La filoloxía inglesa, tamién conocida como estudios ingleses (English Studies)[1][2] y en menor midida como anglística (del alemán: anglist[3]),[4] ye la caña de la filoloxía que s'ocupa del idioma inglés, que'l so oxetivu ye formar a persones qu'apoderen los sistemes léxicu-semánticu, morfo-sintácticu y fonéticu d'esti idioma, col fin d'afondar na cultura anglosaxona al traviés de la so llingua y lliteratura.[1][5][6][7][8]

N'instituciones d'educación cimera de países de fala inglesa, utilícense los términos English Major, English concentration, B.A. in English, M.A. in English, PHD in English, pa designar a los estudios universitarios enfocaos a la llingua y lliteratura n'inglés.[9]

En sentíu más ampliu, la filoloxía inglesa embarcar na creación y analís de testos escritos n'inglés, tamién naquelles zones del mundu onde l'inglés ye una koiné o llingua vehicular (vease inglés internacional). Ye una práctica habitual que los departamentos d'inglés o estudios ingleses tean compuestos por profesores y catedráticos de llingua inglesa, lliteratura inglesa (incluyendo crítica lliteraria y teoría de la lliteratura), llingüística, derechu, periodismu, composición escrita, filosofía del llinguaxe, alfabetización, historia de la imprenta, estudio de comunicación, comunicación téunica, folclor, estudios culturales, escritura creativo, teoría crítica, estudios de discapacidá, estudios d'área (especialmente cultura y lliteratura del Reinu Xuníu, Irlanda, Canadá, Australia, Nueva Zelanda y Estaos Xuníos[10]), teatru, estudios de xéneru/étnicos, prensa dixital/publicación electrónica, cine/ciencies de la información, retórica y filoloxía/etimoloxía, amás de dellos cursos en artes lliberales y humanidaes, ente otros.[11]

Historia

La Universidá de Lille foi la primera n'enllantar los estudios de filoloxía inglesa en Francia y una de les pioneres n'Europa.

La hestoria de la filoloxía inglesa na universidá moderna n'Europa y n'Estaos Xuníos remontar a la segunda metá del sieglu XIX. Primeramente, la filoloxía inglesa o anglística tomaba dellos campos d'estudiu: la práctica de la oratoria, l'estudiu de la retórica y la gramática, la composición de la poesía, y l'apreciación de la lliteratura (na so mayoría d'autores d'Inglaterra, una y bones l'estudiu d'autores norteamericanos nun s'incluyiría nel currículum hasta'l sieglu XX).[12] N'Alemaña y n'otros países europeos, la filoloxía inglesa, una práctica de fuerte enraigono positivista y enfocada nel estudiu históricu de los testos pre-modernos, convertir nel paradigma. Los países anglófonos alloñar de los paradigmes filolóxicos al términu de la Primer Guerra Mundial.[13]

A la fin d'esti procesu, los departamentos d'inglés centraron la so atención na instrucción de la escritura (creativa, profesional, crítica) y na interpretación de testos lliterarios, y l'enseñanza del inglés resurdió como respuesta al paradigma que lu había dexáu nun segundu planu.[14] Na actualidá, los departamentos d'inglés nos países onde ye l'idioma oficial tán en constante procesu de salvaguardar una disciplina que dexó de ser esclusiva de los falantes nativos y que, poro, ye común a escritores y profesores d'otros países nos que la llingua inglesa ye un importante preséu de comunicación y d'espresión artística.[15]

La lliteratura inglesa convertir n'oxetu d'estudiu nes universidaes franceses y españoles como parte del programa de lliteratura estranxera comparada escontra finales del sieglu XIX y empiezos del sieglu XX. L'inglés foi'l primer idioma n'enseñase de forma independiente a otres llingües y lliteratures estranxeres nes universidaes de Lille y Lyon, siguíes por La Sorbona. Estos trés universidaes fueron los primeros centros d'enseñanza del inglés en Francia. El primer catedráticu sería Auguste Angellier. Tres dellos años d'enseñar francés n'Inglaterra ente les décades de 1860 y 1870, convertir en catedráticu de filoloxía inglesa na Universidá de Lille en 1881. Na actualidá, la llingua, lliteratura y civilización ingleses son importantes árees d'estudiu en Francia y n'otros países europeos como España, onde los estudios ingleses son, dende hai siquier dos décades, un campu d'estudiu independiente de l'antigua filoloxía xermánica.[16]

La llicenciatura en filoloxía inglesa o'l grau n'estudios ingleses cobró importancia nes universidaes estauxunidenses pocu dempués de la implantación del sistema electivu. Dexaba a los estudiantes trabayar y desenvolver habilidaes n'analís testual col cometíu d'ameyorar la escritura, según exercicios de retórica y espresión persuasiva que formaben parte de los estudios clásicos, un campu d'estudiu disponible pa bien poques persones por cuenta de la barrera del idioma y a una falta de profesores qu'espertaren l'interés de los estudiantes poles humanidaes. Fora de los Estaos Xuníos (con orixe n'Escocia y estendiéndose depués escontra'l restu del mundu anglófono), el grau en llingua y lliteratura ingleses cobró cierta importancia nuna dómina na que les creencies relixoses viéronse desafiaes poles meyores científicos.[17] Creíase que la lliteratura podía ser una alternativa a la relixón na retención y meyora de la cultura, y los estudios ingleses. poro, dexaben a los estudiantes enfusase en cuestiones étiques, morales y filosófiques, según analizar el significáu d'obres canóniques dende la perspeutiva más amplia y enriquecedora de la lliteratura en cuenta de recurrir a los clásicos grecollatinos.[17]

Dende l'empiezu del presente sieglu, hubo más interrogantes sobre la función específica de los departamentos d'inglés na universidá norteamericana contemporánea. L'ausencia d'una identidá disciplinar definida y el creciente númberu d'oxetivos utilitarios na sociedá estauxunidense presenten un desafíu p'aquelles unidaes académiques qu'entá anguaño céntrense nel llibru impresu y na división tradicional de periodos históricos y lliteratures nacionales, negando presuntamente campos non teóricos como la escritura profesional, la composición y la comunicación multimodal.[18]

Competencies

Páxina del poema épicu Beowulf, el primer testu que se caltién hasta la fecha escritu en idioma anglosaxón.[19][20]

Pa facilitar l'aprendizaxe, dalgunes de les asignatures impartir n'inglés, combinando la teoría col analís práuticu de testos. La carrera inclúi, amás, la conocencia d'otros aspeutos de la cultura inglesa como la so historia, lliteratura o llingüística.

Los llicenciaos o graduaos en filoloxía inglesa tán capacitaos pa realizar funciones de:[5][2][1]

  • Crítica lliteraria y testual;[11]
  • Correición de testos y emplegos rellacionaos col inglés;[8]
  • Emplegu n'editoriales: correutor, asesor, redactor de diccionarios y materiales didácticos, escritura creativo;[8]
  • Traductor y/o correutor, especialmente lliterariu, turísticu y audiovisual (cine, series de televisión, videoxuegos);
  • Intérprete (con formación complementaria);
  • Filólogu, llingüista, gramáticu, investigador, documentalista;
  • Redactor o collaborador en periódicos;
  • Emplegu en biblioteques y archivos;[11]
  • Docencia pública (educación secundaria, Escuela Oficial d'Idiomes) o privada (colexos privaos, academies);[8]
  • Enseñanza d'español a estranxeros;
  • Enseñanza d'español en países de fala inglesa.[6]

Les ocupaciones más frecuentes son la docencia y l'alministración pública.[6]

Anguaño, n'España el grau n'Estudios Ingleses reemplaza esta llicenciatura p'afaela al Procesu de Bolonia, enfocando les asignatures de manera más práctica y enllantando distintes cañes en delles universidaes (por casu, optatives rellacionaes cola traducción direuta ya inversa).[2][1][6]

Ver tamién

Referencies

  1. 1 2 3 4 Universidá Complutense de Madrid. «Estudio ingleses. Competencies y oxetivos». Consultáu'l 5 de xineru de 2016.
  2. 1 2 3 Universidá Nacional d'Educación a Distancia (UNED). «Grau n'Estudios Ingleses. Salíes profesionales». Consultáu'l 5 de xineru de 2016.
  3. ↑ Diccionariu de la Real Academia Española. Real Academia Española (ed.): «Anglista». Consultáu'l 5 de xineru de 2016.
  4. ↑ Real Academia Española (ed.): «Anglística». Consultáu'l 5 de xineru de 2016.
  5. 1 2 Facultá de Filoloxía de la Universidá de La Laguna. «Competencies y oxetivos». Consultáu'l 5 de xineru de 2016.
  6. 1 2 3 4 Universidá de Sevilla. «Grau n'Estudios Ingleses». Consultáu'l 5 de xineru de 2016.
  7. ↑ Universidá d'Oxford. «English language and literature» (inglés). Consultáu'l 5 de xineru de 2016.
  8. 1 2 3 4 Universidá de Cambridge. «English at Cambridge» (inglés). Consultáu'l 5 de xineru de 2016.
  9. ↑ http://english.fas.harvard.edu/people/faculty/
  10. ↑ Universidá Noruega de Ciencia y Teunoloxía (NTNU). Departamentu de Llingua y Lliteratura (ed.): «English (bachelor)» (inglés). Consultáu'l 7 de xineru de 2016.
  11. 1 2 3 Universidá de Harvard. Departamentu d'Inglés (ed.): «Why English?» (inglés). Consultáu'l 7 de xineru de 2016.
  12. ↑ Pa un estudiu d'estes meyores, vease Gerald Graff, Professing Literature. An Institutional History (Chicago: Universidá de Chicago P, 1987).
  13. ↑ Richard Utz, "Englische Philologie vs. English Studies: A Foundational Conflict," in: Das Potential europäischer Philologien: Geschichte, Leistung, Funktion, ed. Christoph König (Göttingen: Wallstein, 2009), p. 34-44.
  14. ↑ Bruce McComiskey, ed., English Studies. An Introduction to the Discipline (Urbana, IL: NCTE, 2006), esp. p. 44-48, "The New English Studies."
  15. ↑ Vease, por casu, el proyeutu Inglés Ensin Fronteres Archiváu el 4 de febreru de 2014 na Wayback Machine. de la Universidá A&M de Texas
  16. ↑ Imelda Bonel-Elliott (2000), “English Studies in France” en: Engler, Balz and Haas, Renate, European English Studies: Contributions Towards a History of the Discipline. Leicester: The English Association for ESSE, p. 69-88.
  17. 1 2 "Literature and Science" (Matthew Arnold [1882])
  18. ↑ Richard Utz, "The Trouble with English," Chronicle of Higher Education, 7 de xineru de 2016, (http://chronicle.com/blogs/conversation/2013/01/03/the-trouble-with-english/); and "Quo vadis, English Studies," Philologie im Netz 69 (2014): 93-100 (http://web.fu-berlin.de/phin/phin69/p69t8.htm)
  19. ↑ Hieatt, A. Kent (1983). Beowulf and Other Old English Poems (n'inglés). Nueva York: Bantam Books, páx. xi–xiii.
  20. ↑ Chase, Colin. (1997). The dating of Beowulf. p. 9–22. Universidá de Toronto

Enllaces esternos


Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.