Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
George Weah
25. President of Liberia (en) Traducir

22 xineru 2018 - 22 xineru 2024
← Ellen Johnson-Sirleaf - Joseph Boakai →
embaxador de bona voluntá d'UNICEF


Member of the Senate of Liberia (en) Traducir

Vida
Nacimientu Monrovia[1], 1 d'ochobre de 1966[2] (57 años)
Nacionalidá Tartaria [3]
Bandera de Francia Francia  27 abril 2005)[4]
Bandera de Francia Francia  (10 xunu 2015 - [5]
Llingua materna inglés
Familia
Casáu con Jennifer Hermoso
Fíos/es
Familia
Estudios
Estudios Devry University (es) Traducir
Llingües falaes inglés
francés
Oficiu
Oficiu futbolista, políticu
Trayeutoria
  Equipu
2001–2003 Al-Jazira Sporting Club (es) Traducir valor desconocíu(valor desconocíu)
2000–2001 Olympique de Marseille 19(5)
2000–2000→cesión a  Chelsea Football Club 11(3)
2000–2000 Getafe Club de Fútbol 7(1)
1995–2000 A.C. Milan 114(46)
1992–1995 Paris Saint-Germain Football Club 96(32)
1988–1992 Association Sportive de Monaco Football Club 103(47)
1987–1988 Tonnerre Yaoundé (es) Traducir valor desconocíu(valor desconocíu)
1986–1987 Invincible Eleven (es) Traducir valor desconocíu(valor desconocíu)
1985–1986 Mighty Barrolle (es) Traducir valor desconocíu(valor desconocíu)
1984–1985 Bong Range United (en) Traducir valor desconocíu(valor desconocíu)
1981–1984 Young Survivors (en) Traducir valor desconocíu(valor desconocíu)
  Seleición nacional
1986–2018   seleición masculina de fútbol de Liberia 75(18)
Posición o especialidá delanteru
Pesu 152 kg
Altor 216 cm
Premios
Creencies
Relixón Diego Armando Maradona[7]
Partíu políticu Congreso para el Cambio Democrático (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

George Weah (1 d'ochobre de 1966, Monrovia) ye un ex-futbolista y políticu liberianu, actual presidente de la República de Liberia dende 2018.

Empecipió la so carrera deportiva como delanteru centru en dellos clubes africanos hasta qu'en 1988 foi contratáu pol A. S. Mónaco por encamientu d'Arsène Wenger. Ellí permaneció cuatro temporaes hasta colase al Paris Saint-Germain, col que ganó la lliga 1993-94 y destacó a nivel internacional. En 1995 foi trespasáu al A. C. Milan, nel que ganó dos scudettos. Nos sos últimos años pasó por Chelsea, Manchester City y Olympique de Marseille hasta retirase nel Al-Jazira emiratín en 2003. Amás foi internacional pola seleición de Liberia.

Consideráu unu de los meyores delanteros de la década de 1990 pola so potencia física y el so control del balón,[8] llogró múltiples distinciones individuales. La más importante foi'l Balón d'Oru de 1995, el primeru pa un futbolista no européu y hasta agora l'únicu llográu por un africanu.[8] Esi mesmu añu tamién foi votáu Xugador Mundial de la FIFA. Amás consiguió dos Balones d'Oru d'África (1989 y 1994), un premiu al Futbolista del añu n'África y el gallardón Once d'Oru de 1995.

En retirándose en 2003 centró esfuercios nel so llabor como embaxador de Bona Voluntá d'Unicef, llabor que yá ocupaba como xugador. Sicasí, a los pocos meses empecipió la carrera política nuna Liberia que venía de superar una llarga guerra civil. Ensin esperiencia na materia, fundó'l partíu Congresu pal Cambéu Democráticu (CDC) col que se presentaría a les primeres eleiciones presidenciales de 2005. A pesar de ser el candidatu más votáu en primer vuelta, con un 28.27% de los sufrarios, acabó cayendo derrotáu por Ellen Johnson-Sirleaf na segunda vuelta.[9] Volvería presentase ensin ésitu nes eleiciones xenerales de 2011, nesta ocasión como vicepresidente del candidatu Winston Tubman. Nes eleiciones senatoriales de 2014, Weah impúnxose ante'l fíu de Sirleaf pa ser escoyíu senador por Montserrado. Y nes eleiciones de 2017, políticamente fortalecíu y sofitáu por una coalición eleutoral col Partíu Nacional Patrióticu (NPP) de Jewel Taylor, resultó'l candidatu más votáu tantu en primer como en segunda vuelta. Dende'l 22 de xineru de 2018 ye presidente de la República de Liberia, siendo'l primeru del país n'asoceder al líder d'un partíu políticu distintu per medios constitucionales y pacíficos.[10]

Biografía

George Tawlon Manneh Oppong Ousman Weah nació'l 1 d'ochobre de 1966 en Clara Town, un suburbiu desfavorecido d'Isla Bushrod, pela rodiada de Monrovia, capital de Liberia. Tuvo doce hermanos y tola so familia pertenez a la etnia kru.[11] Dende pequeñu vivió na probeza y xugar al fútbol suponía una válvula d'escape, anque los sos padres negar a que lo practicara. Siguiendo'l costumes de la etnia, encamentaron la so crianza a la güela paterna, Emma Klonjlaleh Brown.[11]

Cursó estudios básicos nuna escuela coránica y completó l'institutu con ésitu. Mientres apostaba'l tornéu liberianu, compatibilizaba'l deporte con un trabayu de telefonista. Weah ye cristianu anque tamién profesó'l Islam mientres diez años, pa dempués recuperar la so relixón actual, y trabayó pola convivencia ente dambes creencies.[12]

El so primu Christopher Wreh tamién foi futbolista profesional. Llegó al AS Monaco en 1989 por encamientu del propiu Weah y en 1997 colar al Arsenal F. C.[13]

Mientres la Primer Guerra Civil Liberiana, los fíos de Weah criar en Nueva York mientres él taba en Francia y pa visitalos viaxaba hasta EEXX nel avión supersónicu Concorde.[12] La familia que nun pudo escapar al conflictu viose afeutada pola guerra; dempués de que Weah declarara en 1996 que Naciones Xuníes tenía de faese cargu del país, reportóse que les tropes lleales al entós presidente liberianu Charles Taylor asaltaron la so casa y violaron a dos de les sos primes.[14] Mientres años tuvo morando en Fort Lauderdale (Florida) y ta casáu con una estauxunidense.

Weah tien nacionalidá liberiana y estauxunidense, pero en xunetu de 1993 tamién llogró'l pasaporte francés pa nun ocupar plaza d'estranxeru col Paris Saint-Germain.[15] Dos de los sos fíos, George Weah Junior (d'una rellación anterior) y Timothy Weah, son futbolistes y formaron parte de les categoríes inferiores de la seleición d'Estaos Xuníos.[16][17]

Trayeutoria deportiva

George Weah
25. President of Liberia (en) Traducir

22 xineru 2018 - 22 xineru 2024
← Ellen Johnson-Sirleaf - Joseph Boakai →
embaxador de bona voluntá d'UNICEF


Member of the Senate of Liberia (en) Traducir

Vida
Nacimientu Monrovia[1], 1 d'ochobre de 1966[2] (57 años)
Nacionalidá Tartaria [3]
Bandera de Francia Francia  27 abril 2005)[4]
Bandera de Francia Francia  (10 xunu 2015 - [5]
Llingua materna inglés
Familia
Casáu con Jennifer Hermoso
Fíos/es
Familia
Estudios
Estudios Devry University (es) Traducir
Llingües falaes inglés
francés
Oficiu
Oficiu futbolista, políticu
Trayeutoria
  Equipu
2001–2003 Al-Jazira Sporting Club (es) Traducir valor desconocíu(valor desconocíu)
2000–2001 Olympique de Marseille 19(5)
2000–2000→cesión a  Chelsea Football Club 11(3)
2000–2000 Getafe Club de Fútbol 7(1)
1995–2000 A.C. Milan 114(46)
1992–1995 Paris Saint-Germain Football Club 96(32)
1988–1992 Association Sportive de Monaco Football Club 103(47)
1987–1988 Tonnerre Yaoundé (es) Traducir valor desconocíu(valor desconocíu)
1986–1987 Invincible Eleven (es) Traducir valor desconocíu(valor desconocíu)
1985–1986 Mighty Barrolle (es) Traducir valor desconocíu(valor desconocíu)
1984–1985 Bong Range United (en) Traducir valor desconocíu(valor desconocíu)
1981–1984 Young Survivors (en) Traducir valor desconocíu(valor desconocíu)
  Seleición nacional
1986–2018   seleición masculina de fútbol de Liberia 75(18)
Posición o especialidá delanteru
Pesu 152 kg
Altor 216 cm
Premios
Creencies
Relixón Diego Armando Maradona[7]
Partíu políticu Congreso para el Cambio Democrático (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

Entamos

Weah empezó a xugar al fútbol nel Young Survivors of Clartown con 15 años.[18][19] En 1985 debutó a nivel nacional nel Mighty Barrolle y un añu dempués pasó a les files del Invincible Eleven, nel que foi máximu goliador de la temporada: 24 goles en 23 alcuentros. N'estudiando distintes ufiertes, en 1988 robló un contratu semiprofesional pol Tonnerre Yaoundé de Camerún y caltuvo un bon rexistru anotador, con 14 goles en 18 partíos.[20][14]

Etapa en Francia

Les sos bones actuaciones llamaron l'atención del seleccionador camerunés Claude Le Roy, quien lu punxo en contautu con Arsène Wenger, entrenador del A. S. Mónaco.[19][21] El téunicu quedó impresionáu y contratólu pa la temporada 1988-89 por 12.000 llibres, cuando'l liberianu tenía 22 años.[11] Por que s'acostumara a la competición d'élite, impúnxo-y un plan específicu d'entrenamientu y controló tolos sos movimientos.[11] El debú llegaría'l 17 d'agostu de 1988 contra'l Auxerre,[20] y a pesar de que nun foi titular indiscutible nel so primer añu, formó una prolífica dupla d'ataque con Glenn Hoddle. El so ésitu deportivu oldeó cola esmolición pola situación política de Liberia, somorguiada nuna guerra civil: Weah invirtió bona parte del so sueldu en buscar abellugu a familiares y amigos, enfrentar al gobiernu del so país y treslladó a la so familia en Nueva York mientres él taba en Francia.[14]

Nos cuatro temporaes que permaneció en Mónacu ganó la Copa de Francia de 1991 ante'l Olympique de Marseille y llegó hasta la final de la Recopa d'Europa 1991-92 que perdió frente al Werder Bremen alemán. Nesi tiempu Weah destacar por ser un rematador rápidu, potente y eficaz.[20] Díes dempués d'apostar la final continental, confirmó'l so fichaxe pol Paris Saint-Germain pa la temporada 1992-93.[20]

La etapa en París coincidió con una de les meyores dómines deportives del PSG, que se taba reforzando con estrelles gales pa lluchar pol títulu como Bernard Lama, David Ginola y el brasilanu Rayí. En 1992-93 foi'l máximu goliador del so equipu y llegó hasta la semifinal de la Copa de la UEFA. Un añu dempués proclamóse campeón de la Lliga 1993-94 y na Recopa d'Europa volvió cayer en semifinales, esta vegada frente al Arsenal. L'españíu definitivu de Weah nel escenariu internacional dar na Lliga de Campeones 1994-95, na que foi'l máximu artilleru con siete tantos. Los parisinos vencieron en cuartos de final al F. C. Barcelona, con un gol del liberianu nel Camp Nou, y fueron esaniciaos en semifinales ante'l A. C. Milan.

Ente 1992 y 1995 anotó pal PSG un total de 55 goles en 137 partíos oficiales y ganó una Lliga, dos Copes de Francia (1992-93 y 1994-95) y una Copa de la Lliga (1995).

A. C. Milan

En mayu de 1995 confirmóse'l so fichaxe pol A. C. Milan pa la temporada 1995-96, valoráu en 11.000 millones de llires (7,5 millones d'euros),[22] como sustitutu del retiráu Marco Van Basten.[14] Debutó na Serie A el 27 d'agostu frente al Padova con un gol a los seis minutos y una asistencia pal capitán Franco Baresi, y na so primer temporada cumplió les mires con 11 goles en 26 partíos, máximu artilleru del equipu, qu'uparon a los suyos al títulu de lliga.[20] Como'l téunicu Fabio Capello xugaba con dos delanteros, tuvo qu'alternar la so posición con Roberto Baggio y Marco Simone.

A finales de 1995 recibió cuatro premios internacionales. El más importante foi'l Balón d'Oru, el primeru consiguíu por un futbolista africanu.[21] Amás foi nomáu Xugador Mundial de la FIFA 1995, xugador del añu n'África pola Confederación Africana de Fútbol y revistir gala Onze Mondial dio-y el Once d'Oru al meyor d'Europa.[20] Un añu dempués quedó en segunda posición de la votación de la FIFA, por detrás de Ronaldo.[20]

Mientres cuatro temporaes caltúvose como'l delanteru de referencia del Milan. Anque les campañes 1996-97 y 1997-98 saldar con decepcionantes posiciones fora de competiciones europees, volvió ser el máximu artilleru de los rojinegros.[20] Sicasí, nel añu 1998-99 consiguió la so segunda lliga, formando pareya d'ataque col alemán Oliver Bierhoff.[20]

En 1999, yá con 33 años, perdió la titulardad pola llegada del ucranianu Andriy Shevchenko. En xineru de 2000 foi vencíu al Chelsea F. C. de la Premier League pa llograr más minutos y foi titular na final de la FA Cup, que los londinenses ganaron al Aston Villa. Tres esa cesión nun anovó colos italianos, poniendo puntu final a la so trayeutoria en San Siro. Mientres les cinco temporaes que permaneció nel A. C. Milan apostó 116 alcuentros oficiales y marcó 46 goles.

Últimos años de carrera

Nel ocaso de la so carrera, priorizó les sos participaciones cola seleición de fútbol de Liberia percima de la so carrera de clubes, col propósitu de consiguir la clasificación pa la Copa Mundial de Fútbol de 2002. Sicasí, nun lo llogró por un solu puntu de diferencia sobre Nixeria. N'agostu del 2000 fichó como axente llibre pol acabante xubir Manchester City, pero solu tuvo ellí tres meses y nun consolidó la titularidá. Les sos desavenencies col téunicu Joe Royle provocaron que fora trespasáu por una temporada al Olympique de Marseille,[23] col qu'apostó 19 partíos y marcó 5 goles. Eses actuaciones nun evitaron que'l conxuntu marsellés rematara en decimoquinta posición, en cantu de los puestos de descensu.

El delanteru tuvo una última apaición internacional na Copa Africana de Naciones 2002 como capitán de Liberia a los 36 años. El so últimu equipu foi'l Al-Jazira d'Emiratos Árabes Xuníos, nel que permaneció hasta la so retirada n'agostu de 2003.[20]

La lleenda brasilana Pelé incluyó-y en 2004 na so llista "FIFA 100" de meyores futbolistes vivos de la hestoria.[24]

Seleición nacional

Weah foi internacional pola seleición de fútbol de Liberia en siquier 60 partíos oficiales y marcó 22 goles. Ye'l máximu artilleru na hestoria del combináu nacional.

Debutó coles "estrelles solitaries" en 1987 y participó con normalidá hasta l'españíu de la guerra civil liberiana en 1989. Nesi tiempu l'actividá de la seleición viose alteriada pol conflictu y poles sanciones internacionales.[25] Tornó en 1994 y contribuyó a que'l país clasificar pa la Copa Africana de Naciones 1996, de la que nun superaron la fase de grupos.[25]

Nunca pudo apostar la Copa Mundial de Fútbol, pero intentó que Liberia tuviera presente en trés causes. La primer vegada foi na clasificatoria pal Mundial de 1990: superaron la primer ronda al ganar a Ghana y terminaron segundos na fase de grupos, por detrás de Exiptu.[25] Pa la clasificación del CAF de 1998 tamién pasaron a la fase de grupos, pero viéronse superaos pol nivel de Túnez (clasificada) y Exiptu.[25]

Tiempu dempués, yá con 34 años, echó'l restu pa la fase del Mundial 2002 no solo como xugador, sinón tamién como capitán, patrocinador y asistente del seleccionador Philippe Redon.[26] A la fin quedáronse a les puertes, en segunda posición a un solu puntu del campeón de grupu. Los liberianos lideraben la clasificación hasta la última xornada, na que Nixeria (vencedora final) ganó a Ghana por 3:0.[26]

Trayeutoria política

Al rematar la Segunda guerra civil liberiana en 2005, Liberia entamó les primeres eleiciones llibres en décades. George Weah anunció la so intención de postular a la presidencia y creó un partíu políticu, el Congresu pal Cambéu Democráticu (CDC), con sofitu de les clases más desfavorecidas y afeutaes pol conflictu armáu.[27] Anque Weah yera una figura bien popular pol so llabor futbolística y humanitaria, refartóse-y la so falta de formación y nun tar preparáu pa dirixir un estáu. Anduvo a la tema nos comicios con Ellen Johnson Sirleaf, candidata del Partíu de la Unidá (UP) y con formación académica na Universidá de Harvard.[28]

Na primer ronda'l CDC foi'l partíu más sofitáu, col 28,3% de los votos frente al 19,8% del UP.[28] Pero na segunda vuelta, celebrada'l 8 de payares, Sirleaf remontó ya impúnxose con dieciocho puntos porcentuales de ventaya (58,4% frente al 40,6%).[29] El ex-futbolista nun reconoció los resultaos y alegó fraude eleutoral, polo que los partidarios del CDC salieron a les cais de Monrovia y enfrentáronse a la policía. Sicasí, los observadores internacionales garantizaron la llimpieza de los comicios.[29] A la fin venció y saludó el nomamientu del so rival.[30]

El gobiernu de Liberia estableció la obligatoriedá de tener estudios cimeros pa postular a la presidencia. Anque Weah alegó que llogró un grau en Direición Deportiva en Londres, nun yera un títulu válidu. Por esta razón treslladar a Miami y cursó alministración d'empreses y criminoloxía na escuela cimera Devry University.[31][32] Nes eleiciones de 2011 arrenunció a liderar de nuevu'l CDC en favor del diplomáticu Winston Tubman, anque lu acompañó como candidatu a la vicepresidencia.[33]

En 2014, postular pa les eleiciones al Senáu como candidatu del partíu Congresu pal Cambéu Democráticu nel condáu de Montserrado. Foi escoyíu'l 20 d'avientu de 2014, recibiendo 99,226 votos, que representaron el 78 % del total de los votos.[34][35]

En 2017 ganó les eleiciones presidenciales de Liberia con un 61,5% de los votos en segunda vuelta.[36]

Presidencia

Weah tomó posesión del so cargu'l 22 de xineru de 2018, marcando la primer transición ente dos presidentes democráticamente electos en más de siete décades, y la primer vegada que dicha transición realizar ente dos presidentes de distintos partíos políticos dende la década de 1870. Citó lluchar contra la corrupción, reformar la economía, combatir l'analfabetismu y ameyorar les condiciones de vida como los principales oxetivos de la so presidencia.

El 29 de xineru, nel so primer discursu al so pueblu sobre l'estáu de la nación, amenorgó'l so salariu y otros beneficios nun 25% con efeutu inmediatu, declarando: "Cola evaluación que-y fixi enantes a les males condiciones de la nuesa economía, creo que ye apropiáu que toos faigamos sacrificios n'interés del nuesu país. De conformidá col artículu 60 de la Constitución, los sueldos del Presidente y el Vicepresidente son establecíos pola Llexislatura, y nun puede ser aumentáu o amenorgáu mientres el periodu pal cual son escoyíu. Sicasí, en vista de la situación bien rápido deteriorada de la economía, infórmolos güei, con efeutu inmediatu, que voi amenorgar el mio salariu y beneficios nun 25% y voi devolver los fondos al Fondu Consolidáu pa Asignación y Apropiación como ellos considerar apropiáu".[37]

Mientres el mesmu discursu, Weah declaró qu'introduciría una reforma constitucional por que los blancos puedan aportar a la nacionalidá liberiana y que los estranxeros puedan tener tierres, citando que les disposiciones actuales yeren "racistes y desavenientes".[38]

Otres considerancies

Estilu de xuegu

Arsène Wenger fichólu en 1988 pa xugar nel A. S. Mónaco.[20]

Carauterizar por ser un delanteru completu, fuerte y potente. Caltuvo una bona forma física hasta los últimos años de la so carrera, lo que-y dexó rindir nel A. C. Milan hasta los 32 años. A pesar del so altor yera bien rápidu y yera habilidosu col balón pa rematar ya inclusive empecipiar les xugaes.[39]

Unu de los sos goles más carauterísticos marcar contra'l Hellas Verona: nel últimu minutu del partíu arrincó dende la so propia área, colar por velocidá y en desfaciéndose de trés defenses batió al porteru con un disparu secu.[39]

El téunicu de referencia foi Arsène Wenger, quien-y fichó pal Mónaco por encamientu de Claude Le Roy.[19] Wenger definiólu como «una sorpresa. Igual que cuando un neñu atopa un güevu de chocolate'l domingu de Pascua. Nun vi a nengún otru xugador eclosionar como lo fixo él».[20]

Vida privada

Nació y crióse en Clara Town, un suburbiu desfavorecido d'Isla Bushrod pela rodiada de Monrovia. Tuvo doce hermanos y tola so familia pertenecía a la etnia Kru.[11] Dende pequeñu vivió na estrema probeza y el fútbol foi una válvula d'escape, anque los sos padres negar a que lo practicara. Siguiendo'l costumes de la etnia, encamentaron la so crianza a la güela paterna, Emma Klonjlaleh Brown.[11] Cursó estudios básicos nuna escuela islámica y completó l'institutu con ésitu. Mientres apostaba'l tornéu liberianu, compatibilizó'l deporte con un trabayu de telefonista na compañía nacional Libtelco.

La so nacionalidá ye liberiana, pero en xunetu de 1993 tamién llogró'l pasaporte francés pa nun ocupar plaza d'estranxeru col Paris Saint-Germain.[15]

Mientres la primer guerra civil liberiana, los sos fíos criar en Nueva York mientres él taba en Francia y pa visitalos viaxaba hasta ellí en Concorde.[12] La familia que nun pudo escapar al conflictu viose afeutada pola guerra; dempués de que Weah declarara en 1996 que Naciones Xuníes tenía de faese cargu del país, reportóse que les tropes lleales a Charles Ghankay Taylor asaltaron la so casa y violaron a dos de les sos primes.[14]

Mora en Fort Lauderdale (Florida) y ta casáu con una estauxunidense. Dos de los sos fíos, George Weah Junior (d'una rellación anterior) y Timothy Weah, son futbolistes y formaron parte de les categoríes inferiores de la seleición d'Estaos Xuníos.[16][17]

El so primu Christopher Wreh tamién foi profesional. Llegó al Mónaco en 1989 por encamientu del propiu Weah y en 1997 fichó pol Arsenal F. C.[13]

Weah ye cristianu anque tamién profesó'l islamismu mientres diez años, pa dempués volver a la so relixón actual. Trabayó pola convivencia ente dambes creencies.[12]

Llabor humanitariu

George Weah exerció un destacáu llabor humanitariu en favor de Liberia, el so país natal que tuvo azotáu por dos guerres civiles. Collabora con Unicef dende 1994, cuando dio publicidá a les campañes de vacunación nel so país, y ye Embaxador de Bona Voluntá dende 2004.[40] Anque se-y suspendió temporalmente en 2005 por presentase a les eleiciones presidenciales del país, la rellación ente dambes partes se caltuvo y estendió a otros aspeutos como la prevención del SIDA, promoción d'escueles de formación profesional, llucha contra'l usu militar de neños y campañes d'alfabetización.[40]

En 1994 asumió'l control d'un club de fútbol liberiano, el Junior Professionals de Monrovia, nel que daba abellu a neños con escasos recursos o provenientes de families desestructuradas.[40] Amás d'enseña-yos el valor del fútbol, procurábase que nun abandonaren los estudios.; l'únicu requisitu pa formar parte yera nun dexar el colexu. La entidá ganó la Premier League de Liberia en 1997 y della salieron internacionales como Zizi Roberts, Sunday Seah y Varmah Kpoto.

Per otru llau, en 1998 participó nel discu "Lively Up Africa", xunto al cantautor Frisbie Omo Isibor y otros ocho xugadores africanos como Taribo West, Ibrahim Ba y Mohamed Kallon. La recaldación sirvió pa financiar fondos escolares en cada unu de los estaos que representaben.[40]

Estadístiques

Clubes

Club Div. Temporada Lliga Copes
Nacionales(1)		 Copes
Internacionales(2)		 Total Media
goliadora
Part. Goles Part. Goles Part. Goles Part. Goles
Mighty Barrolle
 Liberia
1ª 1985-86107---- 10 7 0,70
Total club107----1070.70
Invincible Eleven
 Liberia
1ª 1986-872324---- 23 24 1,04
Total club2324----23241.04
Tonnerre Yaoundé
Bandera de Camerún Camerún
1ª 1987-881814---- 18 14 0,78
Total club1814----18140.78
A. S. Mónaco
 Francia
1ª 1988-89231410152 38 17 0,45
1989-90175--73 24 8 0,33
1990-9129106553 40 18 0,45
1991-9234184194 47 23 0,49
Total club103472072612149660.44
Paris Saint-Germain
 Francia
1ª 1992-9330146297 45 23 0,51
1993-9432113251 40 14 0,35
1994-9534773118 52 18 0,35
Total club96321672516137550.40
Milan
 Italia
1ª 1995-9626113163 35 15 0,43
1996-9728133053 36 16 0,44
1997-98241083-- 32 13 0,41
1998-9926841-- 30 9 0,30
1999-001043011 14 5 0,36
Total club11446215127147580.39
Chelsea
Bandera de Inglaterra Inglaterra
1ª 1999-0011342-- 15 5 0,33
Total club11342--1550.33
Manchester City
Bandera de Inglaterra Inglaterra
1ª 2000-017123-- 9 4 0,44
Total club7123--940.44
Olympique de Marseille
 Francia
1ª 2000-0119510-- 20 5 0,25
Total club19510--2050.25
Al-Jazira
 Emiratos Árabes Xuníos
1ª 2001-022015---- 20 15 0,75
2002-031815---- 18 15 0,83
Total club3830----38300.79
Total carrera401209642463355282680.51
(1) Inclúi Copa de Francia y Copa de la Lliga (1994-1995); .
(2) Inclúi Recopa d'Europa, Copa de la UEFA y Lliga de Campeones de la UEFA.
(3) Nun inclúi goles en partíos amistosos.
Fonte: PSG70.fr - National Football Teams

Palmarés

Campeonatos Nacionales

Títulu Equipu País Añu
Lliga de Liberia Mighty Barrolle  Liberia 1985-86
Copa de Liberia Mighty Barrolle  Liberia 1985-86
Lliga de Liberia Invincible Eleven  Liberia 1986-87
Copa de Francia A. S. Mónaco  Francia 1990-91
Copa de Francia Paris Saint-Germain  Francia 1992-93
Ligue 1 Paris Saint-Germain  Francia 1993-94
Copa de Francia Paris Saint-Germain  Francia 1994-95
Copa de la Lliga Paris Saint-Germain  Francia 1995
Serie A Milan  Italia 1995-96
Serie A Milan  Italia 1998-99
FA Cup Chelsea Bandera de Inglaterra Inglaterra 1999-00

Distinciones personales

Distinción Añu
Balón d'Oru africano 1989, 1994
Máximu goliador de la Lliga de Campeones (7 goles) 1994-95
Balón d'Oru 1995
Xugador Mundial de la FIFA 1995
Futbolista del añu n'África 1995
Once d'oru 1995
Miembru de la llista "FIFA 100" 2004

Referencies

  1. 1 2 URL de la referencia: https://www.britannica.com/biography/George-Weah.
  2. 1 2 Afirmao en: transfermarkt.com. Identificador Transfermarkt d'un futbolista: 8542. Apaez como: George Weah. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: distintes llingües.
  3. 1 2 URL de la referencia: https://www.lequipe.fr/Football/FootballFicheJoueur4284.html.
  4. 1 2 URL de la referencia: https://www.ligue1.fr/joueur?id=george-weah.
  5. 1 2 URL de la referencia: https://www.legifrance.gouv.fr/jorf/jo/2015/06/13/0135.
  6. 1 2 URL de la referencia: https://www.echo-news.co.uk/sport/23147828.strikers-family-links-george-weah-englands-world-cup-tie/.
  7. 1 2 URL de la referencia: http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/sports_talk/forum/1550731.stm. Data de consulta: 5 payares 2023.
  8. 1 2 El Mundo (ed.): «Los meyores xugadores africanos de la hestoria» (castellanu) (3 de xunu de 2010). Consultáu'l 18 de xunetu de 2014.
  9. ↑ USA Today (ed.): «Liberia poised to have Africa's first-ever elected female president» (inglés) (10 de payares de 2005). Consultáu'l 18 de xunetu de 2014.
  10. ↑ George Weah elected Liberian president BBC News, 28 December 2017
  11. 1 2 3 4 5 6 The Guardian (ed.): «In the court of King George» (inglés) (6 d'agostu de 2000). Consultáu'l 16 de xunetu de 2014.
  12. 1 2 3 4 BBC.co.uk (ed.): «You quizzed George Weah» (inglés) (18 de setiembre de 2001). Consultáu'l 16 de xunu de 2014.
  13. 1 2 When Saturday Comes (ed.): «Christopher Wreh» (inglés) (Ochobre de 2004). Consultáu'l 16 de xunu de 2014.
  14. 1 2 3 4 5 El País (ed.): «Weah, víctima de guerra» (castellanu) (31 de mayu de 1996). Consultáu'l 16 de xunetu de 2014.
  15. 1 2 Nord Africa News (ed.): «Why liberalising nationality law is a win-win situation in Liberia» (inglés) (4 de xunetu de 2009). Consultáu'l 16 de xunu de 2014.
  16. 1 2 futaa.com (ed.): «George Weah junior on trial at Chelsea» (inglés) (29 de marzu de 2013). Consultáu'l 11 de xunu de 2014.
  17. 1 2 Daily Mirror (ed.): «Chip off the old block? George Weah brings his 13-year-old son for trial at Chelsea» (inglés) (29 de marzu de 2013). Consultáu'l 16 de xunu de 2014.
  18. ↑ The Guardian (ed.): «A great goal» (inglés) (25 de setiembre de 2005). Consultáu'l 16 de xunetu de 2014.
  19. 1 2 3 The Biography Channel (ed.): «George Weah: Biography» (inglés). Consultáu'l 16 de xunetu de 2014.
  20. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 FIFA.com (ed.): «Weah: figura n'Europa, ídolu n'África» (castellanu). Consultáu'l 16 de xunetu de 2014.
  21. 1 2 Libération (ed.): ««Mister» George Weah, sacré Ballon d'or 95» (francés). Consultáu'l 16 de xunetu de 2014.
  22. ↑ Transfermarkt (ed.): «George Weah» (castellanu). Consultáu'l 16 de xunetu de 2014.
  23. ↑ The Independent (ed.): «Weah's blue moon affair lasts 11 games» (inglés) (17 d'ochobre de 2000). Consultáu'l 16 de xunetu de 2014.
  24. ↑ BBC (ed.): «Pulgue's list of the greatest» (inglés) (4 de marzu de 2004). Consultáu'l 11 de xunu de 2014.
  25. 1 2 3 4 Chelsea Stats (ed.): «International Matches played for Liberia by George Weah» (inglés). Consultáu'l 16 de xunetu de 2014.
  26. 1 2 The Guardian (Nixeria) (ed.): «Nixeria/Ghana: Weah Laments Dashed Hopes» (inglés) (30 de xunetu de 2001). Archiváu dende l'orixinal, el 22 de payares de 2001. Consultáu'l 16 de xunetu de 2014.
  27. ↑ El País (Uruguái) (ed.): «George Weah con chances de ser presidente de Liberia» (castellanu) (12 d'ochobre de 2005). Consultáu'l 16 de xunetu de 2014.
  28. 1 2 El País (ed.): «George Weah, favoritu na segunda vuelta de les presidenciales de Liberia» (castellanu) (9 de payares de 2005). Consultáu'l 16 de xunetu de 2014.
  29. 1 2 BBC.co.uk (ed.): «Weah loses election rigging case» (inglés) (16 d'avientu de 2005). Consultáu'l 16 de xunetu de 2014.
  30. ↑ 20 Minutos (ed.): «George Weah retira oposición al resultáu eleutoral en Liberia» (castellanu) (21 d'avientu de 2005). Consultáu'l 16 de xunetu de 2014.
  31. ↑ Soitu (ed.): «El ex futbolista George Weah estudia empreses y criminoloxía en Miami» (castellanu) (8 de setiembre de 2009). Consultáu'l 16 de xunetu de 2014.
  32. ↑ El Gráficu (ed.): (29 de marzu de 2013). Consultáu'l 17 de xunetu de 2014.
  33. ↑ BBC.co.uk (ed.): «Liberia election: Winston Tubman profile» (inglés) (8 de payares de 2011). Consultáu'l 16 de xunetu de 2014.
  34. ↑ «Montserrado County». 2014 Senatorial Election. National Elections Commission, Republic of Liberia (n'inglés).
  35. ↑ «George Weah wins seat in Liberia's Senate» (inglés). The Guardian (28 d'avientu de 2014).
  36. ↑ El País (ed.): «El ex-futbolista George Weah, escoyíu presidente de Liberia» (28 d'avientu de 2017).
  37. ↑ address
  38. ↑ (n'inglés) Weah to scrap 'racist' citizenship law. BBC News. 2018. http://www.bbc.com/news/world-africa-42871741. Consultáu'l 30 de xineru de 2018.
  39. 1 2 Canal+ (España) (ed.): «Fiebre Maldini (21/09/09): Weah, el diamante negru» (castellanu) (21 de setiembre de 2009). Archiváu dende l'orixinal, el 24 de xunetu de 2014. Consultáu'l 16 de xunetu de 2014.
  40. 1 2 3 4 Unicef (ed.): «Quien somos: George Weah» (castellanu). Consultáu'l 16 de xunetu de 2014.

Enllaces esternos


Predecesor:
Hristo Stoichkov		 Balón d'Oru
1995		 Socesor:
Matthias Sammer
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.