Clérigu[1] provién del griegu antiguu κληρικός (klērikos).[2] Nun sentíu estensu, clérigu ye sinónimu del términu eclesiásticu (nun confundir col Eclesiásticu, un llibru de la Biblia) y puede faer referencia, nel cristianismu, tanto a un miembru del cleru regular (monxos y flaires ordenaos) como del cleru secular (diáconos y presbíteros diocesanos).

Ye importante destacar el calter xenéricu del términu y la multiplicidá de significaos que puede tener en distintes relixones. Asina, utilízase de cutiu pa referise a un dirixente relixosu nel islam.

Nel derechu vixente de la Ilesia católica, entender por clérigu a la persona que s'incorpora al orde sacerdotal siquier nel grau de diaconáu. El derechu canónicu establez un estatutu del clérigu, cola idea de protexer a los sacerdotes.

Nel derechu canónicu antiguu, el fiel convertir en clérigu al recibir la tonsura (incluyendo a diáconos, presbíteros y obispos). Anguaño sumió la tonsura, de cuenta que'l fiel pasa a ser clérigu nel momentu de recibir el sacramentu del orde sagráu nel grau de diaconáu.

Mientres la Edá Media, los clérigos dirixir d'aldega n'aldega pretendiendo averar al pueblu les temes cultes y relixosos con un propósitu didácticu y moralizador, utilizando la llingua romance. El so oficiu recibía'l nome de Mester de clerecía.

Tipos de clérigu

  • Clérigu de cámara. El que llogra un clericato de cámara.
  • Clérigu de corona. El que namái tien la primera tonsura.
  • Clérigu de mayores. El que recibió los trés órdenes mayores: subdiaconado, diaconáu y sacerdociu o dalguna d'elles.
  • Clérigu de menores. El que namái recibió dalguna o toes los cuatro órdenes menores: ostiario, llector, exorcista y acólito.
  • Clérigu de misa. Presbíteru o sacerdote.[3]

Según Isidoro de Sevilla

Nos sos Etimoloxíes del sieglu VII, Isidoro de Sevilla escribe que, de manera xeneral, reciben el nome de clérigos tolos que desempeñen un ministeriu na Ilesia de Cristu y los sos graos y denominaciones son los siguientes:[4]

  • Ostiario.
  • Salmista.
  • Llector.
  • Exorcista.
  • Acólito.
  • Subdiácono.
  • Diáconu.
  • Presbíteru.
  • Obispu.

Espresiones rellacionaes

  • Clérigu de misa y olla. Eclesiásticu de curtios estudios y poca autoridá.

Ver tamién

Referencies

  1. ↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: clérigu
  2. ↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: clérigu
  3. ↑ Diccionariu enciclopédicu popular ilustráu Salvat (1906-1914).
  4. ↑ San Isidoro de Sevilla, Etimoloxíes, Llibru VII, Ediciones de Oroz Reta y M. Díaz y Díaz, vol. I, B.A.C., Madrid, 1982, p. 679-681.

Enllaces esternos


Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.