En micoloxía'l términu estipe fai referencia al pie que sofita'l píleu o sombreru del cuerpu granible d'un Basidiomycota. Como tolos texíos fúnxicos l'estipe compónse de texíu estéril hifal quedando'l texíu fértil del himeniu sol píleu. En delles ocasiones, sicasí, el himenu estiéndese más allá del píleu ocupando parte del estipe. Los fungos que tienen estipes denómense estipitaos.
El beneficiu evolutivu de cuntar con un estipe qu'alce'l himeniu ye xeneralmente'l ser un eficiente mecanismu d'esparcimientu d'espores. Una cogorda elevada va lliberar más fácilmente les sos espores a les corrientes d'aire, o énte'l pasu d'animales.
Munches traces del estipe son usaes como calteres taxonómicos que dexen una correuta identificación del fungu que los produz. Tales carauterístiques inclúin:
- Testura del estipe (fibrosa, tizosa, frañadiza, correosa, firme, etc.).
- Permanencia o non del velu parcial (en forma de ánulu, cortina, velu universal o volva).
- Si'l estipe de munches cogordes fúndese na so base.
- El so tamañu y forma xeneral.
- Si s'estiende baxo tierra nuna estructura asemeyada a un raigañu o rizoma.
Cuando se collechen cogordes pal so usu en gastronomía éstes tienen de ser identificaes con gran atención polo que ye necesariu caltener toos sos calteres intautos, teniendo de ser cuidadosu na estraición del fungu del suelu, enxamás cortándolu a ras del terrén.