Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
Emiratu d'El Cáucasu Norte
(de 1919 a 1920)		 República Autónoma Socialista Soviética del Monte →
República Autónoma Socialista Soviética de Daguestán →
estáu desapaecíu
Alministración
Capital Vedeno (en) Traducir
Forma de gobiernu Xaria
Llingües oficiales Idioma chechenu
Relixón oficial Sunismu
Xeografía
Demografía
Población 1 165 000 hab.
Cambiar los datos en Wikidata
Uzún Hadjí, emir del Cáucasu Norte.

L'Emiratu del Cáucasu Norte (rusu: Северо-Кавказский эмират) foi un emiratu islámicu qu'esistió en Chechenia y Daguestán occidental mientres la Guerra civil rusa ente'l 19 de setiembre de 1919 y el 30 de marzu de 1920. L'Estáu taba estremáu en naibs y la so capital foi establecida en Vedenó. El so líder foi'l imán y emir del Emiratu del Cáucasu Norte, el xeque Uzún Jair Hadjí Jan.

L'Estáu encontar na Llei Sharia.

Historia

Billetes de 100 rublos del Emiratu del Cáucasu Norte.

Tres la revolución de febreru de 1917 Uzún-Hadjí foi unu de los organizadores del Comité que tomó la iniciativa de convocar un referendu sobre la introducción de la llei shariá en Daguestán. Toles comunidaes rurales sofitaron esta idea como forma de gobiernu. Coles mesmes participó nel congresu de los pueblos del monte del Cáucasu Norte que tuvo llugar nel seló Andi.

El 10 d'agostu de 1917 proclamóse imán de Chechenia y Daguestán a Najmudín Gotsinski. Sobre la cuestión de la tierra aceptóse, a iniciativa de Uzún-Hadjí, una resolución que decidía'l trespasu del control de les tierres del gobiernu rusu y de los begs lo mesmo que de les agües del mar Caspiu entendíes nes llendes territoriales de Daguestán al pueblu daguestaní.

En setiembre de 1917 les tropes muridíes de Uzún-Hadjí llanzaron ataques contra 170 llocalidaes del distritu de Jasaviurt. Esta llocalidá salvar de la destrucción pol auxiliu emprestáu por un tren blindáu unviáu pol Sóviet de Bakú qu'operó ente Jasaviurt y Gudermés, protexendo'l ferrocarril pa los destacamentos militares que tornaben del frente del Cáucasu y consiguiendo faer llegar la comida necesaria a la ciudá de Bakú. N'avientu d'esi añu volveríen atacar Jasaviurt, amburándola con botelles con keroseno.

En xineru de 1918, nel III Congresu de los Representantes de los Pueblos Montañeses en Temir-Jan-Shurá, Gotsinsky yera nuevamente proclamáu imán de tol Daguestán. Uzún-Hadjí, al respeutu espresó la so rocea nos órganos de poder llaicos y convidaba a echalos, delegando tolos poderes al cleru llocal y la instauración de la shariá de Daguestán. El Comité executivu rexonal de Daguestán, órganu del Gobiernu Provisional Rusu espresó perplejidad ante la proclamación como imán de Gotsinski y pidió aclaraciones al respeutu del sentíu y les competencies del "imán". Como resultancia revocóse la proclamación y Gotsinski foi proclamáu muftí. Esti fechu agafó a Uzún-Hadjí, pola poca firmeza de Gotsinski na realización de la idea del imanato, llevándose a los sos muridíes de la ciudá. Los socialistes aprovechar d'ello anulando la eleición como muftí de Gotsinski.

Tres la ocupación de Chechenia pola Fuercies Armaes de Rusia del Sur (FARS) n'abril de 1919, Uzún-Hadjí entamó grupos de voluntarios p'allegar n'ayuda de los chechenos. El 22 de mayu d'esi añu, les FARS forzaron el cese de l'actividá de la República de los Montes d'El Cáucasu Septentrional. Gotsinski pasó a sofitar a les FARS na so llucha contra'l Exércitu Coloráu y, confirmando'l sofitu militar británicu y turcu, propunxo a Uzún-Hadjí tomar la mesma decisión, pero ésti refugar y colos sos muridíes dirixir a los montes de la frontera ente Chechenia y Daguestán. A finales del mes de mayu axuntó en Bótlij un gran majlís nel qu'a iniciativa del ulema de Gagatli Said-Magomed foi escoyíu imán de Chechenia y Daguestán, afitándose la residencia del imanato en Vedenó.

Pel branu de 1919 el checheno Inaluk Arsanukáyev del teip Dyshni[1] traxo a Uzún-Hadjí un firmán del sultán otomanu Mehmed VI. A partir d'esi momentu dedicar a la creación de les estructures militares y civiles del emiratu del Cáucasu Norte. L'autoridá de Uzún-Hadjí amontar coles victories del so exércitu comandado por Arsanukáyev sobre l'exércitu de les FARS comandado pol xeneral Iván Kolésnikov na batalla pola stanitsa Vozdvízhenskaya. Arriendes de estos combates, el 11 de setiembre de 1919 parte de les tropes blanques recularon a Grozni, dexando 112 cautivos en manes del exércitu del emiratu. Dos díes depués, el 13 de setiembre hubo un enfrentamientos colos cosacos en Shalí nel que se fixeron 138 prisioneros.

El 19 de setiembre de 1919, nuna conferencia cola participación de representantes del cleru checheno y daguestaní, declaróse la creación del emiratu del Cáucasu del Norte y como'l so líder al emir Uzun-Jair Hadjí-Jan. Como primer ministru del gobiernu del emiratu nomar a Arsanukáyev. Declaróse que "l'emiratu del Cáucasu Norte ye una monarquía so la shariá independiente a que la so cabeza topar l'emir Uzun-Jair Hadjí-Jan, sol protectoráu del Califa musulmán La so Maxestá l'Emperador Mehmet Vahdettin VI". Nesti documentu afírmase que la República de los Montes yera una utopía ensin el sofitu del pueblu. El gobiernu del emiratu de Uzún-Hadjí yera internacional: nél trabayaben dos ávaros, un checheno, un ingusetio y un cabardino. Namái unu de los miembros cuntaba con formación cimera llaica y dos con relixosa y pocos d'ellos falaben competentemente'l rusu o'l árabe. Dos de los ministros, el d'asuntos militares y el de víes de comunicación, correos y telégrafos, yeren iletrados:

  • Ministru de Palaciu, Xeneral-mayor Kaim Hadjí.
  • Ministru d'Asuntos Esteriores, rittmeister Inaluk Dishni.
  • Ministru d'Alimentación, Comerciu ya Industria, xeneral-mayor Magomet Janjoyev.
  • Ministru d'Agricultura y Propiedá Estatal, xeneral Bilal Shamílev.
  • Ministru d'Asuntos Militares, xeneral-mayor Shita Istamulov (qu'encabezaría una insurrección na década de 1930.
  • Ministru de Víes de Comunicación, Correos y Telégrafos, xeneral-mayor Kusi Baichaleyev.
  • Ministru d'Interior, xeneral-mayor Jabale Besleneyev.
  • Ministru de Finances, xeneral-mayor Abdul-Azim Abdulayev.

A principios de 1920 el comandante del 11ºExércitu del Exércitu Colorado d'Obreros y Llabradores sol mandu de Nikolái Guikalo en siendo ganáu nos combates contra l'exércitu de les FARS, tomó la decisión d'axuntar a los restos de la maltrecha unidá nos montes. Ellí llegó a un alcuerdu con Uzún-Hadjí formándose un grupu internacional d'insurrectos colloraos instaláu nel territoriu del emiratu, sometíu al Estáu Mayor de Uzún-Hadjí y consideráu'l 5º Reximientu del exércitu del Emiratu del Cáucasu Norte. El grupu de guerrilleros coloraos ingusetios encabezaos por Jizir Orujanov asitiáu nos montes d'Ingusetia considerábase'l 7º Reximientu. El representante de los bolxeviques Jabal Besláneyev convertir nel ministru del interior del emiratu. Como xefe del Estáu Mayor del exércitu del emiratu asitiar al bolxevique Magomet Janiev.

L'Emiratu del Cáucasu Norte emitía la so propia moneda, pero tamién s'usaben los billetes de la República Democrática d'Azerbaixán.

La zona en 1922, tres la disolución del emiratu.

L'exércitu del emiratu taba compuestu por 60.000 efectivos.[2]Pidióse ayuda a los gobiernos de la República Democrática d'Azerbaixán, la República Democrática de Xeorxa y al Imperiu otomanu pal suministru d'armamentu. Uzún Hadjí caltenía contautu permanente col comandante del exércitu otomanu Nuri-Pashá. Oficiales otomanos participaben nel mandu del exércitu (Hussein Debreli -caballería- y Ali-Riza Chorumlu -artillería). La República Democrática de Xeorxa unvió ayuda financiera y un cuerpu espedicionariu en setiembre de 1919, que tuvo que tornar a Xeorxa en siendo ganáu poles FARS en Chechén-Aul. Pa subsistir l'Estáu dependía de l'ayuda bolxevique.

A finales de marzu de 1920 los bolxeviques propunxeron al yá gravemente enfermu Uzún-Hadjí qu'aceptara'l poder Soviético permaneciendo como imán y líder espiritual de Chechenia y Daguestán, dexando los cargos del gobiernu al pueblu y disoviendo les sos organizaciones y prometiendo autonomía. Prometíen coles mesmes nun tocar el Corán nin la relixón. Magar refugar esta propuesta, Uzún-Hadjí morrió'l 30 de marzu d'esi añu y l'emiratu integróse díes dempués na RSFS de Rusia, siendo la base de la República Autónoma Socialista Soviética del Monte. El títulu d'emir pasó al xeque Dervish Muhammad d'Injo pero l'emiratu dexó d'esistir.

Referencies

  1. ↑ Rostislav Nikoláyev, Дензнаки рисовали на камнях Vodianói znak, nº6 (38), xunu de 2006 (en rusu)
  2. ↑ Data Tutashjia, Uzún Hadjí (en rusu)

Esti artículu ye una traducción del so correspondiente na Wikipedia en rusu, Северо-Кавказский эмират.

Enllaces esternos

  • M. N. Najibashev. Узун-Хаджи Салтинский – общественно-политический и религиозный деятель Дагестана и Чечни. Majachkalá: Editorial "Époja", 2009 – 208 pp.
  • Símbolos del Emiratu (en rusu)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.