Enrico Letta
diputáu de la República Italiana

6 ochobre 2021 - 12 ochobre 2022
Pier Carlo Padoan
Eleiciones: XVIII legislatura de la República Italiana (es) Traducir
secretario del Partido Democrático (es) Traducir

14 marzu 2021 - 12 marzu 2023
Nicola Zingaretti - Elly Schlein
Ministro de Agricultura de Italia (es) Traducir

27 xineru 2014 - 22 febreru 2014
Nunzia De Girolamo - Maurizio Martina
Presidente del Conseyu de Ministros d'Italia

28 abril 2013 - 21 febreru 2014
Mario Monti - Matteo Renzi
diputáu de la República Italiana

5 marzu 2013 - 23 xunetu 2015
Distritu: Marche (en) Traducir
Eleiciones: XVII legislatura de la República Italiana (es) Traducir
diputáu de la República Italiana

22 abril 2008 - 14 marzu 2013
Eleiciones: XVI legislatura de la República Italiana (es) Traducir
Secretary of the Council of Ministers (en) Traducir

17 mayu 2006 - 8 mayu 2008
Gianni Letta - Gianni Letta
diputáu de la República Italiana

21 abril 2006 - 28 abril 2008
Eleiciones: XV Legislatura de la República Italiana (es) Traducir
eurodiputáu

20 xunetu 2004 - 27 abril 2006
Distritu: Italia noreste (es) Traducir
Eleiciones: eleiciones al Parllamentu Européu de 2004
diputáu de la República Italiana

26 mayu 2001 - 19 xunetu 2004
Eleiciones: 14th Legislature of Italy (en) Traducir
ministro de Desarrollo Económico (es) Traducir

26 abril 2000 - 11 xunu 2001
Enrico Letta
Minister of Foreign Trade (en) Traducir

26 abril 2000 - 10 xunu 2001
ministro de Desarrollo Económico (es) Traducir

22 avientu 1999 - 26 abril 2000
Pier Luigi Bersani - Enrico Letta
ministro sin cartera para Asuntos Europeos (es) Traducir

22 ochobre 1998 - 21 avientu 1999
Vida
Nacimientu Pisa[1], 20 d'agostu de 1966[2] (57 años)
Nacionalidá Bandera d'Italia Italia
Llingua materna italianu
Familia
Padre Giorgio Letta
Casáu con Gianna Fregonara (2003 – )[3]
Fíos/es 3[3]
Familia
Estudios
Estudios Sant'Anna School of Advanced Studies (en) Traducir
Universidá de Pisa
(valor desconocíu - 1994)
Nivel d'estudios Philosophiæ doctor
Llingües falaes italianu
francés
inglés
Oficiu políticu, académicu, escritor de non ficción
Llugares de trabayu Estrasburgu, Bruxeles y Roma
Emplegadores Institutu d'Estudios Políticos de París
Premios
Influyencies Romano Prodi y Beniamino Andreatta
Creencies
Relixón Ilesia Católica
Partíu políticu Democracia Cristiana (de valor desconocíu a 1994)
Partido Democrático (es) Traducir (de 2007 a ensin valor)
Democracia es Libertad-La Margarita (es) Traducir (de 2002 a 2007)
Partido Popular Italiano (es) Traducir (de 1994 a 2002)
enricoletta.it
Cambiar los datos en Wikidata

Enrico Letta (20 d'agostu de 1966, Pisa) ye un políticu italianu que foi primer ministru d'Italia nel ralu 2013- 2014.[5] Ye amás representante de la Rexón de Marche na Cámara de Diputaos Italiana. Ta casáu y tien trés fíos.

Biografía

Entamos

Enrico Letta nació en Pisa, na Toscana. El so padre foi profesor na Universidá de Pisa, y el so tíu, Gianni Letta, ye unu de los homes más próximos al líder del centroderecha italianu Silvio Berlusconi. Parte de la so mocedá desenvolver en Estrasburgu. Darréu, llicencióse en Ciencies Polítiques pola Universidá de Pisa.

Carrera política

Foi miembru de la Democracia Cristiana y foi presidente de les mocedaes del Partíu Popular Européu ente 1991 y 1995. Dempués el so xunió al Partíu Popular Italianu, y en 1998, con 32 años, foi nomáu ministru d'Asuntos Europeos nel primer gobiernu de Massimo D'Alema. Un añu dempués foi nomáu ministru d'Industria, Comerciu y Artesanía, hasta'l so cese en 2001, cuando foi escoyíu diputáu por El Piamonte na Cámara de Diputaos d'Italia. Ente esi añu y 2004 foi responsable d'economía del so partíu. Darréu, ente 2004 y 2006, foi miembru del Parllamentu Européu, integrándose nel grupu d'Alianza de Lliberales y Demócrates d'Europa, y na comisión d'Asuntos Económicos y Monetarios. En 2006, cola victoria del centroizquierda de Romano Prodi, abandonó'l Parllamentu européu al ser nomáu secretariu del Conseyu de Ministros, cargu nel qu'asocede al so tíu Gianni Letta.

En 2007 participó na fundación del Partíu Demócrata, presentándose al lideralgu del mesmu y quedando en tercer posición col 11% de los votos.

El 8 de mayu de 2008, tres les eleiciones que dieron la victoria a Silvio Berlusconi dexa la secretaría del Conseyu de Ministros d'Italia al so antiguu titular, el so tíu, Gianni Letta. Mentanto, Enrico Letta ye escoyíu diputáu por Lombardía. Tres la dimisión de Walter Veltroni como líder del Partíu Demócrata, sofita a Pier Luigi Bersani como secretariu xeneral tres el lideralgu transitoriu de Dario Franceschini, siendo nomáu vicesecretariu xeneral del partíu.

Nes eleiciones xenerales de 2013 ye escoyíu diputáu pola Rexón de Marche, tomando posesión del so escañu'l 15 de marzu de 2013. Un mes dempués, tres la dimisión de Pier Luigi Bersani como secretariu xeneral del Partíu Demócrata ante la imposibilidá de formar gobiernu, Enrico Letta cesa como vicesecretariu xeneral xunto con tola executiva.

Presidente del Conseyu de Ministros

Díes dempués de la so dimisión como autoridá de PD, el 24 d'abril de 2013 ye convidáu pol Presidente de la República, Giorgio Napolitano, a formar gobiernu, empecipiando contactos coles formaciones polítiques.[6]

Depués de cuasi dos meses de les eleiciones xenerales de 2013 nes que trunfó'l Partíu Demócrata, el 28 d'abril de 2013 asumió como Presidente del Conseyu de Ministros depués de llograr les mayoríes necesaries pa formar un gobiernu encabezáu pola so fuercia política, el Partíu Demócrata, en colación col partíu d'enclín centroderechista lliberal-conservadora Pueblu de la Llibertá lideráu por Silvio Berlusconi y el partíu Eleición Cívica encabezáu por Mario Monti.[7]

Mientres l'actu d'asunción y xura de ministros un home efectuó disparos ante la sede del Gobiernu mancando a dos carabineros y una muyer embarazada.[8]

El 13 de febreru de 2014, Letta anunció la so dimisión[9] debíu al descontentu xeneráu dientro del senu del so propiu Partíu Demócrata nel parllamentu xeneráu pol clima d'inestabilidá que vivía Italia. Foi sustituyíu por Matteo Renzi.

Cargos desempeñaos

  • Presidente de les Mocedaes del Partíu Popular Européu (1991-1995).
  • Ministru d'Asuntos Europeos d'Italia (1998-1999).
  • Ministru d'Industria, Comerciu y Artesanía d'Italia (1999-2001).
  • Diputáu por Piamonte na Cámara de Diputaos (2001-2004).
  • Diputáu del Parllamentu Européu (2004-2006).
  • Diputáu por Lombardía na Cámara de Diputaos (2006-2013).
  • Subsecretariu de la Presidencia del Conseyu de Ministros d'Italia (2006-2008).
  • Vicesecretariu xeneral del Partíu Demócrata (Dende 2009).
  • Diputáu por Marche na Cámara de Diputaos (Dende 2013).

Referencies

  1. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 15 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  2. Afirmao en: Enciclopedia Brockhaus. Identificador de Brockhaus Enzyklopädie en línea: letta-enrico. Apaez como: Enrico Letta. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: alemán.
  3. 1 2 URL de la referencia: https://www.tag24.it/342639-enrico-letta-moglie-chi-e-gianna-fregonara-eta-prima-moglie-vita-privata/. Data de consulta: 5 agostu 2022.
  4. Identificador del Boletín Oficial del Estado: BOE-A-2013-1287.
  5. https://www.elmundo.es/elmundo/2013/04/24/internacional/1366762969.html
  6. https://www.elmundo.es/elmundo/2013/04/25/internacional/1366881148.html
  7. http://www.larazon.es/detalle_normal/noticias/2057374/internacional/enrico-letta-xura-el so-cargu#.UX05Br1AK0w
  8. http://www.clarin.com/mundo/Atentáu-Italia-xuraben-ministros-gobierno_0_909509253.html
  9. Enrico Letta anuncia la so dimisión tres el votu de castigu del so partíu

Enllaces esternos


Predecesor:
Lamberto Dini

Ministru de Política Comuñal d'Italia

1998-1999
Socesor:
Patrizia Toia
Predecesor:
Pier Luigi Bersani

Ministru d'Industria, Artesanía y Comerciu d'Italia

1999-2001
Socesor:
Antonio Marzano
Predecesor:
Gianni Letta

Subsecretariu d'Estáu de la Presidencia
del Conseyu de Ministros d'Italia

2006-2008
Socesor:
Gianni Letta
Predecesor:
Dario Franceschini

Vicesecretariu xeneral del Partíu Demócrata

2009-2013
Socesor:
Debora Serracchiani
Lorenzo Guerini
Predecesor:
Mario Monti

Presidente del Conseyu de Ministros d'Italia

2013-2014
Socesor:
Matteo Renzi
Predecesor:
Nunzia De Girolamo

Ministru de Política Agrícola, Alimentaria y Forestal d'Italia
Interín

2014
Socesor:
Maurizio Martina
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.