Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
Diego de Estella
Vida
Nacimientu Estella-Lizarra, 13 d'abril de 1524[1]
Nacionalidá España
Muerte Salamanca, 1578 (greg.)[1] (53/54 años)
Estudios
Estudios Universidá de Toulouse
Universidá de Salamanca
Llingües falaes castellanu[1]
llatín
Oficiu teólogu, monxu
Seudónimu/os Didacus Stellae
Creencies
Relixón Ilesia Católica
Orde relixosa Orde de Flaires Menores
Cambiar los datos en Wikidata

Diego Ballestero de San Cristóbal y Cruzat (13 d'abril de 1524, Estella-Lizarra – 1578 (greg.), Salamanca), tamién conocíu como frai Diego de Estella y Didacus Stellae, foi un relixosu franciscanu, teólogu, humanista y escritor ascéticu español.

Biografía

Sobrino de San Franciscu Xavier, estudió en Toulouse y na Universidá de Salamanca, llegando a apoderar el griegu y l'hebréu; ingresó na orde franciscana nel conventu del so Orde en Salamanca, en 1541. A principios de 1552 foi a Portugal na comitiva de la infanta doña Juana, como predicador, y tornó a España dos años dempués. Felipe II nomó-y el so consultor, predicador y teólogu. Foi gran amigu y conseyeru del célebre Ruy Gómez de Silva, príncipe de Éboli, y moró enforma tiempu en Portugal. Al tornar a España ordenóse-y retirase a Salamanca y permanecer confináu en Toro, paez que poles sos diferencies nel senu de la orde col padre Fresneda, obispu de Cuenca y confesor del rei; sicasí, comprobada la so inocencia, volvió a Salamanca en 1573, y entós tuvo un tropiezu cola Inquisición poles sos Enarrationes sobre l'Evanxeliu de San Lucas (Salamanca 1574-75); dempués quíxose-y faer provincial del so Orde, a lo que se negó en redondu.

Como escritor ascéticu compunxo obres bien influyentes, como'l Tratáu de la vanidá del mundu estremáu en tres llibros, traducíu a dellos idiomes, o les Cien meditaciones devotísimas del amor de Dios (Salamanca, 1576), que la so buelga ye bien perceptible en Fenelon y nel Tratáu del Amor de Dios de San Francisco de Sales; foi una de les obres predilectes de Blas Pascal.

Llibros

  • Tratáu de la vida, loores y excelencies del gloriosu apóstol y bonaventuráu evanxelista san Juan (Lisboa 1554).
  • Tratáu de la vanidá del mundu estremáu en tres llibros (Toledo, 1562; segunda edición ampliada en Salamanca, 1574). Hai edición moderna: La Vanidá del mundu (Madrid: Diputación de Navarra, 1980)
  • Cien meditaciones devotísimas del amor de Dios (Salamanca, 1576)
  • Modus concionandi (Salamanca, 1576; 1570 y Madrid 1951), con unes Explanatio in Ps 136. Hai edición moderna, Manera de predicar y modus condicionandi (Madrid: Conseyu Cimeru d'Investigaciones Científiques, 1951, 2 vols.)

Fuentes

  • Bujando, Jésus M. de: Diego de Estella. Roma: Ilesia Nat. Esp., 1971
  • Sagües Azcona, Pío: Fray Diego de Estella. Madrid: Inst. F. Suárez, 1980

Referencies

  1. 1 2 3 Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.

Enllaces esternos

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.