Consuelo Vega
Vida
Nacimientu	Bustiyé, 24 de setiembre de 1961 (62 años)
Nacionalidá	España
Llingua materna	asturianu
Estudios
Estudios	Universidá d'Uviéu
Llingües falaes	castellanu asturianu
Oficiu	escritora
Miembru de	Conseyu Asesor de Política Llingüística

Consuelo Vega Díaz (24 de setiembre de 1961, Bustiyé) ye una filóloga y escritora asturiana.

Biografía

De familia de tradición minera, quedó güérfana de padre a los dos años, treslladándose cola familia (la ma y un hermanu mayor) a vivir a Xixón. Estudió la EXB nel Orfanatu de Mineros Asturianos d'Uviéu, terminando'l BUP nel institutu de Llugones. Nel cursu 1979-80 inicia los estudios de Filoloxía Española na Universidá d'Uviéu, obteniendo la llicenciatura en 1985. Después d'un breve periodu como docente, dende 1987 trabaya na alministración del Principáu d'Asturies onde tien plaza por oposición de Filóloga, vinculada primero a Política Llingüística y más tarde al Institutu Adolfo Posada d'Alministración Pública.

Ente 2003 y 2005 trabayó nel gabinete del Presidente Vicente Álvarez Areces y, en 2007, asumió'l cargu de Direutora Xeneral de Patrimoniu Cultural y Política Llingüística na Tercer Llexislatura del presidente Areces. Ente 2008 y 2011 foi Direutora Xeneral de Política Llingüística. Ta casada col escritor Antón García, tienen una fía y residen n'Uviéu.

Direutora Xeneral de Política Llingüística

En 2008, un añu depués de ser nomada Direutora Xeneral de Patrimoniu Cultural y Política Llingüística, IX y PSOE firmen un pactu de Llexislatura pol que'l primeru entra nel Gobiernu, pasando nesi momentu Vega a ocupase de la Direición Xeneral de Política Llingüística, primer vez que'l cargu destináu a la promoción del asturianu tien rangu de Direición Xeneral.

Baxo la so xestión creóse dientro de l'alministración la Unidá de Traducción, órganu oficial. Tamién continuó'l procesu de revisión de la toponimia asturiana, con 27 decretos aprobaos oficializando'l nome tradicional d'otros tantos conceyos; creóse'l Premiu al Meyor Cantar (2007), el Día de les Ciencies Asturianes (2007) y Asturies participó nel Liet International, festival européu de llingües minorizaes qu'en 2012 se celebró n'Asturies gracies a la so iniciativa. Igualmente, normalizáronse les rellaciones cola Academia de la Llingua Asturiana y diose respuesta a la so reivindicación d'una sede institucional digna, qu'ocupa dende 2010 na cai del Águila d'Uviéu.^[1]

Escritora y traductora

Como filóloga del Principáu vien desarrollando diverses actividaes relacionaes col so trabayu, ente les que se puen destacar la ellaboración en 1991 d'un Vocabulariu de restoranes o la participación como asesora nel Estudio sociolingüístico para Asturias que fizo esi mesmu añu Francisco Llera Ramo. Actualmente ye responsable del desarrollu de propuestes formatives pal personal de l'Alministración Pública.

Traductora del alemán al asturianu, publicó en 1990 la obra pa rapacinos Konrad o el nenu que vieno na lata conserves, de Christine Nöstlinger y en 1992 la novela La muyer manzorda del austriacu Peter Handke. Tamién tien traducíos «Siete poemes» de Bertolt Brech.

En 1992 fue la responsable de la edición lliteraria de Cantares valdesanos, primer llibru de la poeta de Ḷḷuarca Nené Losada Rico. Ye coautora, xunto con Antón García, del ensayu Del centru a la periferia (1993), una reflesión sobre'l procesu históricu y cultural que llevó a Asturies de ser centru d'ella mesma a periferia d'una entidá superior. Dase a conocer como narradora al ganar en 1994 el Primer Premiu María Josefa Canellada de Narrativa col rellatu Cera frío (publicáu en 1995). En 2001 recibió’l premiu Fernández Lema de rellatos pol cuentu «Qué viaxe inútil la vida». Tamién ta presente nel volume coleutivu Muyeres que cuenten (1995), na Antología del cuento triste (2003) y n'Hestories pa cuntales (más nomes de muyer) publicada en 2017.

La obra narrativa, breve, ta recoyida nel volume Más espeso que l'agua (2014), obra gallardonada pola Tertulia Malory como'l meyor llibru asturianu d'esi añu. Amuesa a una autora amiga de retratar les rellaciones humanes dende la distancia más curtia: la de lo cotidiano. El resultáu son rellatos d’una gran soltura espresiva, realistes, escritos nuna prosa direuta y llimpia, ensin adornos, intensa y precisa.

Dende la militancia feminista publicó nel diariu La Nueva España una serie d'artículos sobre'l papel históricu de la muyer, más tarde recoyíos nel volume Una mirada a la muyer na historia (1999). Esti llibru tuvo traducción al español, de la propia autora, publicándose en 2002 col títulu Una mirada a la mujer en la historia. Tamién en 2002 publicó l'ensayu Ortografía del asturianu nos sieglos XVIII y XIX, trabayu d’investigación que defendió en 1993 dientro de los cursos de doctoráu que realizó na Universidá d'Uviéu ente 1991 y 1993.

Consuelo Vega presentó en 2007 en RPA l'espaciu d'entrevistes Paraisu Natural, ún de los primeros espacios que s'emitieron na emisora pública asturiana.

Premios

• Premiu de narraciones «María Josefa Canellada» (1994) convocáu pola Conseyería de Cultura del Principáu d'Astries.
• Premiu de rellatu curtiu «Fernández-Lema» de la Fundación del mesmu nome (2001)
• Premiu Tertulia Malory al meyor llibru n'asturianu (2014)

Publicaciones

Referencies

Enllaces esternos