Presidente

Tres el cambéu de la Constitución pola Asamblea Nacional Constituyente'l 24 de setiembre de 1889, en Gonaïves, sol gobiernu provisional de Monpoint Jeune que siguió a la presidencia de François Denys Légitime, Hyppolite foi escoyíu como presidente pa un periodu de siete años. El 17 d'ochobre, fixo'l xuramentu del so cargu.

Como presidente, Hyppolite dedicó la so atención a les obres públiques, dempués de la reorganización del ministeriu del ramu. Fueron modernizaos los puertos, construyíos mercaos, canales d'agua y conexones de telégrafu ente les principales ciudaes, según per primer vegada llinies de teléfonu.

Decretó una amnistía xeneral pa los presos políticos y exiliaos haitianos. En comparanza con dellos gobiernos, mientres el so mandatu hubo dalguna forma de democracia. En particular, nun había censura de prensa, y los senadores y representantes pudieron exercer los sos mandatu ensin intimidación y l'interferencia. En 1895 robló un tratáu de llendes con República Dominicana. Sicasí, el so gobiernu nun tuvo llibre de problemes pos tuvo qu'enfrentar dende la so posesión la crisis con Estaos Xuníos pol deséu d'esi país d'establecer una base de la so armada na Môle de San Nicolás; en mayu de 1891 producióse un intentu de golpe d'estáu que foi sangrientamente reprimíu y en 1895 el gobiernu ordenó detenciones pa contener la rebelión del comandante militar del norte d'Haití.

Hyppolite finó d'un infartu cardiacu poco primero de terminar el so periodu presidencial, pasando a tomar el poder Tirésias Simon-Sam.

La crisis de la Môle de San Nicolás

Los Estaos Xuníos buscaben d'un llugar fayadizu pa una base naval nel Caribe. Magar yera un vieyu proyeutu, tratar nesi momentu d'asegurar el control de la canal interoceánico, el que sería la Canal de Panamá y Haití foi consideráu como un llugar curiosu pa una base naval. El llugar escoyíu yera la Môle San Nicolás, una posición elevada, que consiste nuna península de piedra caliar de cerca de 5,5 km de llargu. nel estremu nordés d'Haití. Nel sieglu XIX yera consideráu como puertu inexpugnable. Estaos Xuníos cuntaba coles bones rellaciones que caltenía col gobiernu de Hyppolite.^[2]

El presidente d'Estaos Xuníos Benjamin Harrison designó al contralmirante Bancroft Gherardi como negociador so l'asesoría del Secretariu d'Estáu, James G. Blaine. Ante'l refugu gubernamental y popular de les sos propuesta, Harrison unvió una flota naval con más de 100 cañones y 2.000 tripulantes. Dende'l so buque insinia, el USS Philadelphia, el contralmirante Gherardi fixo les sos demanda al gobiernu haitianu.^[3] En cuenta de la intimidación prevista, la flota de guerra causó una protesta nacional y fizo que Hyppolite apangar la so simpatía per Estaos Xuníos. Firmin, Ministru de Rellaciones Esteriores aportunó na observancia de la Constitución, que prohibe la venta del territoriu y l'embaxador d'Estaos Xuníos, Frederick Douglass, un sinceru amigu d'Haití y de Hyppolite, pidió esculpes pola mala conducta del almirante Gherardi, dimitió del cargu.^[3] y depués defendió públicamente nel so país el puntu de vista haitianu.^[4]