Cogorda de Boletus edulis.

Les cogordes son los esporocarpos, o cuerpos granibles, d'un conxuntu de fungos pluricelulares (basidiomicetos) qu'inclúi munches especies. Suelen crecer na mugor qu'apurre la solombra de los árboles, pero tamién en cualquier ambiente húmedo y con poca lluz. Delles especies son comestibles y otres son velenoses, ya inclusive esisten delles con efeutos psicoactivos.

Son exemplos de cogordes comestibles el xampiñón, el gurumelo, el níscalo, el gallipierno, la oronja o shiitake (Lentinula edodes).

Morfoloxía d'una cogorda

Sombreru

El sombreru o sombrerucu (píleo) de les cogordes puede adoptar delles formes, inclusive na mesma especie puede variar a lo llargo del tiempu. Dalgunos son llisos, pero otros pueden tar cubiertos d'escames, pelillos, verrugues. Puede ser brillosu o mate, secu o húmedu al tactu. El cantu del sombreru tamién puede apurrir datos útiles a la d'identificales, pue ser estriáu, acanaláu, llisu, endolcáu.

Himeniu

Na parte inferior del sombreru ye onde se producen les espores. Puede tar formáu por llámines, tubos o dientes:

Estipe/pedicelu

El pedicelu o pie que sofita'l píleo llámase estipe. La forma en que'l sombreru xune al tueru tamién ye bien importante pa la so identificación.

Volva

La volva ye la parte con forma de taza na base del estipe.

Delles cogordes d'interés Comestibles

Xampiñón común (Agaricus bisporus).
  • Agaricus bisporus: El xampiñón común ye una especie de fungu cultivada estensamente pal so usu en gastronomía. Ye la especie de fungos comestibles que s'emplega con más frecuencia, emprestándose a numberoses formes de consumu.
  • Leccinellum griseum: Crez nos montes de planifolios sobre distintos tipos de suelos, prefiriendo los abedurios, hojaranzos, álamos y encines. Nel País Vascu, onde na dómina serondiega son un productu d'altu interés. D'esta cogorda namái s'aprovecha'l sombreru en gastronomía.
  • Calocybe gambosa: Ye una especie típica de la zona del País Vascu y Aragón. Escelente gustu gastronómicu, considérase un luxu, pos nun se pudo criar en cautividá y la so producción ye escasa.

Ensin interés gastronómicu

  • Inocybe hirtella: Trátase d'una especie que crez con preferencia debaxo de les ablanares. La estación de crecedera que prefier abarca'l final del branu y la seronda (estación del añu onde más s'atopen estes cogordes). Ye sospechosa de nun ser comestible, y débese escluyir del consumu.

Velenoses/tóxiques

Cogorda de Amanita muscaria.
  • Psilocybe cubensis: Ye una especie de fungos psilocibios llamaos asina por cuenta de les sos propiedaes enteógenas resultáu de les distintes sustancies químiques que tienen, principalmente psilocina y psilocibina.
  • Amanita muscaria: L'Amanita muscaria contién concentraciones tóxiques de muscarina que'l so efeutu parasimpáticu provoca una clínica bien carauterística como llariméu, salivación, efeutos neurolóxicos, etc. El so antídotu ye l'atropina.
  • Amanita phalloides: L'Amanita phalloides provoca una intoxicación de gran gravedá y riesgu vital. Un antídotu eficaz nes etapes postconsumu ye la carne crudo qu'entá nel estómagu anula la toxina por unión a l'actina.

Proyeutos de cogordes con impautu ambiental y social

La producción de cogordes rique l'empléu de sustratos, estos pueden ser "residuos" d'agroindustrias los cuálos tienden a ser refugaos como basura. L'usu de sustratos na producción de cogordes en proyeutos sostenibles,[1] convertir nuna fonte importante de producción d'alimentu y otres refugayes de biomasa como son los micelios, que pueden ser aprovechaos pa otros proyeutos granibles qu'apurran beneficios ambientales.[2]

Referencies

  1. Proyeutu social de cogordes n'África. The Future of Hope. Consultáu'l 6 d'abril de 2017.
  2. Proyeutos sociales de cogordes en Colombia. Cogordes Sociales. Consultáu'l 6 d'abril de 2017.

Enllaces esternos

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.