Corrales del Vino
Alministración
País	España
Autonomía	Castiella y Lleón
Provincia	provincia de Zamora
Tipu d'entidá	conceyu d'España
Alcalde de Corrales del Vino (es)	José Alfonso Martín García
Nome oficial	Corrales del Vino (es)[1]
Códigu postal	49700
Xeografía
Coordenaes	41°21′28″N 5°43′39″W / 41.357777777778°N 5.7275°O / 41.357777777778; -5.7275
Corrales del Vino Corrales del Vino (España)
Superficie	75.61 km²
Altitú	760 m[2]
Llenda con	Santa Clara de Avedillo, Cuelgamures, El Maderal, El Cubo del Vino, Mayalde, Cabañas de Sayago, Villanueva de Campeán, Casaseca de Campeán y Peleas de Abajo
Demografía
Población	928 hab. (2023) - 474 homes (2019) - 487 muyeres (2019)
Porcentaxe	0% de provincia de Zamora 0.04% de Castiella y Lleón 0% de España
Densidá	12,27 hab/km²
aytocorrales.es

Corrales del Vino ye una conceyu y llocalidá española de la provincia de Zamora, na comunidá autónoma de Castiella y Lleón.^[3]

Enantes denominábase solu Corrales.^[4] En 2010 añadió al so nome la denominación de la contorna a la que pertenez, formando dende entós el nome actual de "Corrales del Vino". El conceyu cunta con una superficie de 75,61 km² y, según datos del padrón municipal 2017 del INE, cuenta con una población de 1002 habitantes. El términu municipal inclúi les llocalidaes pedáneas d'Peleas de Arriba y Fuente el Carnero, amás del antiguu despoblado de "El Corralino".

El so cascu urbanu carauterizar pol mapa de cases d'estilu neoclásicu, constuidas en piedra arenisca de sillería, anque tamién ye frecuente l'usu de la piedra de sillería conjuntada con lladriyu. Coles mesmes, nos suétanos de les sos cases, suel ser habitual la esistencia de formoses bodegues soterrañes, construyíes con arcaes de piedra tallada. Destaca l'edificiu de la ilesia parroquial de la Madalena, construyida en sillería isódoma arenisca, de tres naves desiguales ente sigo tocantes al so anchor, según los sos ábsides, con torre a los pies y una espadaña sobre la nave de la epístola. Cuenta amás cola ermita de La nuesa Señora de les Congoxes, asitiada xunto al campusantu, pela rodiada del pueblu, y qu'anque seya de llarga fundación, la so fábrica actual nun va dir más allá de la segunda metá del sieglu XVIII.

Ye la capital tradicional de la contorna de Tierra del Vinu, anque anguaño la llocalidá más poblada ye Morales del Vino qu'amás ye la cuarta población de la provincia de Zamora en númberu d'habitantes.

Xeografía física

Historia

Detalle del mapa Spain and Portugal, realizáu en 1850 por J. Dower, nel que puede reparase Corrales

La so apaición nos documentos medievales ye bien tardida, siendo por tanto los restos románicos de la so ilesia de Santa María Madalena los únicos testimonios de l'antigüedá d'esta llocalidá. Dichos restos son unos pocos sillares románicos, con marca de canteru, reutilizaos na fábrica moderna, especialmente na cabecera, y, sobremanera, la pequeña y senciella puerta d'accesu que s'atopa so la torre, anguaño zarrada.^[5]

Sía que non, el so propiu topónimu dexa entever les circunstancies del primer poblamientu.^[5] Al paecer surdió como un anexu de Fuentelcarnero, siendo Corrales los "corrolades de Fuentelcarnero", llocalidá que yá esistía a entamos del sieglu XIII, pos nel añu 1223 el rei Alfonsu IX de Lleón fecha en Fuentelcarnero dos documentos.^[6] El cambéu de la ruta qu'enllazaba Salamanca con Zamora provocó'l cayente de Fuentelcarnero y la puxanza de Corrales, qu'acabó siendo de fechu la capital de la contorna de la Tierra del Vinu.

La historia de la llocalidá queda recoyida nel Archivu Municipal, asitiáu nos suétanos del Conceyu. Nél caltiénense reales cédules y privilexos regios, ente los que destaca la exención d'impuestos a los vecinos confirmada por dellos reis.

El términu municipal cuntó col despoblado d'El Corralino; y cuenta colos anexos de Fuente el Carnero y Peleas de Arriba. Nel términu d'esti postreru atopóse asitiáu'l monesteriu de Valparaíso, llugar onde nació Fernandu III el Santu, y que tuvo amplies posesiones nel términu de Corrales. De la fábrica orixinal del monesteriu nun queda nada salvo les bodegues, y nel llugar onde s'alzó esiste un pequeñu edificiu llevantáu pol Exércitu n'honor al Fernandu III el Santu.

En 1315 celebrar en Corrales una conferencia ente'l infante Felipe y los aliaos Juan El Tuertu y el infante Don Juan Manuel, nel contestu de tensión que reinaba ente ellos pola tutoría del rei Alfonsu XI.^[7]

Nel sieglu XIX, la división provincial de 1833 encuadró Corrales na provincia de Zamora y la Rexón Lleonesa, que, como toles rexones españoles de la dómina, escarecía de competencies alministratives.^[8] Un añu dempués Corrales foi adscrita al Partíu Xudicial de Zamora.^[9]

Tres la constitución de 1978, Corrales pasó a formar parte en 1983 de la comunidá autónoma de Castiella y Lleón, en tanto conceyu adscritu a la provincia de Zamora.^[10]

Nel añu 2009, un equipu d'escavadores de la Universidá de Salamanca recuperaron nel términu municipal los restos paleontolóxicos d'una nueva especie animal, el Duerosuchus, un xéneru estinguíu de crocodiliano, que los sos restos datar de mediaos del Eocenu (hai unos 40 millones d'años).^[11]

Patrimoniu

Ilesia parroquial de la Madalena.

• Ilesia parroquial de la Madalena: consta de trés amplies naves de distintu anchor, que rematen en tres ábsides poligonales de riques bóvedes de crucería claramente gótiques. La puerta meridional ta precedida d'un gran pórticu. Nel so interior atopa una virxe románica de piedra del sieglu XII y dos crucificaos del sieglu XIV so les advocaciones del Cristu del Miserere y del Cristu Corralino, xunto coles imáxenes procesionales procedentes de la ermita de La nuesa Señora de les Congoxes. El retablu mayor ye obra del sieglu XVIII, que sustituyó a otru anterior que se destruyó nuna quema.^[12]
• Ermita de La nuesa Señora de les Congoxes: asitiar nuna preciosa paraxa alloñada del cascu urbanu, xunto al campusantu. Foi construyida nel S.XVII.
• Casa Consistorial: d'estilu neoclásicu-renacentista.
• Cases blasonadas: son dellos los restos d'antiguos Palacios y Cases Señoriales que s'atopen esvalixaos pola llocalidá, o edificios neoclásicos del XIX qu'indiquen la prosperidá del pasáu históricu.

Cultura y tradiciones

Dalgunes de les principales tradiciones son les fiestes del branu, les fiestes de los quintos, la celebración de la matanza del gochu o la puesta del mayu polos quintos, amás d'otres como'l ofertorio.

Nel pueblu esiste una Asociación Cultural que por casu editó un llibru sobre fotografíes antigües, ente otres actividaes.

Merez la pena reseñar la edición d'un llibru de calter etnográficu, realizáu poles alumnes d'Educación d'Adultos de la llocalidá, denomináu "Corrales dende La nuesa Memoria" y que foi subvencionáu íntegramente pola Diputación Provincial de Zamora.

Demografía

Nel s. XX col entamu de les emigraciones, el pueblu foi perdiendo población y entrando en decadencia, de la que tuvo bona parte de culpa la filoxera, qu'afaró los viñeos de la llocalidá, que yeren la principal fonte d'ingresos pa Corrales. A pesar d'ello, queden nes sos cais como alcordanza d'otres dómines más florecientes munches cases de noble construcción, dalgunes d'elles blasonadas.

Gráfica d'evolución demográfica de Corrales del Vino ente 1900 y 2017

Fonte: Institutu Nacional d'Estadística d'España - Ellaboración gráfica por Wikipedia.

Economía

Les principales actividaes empresariales d'esti conceyu son l'agricultura, ganadería, industria cerámico y la construcción.

Personalidaes relevantes

• Manuel García Pelayo, pernomáu xurista y politólogu de reconocencia internacional, que presidió en 1980 l'entós acabante crear Tribunal Constitucional d'España, cargu qu'ocuparía hasta 1986.
• Jose M. Esteban, médicu afincáu en Burbank (California), fíu del maestru Marín Esteban.
• Pedro-Andrés Romero García, cayíu muertu na Batalla del Ebro mientres la Guerra Civil Española, fíu de Pedro Romero Aguilar y Ángela García Pumar.
• Luis Casado, maestru de Corrales mientres 50 años qu'acabaría dando nome al colexu del conceyu dende 1949, añu del so fallecimientu.

Referencies

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Corrales del Vino .

• Sitiu web oficial (en castellanu)

• Corrales del Vino n'OpenStreetMap.