Concilios de Constantinopla
páxina de dixebra de Wikimedia
Cambiar los datos en Wikidata

Concilios de Constantinopla ye la denominación que reciben los concilios que celebró la Ilesia cristiana na ciudá de Constantinopla, la capital del Imperiu bizantín, anguaño llamada Istambul.

Los principales concilios

Ente los concilios más importantes[1] tuvieron los siguientes:

  • El Conciliu de Constantinopla del 360, convocáu pol emperador Constancio II.
Escluyóse'l términu homoousios usáu pol Conciliu de Nicea I xunto con homoiousios y se approbó homoios, otra fórmula del semiarrianismu
Condergóse'l arrianismu, el macedonianismu y el apolinarismu, adoptóse ela Símbolu Niceno-Constantinopolitano (el Credo de la misa)
Ye consideráu'l segundu conciliu ecuménicu por toles Ilesies: católica, ortodoxa, anglicana y luterana.
  • El Conciliu de Constantinopla del 543, convocáu por Xustinianu I y presidíu pol patriarca de Constantinopla.
Condergóse delles idees d'Oríxenes sobre l'apocatástasis
Condergóse'l monofisismu y el nestorianismu.
Ye consideráu'l quintu conciliu ecuménicu poles Ilesies Católica y ortodoxa. La Ilesia Apostólica Armenia nun lo aceptó.
Jorge de Constantinopla quedó dafechu convencíu y aceptó la doctrina del papa Agatón. Lo mesmo fixo tola asamblea, a esceición del patriarca Macario de Antioquía el cual foi depuestu na sesión novena.
Anatematizaron al papa Honorio I por monotelista. Arriendes d'ello, condergaron a tolos cabezaleros, ente ellos a Sergio, Pirro, Paulo de Constantinopla y Ciro d'Alexandría ::Ye consideráu'l

sestu conciliu ecuménicu poles Ilesies católica y ortodoxa.

Amás reconocieron la supremacía dela siella de Roma.
  • El Conciliu Quinisexto, convocáu pol emperador Xustinianu II, l'añu 692.
Emitiéronse decisiones canóniques d'acordies cola práutica en Constantinopla
Ye reconocíu pola Ilesia ortodoxa como complementu de los anteriores concilios quintu y sestu, non como conciliu ecuménicu distintu, y constitúi una parte capital del so derechu canónicu.
La Ilesia católica nun la reconoz y denominar tamién synodus erratica.
  • La última sesión del Conciliu de Hieria, llocalidá na mariña asiática del Bósforu, convocáu pol emperador Constantino V y que tuvo llugar en 754, celebrar na Ilesia de Santa María de les Blanquernas en Constantinopla.
Condergóse'l cultu a les imáxenes.
Esta condenación foi revocada pol Conciliu de Nicea II del añu 787, reconocíu como séptimu ecuménicu pola Ilesia católica y l'ortodoxa
  • El Conciliu de Constantinopla del añu 815, convocáu pol emperador Lleón V l'Armeniu
anovóse la condenación del Conciliu de Hieria
  • El Conciliu de Constantinopla del añu 843, convocáu pola emperatriz Teodora rexente pol so herederu menor, Miguel III.
anovóse la decisión del Conciliu de Nicea II
  • El Conciliu en Constantinopla del añu 861, convocáu pol emperador Miguel.
depunxeron al patriarca San Ignacio, y escoyeron a Focio.
El Conciliu de Constantinopla del añu 866, ::condergaron

la clausa Filioque, desterraron al patriarca Ignacio y depunxeron al papa Nicolás I.

  • El Conciliu de Constantinopla de 869–870, convocáu pol emperador bizantín Basilio I.
Ye denomináu Cuartu Conciliu (ecuménicu) de Constantinopla pola Ilesia de Roma.
Foi depuestu y escomulgáu Focio, y rehabilitáu San Ignacio.
Nun ye reconocíu pola Ilesia ortodoxa, pos n'Oriente, Focio ye un santu teólogu.
Los legaos del papa Xuan VIII reconocieron como verdaderu patriarca a Focio.
Nun foi reconocíu darréu pola Ilesia de Roma.
Dellos teólogos ortodoxos considerar l'octavu conciliu ecuménicu.
  • El Conciliu de Constantinopla sobre hesicasmo del 1341 o del 1351.
Trató de solucionar el problema col hesiquiasmo.
En 1341 condergóse como herexe al monxu Barlaam di Seminara.
Foi reconocíu pola Ilesia d'Oriente, y ye consideráu por unos pocos ortodoxos el novenu y postreru conciliu ecuménicu.
Nun foi reconocíu pola Ilesia de Roma.
"Conciliu de Constantinopla V" ye asina un nome dau por dalgunos al Conciliu de Hieria (754),[2] y por otros al Conciliu de Constantinopla sobre hesicasmo.[3]

Referencies

Referencies

  • Voltaire: Diccionariu filosóficu: concilios.
  • Historia de la Ilesia Católica (Tomu I)

Bibliografía

  • Historia de la Ilesia Católica (Tomu I)


Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.