél Shinpachi y Gintoki axuntárense de primeres de la hestoria y había más Shinsengumi basaos en Harada Sanosuke. Como toos esos Shinsengumi yeren una cantidá mayor que los personaxes más recurrentes de la serie, Sorachi decidió quitar comentando que nun yeren risonderos.[39]

Los personaxes principales orixinalmente fueron creaos como Toshiro Hijikata, el vice-comandante de los Shinsengumi de la serie, por cuenta de que Sorachi ye fanáticu d'ellos, especialmente de Hijikata Toshizō, dempués de ver la película Burn! Sword!.[38] Coles mesmes, l'autor mentó que la mayoría de los personaxes tán basaos en Edo, ente qu'otros básense nel héroe del folclor xaponés Sakata non Kintoki.[34] Sorachi comentó que cuando trabayaba nos capítulos tenía frecuentes inconvenientes pa terminar d'escribilos, apurriéndo-ylo al so supervisor primero que pudiera revisalos.[40] Tamién añadió qu'a pesar de qu'esplicara n'otres ocasiones que dalgunes de les sos idees son «aleatories», suel centrase en fechos que tean rellacionaos cola manga. Sicasí, cuando tien problemes con una idea, de normal ayudar el so editor.[41]

Media

Manga

El manga de Gintama empezó a publicar n'avientu de 2003 pola editorial Shūeisha na revista xaponesa Shōnen Jump, revista na cual sigue inda la so edición, arrexuntaos hasta la fecha por sesenta y cuatro volumes con más de quinientos ochenta capítulos identificaos como «lleición» cada unu.[7] El primer tankōbon —el formatu de los volumes— de la serie foi espublizáu'l 2 d'abril de 2004,[42] ente que'l cincuentenu foi espublizáu'l 4 de xunetu de 2013.[43] Coles mesmes, Shūeisha publicó dellos de los capítulos de Gintama na páxina web oficial de Shōnen Jump.[44] La obra tamién dio llugar a una novela llixera y dellos llibros suplementarios.

Nun ranking sobre los manga más vendíos de Xapón en 2009, Gintama algamó'l quintu puestu, con más de 4 700 000 copies vendíes, superáu solamente por One Piece, Bleach, Naruto y Fullmetal Alchemist, respeutivamente;[15] ente que nel 2008 ocupó'l décimu puestu con aproximao 2 300 000 copies vendíes.[16] Pal 2011 Gintama llogró ocupar el sestu llugar con más de 4 400 000 ventes.[45] Del volume venticuatro llográronse vender más de quinientos mil exemplares, convirtiéndose nel trentenu cuartu manga meyor vendíu en Xapón; los volumes ventitrés y venticinco tamién llograron algamar un númberu de ventes similar.[46] La versión n'español de la manga ye publicada por Editores de Tebeos —d'antiguo conocida como Ediciones Glénat— España.[47]

Anime

Gintama

Direutores  Shinji Takamatsu (1—105)
 Yoichi Fujita (100—)
Creador orixinal  Hideaki Sorachi
Composición y guión  Akatsuki Yamatoya
Diseñu de personaxes  Shinji Takeuchi

 Yuki Nomura

Diseñu de color  Tsuko Utakawa
Edición  Megumi Uchida
 Rie Matsuhara
 Takeshi Seyama
Efeutos especiales  Taeko Tobita

 Katsuyoshi Kobayashi

 Akiko Mutō

  Eiichi Kamagata

El anime foi producíu por Sunrise y empobináu por Shinji Takamatsu dende l'episodiu unu hasta'l cientu cinco y por Yoichi Fujita dende l'episodiu cien hasta la so final. Anque en xineru de 2009 Fujita mentara que nun diba trabayar na cuarta saga de la serie, al siguiente mes confirmóse que l'anime correría al so cargu.[48]

Esta adautación empezar a emitir en Xapón el 4 d'abril de 2006 hasta que remató'l 25 de marzu de 2010 pola cadena televisiva TV Tokyo, llegando a algamar los 201 episodios estremaos en cuatro sagues.[9] Les sagues tamién fueron llanzaes a la venta en DVD por Aniplex nel so país d'orixe; espublizáronse trece volúmenes col formatu mentáu de la primer saga ente'l 26 de xunetu de 2006 y el 26 de xunu de 2007.[49] La segunda saga tamién foi publicada nun conxuntu de trece volúmenes ente'l 25 de xunetu de 2007 y 23 de xunetu de 2008.[50] La tercer saga foi publicada cola mesma cantidá de volumes ente'l 27 d'agostu de 2008 y el 26 d'agostu de 2009.[51] Pela so parte, los DVD de la cuarta temporada empezaron a ser publicaos dende'l 28 d'ochobre de 2009.[52] Nun ranking publicáu por TV Asahi sobre los cien meyores anime del 2006, la serie algamó'l ventenu segundu puestu.[14] N'abril de 2010, Gintama foi calificáu como'l decimotercer anime más popular ente abril de 2009 y marzu de 2010 por Animage.[17]

Pa la mesma fecha, TV Tokyo empezó a tresmitir dellos episodios de Gintama sol títulu de Yorinuki Gintama-san (よりぬき銀魂さん? llit. «Lo meyor de Gintama»), siendo «lo meyor de...» una parodia del anime Sazae-san.[53] Amás de la so emisión en alta definición, creáronse nuevos tarrezas d'apertura y tarrezas de zarru.[54] Darréu, un nuevu anime de Gintama empezar a tresmitir en TV Tokyo dende'l 4 ochobre de 2012, que va tratase de nuevos episodios.[55] N'España Gintama ye retresmitíu por Canal Estremadura.[56] Otres cadenes qu'emiten la serie son I.Sat (América Llatina), MTV Italia (Italia)[57] y ABS-CBN (Filipines).[58]

Gintama'

En marzu de 2010, Yoichi Fujita dexó de dirixir l'anime hasta que'l personal llograra'l material abondo pa siguir trabayando. Shinji Takamatsu —l'anterior direutor— comentó que «nun acabó ¡Nin siquier empezó entá! Definitivamente va volver».[59] Amás, n'avientu d'esi mesmu añu, Shūeisha declaró que l'anime de Gintama volver# a entamar n'abril de 2011.[60] Gintama' (銀魂'?) foi'l títulu que se-y dio a esta secuela, que estrenóse en Xapón el 4 d'abril de 2011.[12] El primer DVD d'esta serie foi llanzáu a la venta'l 27 de xunetu de 2011.[61] Per otra parte, el ventenu sestu episodiu d'esta secuela cuntó con un crossover especial cola serie Sket Dance.[62] Esta secuela remató'l 26 de marzu de 2012 con un total de cincuenta y un episodios.[12] Sicasí, el 4 d'ochobre de 2012 empezar a tresmitir una continuación d'este anime, que concluyó definitivamente'l 28 de marzu de 2013 con trece episodios.[13]

Animaciones orixinales

Esisten un total de dos animaciones orixinales de Gintama producíes por Sunrise y dambes publicaes mientres el Jump Festa. La primera col mesmu títulu de la serie orixinal, cuntó d'un solu episodiu formáu por delles hestories que pretendíen amosar a los personaxes de la obra; foi publicada nel Jump Festa de 2005.[8] La segunda animación, ésta llamada «Gintama: Shiroyasha Kotan» (白夜叉降誕?), igualmente d'un solu episodiu, centrar na guerra ente los estraterrestres Amanto y los samuráis. Más tarde revelóse que foi un tráiler d'una película que s'había canceláu; foi publicada nel Jump Festa de 2008. El 30 de setiembre de 2009 un DVD tituláu «Gintama Jump Anime Tour 2008 & 2005» foi espublizáu por Aniplex, que contién un videu los dos animaciones de la serie.[10]

Películes

N'ochobre de 2009, Warner Bros. rexistró la páxina web de dominiu n'Internet «Gintama-movie.com», anque nun confirmó si la película sería realizada.[63] Na edición númberu cincuenta y ocho de la revista Shōnen Jump de 2009, confirmóse'l desenvolvimientu de dicha película cola frase «Gintama Wasshoi Matsuri!», siendo «Wasshoi» un berru de guerra utilizáu comúnmente nos festivales de Xapón.[64] Antes del estrenu de la película, un festival llamáu «Gintama Haru Matsuri 2010» (銀魂 春祭り2010? llit. «Gintama: festival de primavera») tuvo llugar na arena Ryōgoku Kokugikan de Ryōgoku en marzu de 2010. Ellí, los primeros trés minutos de la película fueron amosaos a l'audiencia. El DVD d'esti eventu foi llanzáu a la venta'l 6 d'abril de 2011.[65] Darréu, llogróse estrenar la película'l 24 d'abril de 2010, y foi titulada «Gintama: Shinyaku Benizakura-Hen» (銀魂 新訳紅桜篇?); la trama d'esta ye una continuación de la hestoria de la serie, na que Kotaro Katsura fuera atacáu por un miembru del exércitu Kiheitai y «Yorozuya» empieza a buscalo.[66][67] El filme cuntó colos cantares «Bakuchi Dancer» (バクチダンサー?) y «Boku Tachi non Kisetsu» (僕たちの季節?) de la banda xaponesa Does como temes musicales.[68] Amás, llogró más de $2.118.342 mientres los sos primeros díes de ser estrenada.[69]

N'agostu de 2012, Shōnen Jump, la revista onde ye publicada la serie de manga, anunció qu'una segunda película sería estrenada nel 2013, con un guión escritu pol mesmu autor de la obra, Hideaki Sorachi.[70] La película estrenó'l 6 de xunetu de 2013 col títulu «Gintama: Kanketsu-hen - Yorozuya yo Eien Nare» (劇場版 銀魂 完結篇 万事屋よ永遠なれ?),[71] y narra les aventures de Gintoki, quien viaxa a un futuru onde tien ocupase d'un misteriosos grupu de bruxos. La película cuntó con dos tarrezas: «Genjō Destruction» (現場ディストラクション?) de SPYAIR y «Pray» de Tommy heavenly6.[71] Según Yoichi Fujita, el direutor, si Gintama: Kanketsu-hen - Yorozuya yo Eien Nare resulta ser un ésitu, va evaluar la posibilidá de producir una continuación.[72]

Live-action

En xunu de 2016, Shueisha anunció que la serie tendría una adautación en direuto de la serie.[73][74] Estrenóse'l 14 de xunetu de 2017. La direición de la película, según el guión, tuvo al cargu de Yūichi Fukuda. La película ta protagonizada por Shun Oguri como Gintoki Sakata, xunto con Kanna Hashimoto como Kagura y Masaki Suda como Shinpachi Shimura. La película sigue un recuentu del esitosu arcu de Benizakura de la franquicia nel que Kotaro Katsura ye atacáu por un miembru del exércitu Kiheitai, y Odd Jobs Gin empieza a buscalo.

Una secuela de l'acción en direuto foi anunciada en payares de 2017[75] pol direutor Yuichi Fukuda y Shun Oguri y taba programada pa estrenase nel branu de 2018. N'abril de 2018, anuncióse que Shun Oguri, Kanna Hashimoto y Masaki Suda retomaríen el so roles como Gintoki, Kagura y Shinpachi respeutivamente.[76] La película tamién recibió un títulu provisional de Gintama 2 (Kari) o Gintama 2 (Títulu temporal), que finalmente foi sustituído pol nome final, quedando como "Gintama 2: Okite wa Yaburu tame nin koso Aru" ("Gintama 2: les regles tán feches pa rompese"). La película estrena'l 17 d'agostu de 2018, recaldando 280 millones de yenes nel so primer día, vendiendo un millón d'entraes en solu 7 díes.[77]

Al par del llanzamientu de la película, tamién s'estrenó una miniserie de 3 episodios llamada "Gintama 2 - Yonimo Kimyou na Gintama-chan" ("Gintama 2: L'estrañu y inusual Gintama chan"), por dTV.[78] Los 3 episodios seríen revelaos unu per selmana, a partir del 18 d'agostu. Los nomes de los mesmos seríen 1. "Nun puedo dormir". 2. "Hijikata dexa de fumar". 3. “Nun importa la edá que tengas, odies dir al dentista”[79] Tres una selmana de salir, el primer episodiu algama les 4 millones de reproducciones[80].

Banda sonora

La banda sonora de Gintama ta compuesta por Eiichi Kamagata y ye publicada por Audiu Highs.[81][82] El primer discu compactu arrexuntáu, «Gintama Original Soundtrack», foi espublizáu en Xapón el 27 de setiembre de 2006 y contenía un total de trenta y seis pistes, incluyendo dalgunos tarrezas d'apertura y tarrezas de zarru.[83] Esto foi siguíu pol segundu discu compactu, «Gintama Original Soundtrack II» que foi publicáu'l 11 de payares de 2007 y constó de cuarenta pistes con delles temes d'apertura y zarru, anque nun fueron emitíos na serie animada.[84] Dos años dempués, el 24 de xunu de 2009, foi publicáu'l tercer discu —y postreru hasta agora—, «Gintama Original Soundtrack III», que contenía ventiocho pistes, amás de la tema «Dondake! Gintaman» (どんだけー! ギンタマン?), que utilizóse como chancia nel episodiu cien de la serie.[85] Amás de la banda sonora del anime, el 25 de marzu de 2009 publicóse «Gintama Best» (銀魂 BEST?), qu'inclúi la versión completa de los primeros cinco tarrezas d'apertura y los primeros nueve cantares de zarru de la serie. Adicionalmente, constó d'un DVD colos videos d'estes temes musicales pero ensin creitos de zarru.[86] Coles mesmes, un álbum tituláu «Gintama Best 2» (銀魂 BEST 2?) foi publicáu'l 22 de xunu de 2011. Al igual que l'anterior, este cuntó coles siguientes temes d'apertura y de zarru de la primer serie d'anime, xunto col DVD adicional de los sos respeutivos videos.[87]

Videoxuegos

Como con delles otres series, creáronse numberosos videoxuegos de Gintama y estos apaecieron en distintos tipos de consoles. Para PlayStation 2 publicóse un videoxuegu tituláu Gintama: Gin-san to Issho! Boku no Kabuki-chō Nikki (銀魂 銀さんと一緒!ボクのかぶき町日記?), el 30 d'agostu de 2007.[88] Tamién se publicar unu para Wii, Gintama: Yorozuya Chūbu Tsukkomaburu Dōga (銀魂 万事屋ちゅ〜ぶ ツッコマブル動画?), el 25 d'ochobre de 2007.[89] Coles mesmes, publicóse unu para Nintendo DS, Gintama: Gintama Kuesuto Gin-san ga Tenshoku-shitari Sekai o Sukuttari (銀魂 銀玉くえすと 銀さんが転職したり世界を救ったり?), el 6 d'avientu de 2007.[90] Otros dos videoxuegos pa Nintendo DS publicáronse'l mesmu añu, Gintama: Dīesu Yorozuya Daisōdō! (銀魂でぃ〜えす・万事屋大騒動!?) y Gintama: Gintoki vs Hijikata!? Kabuki-cho Gitama Daisōdatsusen!! (銀魂 銀時vs土方!? かぶき町銀玉大争奪戦!!?).[91][92]

Amás, dellos de los personaxes de Gintama apaecen en videoxuegos como Jump Super Stars , la so secuela, Jump Ultimate Stars y J-Stars Victory VS ; dambos son xuegos onde lluchen con una gran cantidá de personaxes d'otres manga publicaos por Shōnen Jump.[93][94]

Noveles y guíes

Gintama foi afechu a una novela llixera de cinco volúmenes escrita por Tomohito Osaki, ilustrada por Hideaki Sorachi —el mesmu autor de la serie— y publicada pola editorial Shūeisha. La novela, titulada «3-Nen Z-Gumi Ginpachi-sensei» (3年Z組銀八先生?), narra les aventures de los personaxes de la obra nun ambiente escolar y con Gintoki como maestru. El primer volume de l'adautación foi espublizáu'l 3 de febreru de 2006,[95] ente que'l quintu volume, el 4 d'abril de 2011.[96]

Coles mesmes, la serie cunta con delles guíes, tanto como pal manga y como pal anime. La primer guía de la manga, «Gintama Official Character Book - Gin Channel!» (銀魂公式キャラクターブック｢銀ちゃんねる!｣?), foi publicada'l 4 d'abril de 2006 por Shūeisha y cuenta con una entrevista esclusiva de Hideaki Sorachi y parches de los personaxes principales según información sobre estos.[97] La segunda guía, «Gintama Official Character Book 2 - Fifth Grade» (銀魂公式キャラクターブック2 ｢銀魂五年生｣?), foi llanzada a la vente'l 5 de mayu de 2009; al igual que la guía anterior, esta tamién contién una entrevista de Sorachi ya información de nuevos personaxes qu'apaecieren na serie dende'l llanzamientu de la primer guía.[98] La primer guía pal anime, «Gintama Official Animation Guide "Gayagaya Box"» (オフィシャルアニメーションガイド 銀魂あにめガヤガヤ箱?), foi espublizada'l 4 d'abril de 2008 pa celebrar la emisión del centésimu episodiu, amás que tien comentarios de los actores de voz xaponeses.[99] Esto foi siguíu por otra guía, «Official Animation Guide Gintama Anime Paraparakan» (オフィシャルアニメーションガイド　銀魂あにめパラパラ館?) el 5 d'abril de 2011.[100] Un conxuntu de trés empones sobre personaxes del anime titulaes «Gintama Character Book» (銀魂キャラクターズブック Gintama Kyarakutazu Bukku?), tamién foi publicada en Xapón nel 2010.[101][102]

Receición

Tanto'l anime como'l manga de Gintama algamaron un gran ésitu dientro y fora de Xapón. Nun ranking publicáu por TV Asahi sobre los cien meyores anime del 2006 sobre la base d'una encuesta on-line, la serie algamó'l ventenu segundu puestu;[14] igualmente, n'otru ranking sobre los manga más vendíos de Xapón en 2009, Gintama algamó'l quintu puestu con más de 4 700 000 copies vendíes, tan solo lo superao por One Piece, Naruto, Bleach y Fullmetal Alchemist respeutivamente;[15] en 2008 ocupó'l décimu puestu con aproximao 2 300 000 copies vendíes.[16] Nel mesmu añu, Gintama tamién apaeció en dos encuestes realizaes por Oricon, nes cualos ocupó'l primer puestu na categoría del «manga más risonderu» y el quintu nel «manga más interesante».[103][104] N'otra encuesta de 2009, la obra foi clasificada como la sesta serie de manga que podría ser afecha a una película en imaxe real.[105] Pal 2011, la obra llogró ocupar esta vegada'l sestu llugar de les manga meyores vendíos con más de 4 400 000 ventes.[45]

Coles mesmes, diverses publicaciones de distintos medios sirvieron pa emponderar y criticar la serie. Carlo Santos d'Anime News Network, comentó que la manga yera una comedia única nel so tipu», pero per otra parte criticó que la serie yera «bien malo de siguir» cuando hai escenes rápides.[32] Los chistes sobre'l shōnen tamién fueron emponderaos pol revisor d'About.com, Deb Aoki, quien, al igual que Santos, consideró a la serie como «una manga que nos distrayi d'una manera considerable».[106] El diseñu de los personaxes fueron apreciaos poles sos variaciones, incluyendo a los estraterrestres qu'apaecen na obra. Katherine Dacey de Pop Culture Shock señaló que «esos personaxes añaden un interés visual y vida a cada unu de los sos paneles na hestoria, calteniendo al llector entreteníu nel desenvolvimientu de la serie».[107] Sicasí, Michael Aronson, revisor de Manga Life, criticó l'escasu númberu de personaxes alienígenas, y que dellos capítulos céntrense enforma na lluches.[108] L'adautación al anime tamién apaeció en dellos ranking de les televisiones xaponeses;[109][110] n'agostu de 2008, TV Tokyo anunció que Gintama y Naruto «contribuyeron a grandes ventes nel estranxeru»,[111] y nuna encuesta realizada por Puff, Gintama ocupó la categoría meyor animación.[112] El DVD de les animaciones orixinales de la serie, Gintama Jump Anime Tour 2008 & 2005, convertir na animación en formatu DVD más vendida en Xapón mientres el 2009, con un total de 61 226 unidaes vendíes dempués de dos selmanes de ser estrenáu.[113]

L'anime foi estremáu col votu de los fanáticos como'l "Anime Más Popular" na edición de 2016 de los Tokyo Anime Awards.[114]

Referencies

  1. ↑ «Gintama» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 5 d'agostu de 2017.
  2. ↑ «Series espublizaes por VIZ Media» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 29 de payares de 2009.
  3. ↑ «Series espublizaes por Kana» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 29 de payares de 2009.
  4. ↑ «Series espublizaes por TOKYOPOP» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 29 de payares de 2009.
  5. 1 2 Sorachi, Hideaki (2004). Gintama, volume 2. Shūeisha, páx. 152. ISBN 978-4-08-873632-7.
  6. 1 2 Sorachi, Hideaki (2004). Gintama, volume 1. Shūeisha, páx. 204—205. ISBN 978-4-08-873623-5.
  7. 1 2 «Gintama (manga)» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 30 de payares de 2009.
  8. 1 2 «Gintama (OVA)» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 30 de payares de 2009.
  9. 1 2 «Gintama (anime)» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 30 de payares de 2009.
  10. 1 2 «Gintama: Shiroyasha Kotan» (xaponés). Amazon.co.jp. Consultáu'l 30 de payares de 2009.
  11. ↑ «Gintama: Shinyaku Benizakura-Hen» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 30 de payares de 2009.
  12. 1 2 3 «Gintama'» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 11 d'abril de 2011.
  13. 1 2 «Gintama' (TV 2012)» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 16 d'agostu de 2013.
  14. 1 2 3 «Anime favoritu en Xapón nel 2006» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 30 de payares de 2009.
  15. 1 2 3 «Manga más vendíos del 2009» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 30 de payares de 2009.
  16. 1 2 3 «Manga más vendíos del 2008» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 30 de payares de 2009.
  17. 1 2 Tokuma Shoten (abril de 2010). (en xaponés)Animage.
  18. 1 2 Sorachi, Hideaki (2004). Gintama, volume 1. Shūeisha. ISBN 978-4-08-873623-5.
  19. ↑ Sorachi, Hideaki (2004). Gintama, volume 1. Shūeisha. ISBN 978-4-08-873623-5.
  20. 1 2 Santos, Carlo (12 de mayu de 2009). «Revisión del volume 12 de Gintama» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 30 de payares de 2009.
  21. ↑ Sorachi, Hideaki (2004). Gintama, volume 1. Shūeisha. ISBN 978-4-08-873623-5.
  22. ↑ «Tomokazu Sugita» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 30 de payares de 2009.
  23. ↑ Sorachi, Hideaki (2005). Gintama, volume 8. Shūeisha. ISBN 978-4-08-873844-4.
  24. ↑ Sorachi, Hideaki (2008). Gintama, volume 26. Shūeisha. ISBN 978-4-08-874591-6.
  25. ↑ «Daisuke Sakaguchi» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 30 de payares de 2009.
  26. ↑ Sorachi, Hideaki (2004). Gintama, volume 2. Shūeisha. ISBN 978-4-08-873632-7.
  27. ↑ Sorachi, Hideaki (2004). Gintama, volume 3. Shūeisha. ISBN 978-4-08-873653-2.
  28. ↑ «Rie Kugimiya» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 30 de payares de 2009.
  29. ↑ Sorachi, Hideaki (2004). Gintama, volume 2. Shūeisha. ISBN 978-4-08-873632-7.
  30. ↑ «Mikako Takahashi» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 30 de payares de 2009.
  31. ↑ Sorachi, Hideaki (2005). Gintama, volume 6. Shūeisha, páx. 26. ISBN 978-4-08-873781-2.
  32. 1 2 Santos, Carlo (4 d'abril de 2008). «Revisión del volume 5 de Gintama» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 1 d'avientu de 2009.
  33. ↑ Douresseaux, Leroy (29 de xunu de 2009). «Revisión del volume 13 de Gintama» (inglés). Comic Book Bin. Consultáu'l 1 d'avientu de 2009.
  34. 1 2 3 Sorachi, Hideaki (2005). Gintama, volume 7. Shūeisha, páx. 50. ISBN 978-4-08-873806-2.
  35. ↑ Santos, Carlo (26 de xunu de 2007). «RIGHT TURN ONLY!! Yotsuba and RTO» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 30 de payares de 2009.
  36. ↑ Sorachi, Hideaki (2004). Gintama, volume 1. Shūeisha, páx. 203. ISBN 978-4-08-873623-5.
  37. ↑ Sorachi, Hideaki (2004). Gintama, volume 3. Shūeisha, páx. 2. ISBN 978-4-08-873653-2.
  38. 1 2 Sorachi, Hideaki (2004). Gintama, volume 5. Shūeisha, páx. 46. ISBN 978-4-08-873697-6.
  39. ↑ Sorachi, Hideaki (2005). Gintama, volume 6. Shūeisha, páx. 146. ISBN 978-4-08-873781-2.
  40. ↑ Sorachi, Hideaki (2004). Gintama, volume 3. Shūeisha, páx. 46. ISBN 978-4-08-873653-2.
  41. ↑ Sorachi, Hideaki (2005). Gintama, volume 7. Shūeisha, páx. 70. ISBN 978-4-08-873806-2.
  42. ↑ «Gintama, volume 1 銀魂―ぎんたま― 1» (xaponés). Shūeisha. Consultáu'l 17 de xunu de 2009.
  43. ↑ «Gintama, volume 50 銀魂―ぎんたま― 50» (xaponés). Shūeisha. Consultáu'l 16 d'agostu de 2013.
  44. ↑ «Capítulo publicaos na páxina oficial de Shōnen Jump» (inglés). Anime News Network (3 d'agostu de 2009). Consultáu'l 10 d'agostu de 2009.
  45. 1 2 «Manga más vendíos de 2011» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 24 de febreru de 2011.
  46. ↑ «Los mangues más vendíos de 2008» (inglés). Come Press. Consultáu'l 21 d'agostu de 2009.
  47. ↑ «Gintama n'Editores de Tebeos» (castellanu). Editores de Tebeos. Archiváu dende l'orixinal, el 10 de mayu de 2012. Consultáu'l 28 de marzu de 2012.
  48. ↑ «Gintama» (inglés). Anime News Network (19 de febreru de 2009). Consultáu'l 31 de marzu de 2009.
  49. ↑ «Gintama — DVD I» (xaponés). Sunrise. Archiváu dende l'orixinal, el 26 de xunetu de 2009. Consultáu'l 20 de xunu de 2009.
  50. ↑ «Gintama — DVD II» (xaponés). Sunrise. Archiváu dende l'orixinal, el 22 de xunetu de 2009. Consultáu'l 20 de xunu de 2009.
  51. ↑ «Gintama — DVD III» (xaponés). Sunrise. Archiváu dende l'orixinal, el 4 de xunetu de 2009. Consultáu'l 20 de xunu de 2009.
  52. ↑ «Gintama — DVD IV» (xaponés). Amazon.co.jp. Consultáu'l 11 d'ochobre de 2009.
  53. ↑ «「銀魂」最終回の日に両国国技館でイベント、全国で約2万人が“2期宣言”に拍手喝采 - ザテレビジョン» (xaponés) (29 de marzu de 2010). Consultáu'l 21 de xunu de 2010.
  54. ↑ «ナタリー - 井上ジョー新曲がアニメ「よりぬき銀魂さん」オープニング» (xaponés) (25 de mayu de 2010). Consultáu'l 21 de xunu de 2010.
  55. ↑ «New Gintama Anime Episodes to Resume on TV». Anime News Network (26 d'agostu de 2012). Consultáu'l 4 d'avientu de 2012.
  56. ↑ «Series emitíes por Canal Estremadura» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 7 d'avientu de 2009.
  57. ↑ «Series emitíes por MTV Italia» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 17 d'agostu de 2009.
  58. ↑ «Series emitíes por ABS-CBN» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 17 d'agostu de 2009.
  59. ↑ «Gintama — Shinji Takamatsu: «Nun terminó»» (inglés). Anime News Network (29 de marzu de 2010). Consultáu'l 11 d'abril de 2011.
  60. ↑ «Noticies: l'anime de Gintama» (inglés). Anime News Network (1 d'avientu de 2010). Consultáu'l 11 d'abril de 2011.
  61. ↑ «Gintama' 1 Regular Edition» (inglés). Neowing. Consultáu'l 25 de febreru de 2012.
  62. ↑ «Gintama x SKET Dance Anime Crossover Planned» (inglés). Crunchyroll (5 de setiembre de 2011). Consultáu'l 25 de febreru de 2012.
  63. ↑ Hanson, Brian (16 d'ochobre de 2009). «Hey, Answerman!» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 30 d'ochobre de 2009.
  64. ↑ «Película de Gintama» (inglés). Anime News Network (21 d'ochobre de 2009). Consultáu'l 30 d'ochobre de 2009.
  65. ↑ «Gintama Haru Matsuri 2010» (inglés). Neowing. Consultáu'l 26 de febreru de 2012.
  66. ↑ «Películes de 2010» (inglés). Anime News Network (2 de payares de 2009). Consultáu'l 3 de payares de 2009.
  67. ↑ «Tráiler de la película editorial=Anime News Network» (inglés) (12 d'avientu de 2009). Consultáu'l 12 d'avientu de 2009.
  68. ↑ Yoichi Fujita (11 de marzu de 2010). Gintama. TV Tokyo.
  69. ↑ «Tanquilla xaponesa» (inglés). Anime News Network (29 d'abril de 2010). Consultáu'l 30 d'ochobre de 2010.
  70. ↑ «Gintama Gets 2nd Film Written by Manga Creator» (inglés). Anime News Network (22 d'agostu de 2012). Consultáu'l 4 d'avientu de 2012.
  71. 1 2 «Gekijōban Gintama Kanketsu-hen: Yorozuya yo Eien Nare» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 16 d'agostu de 2013.
  72. ↑ «'Final' Gintama Film Direutor Discusses Possible Continuation» (inglés). Anime News Network (15 de xunetu de 2013). Consultáu'l 16 d'agostu de 2013.
  73. ↑ «Gintama Manga Gets Live-Action Film Adaptation in 2017 Starring Shun Oguri» (inglés) (30 de xunu de 2016). Consultáu'l 3 de setiembre de 2018.
  74. ↑ «Live-Action Gintama Film Reveals Main Cast» (inglés) (3 d'agostu de 2016). Consultáu'l 3 de setiembre de 2018.
  75. ↑ «Gintama Live-Action Film Gets Sequel in Summer 2018» (inglés) (11 de payares de 2017). Consultáu'l 3 de setiembre de 2018.
  76. ↑ «Live-Action Gintama Film Sequel Brings Back Shun Oguri, Masaki Suda, Kanna Hashimoto» (inglés) (15 d'abril de 2018). Consultáu'l 3 de setiembre de 2018.
  77. ↑ «Live-Action Gintama 2 Sells One Million Tickets in Just 7 Days» (24 d'agostu de 2018). Consultáu'l 3 de setiembre de 2018.
  78. ↑ «Comedy-Centric Gintama 2nd Web Drama Releases Main Visual and Trailer» (inglés) (29 de xunetu de 2018). Consultáu'l 3 de setiembre de 2018.
  79. ↑ «Gintama 2 - The Exceedingly Strange Gintama-chan (2018) Episode List» (inglés). Consultáu'l 3 de setiembre de 2018.
  80. ↑ «serie-live-action-de-gintama-2-algama-4-millones-de-reproducciones-en-el so-primer-episodiu/ La serie live-action de Gintama 2 algama 4 millones de reproducciones nel so primer episodiu» (26 d'agostu de 2018). Consultáu'l 3 de setiembre de 2018.
  81. ↑ «Eiichi Kamagata» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 8 d'avientu de 2009.
  82. ↑ «Audiu Highs» (inglés). Anime News Network. Consultáu'l 8 d'avientu de 2009.
  83. ↑ «Gintama Original Soundtrack» (xaponés). Amazon.co.jp. Consultáu'l 12 de xunetu de 2009.
  84. ↑ «Gintama Original Soundtrack II» (xaponés). Amazon.co.jp. Consultáu'l 12 de xunetu de 2009.
  85. ↑ «Gintama Original Soundtrack III» (xaponés). Amazon.co.jp. Consultáu'l 12 de xunetu de 2009.
  86. ↑ «Gintama Best» (xaponés). Amazon.co.jp. Consultáu'l 12 de xunetu de 2009.
  87. ↑ «Gintama Best 2» (inglés). Neowing. Consultáu'l 26 de febreru de 2012.
  88. ↑ «Gintama: Gin-san to Issho! Boku no Kabuki-chō Nikki» (inglés). GameSpot. Archiváu dende l'orixinal, el 5 de payares de 2012. Consultáu'l 28 de marzu de 2012.
  89. ↑ «Gintama: Yorozuya Chūbu Tsukkomaburu Dōga» (inglés). GameSpot. Archiváu dende l'orixinal, el 5 de payares de 2012. Consultáu'l 28 de marzu de 2012.
  90. ↑ «Gintama: Gintama Kuesuto Gin-san ga Tenshoku-shitari Sekai o Sukuttari» (inglés). GameSpot. Archiváu dende l'orixinal, el 7 de payares de 2012. Consultáu'l 28 de marzu de 2012.
  91. ↑ «Gintama: Dīesu Yorozuya Daisōdō!» (inglés). GameSpot. Archiváu dende l'orixinal, el 22 de mayu de 2008. Consultáu'l 10 de xunetu de 2009.
  92. ↑ «Gintama: Gintoki vs Hijikata!? Kabuki-cho Gitama Daisōdatsusen!!» (inglés). GameSpot. Archiváu dende l'orixinal, el 22 de mayu de 2008. Consultáu'l 10 de xunetu de 2009.
  93. ↑ «Jump Super Stars» (xaponés). Ganbarion. Archiváu dende l'orixinal, el 3 de xunetu de 2008. Consultáu'l 29 de setiembre de 2008.
  94. ↑ «Jump Ultimate Stars» (xaponés). Ganbarion. Archiváu dende l'orixinal, el 22 de mayu de 2008. Consultáu'l 29 de setiembre de 2008.
  95. ↑ «3-Nen Z-Gumi Ginpachi-sensei» (xaponés). Shūeisha. Consultáu'l 19 de xunu de 2009.
  96. ↑ «978-4-08-703243-7&mode=1 3-Nen Z-Gumi Ginpachi-sensei 5» (xaponés). Shūeisha. Consultáu'l 26 de febreru de 2012.
  97. ↑ «Gintama Official Character Book - Gin Channel!» (xaponés). Shūeisha. Consultáu'l 26 de xunetu de 2009.
  98. ↑ «Gintama Official Character Book 2 - Fifth Grade» (xaponés). Shūeisha. Consultáu'l 26 de xunetu de 2009.
  99. ↑ «Gintama Official Animation Guide "Gayagaya Box"» (xaponés). Shūeisha. Consultáu'l 26 de xunetu de 2009.
  100. ↑ «オフィシャルアニメーションガイド　銀魂あにめパラパラ館» (xaponés). Shūeisha. Consultáu'l 26 de febreru de 2012.
  101. ↑ «銀魂キャラクターズブック　VOL．1　» (xaponés). Shūeisha. Consultáu'l 26 de febreru de 2012.
  102. ↑ «銀魂キャラクターズブック　VOL．3　» (xaponés). Shūeisha. Consultáu'l 26 de febreru de 2012.
  103. ↑ «一番笑った漫画1位、女性から人気の『銀魂» (xaponés). Oricon (22 d'abril de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 26 d'agostu de 2009. Consultáu'l 5 d'avientu de 2009.
  104. ↑ «10代に聞いた“ハマッた漫画”、男女ともに『ONE PIECE』が人気» (xaponés). Oricon (23 de setiembre de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 19 de payares de 2009. Consultáu'l 5 d'avientu de 2009.
  105. ↑ «Series manga que podríen ser afeches a imaxe real» (inglés). Anime News Network (3 de mayu de 2009). Consultáu'l 10 de xunetu de 2009.
  106. ↑ Aoki, Deb. «Revisión del volume 1 de Gin Tama» (inglés). About.com. Archiváu dende l'orixinal, el 8 de febreru de 2009. Consultáu'l 11 de xunetu de 2009.
  107. ↑ Dacey, Katherine (20 de xunu de 2007). «Revisión de Gintama» (inglés). Pop Culture Shock. Archiváu dende l'orixinal, el 23 de setiembre de 2009. Consultáu'l 25 de xunu de 2009.
  108. ↑ Aronson, Michael. «Gintama, volume 2» (inglés). Manga Life. Archiváu dende l'orixinal, el 5 de mayu de 2009. Consultáu'l 28 de marzu de 2012.
  109. ↑ «Ranking de televisión xaponesa» (inglés). Anime News Network (22 d'abril de 2008). Consultáu'l 11 de xunetu de 2009.
  110. ↑ «Ranking de televisión xaponesa II» (inglés). Anime News Network (18 d'abril de 2008). Consultáu'l 11 de xunetu de 2009.
  111. ↑ «Ventes nel estranxeru editorial=Anime News Network» (inglés) (14 d'agostu de 2008). Consultáu'l 11 de xunetu de 2009.
  112. ↑ «Encuesta de Puff.» (xaponés). Chousha (28 de febreru de 2007). Archiváu dende l'orixinal, el 12 de marzu de 2007. Consultáu'l 7 d'avientu de 2009.
  113. ↑ «Ranking d'animaciones xaponeses» (inglés). Anime News Network (14 d'ochobre de 2009). Consultáu'l 14 d'ochobre de 2009.
  114. ↑ Winners of 2016 Tokyo Anime Awards Announced en My Anime List (n'inglés).

Enllaces esternos

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.