En psicoloxía, egocentrismu ye la carauterística que define a les persones que creen que les sos propies opiniones ya intereses son más importantes que les de los demás.
Historia
Parte de la hexemonía de los sos pensamientos sobre los otros; lo qu'él piensa, opina, decide, cree y razona ye primeru y más importante que'l restu, el mundu xira alredor de la so individualidá y lo que nun s'afai a él ye refugáu y desvalorado pola so opinión. El términu deriva del llatín ego, que significa "yo". Una persona egocéntrica nun puede "ponese nos zapatos de los demás (quitar primero los d'él mesmu)", y cree que toos busquen o tienen de buscar lo qu'él busca (o lo qu'él ve, en dalguna forma, entepasa no qu'otros ven).
Jean Piaget (1896-1980) sostuvo que los neños pequeños son egocéntricos. Esto, de nenguna manera significa que sían egoístes, sinón que nun tienen inda l'abonda habilidá mental pa entender a otres persones que puedan tener distintes opiniones y creencies con al respective de la d'ellos. Piaget fixo una prueba pa investigar l'egocentrismu llamada'l estudiu de los montes. Punxo a neños delantre d'un cordal senciellu de yelsu y entós pidió-yos qu'escoyeren, de cuatro retratos, la vista qu'él, Piaget, vería. Los neños más pequeños escoyeron la semeya qu'ellos mesmos taben viendo.
Sicasí, esti estudiu foi criticáu xustificando que se trata cenciellamente de la conocencia de la visión espacial de los neños y non del egocentrismu. Un siguiente estudiu rellacionáu con moñecos de policías, amosó que neños pequeños fueron capaces de dicir correutamente lo que l'entrevistador taba viendo. Ye de pensar que Piaget sobreestimó los niveles d'egocentrismu nos neños. [ensin referencies]
Egocentrismu ye la esaxerada esaltación de la mesma personalidá, hasta considerala centru de l'atención y actividá xenerales.
Ver tamién
- Egoísmu
- Etnocentrismu
- Narcisismu
- Solipsismu
- Virtú epistémica
- Arrogancia
