.jpg.webp)
.svg.png.webp){kind=small}
.svg.png.webp){kind=small}
David William Donald Cameron (9 d'ochobre de 1966, Marylebone) ye un políticu conservador británicu y primer ministru del Reinu Xuníu dende'l 11 de mayu de 2010. Dempués de ganar nes Eleiciones xenerales del Reinu Xuníu de 2010 y tres el posterior arrenunciu del entós primer ministru Gordon Brown, del Partíu Llaborista formóse un gobiernu de coalición colos Lliberal Demócrates. Depués nes eleiciones xenerales del Reinu Xuníu de 2015 ganó una mayoría absoluta de 6 sielles.[8] Tamién ye First Lord of the Treasury, nomamientu conxuntu al de primer ministru, y miembru de la Cámara de los Comunes del Parllamentu del Reinu Xuníu pola circunscripción eleutoral de Witney en Oxfordshire.
Estudió Filosofía, Política y Economía (PPE) na Universidá d'Oxford, llogrando los meyores resultaos de la so promoción. Más tarde incorporóse al departamentu d'investigación del Partíu Conservador, pasando depués a ser asesor principal, primero de Norman Lamont y más tarde de Michael Howard. Tamién trabayó mientres siete años como direutor de comunicación na empresa Carlton Comunications.
En 1997 presentar por primer vegada como candidatu conservador al Parllamentu pola circunscripción de Stafford, perdiendo la eleición. Sicasí, volvió presentase en 2001 pola circunscripción eleutoral de Witney, llogrando esta vegada la victoria. Nel so segundu añu como parllamentariu foi promovíu a miembru de la primer bancada de la oposición, aportando a xefe de campaña del Partíu Conservador nes eleiciones xenerales del Reinu Xuníu de 2005.
Cameron foi escoyíu esi mesmu añu como líder del Partíu Conservador, al ser consideráu como un candidatu nuevo y moderao qu'atraería al eleutoráu xuvenil.[9] Llogró superar nes encuestes d'intención de votu a Tony Blair, rompiendo l'enclín de diez años de supremacía del Partíu Llaborista. A pesar d'asitiase mientres unos meses por detrás de Gordon Brown, socesor de Tony Blair como primer ministru y líder llaborista, los Conservadores siguieron en cabeza a lo llargo de 2008, llegando a llograr 13 puntos de ventaya sobre los Llaboristes en xineru de 2009.
Nes eleiciones xenerales de 2010, celebraes el seis de mayu, los Conservadores llograron la mayor parte de representantes pero non la mayoría absoluta nel Parllamentu, situación denomada hung Parliament o parllamentu colgáu. Esta situación obligó a los Conservadores a apautar colos Lliberales pa formar gobiernu y, d'esta miente, poder proclamar a David Cameron como primer ministru'l 11 de mayu de 2010. Cameron ye'l primer ministru más nuevu dende'l gobiernu de Robert Jenkinson, 2º conde de Liverpool, escoyíu en 1812.[10] Amás, el gabinete de Cameron ye'l primer gobiernu de coalición nel Reinu Xuníu dende la Segunda Guerra Mundial.
Nes eleiciones del 7 de mayu 2015 foi reelixíu pa otros cinco años de gobernación. Afirmó que la bon resultancia nes votaciones foi consecuencia d'una "campaña positiva" pa "salvaguardar la economía y crear emplegu" y tamién pa "planiar otros cinco años".[11]
Cerca de 50 millones de británicos allegaron a les urnes p'anovar la Cámara de los Comunes del Parllamentu de Westminster.
Familia
David Cameron nació en Londres, Inglaterra, pero criar en Peasemore, cerca de Newbury (condáu de Berkshire).[12] Fíu de Ian Donald Cameron(12 d'ochobre de 1932 – 8 de setiembre de 2010), un corredor de bolsa, y de la so esposa Mary Fleur Cameron, de soltera Mount,[13] xuez de paz retirada y fía de Sir William Malcolm Mount, segundu barón de Wasing.[14] Los sos padres contraxeron matrimoniu'l 20 d'ochobre de 1962,.[13] Cuenta amás con un hermanu, Allan Alexander, nacíu en 1963 y d'oficiu abogáu y miembru del Conseyu de la Reina,[15] y dos hermanes, Tania Rachel, nacida en 1965, y Clare Louise, nacida en 1971.[13][16]
El so padre nació en Blaimore House, cerca de Huntly, en Aberdeen (Escocia),[17] la casa familiar construyida por Alexander Geddes,[18] tatarabuelo de David Cameron pela llinia materna del so güelu, Ewen Donald Cameron, que tornó a Escocia en 1880 en faciendo fortuna col negociu del granu en Chicago.[19] La familia Cameron procede de l'antigua cla escocés de los Cameron, asitiaos en Inverness, na rexón escocesa de los Highlands.[20] Cameron tien ascendencia direuta inglesa y escocesa, y más alloñada, alemana[21] y xudía asquenazí.[22][23]
Antepasaos nel mundu de les finances
La so familia paterna tien una llarga historia nel mundu de les finances. El so padre foi direutor del axente inmobiliariu John D. Wood y sociu senior de l'axencia de corredores de bolsa Panmure Gordon, la mesma que perteneció al so bisagüelu, Arthur Francis Levita, hermanu de Sir Cecil Levita.[16] El so tatarabuelo Emile Levita, un home de negocios xudíu alemán que llogró la nacionalidá inglesa en 1871, dirixió'l Chartered Bank de la India, Australia y China, que se convertiría nel Standard Chartered Bank, en 1969.[23] La so esposa y tatarabuela de David Cameron venía de los Rée, una rica familia xudía danesa.[24][25] El so bisagüelu Arthur Francis Levita,[26] y el so tatarabuelo Sir Ewen Cameron,[20] direutor de la oficina en Londres del Bancu de Hong Kong y Shanghai, desempeñaron un papel importante nes negociaciones empobinaes polos Rothschild col gobernador del Bancu de Xapón, y dempués Primer Ministru xaponés, Takahashi Korekiyo, pa la venta de bonos mientres la guerra ruso-xaponesa (1904-1905).[27] Otru de los sos bisagüelos, Ewen Allan Cameron, sociu senior de la firma Panmure Gordon, tamién foi una destacada figura nel mundu financieru que trabayó nel departamentu de préstamos estranxeros pa China, creáu pol entós gobernador del Bancu d'Inglaterra, Montagu Norman, en payares de 1935.[28][29]
Antepasaos na aristocracia y la política
David Cameron ye descendiente direutu del rei Guillermu IV d'Inglaterra, tíu y predecesor nel tronu de la reina Victoria, y del so amante, l'actriz irlandesa Dorothea Jordan. Esta llinia socesoria illexítima del monarca empieza cola sesta fía d'ésti y Jordan,[30] Lady Elizabeth Fitz-Clarence, y baxa al traviés de cinco generaciones de muyeres hasta Enid Agnes Maud Levita, güela paterna de David Cameron. La güela materna del so padre, Stephanie Levita, yera fía del ciruxanu Alfred Cooper, y hermana del escritor y políticu conservador Duff Cooper, 1ᵉʳ vizconde de Norwich, home de la famosa actriz y celebridá Lady Diana Cooper, fía del 8º duque de Rutland.[31] La so güela Enid Agnes Maud Levita, quien tamién yera sobrina de Cecil Levita, presidente del Conseyu del Condáu de Londres, contraxo segundu matrimoniu col fíu pequeñu de Joseph Watson, 1ᵉʳ barón de Manton.[32] Al traviés de los Manton, David Cameron tien parentescu con Alexander Fermor-Hesketh, 3r barón de Hesketh,[33] líder de los Conservadores na Cámara de los Lores, ente 1991 y 1993, y tesoreru del Partíu Conservador dende 2003. El güelu maternu de David Cameron yera William Mount, 2º barón de Mount, oficial del Exércitu y comisariu principal del condáu de Berkshire, y fíu de William Mount, 1ᵉʳ baron de Mount, miembru del Parllamentu pol Partíu Conservador pola circunscripción eleutoral de Newbury, ente 1918 y 1922. La bisagüela paterna de la madre de David Cameron, Ida Matilda Alice Fielding, yera fía de William Fielding, 7º conde de Denbigh, cortesanu y Chambelán de Guillermu IV.
Otres rellaciones familiares importantes
David Cameron ye sobrín de sir William Dugdale, presidente del Aston Villa ente 1975 y 1982 y cuñáu de la finada Lady Dugdale, dama de compañía de la reina Sabela II dende 1955 hasta la so muerte, en 2004.[34] Tamién ye primu del realizador y direutor de documentales, Joshua Dugdale, nacíu en Birmingham.[35] Tamién ye primu de delles personalidaes polítiques, culturales y sociales ingleses, como l'editor y lliteratu Rupert Hart-Davis, el presentador de televisión Adam Hart-Davis y el periodista y escritor Duff Hart-Davis;[36] de los hermanos Boris Johnson, alcalde de Londres y miembru del Parllamentu pol Partíu Conservador pola circunscripción eleutoral de Henley, Jo Johnson, miembru del Parllamentu pol Partíu Conservador pola circunscricpión electroal de Orpington y Rachel Johnson;[37] y de Ferdinand Mount, escritor y críticu políticu, Anthony Powell, John Julius Norwich, Artemis Cooper, Allegra Huston,[37] Cary Elwes, Damian Elwes y Cassian Elwes.[38]
Educación
Heatherdown Preparatory School
David Cameron allegó dende los siete años a la Heatherdown Preparatory School, una prestixosa escuela privada asitiada en Winkfield, condáu de Berkshire, centru que cuntó ente los sos alumnos colos príncipes Andrés y Eduardo. La escuela cerró nos años 80, y anguaño los sos terrenes ocupar la tamién privada Licensed Victuallers' School. Les escelentes resultaos académiques que llogró David Cameron -y permitiron acabar la so educación primaria cuasi dos años enantes de establecer.[39] Mientres la so estancia nesti colexu entabló amistá con Peter Getty, nietu del multimillonariu anglu-americanu Jean Paul Getty.
Eton College
Dende los trelce años allegó al prestixosu colexu d'Eton, al igual que'l so padre y el so hermanu mayor Alexander, onde demostró interés nel mundu del arte.[40] Eton ta considerada como la escuela más prestixosa del mundu,[41] y trubiecu d'homes d'Estáu ingleses.[42] Foi equí onde, en mayu de 1983, seis selmanes enantes de llograr el so graduáu n'O-Level, viose envolubráu nun casu de venta y consumu de mariguana.[43] Cameron, sicasí, nun foi espulsáu del colexu al almitir el so consumu y nun participar na so venta, anque sí foi castigáu a nun abandonar el recintu del colexu y a copiar 500 llinies del testu en latin de les Georgicas, de Virxiliu.[44] En superando esti episodiu y aprobar 12 O-Levels (equivalente n'España a la Educación Secundaria Obligatoria), decidió empobinar los sos estudios de trés A-Levels (equivalente n'España al Bachilleratu) escontra la Historia del Arte, Historia Xeneral y Economía y Política.[45]
En graduándose en Eton, en 1984, decidió emplegar nueve meses enantes d'entrar na universidá a preparar profesionalmente. Empezó trabayando pal parllamentariu conservador por Lewes, Tim Rathbone, el so padrín políticu, col que tuvo tres meses y conoció per primer vegada'l funcionamientu de la Cámara de los Comunes.[46] Por influencia del so padre, coló a Ḥong Kong, onde trabayó otros trés meses como alministrativu pa la multinacional Jardine Matheson.[47] A la so vuelta de Hong Kong, Cameron visitó les ciudaes ruses de Yalta y Moscú. Nelles, dos ciudadanos rusos caltuvieron conversaciones con Cameron. Más tarde, un profesor comentaría-y qu'eses persones fueren de xuru axentes de la KGB qu'intentaron persuadi-y d'entrar a formar parte de tala axencia d'intelixencia secreta soviética.[48]
Universidá d'Oxford
Tres estos nueve meses, presentó la so solicitú d'accesu a la Universidá d'Oxford, na qu'entró a formar parte como alumnu en superando con ésitu les pruebes pertinentes.[49] Ellí estudió nel Brasenose College, la so primer opción, onde se llicenció en Xeografía. El so tutor, el profesor Vernon Bogdanor describir como "unu de los estudiantes más capaces a los qu'enseñara, con una visión política conservadora moderada y sensata".[50][16] Sicasí, mientres un alderique en 2006, el profesor Bogdanor tacharía al so ex alumnu de "confusu" y "contradictoriu" nel so discursu alrodiu de la reforma de la llei de derechos humanos inglesa.[51]
Mientres tuvo en Oxford, formó parte del Octagon Club, y del mal afamáu y esclusivu Bullingdon Club,[52][53] célebre pol vandalismo y l'enclín a la embriaguez de les sos mayoritariamente aristocráticos miembros estudiantiles, onde coincidió col actual alcalde de Londres, el so primu Boris Johnson, del Partíu Conservador. Tamién foi capitán del equipu de tenis del Brasenose College.[16]
Cameron graduar con honores en 1988 como primero de la so promoción.[54] Entá caltién estrechos contactos con antiguos compañeros d'universidá, como Boris Johnson o'l reverendu James Hand.[55]
Carrera política
Departamentu d'Investigación del Partíu Conservador
En graduándose na universidá, Cameron trabayó nel Departamentu d'Investigación del Partíu Conservador, ente 1988 y 1993. Nun reportaxe del periódicu The Mail on Sunday, editáu'l 18 de marzu de 2007, dicíase que'l día que Cameron tuvo la entrevista de trabayu nes oficines centrales del Partíu Conservador, recibióse una llamada en dicha see procedente de Buckingham Palace. L'home que taba al otru llau del teléfonu dixo: "Tengo constancia de qu'ustedes van entrevistar a David Cameron. Fixi tou lo que taba nes mios manes pa disuadirle (a Cameron) de perder el tiempu en política, pero fallé. Llamo pa dici-yos que van conocer a un mozu verdaderamente almirable".
En 1991, Cameron foi unviáu a Downing Street pa collaborar col entós Primer Ministru John Major na preparación de les sos comparecencies selmanales na Cámara de los Comunes (Prime Minister's Questions). Más tarde convirtióse nel xefe de la seición política del Departamentu d'Investigación del partíu, y n'agostu de 1991 pasó a collaborar con Judith Chaplin mientres la so etapa como secretaria personal del Primer Ministru.
Trabayó en Londres como direutor de comunicaciones de la empresa Carlton Communications hasta qu'en 2001 convertir en diputáu pola circunscripción de Witney. En 2003 pasó a formar parte del gabinete de la oposición, y esi mesmu añu convertir nel vicepresidente del partíu. El 6 d'avientu de 2005 foi escoyíu líder del Partíu Conservador.
David Cameron casóse'l 1 de xunu de 1996 cola Hon. Samantha Sheffield (fía del baronnet Lord Sheffield), y tuvo cuatro fíos: Ivan, (quien morrió'l día 25 de febreru de 2009 a la madrugada nel St Mary's Hospital de Londres y que carecía paralís cerebral y una de les variantes más series de la epilepsia, el síndrome de Ohtahara, dende la nacencia), Nancy, Arthur Elwen y Florence Rose Endellion. Amás ta emparentáu, anque de forma bien alloñada, cola Familia Real Británica.
Primer Ministru
Política nacional
Protestes estudiantiles por retayos y altos costos a la educación
Los escolares salieron de clases pa xunise a los estudiantes universitarios en marches de protesta locales en tol Reinu Xuníu. Los estudiantes protestaben contra los planes d'aumentar les tases de matrícula n'Inglaterra a £ 9.000 per añu y de retirar el financiamientu públicu de los presupuestos de la enseñanza universitaria de munches temes.
Hubo 32 detenciones - principalmente por delitos contra l'orde públicu y daños criminales, acordies cola Policía Metropolitana. Ente los 17 mancaos, los dos oficiales y 11 miembros del públicu fueron trataos nel hospital por firíes menores. Naide resultó mancáu de gravedá.
El voceru del primer ministru dixo: "Les persones tienen derechu a participar na protesta llegal y pacífico, pero nun hai llugar pa la violencia o intimidación".[56]
Referendu sobre la secesión d'Escocia
El sofitu a la eventual independencia d'Escocia del Reinu Xuníu ye mayor ente los ingleses y los galeses qu'ente los mesmos ciudadanos escoceses, según esprender d'una encuesta ellaborada por YouGov y publicada pol diariu 'The Sun'. L'estudiu, basáu n'entrevistes realizaes a 1.175 escoceses y 2.159 galeses ya ingleses, reflexa que namái'l 29 per cientu de los escoceses sofita la independencia d'Escocia frente al 41 per cientu d'ingleses y galeses que sofita la secesión d'esti territoriu. L'independentista Partíu Nacional Escocés (con mayoría absoluta nel Parllamentu escocés llográu nes flamantes eleiciones) prometió celebrar un referendu d'independencia pa los próximos cinco años. Pela so parte el Primer Ministru David Cameron prometió defender la unidá británica con "cada fibra" del so cuerpu y espresó: "Quiero que faigamos una defensa optimista y edificante sobre por qué somos meyores xuntos". Aun así, apocayá espresó que taría dispuestu a dexar un referendu sobre la independencia.[57][58] Cameron habia afirmáu que si hubiera una Escocia independiente, nun arrenunciaría al so cargu de Primer Ministru.[59] Finalmente'l Reinu Xuníu nun s'estremó y Escocia decidió siguir formando parte del Reinu. El "non" a la independencia escocesa, que llogró 55.3% frente a 45% del "sí" na consulta del xueves 18, evitó un terremotu en Reinu Xuníu.[60]
Disturbios n'Inglaterra
El 6 d'agostu la ciudá de Londres viose solmenada por violentes manifestaciones llevaes a cabu con estroces y quemes na ciudá, empezando nel barriu londinense de Tottenham les protestes.[61] La revuelta tien el so orixe na muerte de Mark Duggan, de 29 años, raza negra y padre de cuatro fíos asocedida'l xueves 4 d'agostu, encetáu por axentes de policía cuando viaxaba nun taxi nel intre d'una operación contra'l tráficu d'armes na comunidá negra del norte de la ciudá. Lo asocedío ta siendo investigáu pola Comisión Independiente de Quexes de la Policía (IPCC), pero créese que Duggan podría haber abiertu fueu siquier contra un policía, que salió ilesu porque la bala quedóse agospiada na pequeña radio que llevaba engabitada nel uniforme, una versión que nun foi confirmada oficialmente.[62]Por cuenta de diches manifestaciones violentes que s'estendieron fora de Londres a ciudaes como Birmingham, Liverpool, Manchester y Nottingham, el primer Ministru David Cameron tuvo de tornar de les sos vacaciones y declaró que nun va dexar que «una cultura del mieu» prevaleza nel Reinu Xuníu. Amás Cameron reclamó qu'esiste una falta d'educación fayadiza», tantu per parte de los padres como del sistema escolar y una falta d'ética y moral», que «tenemos que camudar». Con al respective del prevocadores de los disturbios prometió «mano dura» contra aquellos que provocaron dichos falcatrúes n'Inglaterra.
Política internacional
Retiru de les tropes britániques d'Iraq
El primer ministru Cameron retiru les totalidá de la presencia de les tropes d'Iraq el 22 de mayu de 2011 la cual yá l'anterior primer ministru Gordon Brown retirar na so mayoría en 2009. A pesar del fin de la operación, conocida como "Telic", el Reinu Xuníu caltuvo una pequeña representación de trabayadores británicos na so embaxada en Bagdag. L'últimu añu'l Reinu Xuníu emprestó tropes pal ensayamientu de les tropes iraquies. Na misión d'ensayamientu naval participaben trés militares británicos qu'operaben dende Bagdag y 81 soldaos de les Fuercies Navales que s'encargaben de formar a les fuercies iraquines dende Um Qasr. Na guerra 179 soldaos británicos morrieron dende 2003 hasta'l retiru definitivu en 2011.[63]
Participación na operación contra Libia
El 17 de marzu'l Conseyu de seguridá de la ONX votó a favor por mayoría la imposición d'una zona d'esclusión aérea y el llanzamientu d'operaciones militares contra Libia. Les naciones que s'abstuvieron na votación fueron China, Rusia, Alemaña, Brasil ya India d'una resolución aprobáu pol Conseyu de Seguridá.
La prohibición de la navegación aérea sobre Libia ye absoluta pa tolos vuelos, acordies col resolución aprobáu depués de cuatro xornaes d'intenses presiones de Francia y Gran Bretaña; esta última nación, so gobiernu de Cameron, yera partidaria de dicha esclusión desque se promovió esta midida de fuercia.[64][65]Darréu a l'aprobación, el Presidente de los Estaos Xuníos, Barack Obama, comprometer a collaborar estrechamente con Gran Bretaña y Francia pa faer efectiva la zona d'esclusión aérea en Libia aprobada pol Conseyu de Seguridá. Los líderes concordaron en que Libia debe de cumplir "darréu" con tolos términos del resolución y aportunaron en que la violencia contra la población civil "tien de cesar", amás alcordaron coordinar estrechamente los próximos pasos y siguir trabayando colos socios árabes y otros aliaos internacionales p'asegurar que se cumpla'l resolución aprobáu nel Conseyu de Seguridá de les Naciones Xuníes.[66]
Tres lo alcordao, Cameron anunció la unviada d'aviones de combate escontra Libia ensin tomar en cuenta la votación que sobre'l particular va soceder nel Parllamentu local confiáu en que los parllamentarios británicos van aprobar la intervención inmediata. A Dicha operación d'ataque contra les fuercies libies llevada a cabu pol Reinu Xuníu foi denomada Operación Ellamy.[ensin referencies] En tantu, Trípoli anunció un inmediatu cese del fueu y el fin de les operaciones militares contra los rebeldes que va delles selmanes alzar contra contra Muamar al-Gaddafi y espresu al traviés del so ministru de Rellaciones Esteriores, Moussa Koussa que "va tratar de faer lo máximo p'acatar esi resolución" amás cuestionó l'aprobación de la fuercia militar per parte de la ONX.[67]
Una vegada aplicada'l resolución y llevada a cabu la operación militar que fixera que les fuercies britániques actuaren debíu al incumplimientu de los deberes de Gaddafi del non cese del fueu del so exércitu, el voceru de Cameron espresó "Les sos obligaciones tán bien claramente recoyíes na resolución del Conseyu de Seguridá de la ONX. La nuesa valoración ye que ta violando estes obligaciones, asina que vamos siguir aplicando'l resolución", argumentó.[68]
Darréu'l primer ministru del Reinu Xuníu, anunció que les fuercies britániques van sumar cuatro aviones de combate ' Tornado' a la so aportación a la misión militar en Libia. Col aumentu previstu, van ser yá 12 los aviones británicos d'esti tipu que participen na operación, amás de los 'Tornado', Reinu Xuníu utiliza diez unidaes del modelu ' Typhoon'. Esti movimientu respuende al repliegue paulatín de les fuercies estauxunidenses, que d'equí p'arriba se van a centrar en trabayos de loxística ya Intelixencia. Cameron fixo l'anunciu dende la base aérea de Gioia del Colle, nel sur d'Italia onde estimó a los militares británicos la so contribución al establecimientu de la zona d'esclusión aérea.[69]
Per otra parte tanto'l so gobiernu como'l francés espresaron la so disconformidá col cursu de la operación de la OTAN, cuntaron que l'Alianza nun ta cumpliendo abondo col so papel y añadieron que tanto Gran Bretaña como Francia tán cumpliendo los roles esenciales na operación, amás encamentaron a los sos socios a aumentar la so participación nel operativu militar, por ello'l ministru británicu de Rellaciones Esteriores, William Hague, llamó a l'Alianza a "intensificar los esfuercios militares".[70] Con respectu al conflictu militar armáu'l primer ministru británicu, Cameron, repitió que nun se plantega "una invasión o una ocupación". "Nun se trata d'unviar soldaos al terrén", aseguró, anque reconoció qu'esa llimitación fai les coses "más difíciles".[71] Per otra parte coincidió colos gobiernos d'Estaos Xuníos y Francia en que los sos ataques contra les fuercies de Gaddafi van siguir hasta que'l mesmu líder libiu abandone'l poder.[72] Una vegada depuestu'l líder libiu Muamar al Gadafi del poder por cuenta de la so muerte, [ensin referencies] les Naciones Xuníes alcordaron xunto cola OTAN dexar la intervención militar el 31 d'ochobre de 2011 y de manera oficial el Reinu Xuníu dexo'l país libiu en tal fecha anunciada poles Naciones Xuníes.[73][74]
Nuevu capítulu de les rellaciones con Paquistán
David Cameron, llegó a Paquistán pa una visita na que va buscar abrir un «nuevu capítulu» nes rellaciones ente dambos países. La figura de Cameron ye revesosa en Paquistán porque en xunetu del añu pasáu, mientres una visita a Delhi, censuró qu'haya elementos nel país que «promueven la esportación del terrorismu», n'alusión a los grupos qu'actúen en suelu paquistanín.[75]
Rellaciones colos Estaos Xuníos
Nuna visita del presidente Obama a Londres, dambos mandatarios dialogaron sobre la situación en Libia, la guerra n'Afganistán y el conflictu ente palestinos ya israelíes. Sobre Libia alcordaron en que se debe "amontar la presión" en Libia pa forzar la salida del poder del coronel Muammar al-Gaddafi. Amás Cameron fixo un paralelismu ente'l momentu políticu que se vive en países d'Oriente Mediu y el norte d'África colos años posteriores a la fin de la Guerra Fría, y aseguro sentir "la mesma pasión por estender la llibertá que tuvieron los nuesos antecesores". Sobre Afganistán, Cameron fixo un llamamientu a los talibanes por que se desmarquen definitivamente de la rede Al Qaeda si quieren formar parte d'un alcuerdu políticu duraderu nel país y felicitó a EE.XX. pola operación qu'acabó cola vida d'Osama bin Laden. Sobre'l conflictu fronterizu ente Palestina ya Israel Cameron sofito la idea d'Obama de proponer un Estáu palestín sobre la base territorial de 1967 -antes de la Guerra de los Seis Díes na qu'Israel ocupó Gaza, Xerusalén Esti y Cixordania-, sobre la que s'axustaríen intercambios de tierra de mutuu alcuerdu.[76]
Conflictu con Irán pol programa nuclear
Artículos principales: Crisis diplomática pol programa nuclear d'Irán de 2011 y Ataque a la Embaxada Británica n'Irán de 2011
El Reinu Xuníu ye unu de los países que se manifestó contrariu al programa nuclear iranín, por ello na embaxada británica n'Irán en payares de 2011, estudiantes iraninos rexuntáronse ellí y provocaron disturbios y reemplazaron la bandera del Reinu Xuníu pola iranina, por cuenta de ello'l gobiernu de Cameron decidió cortar les rellaciones diplomátiques ente dambos países.
Otra aición llevada a cabu pol gobiernu de Cameron como respuesta debíu al zarru de les esportaciones del crudu nel estrechu d'Ormuz (per parte d'Irán como respuesta a intenciones de sanciones de terceros países y de la ONX por dichos arsenales) foi unviar al destructor HMS Daring, clase Sheffield, el más nuevu de tola Royal Navy a dichu estrechu.
Crisis con Arxentina pola soberanía de les Islles Malvines
Artículos principales: Esploraciones petroleres sobre mares de les Islles Malvines y Crisis diplomática pola soberanía de les islles Malvines nos años 2010
Dende'l precedente gobiernu del so par, el premier Gordon Brown,[77] el gobiernu del actual primer ministru David Cameron siguió coles esploraciones sobre los mares de les islles Malvines. A pesar del reclamu del gobiernu arxentín presidíu pola presidenta Cristina Fernandez de Kirchner, Cameron negó y niega na actualidá axustar la soberanía de les islles y considera que la decisión de dicha soberanía tener los isleños.[78] El Reinu Xuníu unvió buques de guerra a los mares del Atlánticu Sur, lo cual aponderó'l reclamu del gobiernu arxentín, pero a pesar de que'l gobiernu arxentín calificara'l envio de buques como una militarización del océanu Atlánticu Sur», el gobiernu británicu espresó que dichos buques atopar dende hai enforma tiempu realizando aiciones rutinaries.[79][80]
Estáu Islámicu
Na guerra que caltién el Estáu Islámicu frente a Iraq na que tien corralada a miles de cristianos y yazidíes Londres decidió unviar fuercies especiales del SAS pa lluchar en misiones secretes y axenciar información secreta col fin de rescatar a les minoríes relixoses acosaes polos yihadistes a principios del conflictu na guerra contra l'Estáu Islámicu.[81]Depués de que Cameron pidiera al parllamentu británicu una intervención aérea sobre l'Estáu islámicu la Cámara de los Comunes aprobó la moción y la Real Fuercia Aérea reparo posiciones del EI el 27 de setiembre de 2014 y bombardéu blancos selectos cerca de la frontera con Turquía la primer vegada dende'l so ingresu a la guerra'l 30 de setiembre de 2014.[82][83]
Referencies
- ↑ URL de la referencia: https://www.biographyonline.net/politicians/uk/david-cameron.html.
- ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 9 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
- ↑ URL de la referencia: http://www.nytimes.com/2010/05/14/world/europe/14britain.html.
- 1 2 3 4 Afirmao en: Kindred Britain.
- 1 2 3 4 Afirmao en: The Peerage. Llingua de la obra o nome: inglés. Autor: Darryl Lundy.
- ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
- ↑ URL de la referencia: https://www.theguardian.com/politics/2009/oct/04/david-cameron-bullingdon-club.
- ↑ David Cameron gana por mayoría absoluta los comicios británicos
- ↑ https://archive.today/20120629064242/www.bbc.co.uk/wales/ps/sites/roughguide/hall_of_fame/pages/david_cameron.shtml
- ↑ http://www.telegraph.co.uk/news/newstopics/politics/david-cameron/7712545/David-Cameron-becomes-youngest-Prime-Minister-in-almost-200-years.html
- ↑ Cameron gana les eleiciones de Mayu de 2015 con mayoría absoluta
- ↑ Elliott, Francis; Hanning, James, Cameron: The Rise of the New Conservative, HarperPress
- 1 2 3 «David William Donald Cameron». The Peerage.com. Consultáu'l 4 de xunu de 2010.
- ↑ Debrett's Peerage 1968, p.577
- ↑ A.A. Cameron, Who's Who
- 1 2 3 4 Wheeler, Brian (6 December 2005), The David Cameron Story, BBC News, http://news.bbc.co.uk/1/hi/uk_politics/4502656.stm, consultáu'l 27 de marzu de 2007
- ↑ David Cameron and Slains Castle, The North Scotland Beehive, 2 de marzu de 2006, http://beehive.thisisnorthscotland.co.uk/default.asp?WCI=SiteHome&ID=2311&PageID=55325, consultáu'l 4 de setiembre de 2007
- ↑ «Marriages» (Registration required), The Times hosted at Times Online (Londres), 24 de xunetu de 1905, http://archive.timesonline.co.uk/tol/viewArticle.arc?pageId=ARCHIVE-The_Times-1905-07-24-01&articleId=ARCHIVE-The_Times-1905-07-24-01-002, consultáu'l 1 de mayu de 2010
- ↑ "Highlands for the high life", Telegraph, 26 March 2002; Retrieved 4 September 2007
- 1 2 Robert Cameron, "Ewen Cameron", Cameron Genealogies. Retrieved 9 March 2007.
- ↑ (por Guillermu IV)
- ↑ (polos Levita)
- 1 2 David Cameron ‘could be a direct descendant of Moses' Times Online, 10 July 2009
- ↑ [ "Hartvig Philip Rée og hans slægt"], Josef Fischer, Copenhagen, 1912, pages 47. 56. 59.61. 62. 64
- ↑ The Llegal observer, or, Journal of jurisprudence, Volume 12, page 534
- ↑ Enid Agnes Maud Levita and others, thepeerage.com, http://www.thepeerage.com/p17891.htm, consultáu'l 9 de marzu de 2007
- ↑ Smethurst, Richard (PDF), Takahasi Korekiyo, the Rothschilds and the Russo-Japanese War, 1904–1907, http://www.rothschildarchive.org/ib/articles/AR2006Japan.pdf, consultáu'l 4 de setiembre de 2007
- ↑ «Council of Foreign Bondholders», The Times, 24 de xunetu de 1936
- ↑ «Committee for Bondholders», The Times, 2 de payares de 1935
- ↑ William IV Hanover, King of the United Kingdom ThePeerage.com
- ↑ Cooper, Duff Old Men Forget The Autobiography of Duff Cooper (Viscount Norwich) Londres, 1953
- ↑ Debrett's Peerage, 1968. p.739, Manton
- ↑ Debrett's Peerage, 2011: 3rd Baron Hesketh married The Hon. Claire Watson, daughter of the 3rd Baron Manton.
- ↑ Obituary, Daily Telegraph, 26 April 2004; Debrett's Peerage 1968, p.256, Dugdale.
- ↑ Eden, Richard (1 d'agostu de 2009), «Ed Vaizey the Tatler Tory works for better Society», Daily Telegraph (Londres), http://www.telegraph.co.uk/news/newstopics/politics/conservative/5956829/Ed-Vaizey-the-Tatler-Tory-works-for-better-Society.html, consultáu'l 3 d'abril de 2010
- ↑ Barratt, Nick (5 de xineru de 2008). Family detective: Adam Hart-Davis. Telegraph. http://www.telegraph.co.uk/family/familyhistory/3355487/Family-detective-Adam-Hart-Davis.html. Consultáu'l 4 de xunu de 2010.
- 1 2 Daily Telegraph, 13 May 2010
- ↑ Will Johnson (13 de mayu de 2010). «David Cameron, British Prime Minster - a knol by Will Johnson». Knol. Google. Consultáu'l 4 de xunu de 2010.
- ↑ Blake, Heidi (27 de febreru de 2010). Cameron at Heatherdown School. Daily Telegraph. http://www.telegraph.co.uk/news/newstopics/politics/david-cameron/7325369/Heatherdown-Prep-the-exclusive-school-that-taught-David-Cameron-his-ambition.html. Consultáu'l 20 de xunu de 2010.
- ↑ Francis Elliott and James Hanning, Cameron: The Rise of the New Conservative (4th Ta, 2007), p. 26.
- ↑ www.guardian.co.uk
- ↑ Eton – The Establishment's choice BBC News, 2 September 1998.
- ↑
- ↑ Francis Elliott and James Hanning, Cameron: The Rise of the New Conservative (4th Ta, 2007), p. 32.
- ↑ Francis Elliott and James Hanning, Cameron: The Rise of the New Conservative (4th Ta, 2007), páxs. 45–6.
- ↑ Francis Elliott and James Hanning, Cameron: The Rise of the New Conservative (4th Ta, 2007), páxs. 46–7.
- ↑ Francis Elliott and James Hanning, Cameron: The Rise of the New Conservative (4th Ta, 2007), páxs. 47–8
- ↑ «Cameron: KGB tried to recruit me», BBC News Online, 28 de mayu de 2006, http://news.bbc.co.uk/1/hi/uk_politics/5021166.stm, consultáu'l 6 de payares de 2006
- ↑ Francis Elliott and James Hanning, Cameron: The Rise of the New Conservative (4th Ta, 2007), p. 46.
- ↑ "Too good to be true?", The Times, 25 March 2007. Retrieved 29 March 2007.
- ↑ «Professor Vernon Bogdanor on David Cameron». The Guardian (Londres). 28 de setiembre de 2007. http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2006/jul/01/comment.politics. Consultáu'l 13 d'abril de 2010.
- ↑ Patrick Foster, "How young Cameron wined and dined with the right sort", Times Online, 28 January 2006; Retrieved 6 November 2006
- ↑ "Cameron student photo is banned", BBC News Online, 2 March 2007; Retrieved 27 March 2007
- ↑ David Cameron MP – About David, Conservative Party, http://www.davidcameronmp.com, consultáu'l 20 de xunetu de 2009
- ↑ Wheeler, Brian (6 d'avientu de 2005). The David Cameron story. BBC News. http://news.bbc.co.uk/1/hi/uk_politics/4502656.stm. Consultáu'l 13 d'abril de 2010.
- ↑ Students stage day of protests over tuition fee rises
- ↑ El sofitu a la independencia d'Escocia ye mayor ente los ingleses y galeses (13/05/2011) europapress.es
- ↑ Cameron ta dispuestu a ufiertar a Escocia un referendu sobre la so independencia 01-09-2012 20minutos
- ↑ arrenunciar-escocia-vota-independencia.html La Vanguardia
- ↑ Cinco razones poles que ganó'l “non” n'Escocia Mileniu - 23 de setiembre de 2014
- ↑ L'orixe de la roxura en Tottenham euronews -
- ↑ Tercer día consecutivu de disturbios en Londres europapress.com (11 d'agostu de 2011)
- ↑ Confirma Iraq retiro de tropes del Reinu Xuníu 22 de mayu de 2011- Mileniu
- ↑ ONX: astenciones de fuercia a resolución contra Libia
- ↑ Otan promueve intervención militar en Libia pa torgar victoria de Gaddafi
- ↑ Obama alderica con Sarkozy y Cameron situación en Libia tres resolución de ONX
- ↑ Reinu Xuníu forfuga intervención militar en Libia
- ↑ Londres refuga l'altu'l fueu anunciáu por Gadafi
- ↑ Reinu Xuníu va unviar cuatro nuevos aviones 'Tornado' a la misión en Libia
- ↑ Sarkozy y Cameron van falar mañana en París sobre la situación en Libia
- ↑ Rebeldes reculen nel esti pero aguanten en Misrata, Libia
- ↑ La XE apuesta por "caltener la presión militar" sobre Libia
- ↑ OTAN dexa Libia esti 31 Sieglu21.com.gt - 28-10-2011
- ↑ La OTAN dexa Libia La Sexta - 28-10-2011
- ↑ Cameron viaxa a Paquistán p'abrir un «nuevu capítulu» nes rellaciones
- ↑ en-londres_9445244-4 Barack Obama y David Cameron prometen aumentar presión contra Gadafi 25 de mayu de 2011 - El tiempu.com
- ↑ Petroleu en Malvines: Gordon Brown contésta-y a Cristina Kirchner adnmundo.com - 18 de febreru de 2010
- ↑ Gran Bretaña criticó al Mercosur y refugó apurrir la soberanía de Malvines a l'Arxentina iprofesional.com - 23 d'avientu de 2011
- ↑ Reinu Xuníu unvia buque de guerra HMS Dauntless a les Malvines el periódicu de Guatemala - 1 de febreru de 2012
- ↑ Visión Siete: Malvines: Una oportunidá a la Paz
- ↑ El Reinu Xuníu unvió a Iraq a les sos fuercies especiales, según la prensa EFE - 14 d'agostu de 2014
- ↑ Estáu Islámicu recibe fueu aéreo n'Iraq DPA - 27 de setiembre de 2014
- ↑ Reinu Xuníu llanza'l so primer ataque n'Iraq contra l'Estáu Islámicu, qu'avanza escontra Turquía RTVE - 30 de payares de 2014
Enllaces esternos
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre David Cameron 
.
| Predecesor: Michael Howard |
Líder del Partíu Conservador 2005-actualidá |
Socesor: Nel cargu |
| Predecesor: Michael Howard |
.svg.png.webp){kind=small} Líder de la oposición del Reinu Xuníu 2005-2010 |
Socesor: Harriet Harman |
| Predecesor: Gordon Brown |
Primer ministru del Reinu Xuníu 2010-actualidá |
Socesor: Nel cargu |
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q192- Multimedia: David Cameron
Cites famoses: David Cameron
