Inicio

Dan White nació nel condáu de Los Angeles, siendo'l segundu de diez hermanos nel senu d'una familia católica de clase media, que mientres tola so vida moró en San Francisco. En 1965 apuntar nel exércitu llegando a lluchar na Guerra de Vietnam, y en 1972 torna a la so ciudá natal pa exercer como policía. Sicasí, abandonó'l cuerpu en denunciando una agresión d'un compañeru a un sospechosu. Tres esti episodiu, White empezó a trabayar como bomberu nel cuerpu de San Francisco. Ellí llogra repercusión pol so llabor, y el so rescate d'una muyer y el so ñácaru d'un séptimu pisu foi cubierta pelos medios de comunicación, qu'entós-y calificaron como "el mozu d'América".^[4]

Etapa como conceyal

Col cambéu del sistema d'eleiciones en San Francisco, pol que los eleutores pasaben a escoyer representantes por distritos, Dan White presentar en 1977 col sofitu del Partíu Demócrata pol distritu 8, al sureste de la ciudá. El candidatu cuntó col sofitu de la policía y el cuerpu de bomberos, y foi descritu por New York Times como "un candidatu blancu, de clase media y contrariu a la creciente comunidá homosexual de San Francisco". Como conceyal, White amosó un perfil conservador y marcao polos sos convencimientos relixoses.^[5]

A pesar de caltener diferencies personales con Harvey Milk, dambos llograron alcuerdos en munchos ámbitos de la política llocal y White llegó a proponer a esti conceyal como líder del comité de tresportes de la ciudá. Milk foi inclusive unu de los padrinos nel bautizu del primer fíu de White, xusto dempués de les eleiciones. Sicasí, el so primera desencuentro fuerte producir en 1978, cuando la Ilesia Católica propunxo crear un llocal pa reinsertar nuevos delincuentes nel distritu 8. White opúnxose, ente que Milk encabezó la so creación. Nesi mesmu añu, White caltuvo una fuerte postura contra los derechos LGBT, siendo l'únicu que votó en contra d'una iniciativa contra la discriminación de los homosexuales nel trabayu, ente que Milk destacó pol so activismu en favor d'esti coleutivu. Coles mesmes, sofitó la iniciativa Briggs que pretendía prohibir a los gais y lesbianes exercer la enseñanza en California, y que finalmente foi refugada pol eleutoráu.^[5]

Asesinatu de Moscone y Milk

Dempués d'esti episodiu, White dimitió como conceyal el 10 de payares de 1978 por "la corrupción na política de la ciudá" y l'imposibilidá de compaxinar el so cargu públicu con otru emplegu pa percibir un salariu mayor. Sicasí, White reconsideró la so posición y el 14 de payares pidió al alcalde de la ciudá, George Moscone, la so realmisión.

Anque Moscone amosóse favorable nun principiu, la oposición de dellos conceyales encabezaos por Harvey Milk fizo que reconsiderara la so posición. El 27 de payares, White diba caltener una última xunta col alcalde primero que ésti fixera públicu'l so refugu a almiti-y de nuevu, y allegó armáu con una pistola cargada y diez bales. Entró pol conceyu al traviés d'una ventana pa evitar pasar los controles de seguridá, y en rogándo-y al alcalde ser reelixíu, White efectuó cuatro disparos contra Moscone. Entós cargó la so pistola, y dirixióse a la oficina de Milk pa dispara-y en cinco causes, una d'elles a espetaperru na cara. En fuxendo, White foi deteníu a les poques hores.^[6]

Un policía de California y amigu personal de White aseguró que l'asesín confesó qu'ente los sos oxetivos tamién s'atopaben los conceyales Carol Ruth Silver y Willie Brown. Sicasí, esto nun pudo ser demostráu nel so momentu nel xuiciu.^[7]

Xuiciu

Nel xuiciu, la defensa de White trató d'argumentar que'l conceyal mató a dambes persones de forma involuntaria mientres un periodu d'inconsciencia temporal aniciáu por un estáu de depresión. Sofitóse la tesis de la depresión con base en dellos nicios: White acababa d'arrenunciar al so trabayu, había rehuido a la so muyer, desdexaba la so apariencia ya hixene, y sustituyera la so anterior obsesión pola comida sana pol consumu de comida basura. La prensa darréu caricaturizó estos argumentos, interpretando que la defensa atribuyía los asesinatos a la mala dieta del acusáu (defensa Twinkie).^[8] Esta postura reforzar con una grabación de la confesión de White y l'informe de cinco psicólogos.

A pesar de que llevó munición extra y recargó la pistola, lo que podía ser consideráu como asesinatu y podía habe-y costáu la pena de muerte, el xuráu popular consideró que Dan White yera culpable d'un homicidiu involuntariu, polo que foi condergáu a siete años de cárcel con posibilidá de llibertá condicional por bona conducta. El veredictu de la Xusticia sentó mal na opinión pública de San Francisco, que se manifestó en masa ante'l Conceyu. Esi día asocedieron dellos disturbios, conocíos como White Night Riots.

Muerte

Balta de Dan White

White cumplió cinco años de la so condena na prisión estatal de Soledad, y foi lliberáu'l 6 de xineru de 1984. Pa cumplir la so llibertá condicional, y cola medrana de que pudiera causar problemes en San Francisco, l'Estáu de California llevólu a Los Angeles. A pesar de que l'alcaldesa de San Francisco, Dianne Feinstein, yera contraria a que se treslladara a la so ciudá pa cumplir el restu de la condena, White llogró tornar cola so muyer y fíos. Sicasí, la so esposa pidió'l divorciu a los pocos meses.

El 21 d'ochobre de 1985, White suicidar por intoxicación, al esneldar monóxidu de carbonu nun coche nel so garaxe. El cadabre foi afayáu pol so hermanu a les 14:00 hores del mesmu día.^[3] White foi soterráu nel campusantu de San Bruno, con una llábana de mármol como veteranu de guerra.