El Congresu de los Sóviets foi l'órganu supremu del gobiernu de la República Socialista Federativa Soviética de Rusia y delles otres repúbliques soviétiques mientres dos periodos, el primeru foi de 1917 a 1936, y el segundu foi de 1989 a 1991. Dempués de la creación de la Xunión Soviética, el Congresu de los Sóviets de la Xunión Soviética funcionó como'l so poder llexislativu hasta la so disolución en 1936. El so nome completu inicial yera'l "Congresu de los Sóviets de Diputaos de los Obreros, Soldaos y Llabradores". Dacuando tamién yera conocíu como'l "Congresu de los Diputaos del Pueblu".

Rusia Soviética y la Xunión Soviética (1917-1936)

El Congresu de los Sóviets yera una asamblea de representantes de los sóviets nacionales y locales. En teoría, yera'l poder supremo del estáu soviéticu, un órganu de la dictadura del proletariáu. Nun había burgueses, nin nobles, nin aristócrates, y nengún sacerdote podía votar, solo les persones que trabayaben. Los Congresos de los Sóviets creaben lleis y designaben la composición del gobiernu denomináu'l Conseyu de Comisarios del Pueblu o SovNarKom. Ente los Congresos, les lleis yeren ellaboraes y adoptaes por cuerpos executivos como'l Comité Executivu Central Panruso (VTsIK). El Congresu fíxose cada vez más deferente colos bolxeviques, dempués de la Revolución rusa de 1917.[1]

Nel momentu de la muerte de Lenin en 1924, el Congresu de Diputaos del Pueblu de la Xunión Soviética empezó a tomar decisiones menos importantes del Partíu Comunista Rusu (Bolxevique) y tamién sirvió como una tribuna de propaganda.[2] Na Constitución Soviética de 1936 esanicióse'l Congresu de los Sóviets, faciendo asina que el Sóviet Supremu de la URSS fora la institución llexislativa. Mientres esti tiempu'l Comité Central del Partíu Comunista de la Xunión Soviética, caltuvo'l control de facto sobre'l gobiernu.

Ucraína

Los bolxeviques convocaron un Congresu de los Sóviets de Diputaos Obreros, Soldaos y Llabradores de toa Ucraína en Kiev, el 17 d'avientu de 1917 y otru en Kharkiv, el 25 d'avientu del mesmu añu.

Ver tamién

Enllaces esternos

Referencies

  1. Schapiro, L. The Origin of the Communist Autocracy: Political Opposition in the Soviet State, First Phase, 1917-1922. 1st ed. New York: Frederick A. Praeger Publishers, 1965. p. 66.
  2. Schapiro, páxs. 162-163.


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.