| |||||
---|---|---|---|---|---|
Ducáu | |||||
| |||||
Alministración | |||||
Capital | Liubliana | ||||
Xeografía | |||||
Superficie | 9956 km² | ||||
Demografía | |||||
El Ducáu de Carniola (n'eslovenu: Vojvodina Kranjska; n'alemán: Herzogtum Krain) foi una unidá alministrativa del Sacru Imperiu Romanu Xermánicu y de la Monarquía de los Habsburgu dende 1364 a 1918. La so capital yera Liubliana. El ducáu tenía una área de 9.990 km² y una población de 510.000 habitantes.
Historia
Dempués de la muerte del duque Enrique de Carintia en 1335 ensin herederu en llinia masculina, la so fía Margarita solo pudo caltener el condáu del Tirol, ente que l'emperador Lluis IV de Baviera trespasó'l Ducáu de Carintia xunto cola marca de Carniola al duque austriacu Alberto II von Habsburgu. El so fíu Rodolfo IV apurrir a sigo mesmu'l títulu de "Duque de Carniola" en 1364. Dempués de la so muerte como resultáu de les lluches ente los sos hermanos menores Alberto III y Leopoldu III, pol tratáu de Neuberg de 1379, Carniola convertir en parte d'Austria Interior gobernada dende Graz por Leopoldu, antecesor de la llinia de los Habsburgu de Leopoldu. En 1457 los territorios d'Austria Interior fueron axuntaos col Archiducáu d'Austria sol gobiernu del emperador Federico III d'Habsburgu. Cuando en 1564 morrió Fernandu I, descendiente de Federico, Carniola foi dixebrada nuevamente de los territorios d'Austria Interior sol gobiernu del fíu de Fernando, l'archiduque Carlos II. En 1619 el fíu de Carlos II, l'emperador Fernandu II d'Habsburgu, heredó toles tierres de la dinastía y dende entós el ducáu convertir en parte constituyente de la Monarquía de los Habsburgu.
Napoleón tres el tratáu de Schönbrunn constituyó les provincies Ilirias, mientres curtiu tiempu, cola unión de los territorios de Carniola, Carintia, Croacia, Gorizia y Gradisca, y Trieste. El Congresu de Viena de 1815 restituyó les Provincies Ilirias al Imperiu austriacu. Carniola entós formó la parte central del territoriu de les Habsburgu del reinu de Iliria que la so capital yera tamién Liubliana. Les sos fronteres llindaben al norte col Ducáu de Carintia, col Ducáu d'Estiria al nordeste, el reinu de Croacia y Eslavonia al sur y sureste, y col condáu de Gorizia y Gradisca y Istria al oeste.
Tres l'abolición del reinu de Iliria en 1849, el Ducáu de Carniola foi constituyíu por rescripto de 20 d'avientu de 1860, y por patente imperial de 26 de febreru de 1861, modificáu pola llexislación de 21 d'avientu de 1867, concediendo'l poder al parllamentu llocal pa promulgar toles lleis ensin acutar a la dieta imperial, na que yera representada por once delegaos, de los cualos dos escoyíos polos terratenientes, trés peles ciudaes, pueblos y xuntes comerciales ya industriales, cinco polos pueblos comunales, y unu pola curia por aciu votu secretu. La cámara llexislativa consistía nuna sola cámara de trenta y siete miembros, ente los cualos el príncipe-obispu sentar d'oficiu. L'emperador convocaba la cámara llexislativa y yera presidida pol gobernador. Los terratenientes escoyíen diez miembros; les ciudaes y pueblos, ocho; les xuntes comerciales ya industriales, dos; los pueblos comunales, dieciséis. Les competencies de la cámara taben acutaes a la llexislación sobre agricultura, instituciones públiques y caritatives, alministración de los conceyos, asuntos de la ilesia y educación, tresporte y albergue de soldaos mientres maniobres o en tiempu de guerra, y otres materies locales.
En 1918, el ducáu foi abolíu y los sos territorios convertir en parte del acabante formar Estáu de los Eslovenos, Croates y Serbios y subsecuentemente parte del reinu de los Serbios, Croates y Eslovenos (dende 1929 denomináu reinu de Yugoslavia). La parte occidental del ducáu, coles llocalidaes de Postojna, Ilirska Bistrica, Idrija, Vipava y Šturje fueron amestada pol Italia en 1920, pero fueron darréu incluyíes en Yugoslavia en 1945.
Divisiones alministratives
Carniloa foi tradicionalmente estremada en trés subrexones: Alta Carniola (n'eslovenu: Gorenjska, alemán: Oberkrain), Baxa Carniola (eslovenu: Dolenjska, alemán: Unterkrain), y Carniola Interior (eslovenu: Notranjska, alemán: Innerkrain). Hasta 1860, estes subrexones coincidieron colos distritos (Kreise) de Liubliana, Novo Mesto y Postojna. Dempués fueron estremaes n'unidaes menores llamaes distritos políticos (o alministrativos). Ente 1861 y 1918, Carniola foi estremada n'once distritos consistentes en 359 conceyos, cola capital provincial sirviendo de residencia del gobernador imperial (Landeshauptmann). Los distritos yeren: Kamnik, Kranj, Radovljica, l'área de Liubliana, Logatec, Postojna, Litija, Krško, Novo Mesto, Črnomelj, y Kočevje. Los distritos políticos taben de la mesma estremaos en 31 circuitos xudiciales
Duques de Carniola
- Rodolfo (1364-1365), tamién Duque d'Austria dende 1358, asocedíu polos sos hermanos
- Alberto (1365-1379), conxuntamente con
- Leopoldu (1365-1386), proxenitor de la llinia de Leopoldu de los Habsburgu, únicu duque d'Austria Interior dempués del tratáu de Neuberg de 1379
- Guillermo (1386-1406), fíu de Leopoldu, asocedíu pol so hermanu **
Ernesto de Fierro (1406-1424), Archiduque dende 1414
- Federico (1424-1493), fíu d'Ernesto, Rei de Romanos dende 1440 y Emperador del Sacru Imperiu dende 1452, tamién archiduque d'Austria dende 1457
- Maximiliano I (1493-1519), fíu, tamién archiduque d'Austria, emperador del Sacru Imperiu dende 1508
- Carlos I (1519-1521), nietu, tamién archiduque d'Austria, escoyíu emperador dende 1520, asocedíu pol so hermanu **
Fernandu I d'Habsburgu (1521-1564), tamién archiduque d'Austria, Rei de Romanos dende 1531, emperador del Sacru Imperiu dende 1558
- Carlos II (1564-1590), fíu de Fernando, Archiduque d'Austria Interior tres la segunda partición de les tierres de los Habsburgu
- Fernandu II (1590-1637), fíu, tamién archiduque d'Austria y emperador del Sacru Imperiu dende 1619
Ver tamién
- Carniola
- Condáu de Gottschee
- Historia de Eslovenia
Referencies
Enllaces esternos