Les llingües itáliques constitúin un grupu de llingües indoeuropees con una serie de traces comunes. Inclúi a les llingües romániques y a un ciertu númberu de llingües estintes, como'l llatín y otres llingües falaes na Antigüedá na Península itálica.

Toles llingües itáliques comparten un bon númberu d'isogloses comunes; asina, toes elles son llingües centum que nun presenten palatalización de les (palato) velares indoeuropees /*k, *k^w, *g, *g^h, *g^hw/. Curiosamente, les llingües romances sí presenten una palatalización posterior de los fonemes llatinos /k, g/, anque namái énte fonemes anteriores /ε,e,i/.

Les llingües itáliques subdivídense en cuatru grupos toes elles estintes a esceición de les llingües romániques:

Clasificación

• Llingües llatino-falisques
  • Faliscu †
  • Sículu †
  • Llatín †
  • Llingües romániques (por exemplu: asturianu, castellán, portugués, italianu, francés, rumanu, catalán, etc)

• Llingües osco-umbres
  • Grupu Oscu
    • Oscu †
    • Marrucin †
    • Sabín †
    • Pelignu †
    • Vestín †
  • Grupo Umbru †
    • Umbru †
    • Marsu †
    • Ecuo †
    • Volscu †
    • Érnicu †
    • Piscenu †
    • Prensamnita †

• Lingua venética
  • Venéticu †