Falcon Heavy
modelo de vehículo (es) Traducir
Arquiteutura
Altor 70 m
Anchor 12,2 m
Masa 1 420 788 kg
Web oficial
Cambiar los datos en Wikidata

El Falcon Heavy (FH) ("Ferre Pesáu"), enantes conocíu como Falcon 9 Heavy, ye un vehículu de llanzamientu espacial super pesáu reutilizable, diseñáu y fabricáu por SpaceX. El Falcon Heavy ye una variante del llanzador Falcon 9 y consiste nun nucleu de cohete Falcon 9 reforzáu, con otros dos nucleos de Falcon 9 como cohetes aceleradores adicionales.[1]. Esto va aumentar la carga útil de la órbita terrestre baxa (OTB) a 64 tonelaes, comparáu con 22,8 tonelaes d'un Falcon 9. Falcon Heavy foi diseñáu dende'l principiu pa llevar a los seres humanos al espaciu, y dexaría misiones con tripulación a la Lluna o Marte.

Dempués de la investigación del fracasu de Falcon 9 CRS-7 en 2015, los repitíos retrasos nel desenvolvimientu de cohetes, y dau un manifiestu de llanzamientu de Falcon 9 bien ocupáu en 2016, el llanzamientu del primer Falcon Heavy tuvo llugar el 6 de febreru de 2018.[2]

Historia

SpaceX realiza un eventu en 2011 pa inaugurar la construcción d'una plataforma de llanzamientu del Falcon Heavy na base aérea de Vandenberg AFB SLC-4Y.

Conceutu

Elon Musk mentó per primer vegada Falcon Heavy nuna noticia de setiembre de 2005, refiriéndose a una solicitú del veceru de 18 meses antes.[3] Esplorárense delles soluciones usando l'entamáu Falcon 5, pero la única iteración rentable y fiable foi una qu'usó una primer etapa de 9 motores - el Falcon 9. Una esploración más fonda de les capacidaes del vehículu nocional Falcon 9 condució a un Falcon 9 Heavy: "Amestando a la primer etapa dos aceleradores adicionales, como'l Delta IV Heavy, dexónos asitiar alredor de 25 tonelaes en LEO - más que cualquier vehículu de llanzamientu n'usu güei".

Nesti momentu'l Falcon 1 nun viera'l so primer vuelu inda, pero SpaceX tenía la intención d'utilizar una flota compuesta poles variantes 1, 5, 9 y Heavy, utilizando'l mesmu motor Merlin en tolos vehículos pa llograr aforros de costos y fiabilidá al traviés de la producción en masa.

Desarrollu

Como'l Falcon Heavy basar en nucleos y motores comunes, el desenvolvimientu posterior siguió al del Falcon 9.

N'agostu de 2008, SpaceX tenía como oxetivu'l primer llanzamientu de Falcon 9 nel segundu trimestre de 2009, y "Falcon 9 Heavy sería nun par d'años". Falando na Conferencia de la Sociedá Marte 2008, Elon Musk tamién dixo qu'una etapa cimera alimentada con hidróxenu siguiría 2-3 años más tarde (teoría 2013).[4]

N'abril de 2011, les capacidaes del vehículu Falcon 9 y el so rendimientu fueron meyor entendíes, SpaceX completando dos esitoses misiones de demostración a LEO, una de les cualos incluyó'l reinicio del motor de segunda etapa. Nuna rueda de prensa nel National Press Club en Washington, DC. El 5 d'abril de 2011, Elon Musk declaró que Falcon Heavy "llevaría más carga útil a órbita o a velocidá d'escape que cualesquier otru vehículu de la hestoria, aparte del cohete llunar Saturn V, que foi desmanteláu dempués del programa Apollo. Tantu pal gobiernu como pa les misiones espaciales comerciales ".[5]

Col esperáu aumentu de la demanda de dambes variantes, SpaceX entamaba espandir la so fábrica ", a midida que avanzamos escontra la capacidá de producir una primer etapa de Falcon 9 o un reforzador de Falcon Heavy cada selmana y una etapa cimera cada dos selmanes".[6]

SpaceX apuntaba a finales de 2012 pa la integración de l'almadina del cohete de demostración de Falcon Heavy nel so llugar de llanzamientu de la mariña oeste, Base de la Fuercia Aérea de Vandenberg, California, siguíu pol so primer llanzamientu en 2013.[7] P'afaer a Falcon 9 y Heavy, el Complexu de Llanzamientu 4 en Vandenberg taba siendo baltáu como parte d'una actualización de la plataforma.

En 2015, SpaceX anunció una serie de cambeos nel cohete Falcon Heavy, que trabayaron en paralelu cola actualización del vehículu de llanzamientu Falcon 9 v1.1.[8]

N'abril de 2015, SpaceX unvió a la "Fuercia Aérea d'Estaos Xuníos una carta d'intenciones actualizada'l 14 d'abril describiendo un procesu de certificación pal so cohete Falcon Heavy pa llanzar satélites de seguridá nacional". El procesu inclúi tres vuelos esitosos del Falcon Heavy, incluyendo dos vuelos consecutivos con ésitu, y afirma que Falcon Heavy puede tar llistu pa volar cargues útiles de seguridá nacional pa 2017.[9]

En setiembre de 2015, afeutáu pol fracasu del vuelu 19 del Falcon 9 en xunu, SpaceX reprogramó el primer vuelu de Falcon Heavy p'abril / mayu de 2016,[10] pero pa febreru de 2016 treslladárase a finales de 2016. El vuelu tenía de ser Llanzáu dende'l remocicáu Kennedy Space Center Llanzamientu Complexu 39A.[11][12] N'agostu de 2016, el vuelu de demostración treslladar a principios de 2017,[13] y depués al branu de 2017. Otres misiones fueron reprogramadas en consecuencia.

Un segundu vuelu de demostración ta programáu pal 30 de setiembre de 2017 cola carga útil de la Fuercia Aérea d'Estaos Xuníos STP-2.[14] Les misiones operacionales de GTO pa Intelsat y Inmarsat, que fueron entamaes pa finales de 2017, fueron treslladaes a la versión de cohete Full Thrust de Falcon 9, yá que se fixo lo suficientemente potente como pa llevantar eses pesaes cargues útiles na so configuración desechable. La primer misión comercial de GTO ta programada en 2018 pa Arabsat.[15]

El 29 d'avientu de 2016, SpaceX llanzó una semeya amosando la interetapa del Falcon Heavy na sede de la compañía en Hawthorne, California.[16]

Capacidaes

El Falcon Heavy cai na gama de sistemes de llanzamientu de "súper pesaos" sol sistema de clasificación usáu por un panel de revisión de vuelu espacial humanu de la NASA.[17]

El conceutu inicial preve cargues útiles de 25 tonelaes a LEO, pero p'abril de 2011 proyeutábase ser d'hasta 53.000 kilogramos (117.000 lb)[18] con cargues útiles de GTO d'hasta 12,000 kilogramos (26.000 lb),[19] Informes posteriores en 2011 proyeutaron mayores cargues útiles más allá de LEO, incluyendo 19.000 kilogramos (42.000 llibres) a la órbita de la tresferencia geoestacionaria,[20] 16.000 kilogramos (35.000 llibres) a la trayeutoria translunar, y 14.000 kilogramos (31.000 llibres) nuna órbita trans Marciana a Marte,[21][22] SpaceX llevantó la carga útil proyeutada de GTO pa Falcon pesáu hasta 21.200 kilogramos (46.700 llibres).[23] N'abril de 2017, la carga útil de LEO proyeutada pa Falcon Heavy foi aumentada de 54.400 kilogramos (119.900 llibres) a 63.800 kilogramos (140.700 llibres) . La carga útil máxima llógrase cuando'l cohete vuela un perfil de llanzamientu dafechu desechable, nun recuperando nengunu de los trés propulsores de primera etapa.[24]

Historial de carga útil Falcon Heavy Falcon 9
Ago. 2013
hasta abril 2016		 De mayu de 2016
a marzu de 2017		 Dende abril de 2017
LEO (28,5°) 53.000 kg 54.400 kg 63.800 kg 22.800 kg
GTO (27°) 21.200 kg 22.200 kg 26.700 kg 8.300 kg
13.200

kg

 13.600 kg 16.800 kg 4.020 kg
Plutón - 2.900 kg 3.500 kg

Diseñu

D'esquierda a derecha, Falcon 1, Falcon 9 v1.0, tres versiones de Falcon 9 v1.1, tres versiones de Falcon 9 v1.2 (Full Thrust), dos versiones de Falcon 9 Block 5, y Falcon Heavy

La configuración pesada consiste nun Falcon 9 estándar con dos primeres etapes adicionales de Falcon 9 qu'actúen como refuerzos adicionales de propulsión líquida, que ye conceptualmente similar al llanzador pesáu EELV Delta IV y propuestes pal Atles V HLV y el cohete rusu Angara A5V. Falcon Heavy va ser más capaz que cualesquier otru cohete operativu, con una carga útil de 64.000 kilogramos (141.000 llibres) a órbita terrestre baxa y 13.600 kilogramos (30.000 llibres) a Marte. El cohete foi diseñáu pa satisfaer o entepasar tolos requisitos actuales de clasificación humana. Los márxenes de seguridá estructurales son 40% percima de les cargues de vuelu, superior a los márxenes del 25% d'otros cohetes.

Falcon Heavy foi diseñáu dende'l principiu pa llevar a los seres humanos al espaciu y restauraría la posibilidá de volar misiones tripulaes a la Lluna o Marte. La capacidá de carga útil, les capacidaes y l'emburrie total del Falcon Heavy son equivalentes al conceutu de vehículu de llanzamientu Saturn C-3 (1960) pal acercamientu de Earth Orbit Rendezvous a un aterrizaxe llunar estauxunidense.

Primer etapa

La primer etapa ta alimentada por trés nucleos derivaos de Falcon 9, cada unu forníu con nueve motores Merlin 1D. Tien un emburrie total a nivel del mar al despegue de 22.819 kN (5.130.000 lbf), gracies a los 27 motores Merlin 1D, ente que l'emburrie xube a 24.681 kN (5.549.000 lbf) cuando xube fora de l'atmósfera.

Los trés nucleos presenten los motores dispuestos nuna forma estructural que SpaceX llapada Octaweb, dirixíu a racionalizar el procesu de fabricación, onde un motor central orientable ta arrodiáu d'ocho motores fixos en círculu. Cada nucleu inclúi cuatro pates d'aterrizaxe estensibles. Pa controlar el descensu de los impulsores y el nucleu central al traviés de l'atmósfera, SpaceX utiliza pequeñes aletes de rejilla que s'espleguen del vehículu dempués de la separación. Dempués de que los propulsores llaterales dixébrense, el motor central de cada impulsor va quemar mientres unos segundos col fin de controlar la trayeutoria con seguridá lloñe del cohete. Les pates esplegaránse unos segundos antes de tocar Tierra, aterrizando selemente cerca de la zona de llanzamientu. El nucleu central va siguir hasta la separación de la etapa, dempués de lo cual les sos pates van esplegase y van tornar a una plataforma flotante nel océanu. Les pates d'aterrizaxe tán feches de fibra de carbonu d'última xeneración con setu d'aluminiu. Los cuatro pates se estiban a los llaos de cada nucleu mientres el despegue y depués estiéndense escontra fuera y escontra baxo pal aterrizaxe. Tanto les aletes de la rejilla como les pates d'aterrizaxe nel Falcon Heavy tán anguaño sometíes a pruebes nel vehículu de llanzamientu Falcon 9, que tán destinaos a ser utilizaos pal aterrizaxe vertical una vegada que se completara la misión.

Alimentación cruciada del propulsor atayada

Falcon Heavy fuera orixinalmente diseñáu con una capacidá única d'alimentación cruciada de propulsión, onde dalgunos de los motores centrales del nucleu son suministraos con combustible y oxidante de los dos nucleos llaterales, hasta que los nucleos llaterales tán cuasi vacíos y llistos pal primer eventu de separación. Esto dexa que los motores de los trés nucleos encender nel llanzamientu y funcionen nel emburrie completu hasta l'escosamientu, ente que dexa'l nucleu central cola mayor parte del so combustible na separación. El sistema d'alimentación cruciada propulsor, moteyáu "escenificación d'espárragos", provién d'un diseñu propulsor propuestu nun llibru sobre mecánica orbital por Tom Logsdon. Según el llibru, un inxenieru llamáu Ed Keith acuñó'l términu "propulsor d'espárragu-tallo" pa los vehículos de llanzamientu qu'usen la carga cruciada del propulsor. Elon Musk declaró que l'alimentación cruciada nun ta entamada pa ser implementada, siquier na primer versión del Falcon Heavy.

Segunda etapa

La etapa cimera ta alimentada por un solu motor Merlin 1D modificáu pa operación de vacíu, con un emburrie de 934 kN (210.000 lbf), una rellación d'espansión de 117: 1 y un tiempu de combustión nominal de 397 segundos. Pa mayor confiabilidad de reinicio, el motor tien dos encendedores pirofóricos redundantes (TEA-TEB).

La interetapa, que coneuta la parte cimera ya inferior de la etapa de Falcon 9, ye una estructura de fibra de carbonu compuesto d'aluminiu de base. La separación d'etapes produzse al traviés de pinces de separación reutilizables y un sistema emburriador neumáticu. Les parés del tanque Falcon 9 y les cúpules tán feches d'aleación d'aluminiu-litiu. SpaceX utiliza un tanque dafechu soldáu por resfregón-baturiciu. El tanque de segunda etapa de Falcon 9 ye a cencielles una versión más curtia del tanque de la primer etapa y utiliza mayormente les mesmes ferramientes, materiales y téuniques de fabricación. Esti enfoque amenorga los costos de fabricación mientres la producción de vehículos.

Desarrollu de teunoloxía reutilizable

Anque nun forma parte del diseñu inicial del Falcon Heavy, SpaceX ta faciendo un desenvolvimientu paralelu nun sistema de llanzamientu de cohetes reutilizable que ta destináu a ser estensible al Falcon Heavy, recuperando'l propulsores y l'etapa central solamente.

De primeres, SpaceX espresara esperances de que toles etapes del cohete eventualmente seríen reutilizables. Ente que nun se tán dedicando esfuercios pal regresu de les etapes cimeres de Falcon, SpaceX demostró dende entós la recuperación en tierra y en mar de la primer etapa del Falcon 9. Esti enfoque ye particularmente fayadizu pal Falcon Heavy onde los dos nucleos esternos dixebrar del cohete muncho primero nel perfil de vuelu y, poro, dambos muévense a una velocidá más lenta nel eventu de separación inicial.

SpaceX indicó que'l rendimientu del Falcon Heavy a la órbita de tresferencia geosincrónica (GTO) va amenorgase por cuenta de la adición de la teunoloxía reutilizable, pero volaría a un preciu de llanzamientu muncho más baxu. Con plena reutilización nos trés nucleos de refuerzu, la carga útil de GTO va ser de 7.000 kg (15.000 llibres). Si namái los dos nucleos esteriores vuelen como nucleos reutilizables mientres el nucleu central ye desechable, la carga útil de GTO sería d'aproximao 14.000 kg (31.000 lb). "Falcon 9 va faer satélites hasta aproximao 3,5 tonelaes, con plena reutilización de la etapa de refuerzu, y Falcon Heavy va faer satélites d'hasta 7 tonelaes con plena reutilización de los trés etapes d'impulsu", dixo [Musk], refiriéndose a los trés nucleos de refuerzu de Falcon 9 que van entender la primer etapa de Falcon Heavy. Tamién dixo que Falcon Heavy podría doblar el so desempeñu de carga útil pa GTO "si, por casu, optaramos por refugar el nucleu central".

Financiamientu de precios y desenvolvimientu

Nuna comparecencia en mayu de 2004 ante'l Comité de Comerciu, Ciencia y Tresporte del Senáu de los Estaos Xuníos, Elon Musk testificó:

Los planes al llargu plazu riquen el desenvolvimientu d'un productu pesáu ya inclusive un super pesáu, si hai demanda de los veceros. Esperamos que cada aumentu de tamañu resultaría nun amenorgamientu significativu nel costu por llibra a la órbita ... N'última instancia, creo que $ 500 por llibra o menos ye bien algamable.

Esta meta de $ 500 por llibra ($ 1.100 / kg) declarada por Musk en 2011 representa'l 35% del costu del sistema de llanzamientu LEO (Low Earth Orbit) más baratu por llibra nun estudiu circa-2000: el Zenit, un vehículu de llanzamientu de mediu-elevador que puede tresportar 14.000 kilogramos (30.000 llibres) en LEO .

A partir de marzu de 2013, los precios de llanzamientu de Falcon Heavy tán per debaxo de $ 1.000 por llibra ($ 2.200 / kg) a órbita terrestre baxa cuando'l vehículu de llanzamientu ta tresportando'l so pesu máximu de carga apurrida. Los precios publicaos pa los llanzamientos de Falcon Heavy moviéronse dalgunos d'añu n'añu, colos precios anunciaos pa les diverses versiones de Falcon Heavy preciu de $ 80-125 millones en 2011, $ 83-128M en 2012, $ 77-135M en $ 85M por hasta 6.400 kilogramos (14.100 llibres) a GTO (Geostationary Transfer Orbit) en 2014, y $ 90M por hasta 8.000 kilogramos (18.000 llibres) a GTO en 2016 (ensin preciu publicáu pa GTO más pesáu o nenguna carga útil de LEO) . Los contratos de llanzamientu suelen reflexar los precios de llanzamientu nel momentu de la firma del contratu.

En 2011, SpaceX declaró que'l costu d'algamar la baxa órbita de la Tierra podría ser tan baxu como US $ 1.000 / lb si una tasa añal de cuatro lanzamientos puede caltenese, yá partir de 2011 entama llanzar hasta 10 Falcon Heavy y 10 Falcon 9 añalmente. [ Un tercer sitiu de llanzamientu, destináu puramente pa usu priváu de SpaceX, ta previstu en Boca Chica cerca de Brownsville, Texas. SpaceX espera empezar la construcción na tercer instalación de llanzamientu de Falcon Heavy, dempués de la seleición final del sitiu, non antes de 2014, colos primeros llanzamientos de la instalación non antes de 2016. A finales de 2013, SpaceX proyeutara'l vuelu inaugural de Falcon Heavy pa ser en dalgún momentu en 2014, pero a partir d'abril de 2017 espérase que'l primer llanzamientu asoceda a principios de 2018, por cuenta de la llindada capacidá de fabricación y la necesidá de cumplir col Falcon 9 llanzar manifiestu.

El Falcon Heavy ta desenvolviéndose con capital priváu. Nun s'apurre financiamientu gubernamental pal so desenvolvimientu.

A finales de 2013, los precios de SpaceX pal llanzamientu espacial yá yeren los más baxos de la industria.[25] Los aforros de precios de SpaceX de les sos naves espaciales reutilizaes, que podríen llegar hasta un 30%, podríen conducir a una nueva era espacial impulsada económicamente.[26][27]

Llanzamientos programaos y cargues útiles potenciales

Falcon Heavy desapiega per primer vegada'l 6 de febreru de 2018
Fecha/Fecha prevista Carga útil Veceru Resultáu Observaciones
6 de febreru de 2018[28] Tesla Roadster de Elon Musk SpaceX Ésitu Tesla Roadster d'Elon Musk reproduciendo'l cantar de Space Oddity de David Bowie (na emisión del llanzamientu sonó pa los espectadores Life on Mars?).[29]
30 d'abril de 2018[14] USAF STP-2 DoD La misión va sofitar el procesu de certificación EELV de la Fuercia Aérea de los EE.XX. pal Falcon Heavy.[30] Les cargues útiles secundaries inclúin LightSail,[31]Prox-1 nanosatélite,[31] GPIM,[32][33][34] el Deep Space Atomic Clock,[35] seis COSMIC-2 Satélites,[36][37] y el satélite ISAT.[38]
2018[39] Arabsat 6A Arabsat Satélite de comunicaciones d'Arabia Saudita.
2019[40] Equipu Dragón 2 Ciudadanos privaos Equipu Dragón 2, cápsula con dos tripulantes quitaos a bordu. Primeros turistes espaciales, primeros tripulantes d'un Falcon Heavy. La misión va tener una trayeutoria escontra la Lluna con torna llibre.[41]
2020[42] ViaSat-3[43] ViaSat Satélite de comunicaciones
Agostu de 2022 Mars Cargu 1[44] Empiezu de les misiones regulares de carga a Marte cola nave espacial Dragon 2. Abiertu a múltiples cargues y veceres.
?[45] Inmarsat Satélite de comunicaciones

Orixinalmente se tenía entamáu realizar misiones a Marte cola capsula Red Dragon, pero'l proyeutu foi atayáu en 2017.[46]

El 27 de febreru de 2017, SpaceX anunció que dos ciudadanos privaos pagaren pa realizar un vuelu circunlunar a realizase en 2018 por aciu una capsula Dragon llanzada dende un Falcon Heavy.[47] Sicasí, un día antes del vuelu inaugural, Musk declaro que'l vuelu realizar por aciu un cohete BFR.[48]

Ver tamién

  • Colonización de Marte
  • Dragón coloráu (nave espacial)
  • SuperDraco
  • Space X
  • Sistema de tresporte interplanetariu
  • Falcon 9
  • Falcon 9 Full Thrust
  • Falcon 1
  • SpaceX Dragon
  • Motor Merlín 1D

Referencies

  1. ↑ Falcon 9 Overview. SpaceX. 8 May 2010. Archivado del original el 2014-08-05. https://web.archive.org/web/20140805175724/http://www.spacex.com/falcon9.
  2. ↑ Tou llistu pal estrenu del supercohete Falcon Heavy camín de Marte. 5 de febreru de 2018. https://www.europapress.es/ciencia/misiones-espaciales/noticia-tou-llistu-estrenu-supercohete-falcon-heavy-aldu-marte-20180205144349.html. Consultáu'l 6 de febreru de 2018.
  3. ↑ «June 2005 through September 2005 Update». SpaceX. Consultáu'l 14 de payares de 2016.
  4. ↑ «Transcript - Elon Musk on the future of SpaceX» (16 d'agostu de 2008). Consultáu'l 15 de payares de 2016.
  5. ↑ «SpaceX announces launch date for FH» (5 d'abril de 2011). Archiváu dende l'orixinal, el 21 de setiembre de 2011. Consultáu'l 25 d'agostu de 2011. «First launch from our Cape Canaveral launch complex is planned for late 2013 or 2014.»
  6. ↑ «F9/DRAGON: PREPARING FOR ISS». SpaceX. Consultáu'l 14 de payares de 2016.
  7. ↑ «US co. SpaceX to build heavy-lift, low-cost rocket». Reuters (5 d'abril de 2011). Archiváu dende l'orixinal, el 5 d'abril de 2011. Consultáu'l 5 d'abril de 2011.
  8. ↑ «SpaceX Aims To Debú New Version of Falcon 9 this Summer». Space News. 20 de marzu de 2015. http://spacenews.com/spacex-aims-to-debut-new-version-of-falcon-9-this-summer/. Consultáu'l 23 de marzu de 2015.
  9. ↑ «SpaceX Sends Air Force an Outline for Falcon Heavy Certification». Space News. 15 d'abril de 2015. http://spacenews.com/spacex-sends-air-force-an-outline-for-falcon-heavy-certification/. Consultáu'l 21 d'abril de 2015.
  10. ↑ «First Falcon Heavy Launch Scheduled for Spring». Space News. 2 de setiembre de 2015. http://spacenews.com/first-falcon-heavy-launch-scheduled-for-spring/. Consultáu'l 3 de setiembre de 2015.
  11. ↑ «Launch Schedule». Spaceflight Now. Archiváu dende l'orixinal, el 1 de xineru de 2016. Consultáu'l 1 de xineru de 2016.
  12. ↑ «SpaceX seeks to accelerate Falcon 9 production and launch rates this year». SpaceNews. 4 de febreru de 2016. http://spacenews.com/spacex-seeks-to-accelerate-falcon-9-production-and-launch-rates-this-year/. Consultáu'l 6 de febreru de 2016.
  13. ↑ «Pad hardware changes preview new yera for Space Coast». NASA Spaceflight. 9 d'agostu de 2016. https://www.nasaspaceflight.com/2016/08/pad-changes-new-yera-space-coast/. Consultáu'l 16 d'agostu de 2016.
  14. 1 2 «SpaceX Falcon Heavy : STP-2 mission» (inglés). NASA Spaceflight. Consultáu'l 4 de xineru de 2018.
  15. ↑ «Arabsat contracts go to Lockheed Martin, Arianespace and SpaceX». Spaceflight Now. Consultáu'l 2015-05-05.
  16. ↑ https://www.instagram.com/p/BOkwrgQAmI8/
  17. ↑ HSF Final Report: Seeking a Human Spaceflight Program Worthy of a Great Nation, October 2009, Review of U.S. Human Spaceflight Plans Committee, p. 64-66: "5.2.1 The Need for Heavy Lift ... require a “super heavy-lift” launch vehicle ... range of 25 to 40 mt, setting a notional lower limit on the size of the super heavy-lift launch vehicle if refueling is available ... this strongly favors a minimum heavy-lift capacity of roughly 50 mt ..."
  18. ↑ Clark, Stephen (April 5, 2011). «SpaceX enters the realm of heavy-lift rocketry». Spaceflight Now. Consultáu'l 2012-06-04.
  19. ↑ «Space Exploration Technologies Corporation - Falcon Heavy». SpaceX (2011-12-03). Consultáu'l 2011-12-03.Usu incorreutu de la plantía enllaz rotu (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
  20. ↑ «SpaceX Brochure». Archiváu dende l'orixinal, el 9 d'agostu de 2011. Consultáu'l 14 de xunu de 2011.
  21. ↑ «SpaceX Press Conference». SpaceX. Consultáu'l 16 d'abril de 2011.
  22. ↑ «Feasibility of a Dragon-derived Mars lander for scientific and human-precursor investigations» (PDF). 8m.net (31 d'ochobre de 2011). Consultáu'l 14 de mayu de 2012.
  23. ↑ «Capabilities & Services». SpaceX (2013). Archiváu dende l'orixinal, el 7 d'ochobre de 2013. Consultáu'l 25 de marzu de 2014.
  24. ↑ «Capabilities & Services». SpaceX (2017). Consultáu'l 5 d'abril de 2017.
  25. ↑ The Rocketeer. 9 d'avientu de 2013. https://foreignpolicy.com/articles/2013/12/02/the_rocketeer_elon_musk. Consultáu'l 11 d'avientu de 2013.
  26. ↑ «Rocket reusability: a driver of economic growth». The Space Review 2014. 2014-03-10. http://www.thespacereview.com/article/2466/1. Consultáu'l 2014-03-25.
  27. ↑ Shotwell: Reusable Falcon 9 Would Cost $5 to $7 Million Per Launch. 14 de xineru de 2014. http://www.parabolicarc.com/2014/01/14/shotwell/. Consultáu'l 15 de xineru de 2014.
  28. ↑ «SpaceX prepares Falcon 9 for EchoStar 23 launch as SLC-40 targets return». NASASpaceFlight.com. 7 de marzu de 2017. https://www.nasaspaceflight.com/2017/03/spacex-falcon-9-echostar-23-slc-40-return/. Consultáu'l 9 de marzu de 2017.
  29. ↑ «so-tesla-roadster-a-la-orbit-1820940746 Elon Musk diz que va unviar el so Tesla Roadster a la órbita de Marte'l mes que vien con un Falcon Heavy».
  30. ↑ Solar Probe Plus, NASA's ‘Mission to the Fires of Hell,' Trading Atles 5 for Bigger Launch Vehicle. Space News. 24 de xunetu de 2014. http://spacenews.com/41380solar-probe-plus-nases-mission-to-the-fires-of-hell-trading-atles-5-for/. Consultáu'l 25 de xunetu de 2014. «SpaceX, has three Falcon Heavy launches on its manifest between now and 2017: an inaugural demonstration launch planned for 2015 followed in short order by the shared launch of the National Oceanic and Atmospheric Administration's Deep Space Climate Observatory and the U.S. Air Force's Space Test Program-2 esperimental spacecraft, and a 2017 launch of a commercial communications satellite for Intelsat of Washington and Luxembourg.».
  31. 1 2 «Lightsail». Planetary Society. Consultáu'l 21 d'abril de 2015.
  32. ↑ «About Green Propellant Infusion Mission (GPIM)». NASA (2014). Consultáu'l 26 de febreru de 2014.
  33. ↑ «Green Propellant Infusion Mission (GPIM)». Ball Aerospace (2014). Consultáu'l 26 de febreru de 2014.
  34. ↑ «TO_313.pdf The Green Propellant Infusion Mission (GPIM)» (PDF). Ball Aerospace & Technologies Corp. (March 2013). Archiváu dende l'TO_313.pdf orixinal, el 20 d'avientu de 2015. Consultáu'l 26 de febreru de 2014.
  35. ↑ «Deep Space Atomic Clock». NASA's Jet Propulsion Laboratory (NASA). 27 d'abril de 2015. http://www.jpl.nasa.gov/news/news.php?feature=4567. Consultáu'l 28 d'ochobre de 2015.
  36. ↑ «SPACEX AWARDED TWO EELV-CLASS MISSIONS FROM THE UNITED STATES AIR FORCE». SpaceX.
  37. ↑ «FORMOSAT 7 / COSMIC-2». Gunter's Space Page.
  38. ↑ Falcon overloaded with knowledge – Falcon Heavy rocket under the Space Test Program 2 scheduled in October 2016. November 2, 2015.
  39. ↑ «Arabsat contracts go to Lockheed Martin, Arianespace and SpaceX». Spaceflight Now. Consultáu'l 5 de mayu de 2015.
  40. ↑ «An Apollo astronaut explains what riding aboard SpaceX's first moon mission might be like». Consultáu'l February 6, 2018.
  41. ↑ «SpaceX To Send Privately Crewed Dragon Spacecraft Beyond The Moon Next Year». SpaceX (February 27, 2017). Consultáu'l June 24, 2017.
  42. ↑ ViaSat details $1.4-billion global Ka-band satellite broadband strategy to oust incumbent players. SpaceNews. February 10, 2016. http://spacenews.com/viasat-details-1-4-billion-global-ka-band-satellite-broadband-strategy-to-oust-incumbent-players/. Consultáu'l February 13, 2016. «The ViaSat-2 satellite, now in construction at Boeing Space and Intelligence Systems of El Segundu, California, will be launched in the first three months of 2017 aboard a European Ariane 5 rocket, and not the SpaceX Falcon Heavy vehicle as previously contracted. [...] ViaSat is maintaining its Falcon Heavy launch contract, which will now be used to launch one of the ViaSat-3 satellites around 2020, and has booked a reservation for a future Falcon Heavy, also for ViaSat-3, which is not yet a contract.».
  43. ↑ «Third Quarter Fiscal Year 2016 Results». ViaSat (February 9, 2016). Consultáu'l February 13, 2016.
  44. ↑ Elon Musk provides new details on his ‘mind blowing' mission to Mars. 10 de xunu de 2016. https://www.washingtonpost.com/news/the-switch/wp/2016/06/10/elon-musk-provides-new-details-on-his-mind-blowing-mission-to-mars/. Consultáu'l 21 de xunu de 2016. «Essentially what we're saying is we're establishing a cargu route to Mars. It's a regular cargu route. You can count on it. It's going to happen every 26 months. Like a train leaving the station. […] By the next launch window, in 2020, Musk said the company would aim to fly at least two Falcon Heavy rockets and Dragon spacecraft, loaded with experiments.».
  45. ↑ SpaceX. «Launch Manifest» (inglés). Consultáu'l 24 de xineru de 2018.
  46. ↑ Elon Musk suggests SpaceX is scrapping its plans to land Dragon capsules on Mars. 19 de xunetu de 2017. https://www.theverge.com/2017/7/19/15999384/elon-musk-spacex-dragon-capsule-mars-mission. Consultáu'l 6 de febreru de 2018.
  47. ↑ «SpaceX to Send Privately Crewed Dragon Spacecraft Beyond the Moon Next Year» (inglés) (27 de febreru de 2017). Consultáu'l 6 de febreru de 2018.
  48. ↑ «Musk: If BFR development takes longer than expected, SpaceX will return to the idea of putting crew on Falcon Heavy. But BFR is moving along quickly and FH won't need to be qualified for human spaceflight». Consultáu'l 6 de febreru de 2018.

Enllaces esternos




Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.