Erik Acharius
Vida
Nacimientu	Gävle Parish (en) [1], 18 d'ochobre de 1757[2]
Nacionalidá	Suecia
Muerte	Vadstena church församling (en) [1], 14 d'agostu de 1819[1] (61 años)
Familia
Hermanos/es	Laurentius Acharius
Estudios
Estudios	Universidá de Lund Universidá d'Uppsala (17 mayu 1773 -
Llingües falaes	llatín[3]
Alumnu de	Carlos Linneo
Oficiu	botánicu, médicu, liquenólogu, micólogu, naturalista
Premios	ver profesor [4] Miembro de la Sociedad Linneana de Londres
Miembru de	Real Academia de les Ciencies de Suecia Sociedad Linneana de Londres (es) Royal Physiographic Society in Lund (en)
Abreviatura en botánica	Ach. (IPNI)

Erik Acharius (18 d'ochobre de 1757, Gävle Parish ^(en)  – 14 d'agostu de 1819, Vadstena church församling ^(en) ), foi un médicu, naturalista y botánicu suecu.

Portada d'un llibru

Biografía

Acharius empezó los sos estudios en Upsala en 1773. Foi bien influyíu por Carlos Linneo, en 1776 defende la tesis "Planta aphyteja", la última disertación presidida por Linneo.

Acharius tuvo problemes financieros, pero como tenía grandes habilidaes artístiques, consiguió en 1778 un trabayu de ilustrador d'oxetos de Ciencies Naturales pa l'Academia Sueca de Ciencies. Siguió los sos estudios y preparóse pa llograr la graduación en Medicina que consiguió satisfactoriamente en Lund en 1782.

El so destín médicu más importante foi como médicu de provincies en Vadstena en 1789, onde permaneció pol restu de la so vida. Casóse dos veces y tuvo 10 fíos. En 1809 foi gallardoniáu cola orde de Wasa. Acharius fixo enforma por ameyorar el nivel sanitariu, tando especialmente interesáu nel tratamientu de les enfermedaes venérees. Fundó un Hospital especializáu nestes enfermedaes en Vadstena en 1795.

A pesar del so bon quefer médicu, Acharius ye más conocíu por ser el "padre de la liquenoloxía". El so interés polos liquen podría ser inspiráu por Linnaeus, quien arrexuntó los pocos liquen que conocía dientro del xéneru Lichen. Probablemente fuera afaláu nel estudiu de los liquen pol so amigu Olof Swartz.

Acharius reclasificó el xéneru Lichen nunos 40 xéneros y describió unos 60 tipos de Taxa de Criptógames. Esto mereció-y les crítiques de los botánicos contemporáneos; sicasí'l so trabayu demostróse col tiempu tar bien acertáu siendo de gran valor y duraderu nel tiempu. Los sos cuatro llibros son les piedres fundamentales de la liquenoloxía.

Axuntó un yerbariu bien completu na materia que s'atopa anguaño en Ḥélsinki, con duplicaos na Universidá d'Upsala y nel Muséu d'Historia Natural de Londres.

Honores

Obres

• "Lichenographiae Suecicae Prodromus", Linköping, 1798
• "Methodus qua omnes detectos lichenes ad xenera redigere tentavit", Estocolmo, 1803. Hamburgu, 1805
• "Lichenografia universalis", Göttingen, 1810
• "Synopsis Methodica Lichenum, sistens omnes hujus ordinis naturalis. . . .", Lund, 1814

• 
  Synopsis methodica lichenum, 1814

Abreviatura

L'abreviatura Ach. emplégase pa indicar a Erik Acharius como autoridá na descripción y clasificación científica de los vexetales. (consulta la llista de tolos xéneros y especies descritos por esti autor nel IPNI).

Bibliografía

• Galloway, DJ. 1988. Erik Acharius and His Influence on English Lichenology. Brit. Museum, ISBN 0-565-08020-2
• Nordisk familjebok, vol. 1 (1904), col 96
• Monika Myrdal: "Erik Acharius, the father of lichenology", en , website del Muséu Suecu d'Historia Natural, y enllaces a imáxenes de les sos publicaciones
• Rutger Sernander: "Acharius, Erik", Svenskt biografiskt lexikon, vol. 1, páxs. 37-40
• Eriksson, Gunnar (1970), «Acharius, Erik», Acharius, Erik, 1, New York: Charles Scribner's Sons, pp. 45-46, ISBN 0684101149 

• «Erik Acharius», Índiz Internacional de Nomes de les Plantes (IPNI), Real Xardín Botánicu de Kew, Herbariu de la Universidá de Harvard y Herbariu nacional Australianu (eds.), http://www.ipni.org/ipni/authorsearch?id=50-1&query_type=by_id&output_format=object_view .

Referencies

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Erik Acharius .

Wikispecies tien un artículu sobre Erik Acharius.