Ríu Dviná Septentrional
Situación
PaísBandera de Rusia Rusia
Óblasts Óblast de Vólogda
Tipu ríu
Coordenaes 60°43′56″N 46°19′49″E / 60.7322°N 46.3303°E / 60.7322; 46.3303
Ríu Dviná Septentrional alcuéntrase en Rusia
Ríu Dviná Septentrional
Ríu Dviná Septentrional
Ríu Dviná Septentrional (Rusia)
Datos
Superficie de la conca 357 000 km²
Llonxitú 744 km
Caudal 3490 m³/s
Desembocadura Badea Dvina
Afluentes
Cambiar los datos en Wikidata

El ríu Dviná Septentrional, tamién llamáu Dviná del Norte, (rusu: Северная Двина, Sévernaya Dviná) ye un ríu del norte de la Rusia europea que flúi en direición noroeste hasta desaguar na badea Dviná, mar Blanco. Tien un llargor de 748 km (1685 km cola so fonte, el ríu Sújona-Kubena) y drena una gran cuenca de 357 000 km², la 5ª d'Europa y la 10ª cuenca rusa. El sistema Dviná Septentrional—Víchegda algama los 1840 km (680 km del Dviná y 1160 km del Víchegda) lo que lo asitia como'l sestu ríu más llargu d'Europa, tres el Volga, Danubiu, Ural, Dniéper y Don. Alministrativamente, escurre polos óblast de Vólogda y Arcánxel.

Xeografía

Mapa en rusu del Dviná Septentrional onde apaecen les siguientes ciudaes: Veliki Ústiug (Великий Устюг), Kotlas (Котлас), Arcánxel (Архáнгельск) y Severodvinsk (Северодви́нск)
Mapa n'inglés del Dviná Septentrional, onde amás de les ciudaes qu'apaecen nel mapa en rusu de riba, salen Novodvinsk, Syktyvkar y Vólogda
La confluencia de los ríos Yug (Sur) y Sújona, que da orixe al Dviná septentrional
Ponte sobre'l Dviná en Arcánxel
Vista nocherniega d'Arcánxel, a veres del ríu Dviná Septentrional
Pasio n'Arcánxel a veres del Dviná Septentrional
Estelleros navales SevMach, en Severodvinsk, col taller 55 (55-й цех) que va ser l'edificiu más grande del mundu

El ríu Dviná Septentrional naz de la confluencia del ríu Sújona y el ríu Yug, cerca de la ciudá de Veliky Ustyug (33 419 habs. nel añu 2002[1]), na parte oriental del óblast de Vólogda. El ríu escurre primero en direición Norte, per una zona pantanosa y cubierta de montes bien rica píscicolamente. En llegando a Krasávino (8.211 hab.) abandona llueu'l óblast de Vólogda y enfusar, pela parte meridional, nel Óblast de Arjángelsk. Pasa primero por Privódino y al poco llega a la ciudá de Kotlas (60.600 hab.), la más importante del so cursu mediu, onde recibe pela izquierda al ríu Víchegda. Xira'l Dviná a partir d'equí escontra'l Noroeste, travesando les llocalidaes de Úsovo, Derevénskaya y Krasnoborsk (7.193 hab.), na que recibe, pela derecha, al ríu Úftiuga (na cuenca del Dviná hai otru ríu col mesmu nome, un afluente del Sújona). Nesti tramu'l ríu crucia una zona de llombes na que'l so cursu estrechar y ta bordiáu per serrapatoses vera nes que remata'l monte.

Continua agües embaxo na mesma direición Noroeste, llegando a Cherevkovo (3.614 hab.), pa entrar depués nun tramu nel que s'incorporen un grupu de pequeños afluentes per dambes márxenes: pela esquierda, los ríos Avniuga, Yumiz, Kódima; y, pela derecha, los ríos Erga y Nondrus. Sigue llegando a les llocalidaes de Póchegda (3.050 hab.), Cámovo, Konetsgorie y Ust-Folgazana, onde recibe, pela esquierda, otru de los sos afluentes importantes, el ríu Folgazana. Llega de siguío el Dviná a Bereznik (8.053 hab.), Osínovo (1.617 hab.) y Ust-Vayenga (1.431 hab.), onde recibe, pela derecha, al ríu Vayenga. Sigue por Hetogo y equí vira en direición Norte, llegando al poco a Kali, Lipovik, Zacacev y Emetsk, onde recibe pela derecha al ríu Emca y al poco, pela esquierda, al Puksenga. Sigue'l so cursu llegando a Bol Gorá, Brian Návolok, Kopacevo, Tovra y Ust-Pínega, onde recibe, pela derecha, al ríu Pínega, otru llargu afluente procedente del Nordeste.

A partir d'equí'l Dviná xira en direición Oeste-Noroeste y cuerre pol pandu del mar Blanco y del Kuloj. El so cursu estremar en dellos brazos y enánchase enforma, hasta 7 km y una fondura de 15 m, con delles islles importantes nel calce. Llega a la ciudá de Novodvinsk (43.383 hab.) y depués forma un ampliu delta d'unos 900 km², en que les sos márxenes atopar les más importantes ciudaes de too la so escurrir, Arjángelsk (356.051 hab.) y Severodvinsk (201.551 hab.). Desagua finalmente nel mar Blanco, dempués de 744 km de percorríu, na badea que lleva'l so nome, badea Dvina, d'unos 100 km de llargor y unos 70 km d'anchor medio.

La cuenca del Dviná Septentrional ye bien importante pol so gran tamañu, 357.000 km²: entiende parte del territoriu de la República de Komi y de los óblast de Arjánguelsk, Kírov, Kostromá y Vólogda. Polo xeneral ye una rexón con baxa densidá de población por causa de fríu, na so mayoría son montes boreales de coníferes.

La vía navegable

El ríu Dviná Septentrional ye navegable dende'l principiu hasta'l final, pero permanez conxeláu a partir d'avientu hasta abril. Tamién s'utiliza enforma pal tresporte de madera llexando.

El ríu ye una de les más importantes arteries fluviales del norte de la Federación de Rusia y dalgunos de los sos tramos formen parte de la vía navegable Volga-Bálticu, que coneuta'l mar del Norte y el mar Mediterraneu. Dos son les canales artificiales que dexen esti navegación, unu d'ellos abandonáu:

  • Canal del Dviná Septentrional, una canal de 64 km, rematáu en 1828 (d'antiguo conocíu como Canal Aleksandr de Wurtemberg, ministru de tresporte de la dómina). La canal coneuta'l llagu Kúbenskoye (407 km²), alcontráu na parte meridional de la óblast de Vólogda, que ye la fonte del ríu Sújona, col ríu Sheksna, un afluente del ríu Volga. En 1917 construyóse una presa na salida del ríu Sújona y el llagu paso convertise nun banzáu.
  • Canal de Catherine, una canal d'unos 18 km construyíu ente 1785-1822 y agora abandonáu, que coneuta'l ríu Keltma Septentrional (un afluente del Víchegda) col ríu Kama, un tributariu del Volga. En 2007 propúnxose que seya reacondicionado como llugar históricu.[2]

Hidroloxía

El Dviná Septentrional tien un réxime fluvila pluvio-nival, con una dominante nival. Tien un sistema similar al del restu de ríos de Rusia: los meses d'iviernu y la primer parte de la primavera'l caudal ye mínimu (mínimu en marzu), pero aumenta rápido col destemple de primavera (máximu en mayu). El caudal mediu d'agua al añu na so cabecera ye de 770 m³/s (Mosquera, na confluencia del Sújona) y na so boca ye de cuasi 3.500m³/s; el máximu de mayu traducir nuna importante crecida del nivel del ríu, que puede algamar los 14 m nel so cursu inferior.

El Dviná Septentrional permanez conxeláu mientres un llargu periodu, xeneralmente, ente finales d'octubre-principio de payares y finales d'abril-principio de mayu.

Caudal mediu mensual del Dviná Septentrional na estación hidrolóxica de Ust-Pínega
(Datos calculaos en 1983-93, en m³/s)[3]

Historia

Dende la so fundación, Arjánguelsk foi'l puertu más importante de Rusia hasta la construcción en 1703, por orde de Pedru I de Rusia, del puertu de San Petersburgu, qu'a lo postrero se convertiría na capital del imperiu rusu. Ello provocó que Arjánguelsk entrara nuna fonda decadencia nel sieglu XVIII, una y bones el comerciu pel mar Bálticu predominaba sobre'l del mar Blanco. El comerciu volvió floriar nel XIX, en completándose la llinia del ferrocarril con Moscú. Güei ye un importante puertu pesqueru y madereru.

Sistema fluvial del ríu Dviná Septentrional

El sistema fluvial del ríu Dviná Septentrional ye unu de los más importantes de la Rusia europea. Los principales afluentes del sistema recoyer na tabla que sigue, ordenaos agües embaxo, esto, dende la fonte a la desaguada.

El ríu Dviná Septentrional y los sos afluentes
Entamo Ramal Nome afluente |

Desembocadura | Llargor (km)

Caudal (m³/s) Cuenca (km²)
Fontes-DRíu YugDvina Septentrional57429235.600
---Ríu LuzaRíu Yug57411718.300
---Ríu PushmaRíu Yug171182.520
---Ríu ShárzhengaRíu Yug183141.500
---Ríu KíchmengaRíu Yug20818,82.330
I-Sistema Sújona- Llagu Kubenskoye-KubenaDvina Septentrional94145650.300
--Ríu SújonaDvina Septentrional55845650.300
---Ríu ÚftjugaRíu Sújona134-2.360
---Ríu LezhaRíu Sújona178-3.550
---Ríu VólogdaRíu Sújona155-3.030
---Llagu KubenskoyeRíu Sújona-
---Ríu KubenaLlagu Kubenskoye36852,211.000
Dvina-DRíu VytchegdaDvina Septentrional1.1301.160121.000
---Ríu VolRíu Vytchegda174-1.810
---Ríu VísheraRíu Vytchegda247-8.780
---Ríu VymRíu Vytchegda49919625.600
---Ríu YárengaRíu Vytchegda28148,85.140
---Ríu NemRíu Vytchegda26037.34.230
---Ríu Sévernaja KeltmaRíu Vytchegda155-7.960
---Ríu LokchimRíu Vytchegda272-6.600
---Ríu SysolaRíu Vytchegda4873317.200
---Ríu ViledaRíu Vytchegda32142,75.610
-DRíu ÚftjugaDvina Septentrional23637,56.300
I-Ríu AvniugaDvina Septentrional
-DRíu ErgaDvina Septentrional1591.660
I-Ríu YumizDvina Septentrional1801.825
I-Ríu KódimaDvina Septentrional
-DRíu NondrusDvina Septentrional103668
I-Río FolgazanaDvina Septentrional575-44.800
---Ríu UstiaRíu Analaya477-17.500
---Ríu KokshengaRíu Ustia251355.670
---Ríu VelRíu Analaya22347,75.390
---Ríu KuloyRíu Analaya2068,73.300
---Ríu LedRíu Analaya18416,71.450
---Ríu PadengaRíu Analaya1691.470
---Río PuyaRíu Analaya172252.900
-DRíu Vaen'gaDvina Septentrional
I-Ríu Emca (o Yomtsa)Dvina Septentrional1887014.100
-DRíu Puksen'gaDvina Septentrional
-DRíu PinegaDvina Septentrional77943042.600
---Ríu YulaRíu Pínega314-5.290
---Ríu PókshengaRíu Pínega170444.960
---Ríu YézhugaRíu Pínega165-2.850
---Ríu ViyaRíu Pínega181-2710

Referencies

  1. Tolos habitantes de les llocalidaes que se citen nesti artículu correspuenden al Censu rusu de 2002.
  2. Канал из прошлого: Чердынский "великий путь" спустя почти 200 лет может стать памятником («Una canal dende'l pasáu: cuasi 200 años más tarde, el Gran Camín de Cherdýn puede convertise nun monumentu»). Izvestia, 26 de xunu de 2007 (en rusu).
  3. «SEV.DVINA - UST PINEGA», Datos hidrolóxicos del Dviná Septentrional en Ust-Pínega, llograos del sitiu R-arcticnet, disponibles en: .

Referencies

  • Esta obra remanez de la traducción de Dvina Settentrionale de Wikipedia - italianu, espublizada polos sos editores baxo la Llicencia de documentación llibre de GNU y la Llicencia Creative Commons Atribución-CompartirIgual 3.0 Unported.
  • Esta obra remanez de la traducción de Dvina septentrionale de Wikipedia - francés, espublizada polos sos editores baxo la Llicencia de documentación llibre de GNU y la Llicencia Creative Commons Atribución-CompartirIgual 3.0 Unported.

Enllaces esternos

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.