Sitios

El Campu ye la capital del conceyu, ta formau pol Arrobiu y el Barru, entos la población ta repartía de la siguiente manera, los 158 d'El Barru y 181 habitantes n'Arrobiu, la dixebra ente estos dos llugares ye cásique inesistente anguaño. Dambos llugares tán separtaos pela carretera AS-254: les cases qu'hai al oeste d'ella son d'El Barru, y les que tán pal este son d'El Arrobiu. Nel barriu del Arrobiu ye onde ta la casa consistorial del conceyu. El Campu ta a 58 km d'Uviéu, y ye un pueblu con bien de casones llabriegues y cases rurales curioses que-y dan una imaxe típica de pueblín del interior... un pueblín que ye villa, porque pa eso tien, alredor de la plaza l'ayuntamientu, cais y caleyes d'aspectu más urbanu, y delles cases indianes que faen que'l conxuntu seya bien fachendosu... Ellí se concentren los servicios y el comerciu del conceyu: hai bancos, ambulatoriu, farmacia y dellos chigres y tiendes, amás de dellos establecimientos de turismu rural y del Centru d'Interpretación del Parque Natural de Redes.

Dientro del so patrimoniu monumental destaquen:

• La Casa’l Pandu. Del sieglu XVI, con mampostería pintada en blancu nes sos muries y sillares nes esquines y nos vanos. Ye de planta rectangular, adaptada a lo pindio del terrenu, y tien corredor de madera na planta alta.
• La Lastra. Casona del sieglu XVIII, restaurada en 1993 pa facer un hotel y que son agora unos apartamentos rurales. Ta na entrada’l pueblu, nel barriu del mesmu nome, y tien unes vistes perguapes de tol valle. Tien planta cuadrada, con dos plantes y bufarda, y un cuerpo rectangular añadíu dempués de la so construcción orixinal. Consérvase tamién, nel xardín qu'arrodia la casa, l'antiguu llavaderu.
• La Casa la Torre. La que puede vese anguaño ta construyida nel sieglu XX, y caltién el nome de la qu'había ellí enantes, d'orixe medieval (de la dómina d'Alfonsu VI), que foi derribada en 1916. Güei vemos una casona indiana, de planta cuadrada y tres pisos, d'estilu modernista. Xunto d'ella s’alcuentra la capiella de San Cosme, del sieglu XV y d'estilu popular, que tien un valiosu retablu nel interior. Según dellos autores, yera la casa de los Caso, qu'emparentaron cola familia Bernaldo de Quirós nel sieglu XII.
• El puente romanu. Ta a un quilómetru del pueblu, en direición a Tarna, y pertenez a una calzada que, dende Villaviciosa y pasando por Santolaya de Cabranes, L'Infiestu y Gobezanes, llegaba a El Campu y siguía dempués pa Tarna, Boñar y Lleón. Llamada Camín Real, foi usada na Edá Media pa que los monxos y recaudadores llevaran les rentes de les tierres que'l monesteriu de Safagún (Lleón) tenía na zona. Nesa ruta hebo tamién, na Collada Moñu (a les afueres d'El Campu, saliendo pela AS-254 en direición a L'Infiestu), una lleprosería dende'l sieglu XIII.

Hai que falar tamién de los dos productos más famosos del conceyu, qu'anguaño se producen na so capital. El primeru son los Suspiros del Nalón, unes galletes feches con mantega, untu, farina, güevos y azúcar, típiques de la zona. Nos años 70 Nicanor Caballín entamó a fabricalos nuna confitería que tenía nel pueblu de Coballes. La pastelería taba no qu'anguaño ye'l final del banzáu de Tañes (entá pueden vese los sos cimientos, a la vera la ponte vieya, cuando ta'l banzáu a medies d'agua), a la vera'l Nalón, polo que tuvo que mudase pa otru sitiu cuando ficieron el banzau nos años 80. En 1984 abrió la pastelería n'El Campu cambiando de dueños, y ellí sigue. D'otra banda, na villa s'alcuentra tamién la única quesería que produz anguaño'l quesu Casín, la de Mª Ángeles Álvarez. Un quesu de los más antiguos d'Asturies (hai noticia d'él dende'l sieglu XIII) del que diz la copla que

Luciano Castañón, nel so Diccionario Geográfico Popular de Asturias, recueye varies coples de toa triba que faen referencia al pueblu: unes d'emponderamientu del llugar y les sos xentes, y otres faciendo de menos al del conceyu vecín, como la que diz que...