Estaos Xuníos de Bélxica (de xineru 1790 a avientu 1790)
Confederación
Alministración
Capital	Kuype of Brussels (en) Bruxeles
Forma de gobiernu	República parllamentaria
Xeografía
Demografía

Los Estaos Xuníos de Bélxica (en neerlandés: Verenigde Nederlandse Staten o Verenigde Belgische Staten, en francés: États-Belgiques-Unis) foi una confederación formada polos Países Baxos del Sur qu'esistió nel periodu ente xineru y avientu de 1790, mientres una curtia revuelta contra l'emperador Xosé II Habsburgu. Tamién ye conocida como Estaos Xuníos Belgues o Estaos Xuníos Neerlandeses.

Historia

Mapa de Bélxica hacia 1740.

Influyíu poles idees de la Ilustración, l'emperador Xosé II d'Habsburgu empecipió una serie de reformes a gran escala nos Países Baxos Austriacos na década de 1780, dirixíes a modernizar y centralizar el sistema políticu, xudicial y alministrativu. L'antiguu sistema descentralizáu sería sustituyíu con un sistema xudicial uniforme pa tol imperiu, y les provincies independientes de los Países Baxos Austriacos seríen sustituyíes por 9 kreitsen y 35 districten. Xosé II tamién ordenó la secularización del sistema educativa y la reorganización o disolución de delles órdenes relixoses.

En 1789 españó una revuelta popular nos Países Baxos Austriacos contra la política centralizadora del emperador. Nesta revuelta surdieron dos facciones: los Estadistes, que s'oponíen a les reformes, y los Vonckistas, que tomaron el nome de Jan Frans Vonck, que primeramente sofitara reformar pero darréu xunióse a la oposición por cuenta de les consecuencies de la so imposición.

La revuelta empecipiar na ciudá de Bruxeles, qu'en 1789 declaró que yá nun reconocía l'autoridá del emperador, no que sería conocíu como la Revolución brabanzona. El líder de la facción Estadista, Hendrik Van der Noot, llegó a los territorios austriacos dende los Países Baxos y axuntó un pequeñu exércitu en Breda, la parte neerlandesa de Brabante.

N'ochobre Hendrik Van der Noot invadió Brabante y prindó Turnhout, ganó a los austriacos na Batalla de Turnhout el 27 d'ochobre y conquistó Gante el 13 de payares. El 17 de payares el Príncipe Alberto de Saxonia y l'Archiduquesa María Cristina de Teschen, los rexentes imperiales, fuxeron a Bruxeles. El restu de les fuercies imperiales retirar a les ciudadeles de Luxemburgu y Amberes.

Van der Noot declaró la independencia de Brabante, y el restu de les demás provincies de los Países Baxos Austriacos xuniéronse-y, sacante Luxemburgu. El 11 de xineru de 1790 les provincies rebalbes roblaron un pactu, estableciendo una confederación sol nome de Verenigde Nederlandse Staten / États-Belgiques-Unis (Estaos Xuníos de Bélxica) y nomaron un cuerpu de gobiernu conocíu como Congresu Soberanu. L'Acta Neerlandesa d'Axuración de 1581 y la Declaración d'Independencia de los Estaos Xuníos sirvieron como modelu pal tratáu de creación de los Estaos Xuníos de Bélxica.

De forma paralela, en 1789 españara una revolución nel Obispáu de Liexa. Los revolucionarios de la ciudá proclamaren una república que se xunió a los Estaos Xuníos de Bélxica n'alianza.

Sicasí, Hendrik Van der Noot yera consciente de la fraxilidá del nuevu estáu ya intentó averase a otros países estranxeros en busca de sofitos, suxuriendo inclusive la unificación cola República de los Países Baxos. Per otra parte, les facciones d'Estadistes y Vonckistas enfrentábense de cutio, y l'estáu atopábase en cantu de la guerra civil.

Mientres esto asocedía, l'emperador Xosé II morrió y foi asocedíu pol so hermanu Leopoldu II, que rápido actuó pa recuperar el control sobre los Países Baxos Austriacos. El 24 d'ochobre les tropes imperiales tomaron la ciudá de Namur, obligando a la provincia a reconocer l'autoridá imperial. Dos díes depués foi recuperada la provincia de Flandes Oeste y n'avientu tol territoriu atopar de nuevu sol dominiu del emperador Habsburgu.

Legáu

Anque la so duración foi curtia, la creación de los Estaos Xuníos de Bélxica tuvo repercusiones al llargu plazu. Per primer vegada los Países Baxos Austriacos consiguieron la independencia, y foi l'orixe d'una nueva idea política: el estáu-nación de Bélxica.

En 1830 los habitantes de los Países Baxos del Sur remontar contra'l Reinu Xuníu de los Países Baxos, creando asina'l modernu estáu de Bélxica.

Política

Provincies de los Estaos Xuníos de Bélxica.

Los Estaos Xuníos de Bélxica yera una república confederal d'ocho provincies que teníen los sos propios gobiernos, que yeren soberanos ya independientes, y yeren regulaos direutamente pol Congresu Soberanu (francés: Souverain Congrès; neerlandés: Soevereine Congres), el gobiernu confederal. El Congresu Soberanu taba asitiáu en Bruxeles y taba compuestu por representantes de caúna de los ocho provincies. Les provincies de la república fueron estremaos en territorios separaos más pequeños, cada unu coles sos propies identidaes rexonales:^[1]

1. Ducáu de Brabante
2. Ducáu de Gelderland
3. Ducáu de Limburgu
4. Ducáu de Luxemburgu
5. Condáu de Flandes
6. Condáu de Hainaut
7. Condáu de Namur
8. Señoríu de Mechelen

Referencies

• Esti artículu ta traducíu (completa o parcialmente) del artículu correspondiente na Wikipedia n'inglés.

Enllaces esternos

• Testu del Tratáu d'unión de les Provincies Belgues (11 de xineru de 1790) (en neerlandés)
• Testu del Tratáu d'unión de les Provincies Belgues (11 de xineru de 1790) (en francés)