Francisco Aguilar Barquero
Presidente de Costa Rica ← Federico Alberto Tinoco Granados - Julio Acosta García →
Vida
Nacimientu	Cartago, 21 de mayu de 1857
Nacionalidá	Costa Rica
Muerte	San Xosé, 11 d'ochobre de 1924 (67 años)
Sepultura	San Xosé
Oficiu	políticu, abogáu
Creencies
Partíu políticu	Partido Unión Nacional (es)

Francisco Aguilar Barquero (21 de mayu de 1857, Cartago – 11 d'ochobre de 1924, San Xosé) foi presidente provisional de Costa Rica dende'l 2 de setiembre de 1919 hasta'l 8 de mayu de 1920.

Datos personales

Nació'l 21 de mayu de 1857 en Cartago, Costa Rica. Foi fíu de Francisco Aguilar Cubero y María Sacramento Barquero. Casó en Cartago el 20 de setiembre de 1880 con Natalia Morúa Ortiz, fía de Rafael Morúa y Quirós y María Josefa Clara Ortiz y Campos. D'esti matrimoniu nacieron ocho fíos: Jorge Arturo, Manuel, Sara, Arturo, José Luis, Rubén, Marco Tuliu y Jorge Aguilar Morúa.

Actividaes docentes y forenses

Foi maestru d'escuela. Darréu estudió lleis y graduóse d'abogáu na Universidá de Santu Tomás n'agostu de 1881. foi Xuez del Crime, profesor de la Escuela de Derechu, Maxistráu suplente de la Corte Suprema de Xusticia de Costa Rica y Presidente del Colexu d'Abogaos.

Cargos públicos

Foi Gobernador de Cartago, Diputáu por Limón (1888-1889), Secretariu de Guerra y Marina (1889), Diputáu por Cartago (1890-1892), Diputáu por San Xosé (1912-1916) y Tercer Designáu a la Presidencia (1914-1917).

Presidente Provisional de la República

Foi Presidente provisional de la República del 2 de setiembre de 1919 al 8 de mayu de 1920. Llegó al poder nuna coxuntura bien difícil, cuando'l gobiernu del Presidente americanu Woodrow Wilson negar a reconocer al Presidente Juan Bautista Quirós Segura ya indicó que tenía d'apurrir la presidencia a Francisco Aguilar Barquero, como Tercer Designáu de la estinguida alministración de don Alfredo González Flores. Una xunta de notables convocada pol Presidente Quirós dispunxo'l 2 de setiembre qu'asumiera la presidencia, pero don Francisco solamente aceptar en calidá de Presidente provisional y non de Tercer Designáu. Aína punxo en vixencia la Constitución de 1871 y pocu dempués convocó a eleiciones presidenciales p'avientu de 1920, que fueron ganaes por Julio Acosta García.

El so gobiernu, a pesar de la so brevedá, foi fecundu en realizaciones. Tocó-y enfrentar la gran fuelga de trabayadores de 1920, que resolvió en forma pacífica, y l'emerxencia zarrada pol gripe española. Derogó'l decretu de declaratoria de guerra a Alemaña y emitió la Llei Orgánica del Serviciu Consular de 1920.

Foi declaráu Beneméritu de la Patria'l 10 de mayu de 1923.

Bibliografía

Jesús Manuel Fernández Morales, Les Presidencies del Castiellu Azul (2010)

Referencies