Faro
Alministración
País	España
Autonomía	Principáu d'Asturies
Provincia	provincia d'Asturies
Conceyu	Uviéu
Parroquia	Llimanes
Partíu xudicial	Uviéu
Tipu d'entidá	llugar
Demografía
Población	201 hab. (2016) - 100 homes (2016) - 101 muyeres (2016)
Porcentaxe	23.76% de Llimanes 0.09% de Uviéu 0.02% de provincia d'Asturies 0.02% de Principáu d'Asturies 0% de España
Viviendes	70 (2001)
Más información
Estaya horaria	UTC+01:00

Faro^[1] ye un llugar de la parroquia asturiana de Llimanes, nel conceyu d'Uviéu.

Historia

Na diplomática medieval asturiana menciónase bien de veces a Faro. Nel sieglu XII lleemos estes pallabres:

"iuxta Ovetum, in villa pernominta Faro."

Faro siempres foi conocíu por ese nome, sicasí col pasu del tiempu y l'ordenación territorial dixebráronse los territorios en Faro d'Arriba y Faro de Baxo. Cola aprobación de la Toponomia d'Uviéu de 2018, Faro de Baxo va pasar a denominase como El Barreru, ente que Faro d'Arriba va ser Faro^[2].

El nome de Faro, anque tea rellacionáu cola cerámica y alfarería, nun vien d'esta variante, sinón que antiguadamente había un faru xustu antes de llegar al monte La Grandota pa dirixir a los caminantes que diben a Llión.^{[ensin referencies]}

Situación

Allúgase a 6 km d'Uviéu y a un altor de 310 m. La situación de Faro dexa esfrutar d'una redolada de naturaleza por cuenta de la so cercanía col monte La Grandota. Ye nesti monte onde s'atopa una de les principales rutes asturianes, en concretu la ruta GR105, que va dende la capiella de Cuadonga n'Uviéu hasta'l Santuariu de Cuadonga. Esta ruta ye conocida como la ruta de les perenigraciones.

Tamién, siguiendo los caminos de La Grandota pue llegase a Lluniego, onde pue empecipiase un de los caminos de Santiago, el camín de San Salvador que va de Llión a Uviéu.

Demografía y arquiteutura

Tien una población de 201 habitantes (2016)^[3]. Al respective de l'arquiteutura, destaquen, al igual que nel restu d'Asturies, los horros. Anguaño en Faru esisten dellos d'ellos amás de paneres. Na actualidá, esisten 30.000 en tola rexón.^[4]

Cerámica de Faro

De tolos pueblos de Llimanes, el más conocíu ye'l de Faru por cuenta de la so cerámica. La primer referencia a la industria alfarero de Faru data d'empiezos del sieglu XVI (1519). Nunos archivos con papeles de cuentes calteníos nel Archivu Capitular d'Uviéu apaez:

"Iten mas, se cargan que debe Juan de Estebano de Faro un cuartaron de teja, que son doscientas e çincuenta tejas sobre las cuales esta dexcomulgado."

Anguaño, tres una xunta de los principales representantes de L'Asociación D'Amigos De L'Alfarería De Faro colos conceyales del conceyu^[5], tiense proyeutáu la creación d'un muséu taller pa caltener viva esta tradición milenaria. La popularidá de Faro, y por tanto de Llimanes, tamién ye debida al refraneru popular de l'alfarería que se foi adulces diversificando en delles temes:

Gracies a l'alfarería de faru, la llocalidá va ser incluyida na ruta del camín primitivu de Santiago^[6]

Deportes

De toles frases y refranes mentaos nel anterior párrafu hubo una que destacó percima de toes nel conceyu d'Uviéu

"Nun ganamos nin al Arrancatapines de Faro"

Esta frase nin los más vieyos del llugar saben cuando se empezar a utilizar, anque s'entiende qu'a principios del sieglu XX col comienzu de les lligues de fútbol nel fútbol español. El sentíu de la frase vien de los "tapines" cachos de tierra con yerba.

A pesar d'esta frase en Faro nun hubo un equipu de fútbol. Sicasí, hai una gran afición al ciclismu na zona onde yera común ver al Tarangu.

Gastronomía

La gastronomía de Faro ye similar a la del restu d'Asturies, destacando les fabes y la sidra. Hai que destacar que gran parte de la producción de cerámica de Faro na antigüedá fueron les xarres de sidra amás d'escudielles pa caltener les fabes.

Referencies

Enllaces esternos