晋语 (jìnyǔ) | |
---|---|
Faláu en | China |
Falantes | ~45 millones |
Familia | Sino-tibetanu Sinítico |
Estatus oficial | |
Oficial en | Nengún país |
Reguláu por | Nun ta reguláu |
Códigos | |
ISO 639-1 | zh |
ISO 639-2 | chi (B) |
ISO 639-3 | |
Estensión del jìn |
Jìn (simplificáu: 晋语; tradicional: 晉語; pinyin: jìnyǔ ?), o jin-yu, ye una subdivisión del chinu faláu. Los llingüistes nun se ponen d'alcuerdu pa determinar el so estatus; dalgunos prefieren clasificalo sol chinu mandarín, ente qu'otros asitiar como una caña estreme ya independiente.
Jin falar en cuasi tola provincia de Shanxi, sacante na zona baxa del valle del ríu Fen; bona parte del centru de la Mongolia Interior; según nes provincies de Hebei, Henan y Shaanxi. Dalgunes de les ciudaes que s'atopen dientro d'estes provincies inclúin a Taiyuan, Zhangjiakou, Hohhot, Jiaozuo y Yulin. En total, jin ye faláu por unos 45 millones de persones.
Igual qu'asocede con toles variedaes de chinu, hai una gran disputa ente quien consideren jin como una llingua o un dialeutu.
Comparanza léxica
Los numberales en distintes variedaes de chinu jin son:[1]
GLOSA Taiyuan Shenmu Pingyao PROTO-JIN '1' iəʔ2 iəʔ4 iɐ̞ʔ13 *iəʔ7 '2' ər45 ʌɯ53 ər35 *ər53 '3' sæ11 sɛ213 sɑŋ13 *sɑŋ? '4' sɿ45 sɿ53 sɿ35 *si⁵ '5' vu53 vu213 oɐ̞ʔ~o53 *wu? '6' liəo53 liəo53 liəo35 *liəo53? '7' tsʰiəʔ2 tsʰiəʔ4 tsʰiɐ̞ʔ13 *tsʰiəʔ³ '8' paʔ2 paʔ4 pɐ̞ʔ13 *paʔ³ '9' tɕiəo53 tɕiəo213 tɕiəo53 *tɕiəo53 '10' sə4 ʂəʔ4 ʂɐ̞ʔ53 *ʂəʔ4
Referencies
Bibliografía
- Hou Jingyi 侯精一 y Shen Ming 沈明 (2002). Jin-yu (晋语). En Hou Jingyi 侯精一 (Ed.) Xiandai Hanyu Fangyan Gailun 现代汉语方言概论. Shanghai: Shanghai Education Press. ISBN 7-5320-8084-6.