Dehesa de Romanos
Alministración
País España
Autonomía Castiella y Lleón
Provincia provincia de Palencia
Tipu d'entidá conceyu d'España
Alcalde de Dehesa de Romanos Roberto Fernández Martín
Nome oficial Dehesa de Romanos (es)[1]
Códigu postal 34406
Xeografía
Coordenaes 42°38′29″N 4°25′56″W / 42.641388888889°N 4.4322222222222°O / 42.641388888889; -4.4322222222222
Dehesa de Romanos alcuéntrase n'España
Dehesa de Romanos
Dehesa de Romanos
Dehesa de Romanos (España)
Superficie 21 km²
Altitú 941 m
Llenda con Collazos de Boedo, Olea de Boedo, Sotobañado y Priorato, Prádanos de Ojeda y La Vid de Ojeda
Demografía
Población 53 hab. (2023)
- 33 homes (2021)
- 23 muyeres (2021)
Porcentaxe 0% de provincia de Palencia
0% de Castiella y Lleón
0% de España
Densidá 2,52 hab/km²
dehesaderomanos.dip-palencia.es
Cambiar los datos en Wikidata

Dehesa de Romanos ye una llocalidá y conceyu de la provincia de Palencia (Castiella y Lleón, España). Asitiada na contorna de La Ojeda, nel nordeste de la provincia.

Evolución demográfica

1900 1910 1920 1930 1940 1950 1960 1970 1981 1991
229 245 225 250 259 275 243 169 97 68

Historia

Toponimia

El nome o topónimu de Dehesa vien del sustantivu llatín defensa con significáu tierra de camperes, polo xeneral acutaos. Per otru llau de Romanos puede veni-y del xenéricu romanu en contra de mozárabe y yá yera nomada asina esta llocalidá a finales del sieglu XII en cierta donación d'Alfonsu VII.

Repoblación

Nel términu de Dehesa de Romanos llevantóse nel so día un pobláu medieval que se llamaba Miranda, con significáu de llugar de mirador. El pueblu, atópase vertebráu en redol a dos barrios: de riba y de baxo, y la so denominación ye muestra de la so repoblación por xentes d'orixe hispanorromano, frente al restu de repobladores de pueblos redoma d'orixe mozárabe.

Patrimoniu

  • Ilesia de Santoxenia: Sobre la pandiella de la Laura, allugáu ente los dos barrios del pueblu, llevántase la ilesia de Santoxenia, bellu templu llevantáu en mampostería y cantería y bon exemplar del arte Románicu de los años finales del sieglu XII. Ye una ilesia d'una sola nave que con cubierta plana. L'arcu triunfal, apuntáu, fuelga sobre bonos capiteles románicos, nos que se representa la escena de Sansón col lleón, con otru personaxe qu'allanza al mesmu lleón, y grifos y lleones engarraos. El presbiteriu cubrir con cañón apuntáu y fajón. Nel llau de la Epístola abre una esquisita portada románica en que la so puerta topar encuallaos unos bonos herrajes o alguaces, siendo'l pórticu góticu. El presbiteriu guarda'l retablu mayor, de los primeros años del sieglu XVII, con escultures de santa Eugenia, advocación del templu, san Xuan Bautista, un Santu desconocíu y un Calvariu del mesmu sieglu XVII. Otra escultura, representando a san Roque, ye del sieglu XVIII. Na redolada d'esta ilesia afayóse va tiempu una necrópolis medieval con sarcófagos monolíticos de piedra.
  • Ilesia de San Martín: Asitiada nel Barriu de riba, ye un exemplar yá barrocu, llevantáu en mampostería y nuna sola nave que de la mesma s'estrema en trés tamos que se cubrir con bóvedes de cañón con lunetos, y nel presbiteriu con bóvedes d'aresta. Una portada adintelada abrir nel llau de la Epístola. El retablu mayor del data del sieglu XVII y caltién una escultura de san Martín, patronu del templu, de la mesma dómina.
  • Ermita de San Roque: Ermita barroca, anguaño en ruines, so la advocación de san Roque.
  • Ermita del Salvador: Cuntó amás Dehesa de Romanos con una ermita dedicada al Salvador, yá sumida.

Fiestes patronales

  • 17 de xunetu
  • San Martín: 11 de payares


Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente


Referencies

  1. ↑ Afirmao en: Llista de Conceyos y los sos Códigos por Provincies a 1 de xineru de 2019. Data d'espublización: 8 febreru 2019. Editorial: Institutu Nacional d'Estadística.

Enllaces esternos

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.