| Estela de Lerga | |
|---|---|
 | |
| Llocalización | |
| Situación |
Museo de Navarra (es)  |
| Coleición |
Museo de Navarra (es) |
| Coordenaes | 42°49′10″N 1°38′47″W / 42.8195°N 1.6464°O |
| País | España |
| Datos | |
| Añu | sieglu II |
| Materiales | gres |
| Altor | 125 cm |
| Anchor | 69 cm |
 | |
La estela de Lerga ye una estela funeraria de piedra arenisca que s'atopó n'avientu de 1960[1], na llocalidá navarra de Lerga, formando parte de les paredes d'una ermita d'esta llocalidá dende diba munchos años. Ye de gran importancia darréu que constitúi una de les escases evidencies de la presencia mentanto l'antigüedá del antecesor del eusquera (l'idioma aquitanu)[1] al sur de los Pirineos y en particular nel territoriu de los vascones.
Descripción
La estela tien forma d'un rectángulu de 125 cm d'altor con unos 68 cm d'anchu, les inscripciones sumen 46 lletres distribuyíes en cuatro llinies. La so datación considérase que ye de los sieglos II o III de la nuesa dómina.
Esta estela, qu'arriendes de la inscripción incorpora un baxu relieve con figures humanes que faen una danza aciaga y un caballeru a caballu, ta dedicada a un mozu fináu, de 25 años, probablemente pol so primoxénitu, y empieza Umme Sahar fi[lius].
Interpretación
Los nomes propios qu'apaecen na estela, Umme Sahar (en vascu Ume zahar ‘el fíu vieyu o primoxénitu’) y Narhunges fíu de Abisunhat, considérense vascu-aquitanos.
Referencies
- 1 2 Marcos Pous, A.. «Una nueva estela funeraria hispanorromana procedente de Lerga (Navarra)».
