Fernando de Valdés-Salas o Fernando de Valdés (1483, Salas – 9 d'avientu de 1568, Madrid), foi un políticu y relixosu asturianu influyente nel sieglu XVI. Arzobispu de Sevilla, Inquisidor xeneral (1547-1566) dirixó'l procesu escontra Bartolomé de Carranza. Autor del Índice de libros prohibidos (1559), tamién foi presidente de los Conseyos de Castiella y d'Estáu. Pertenecía a la Orde de Predicadores, conociéndose popularmente a los sos miembros como Dominicos.
Foi'l promotor de la fundación de la Universidá d'Uviéu, espresada nel so testamentu y executándose cuarenta años depués de la so muerte. La Universidá contó con bulda d'erección pol Papa Gregoriu XIII, de 15 d'ochobre de 1574, confirmada por Real Cédula de Felipe III, de 18 de mayu de 1605, entamando finalmente les sos actividaes el 21 de setiembre de 1608.
Contribuyó, igualmente, a la construcción de numberosos edificios culturales y asistenciales na Villa de Salas (Palacio de Valdés Salas, Colexata Santa María La Mayor).
Ye precisamente a la Colexata onde se treslladó'l so cuerpu depués de la so muerte, reposando nel mausoléu fechu n'alabastru pol escultor italianu Pompeyo Leoni.
Referencies
- ↑ Afirmao en: SNAC. Identificador SNAC Ark: w6gh9pwp. Apaez como: Fernando de Valdés y Salas. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
- ↑ Afirmao en: Catholic-Hierarchy.org. Identificador Catholic Hierarchy de persona: valdes. Data de consulta: 21 ochobre 2020. Llingua de la obra o nome: inglés.