Waldir Pereira (8 d'ochobre de 1928, Campos dos Goytacazes – 12 de mayu de 2001, Rio de Janeiro), más conocíu como Didí, foi un futbolista y entrenador brasilanu que xugaba como mediocampista o entreala derechu y foi parte de la histórica Seleición de fútbol de Brasil que conquistó los mundiales de Suecia 1958 y Chile 1962. Ye unu de los grandes futbolistes brasilanos de la historia y pa la IFFHS unu de los 20 meyores futbolistes. Moteyóse-y «Príncipe Etíope» pola elegancia y clase que daba al centru del campu de los equipos en que xugó.
Por cuenta de los sos goles, llogros y trayeutoria foi incluyíu pola IFHOC-FIFA nel primixeniu International Football Hall of Champions nel añu 2000.[3][4][5][n. 1]
Biografía
Primeros años
Nacíu'l 8 d'ochobre de 1928 en Rio de Janeiro. En 1943, Didí empezó la so historia nesi deporte, xugando nel infantil del São Cristóvão. Tamién en categoríes inferiores, xugó n'Industrial, Rio Branco, Goytacaz y Americanu. Didí tuvo un drama cuando yera neñu. A los 14 años, tuvo una infeición por causa d'una contusión sufierta nuna engarradiella. Llegó a tar en siella de ruedes. Tuvieron a puntu de toye-y la pierna, pero'l destín xugó al so favor y nun dexó esa perda pal rapazu.
Entamos nel fútbol
Didí empezó a apostar partíos oficiales en 1945, a los 16 años, xugando nel Americanu de Campos. Tamién pasó por Lençoense y Madureira. Pero nel añu siguiente, atopó la estabilidá nel Fluminense, club que defendió por diez años. Inda ye consideráu nes Laranjeiras el meyor de la historia na so posición, marcando cuasi 100 goles nel Tricolor. Algamó fama en 1950 por faer el primer gol de Maracaná, na derrota de la Seleición Carioca frente a la Paulista por 2 a 1, según por ser l'inventor de la «Folha Seca», = la fueya seca,= un tiru cuasi «mortal» pa los porteros. Foi inventada por Didí en 1956, nel partíu contra l'América de Ríu. Taba con una contusión que nun-y dexaba tirar dende llarga distancia de forma normal. Sicasí, cutió en mediu del balón, esti foise escontra riba adquirendo un efeutu envelenáu y baxando amodo foi empobinándose, buscando la portería rival. Tamién ye conocíu por inventar la paradinha.
Escoyíu Nacional
Didí representó a Brasil per primer vegada nel Panamericanu de 1952. Apostó la Copa del Mundu en Suiza 1954. Anque la so puxanza llegaría cuatro años dempués, cuando foi consideráu'l meyor xugador del Mundial de 1958 en Suecia, que foi conquistáu per Brasil. Repitió ésitu en Chile en 1962, amosando un gran lideralgu sobre'l terrén de xuegu. Didí marcó 21 goles en 74 partíos cola seleición brasilana: la verde amarilha.
A pesar del ésitu nel Flu, el xugador foi tresferíu en 1956 al Botafogo, onde tamién fizo historia. En 313 partíos, marcó 113 goles. Pasó por un momentu interesáu en 1957, dempués de ganar el Campeonatu Carioca, tuvo que cumplir la promesa de travesar a cuerpu la ciudá de Rio de Janeiro, al ganar el títulu.
Europa: Al Real Madrid
El bon futbol y el títulu de la Copa del Mundu cola Seleición de Brasil nel añu siguiente, 1959 traxo l'interés del Real Madrid. Xugando con cracks como Puskás y Di Stéfano, el mediocampista nun consiguió afaese y tuvo un modestu pasu per Europa.
El so Regresu a Brasil: Al Botafogo
En 1961 Didí tornó al Botafogo onde ganó'l Campeonatu Carioca de 1961 y 1962. Depués de ganar el mundial 1962, Didí foi tresferíu al Sporting Cristal de Perú onde non yá xugó sinón debutó como entrenador. N'agostu de 1964 colar al São Paulo onde ye contactáu por directivos veracruzanos pa xugar en Méxicu.
A Méxicu colos Tiburones Rojos de Veracruz
Y en 1965 decide xugar una temporada en Méxicu colos Tiburones Rojos de Veracruz para darréu retirase. Munchos periodistes de Méxicu, duldaben que viniera xugar, pero'l dueñu del equipu, Don Josè "Pepe" Lajud Kuri, fixo les xestiones y l'astru brasilanu llegó a xugar a la Lliga Mexicana. Consideróse una de les contrataciones más importante del equipu escualu y en Méxicu.
Entrenador Mundialista con Perú: 1970
Depués del so retiru definitivu como futbolista, Didí volvió dirixir nel fútbol peruano, ganando'l Campeonatu Descentralizáu 1968 col Sporting Cristal. Tres el so ésitu a nivel de clubes, foi designáu entrenador de la seleición peruana de fútbol pa les eliminatories del Mundial de Méxicu 1970, llogrando la so clasificación nel míticu estadiu "La Bombonera" en Buenos Aires, Arxentina, frente a la seleición d'Arxentina a la cual esanició del Campeonatu Mundial Méxicu 1970. Llevó a Perú al so meyor allugamientu nuna Copa del Mundu: 7ª llugar, siendo esaniciaos ante la seleición de Brasil por un marcador de 4-2 nos cuartos de final. L'equipu brasilanu, yera dirixíu pol so compañeru nel Mundial de Suecia: Mario "Llobu" Zagallo.
Fallecimientu
L'ex-xugador morrió nel día 12 de mayu de 2001 por entueyos cardiacos.
Clubes
Como futbolista
| Club | País | Añu |
|---|---|---|
| Fluminense |  Brasil |
1946 - 1956 |
| Botafogo | Brasil |
1957 - 1958 |
| Real Madrid |  España |
1959 - 1960 |
| Botafogo | Brasil |
1960 - 1962 |
| Sporting Cristal |  Perú |
1962 - 1964 |
| São Paulo | Brasil |
1964 |
| Tiburones Rojos de Veracruz |  Méxicu |
1965 - 1966 |
Como entrenador
| Club | País | Añu |
|---|---|---|
| Sporting Cristal | Perú |
1962 - 1964 |
| Sporting Cristal | Perú |
1967 - 1969 |
| Seleición de fútbol de Perú | Perú |
1969 - 1970 |
| River Plate |  Arxentina |
1970 - 1972 |
| Fenerbahçe |  Turquía |
1973 - 1975 |
| Fluminense | Brasil |
1975 |
| Cruzeiro | Brasil |
1977 |
| Al-Ahli Jeddah |  Arabia Saudita |
1978 - 1981 |
| Botafogo | Brasil |
1981 |
| Cruzeiro | Brasil |
1982 |
| Fortaleza | Brasil |
1985 |
| São Paulo | Brasil |
1986 |
| Alianza Lima | Perú |
1986 |
| Bangu | Brasil |
1989 - 1990 |
Partíos y goles
| Club | PX | G |
|---|---|---|
| Fluminense | 150 | 51 |
| Botafogo | 119 | 60 |
| Real Madrid | 19 | 10 |
| Sporting Cristal | 60 | 15 |
| São Paulo | 20 | 10 |
| Tiburones Rojos de Veracruz | 29 | 13 |
Palmarés
Nota: en negrina competición vixente.
| Equipu(s) | Nacionales | Subtotal | Continentales | Mundiales | Subtotal | Total | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Lliga | Copa | Supercopa | Otra Copa | C1 | C2 | C3 | S1 | M1 | M2 | |||||
|
Fluminense | – | – | – |  |
1 | RI | – | – | – | – | – | 1 | 2 |
|
Botafogo | – | – | – | |
3 | – | – | – | – | – | – | 0 | 3 |
|
Real Madrid F. C. | – | – | – | – | 0 | .png.webp){kind=small} |
– | – | – | – | 3 | 3 | |
|
Seleición de Brasil | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | PAN  |
3 | 3 |
| Total | 0 | 0 | 0 | 4 | 4 | 3 | 0 | 0 | 0 | 0 | 4 | 7 | 11 | |
Notes
- ↑ El xugador foi incluyíu nel proyeutu anterior, el Salón internacional de campeones de fútbol Salono de la Fama IFHOC-FIFA, xunto a Di Stéfano y Puskás primero que'l proyeutu atayárase.
Referencies
- ↑ URL de la referencia: https://trivela.com.br/didi-90-anos-colecao-de-historias-sobre-a-lenda-do-futebol/.
- ↑ URL de la referencia: http://www.rsssf.com/miscellaneous/didi-intl.html.
- ↑ Páxina oficial de la IFHOC (ed.): «International Hall of Champions Inducted for 1997-98» (inglés). Consultáu'l 24 de setiembre de 2014.
- ↑ Páxina oficial de la IFHOC (ed.): «International Hall of Champions Inducted for 1997-98 (II)» (inglés). Consultáu'l 24 de setiembre de 2014.
- ↑ Diariu The Telegraph (ed.): «Didí included in Hall of Fame» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 24 de setiembre de 2014. Consultáu'l 7 de xunetu de 2017.
Enllaces esternos
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Didí 
.
- Ficha de Didí na FIFA
- Didí en Transfermarkt (n'inglés)
- Didí en National-Football-Teams (n'inglés)
- Didí en Sambafoot
- Brasil y el fútbol despiden a Didí
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q312486- Multimedia: Waldir Pereira
