Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
Eudocimus ruber
Estáu de caltenimientu
Esmolición menor (LC)
Esmolición menor (IUCN 3.1)
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Pelecaniformes
Familia: Threskiornithidae
Subfamilia: Threskionithinae
Xéneru: Eudocimus
Especie: Y. ruber
Linnaeus, 1758
Distribución
     distribución del corocoro coloráu
     distribución del corocoro coloráu
Consultes
[editar datos en Wikidata]

El corocoro coloráu[1] (Eudocimus ruber), tamién llamáu ibis escarlata, corocoro coloriáu, corocora, garza colorada, sidra o guará, ye una especie d'ave pelecaniforme de la familia Threskiornithidae[2][3] nativa de Suramérica; ye l'ave nacional de Trinidá y Tobagu y figura de forma prominente na so escudu d'armes.

Carauterístiques

Mide de 56 a 61 cm de llargu. El cuerpu ye de color colloráu brillosu en dambos sexos, col pescuezu llargu, y el picu como una sonda llargo y curvo. La cola ye curtia y gordosa. El color coloráu escarlata carauterísticu del plumaxe ye uniforme ya intensifícase según el páxaru crez y va avieyando, ente que los mozos presenten un color inicial pardu escuru. Como los flamencos, el so color coloráu provién de pigmentos que tienen los crustáceos de los cualos aliméntase. El picu curvado llongura ye utilizáu pa sondiar l'alimentu en zones fangosas y agües someres, dirixíu sobremanera pol sentíu del tactu. El so vuelu ye potente y lliviano, moviéndose col pescuezu estendíu.

Distribución y hábitat

Rexones tropicales. Habita les mariñes y los banzaos del norte de Venezuela y los llanos orientales de Colombia hasta'l Brasil meridional. El so hábitat inclúi estuarios, zones costeres, laguna, manglares y banzaos.

Alimentación

Insecto, granes y frutes, moluscos, culiebres pequeñes, crustáceos, peces, anfibios, reptiles y materia vexetal.

Comportamientu

Ye una ave bien sociable que se xunta en grandes colonies en dómina de cría. Vuela en bandaes multitudinaries en forma de "V" en migraciones y desplazamientos estaciones ente mariñes y zones húmedes interiores. Atopa'l so alimentu escargatando y apalpando alredor nel fango col so picu curvado y llargu, en zones pocu fondes y bancos de sable de ríos, sableres, manglares y banzaos.

Reproducción

Los niales allugar en grandes colonies de crianza. Dambos padres cooperen na construcción de los niales, na incubación de los güevos y en curiar a los pitucos. La incubación dura aproximao de 19 a 23 díes y ponen xeneralmente de 3 a 5 güevos de color verde botella rayaos con marrón.

Referencies

  1. ↑ Bernis, F; De Juana, E; Del Hoyo, J; Fernández-Cruz, M; Ferrer, X; Sáez-Royuela, R; Sargatal, J. «Nombres en castellano de las aves del mundo recomendados por la Sociedad Española de Ornitología (Primera parte: Struthioniformes-Anseriformes)». Ardeola. Handbook of the Birds of the World (Madrid: SEO/BirdLife) 41 (1):  páxs. 79-89. ISSN 0570-7358. https://www.seo.org/wp-content/uploads/tmp/docs/vol_41_1_primero.pdf.
  2. ↑ Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, B.L. Sullivan, and C. L. Wood. 2010. The Clements checklist of birds of the world: Version 6.5. Cornell University Press. Downloadable from Cornell Lab of Ornithology
  3. ↑ Peterson, A. P. 2010. Birds of the World -- current valid scientific avian names. Consultáu en Xineru de 2011.

Enllaces esternos

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.