Escudu de Melilla | |
---|---|
Datos | |
Estáu | España |
Propietariu | Melilla |
Fecha d'adopción | 11 de marzu de 1913 |
L'escudu de la ciudá de Melilla foi aprobáu por Real Decretu del Rei Alfonsu XIII, l' 11 de marzu de 1913, refrendáu pol Presidente del Conseyu de Ministros, Álvaro de Figueroa, Conde de Romanones. L'escudu básase nes armes del Ducáu de Medina-Sidonia yá que Juan Alonso de Guzmán, tercer duque de Medina-Sidonia, tuvo al frente de la espedición que conquistó la ciudá.
L'escudu perfaise de:
Un campu d'azur, dos calderes xaquelaes n'oru y gules, gringolaes de siete xerpes en sinople, puestes al palu.
Bordura de les Armas Reales de Castiella y de Lleón, de nueve pieces de gules, con Castiellos d'oru, alternaes, con nueve pieces de plata con lleones de gules.
L'escudu ta rematáu con una Corona Ducal, que señorea una figura que representa a Guzmán el Bonu, n'actitú de llanzar un puñal, dende'l castiellu de Tarifa. Sostiénenlu, les columnes del Estrechu d'Hércules, cola inscripción "Non Plus Ultra".
Al pie del Escudu, pero fuera d'él, apaez un Dragón de sinople.
Divisa: Na so parte superior, tres del Castiellu de Tarifa, una cinta alada cola lleenda "Praeferre Patriam Liberis Parentem Decet". Convién anteponer la Patria a la familia.