Nel añu 1861, Manuel Milà i Fontanals propón la xebra dialeutal del catalán en dos grandes bloques: l'oriental y l'occidental.
Los dialeutos nun se puen llendar con exactitú porque ente l'ún y l'otro siempre hai una fala de transición, más o menos amplia (sacante nes insulares), como na zona de los dialeutos constitutivos tamién hai dialeutos de transició a llingües vecines, como'l ribagorzanu y, sobremanera'l benasqués, al aragonés, y el capcinès, dientro'l catalán septentrional, al occitanu. Amás, nengún dialeutu nun ye del too uniforme: cualesquier de los qu'esisten se pueden subdividir en dellos subdialeutos. D'esta miente, la llingua catalana pue subdividise en dos bloques dialeutales y en dialeutos.
Xebra dialeutal
Xebra dialeutal del catalán-valencianu |
||
1. Ribagorzanu i. Benasqués 2. Pallarés b) Valencianu septentrional o tortosí 1. Matarraña c) Valencianu 1. Castellonense 2. Apitxat 3. Meridional 4. Salat de Tàrbena* 5. Alicantín 6. Valencianu murcianu (desaniciáu). Trazos léxicos y gramaticales tresferíos al Panochu |
a) Septentrional (rossellonés) 1.Capcinés 2.Septentrional de transición b) Central 1. Salat de la Costa Brava* 2. Barcelonés 3. Tarragonés c) Balear 1. Mallorquín i. Solleric ii. Pollencí 2. Menorquín i. Menorquín oriental ii. Menorquín occidental 3. Ibicencu i. Ibicencu de camp oriental ii. Ibicencu de camp occidental iii. Ibicencu de vila d) Alguerés DIALEuTOS DE TRANSICIÓN a) Xipella* (ente l'oriental y l'occidental) 1. Solsoní |
OTROS a) Patuet d'Algèria (desaniciáu) b) Xudeocatalán (desaniciáu) c) Catañol |
Referencies
Enllaces esternos
- Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Dialeutos del catalán.