Hak-kâ-ngî, 客家話, 客話, 客家话, Hak-kâ-fa, Hak-kâ-va, 客话, Hak-fa y Hak-va
Faláu en
Faláu en Indonesia, Brunéi, República Popular China y Taiwán
Númberu de falantes
Falantes Tipu Añu
48 200 000llingua materna2019
Datos
Familia chinu y Llingües sinítiques
Sistema d'escritura Caráuteres chinos y Peh-oe-ji (es) Traducir
Reguláu por Guangdong y Council for Hakka Affairs (en) Traducir
Códigos
ISO 639-3 hak
Mapa de distribución
Cambiar los datos en Wikidata

El hakka o kejia (en chinu 客家话, pinyin kè jiā huà) ye una de les principales subdivisiones del idioma chinu faláu principalmente nel sur de China pol pueblu hakka.

Por cuenta de el so usu en rexones aisllaes, onde la comunicación llindar al ámbitu llocal, l'idioma hakka desenvolvió numberoses variantes o dialeutos que se falen en Guangdong, Fujian, Jiangxi, Guangxi, Sichuan, Hunan y Guizhou, incluyendo les islles de Hainan en China y Taiwán. El hakka nun ye entendible col mandarín, wu, minnan, y la mayoría de les variantes del idioma chinu.

Hai una diferencia de pronunciación ente'l dialeutu Hakka de Taiwán y el dialeutu del pueblu hakka. Ente los dialeutos de los Hakka, esta'l Moi-yan (梅县, pinyin: Meixian) dialeutu del pueblu hakka.

Aspeutos históricos, sociales y culturales

Etimoloxía

El nome del pueblu hakka, que son los predominantes falantes nativos orixinales nesti idioma "families d'acoyida" en :(mandarín: 客 kè) significa visitante (mandarín: 家 jiā) significa familia. Nel idioma Hakka hai distintes denominaciones una d'elles significa "Llingua materna de Guangdong" l'idioma de Guangdong ye'l cantones. Wikipedia nesti idioma tien lletres en alfabetu llatín. Nesti momentu esti idioma ta en víes d'estinción en Taiwán.[1]

Historia

El pueblu hakka tienen el so orixe en dellos episodios de migración dende'l norte al sur de China mientres los periodos de guerra y disturbios civiles. Los antepasaos de los hakka, vieno de l'actual provincies de Henan y Shaanxi, y traxeron con ellos distintes formes del chinu faláu. (De magar, la fala neses rexones convirtióse nos dialeutos del mandarín modernu.) La presencia de munches traces del idioma producir nel Hakka modernu, incluyendo les consonantes finales-p-t-k, que s'atopen n'otres llingües modernes del sur de China como nel cantones, pero que se perdieron nel norte de China como nel mandarín. La distancia ente'l hakka y el más conocíu cantonés puede comparase a la qu'esiste ente'l portugués y español, ente que'l mandarín pue ser comparáu col francés que ye más distante, y con una fonética distinta.

Dialeutos

L'idioma hakka tien dellos dialeutos rexonales. De los cualos Meixian son los condaos de Pingyuan 平远, Dabu 大埔, Jiaoling 蕉岭, Xingning 兴宁, Wuhua 五华, y Fengshun 丰顺. Cada unu dizse que tien los sos propios puntos especiales fonolóxicos. Por casu, el Xingning nun tien rima que termina en [m] o [p]. Estos hanse fundíu nes rimas [n] y [t], respeutivamente. Más allá de Meixian, el dialeutu de Hong Kong nun tien la [-o-] medial, de cuenta qu'ente que el dialeutu Meixian pronuncia'l calter [kwɔŋ˦], Hong Kong dialeutu hakka pronuncia como [kɔŋ˧], que ye similar al de los Hakka faláu na vecina Shenzhen.

Tanto como los finales y les vocales son importantes, los tonos varien tamién nos dialeutos hakka. La mayoría de los dialeutos hakka tienen seis tonos, tipificada pol dialeutu Meixian. Sicasí, hai dialeutos que perdieron tolos sos tonos Ru Sheng, y los personaxes orixinalmente d'esta clase de tonu distribúyense al traviés de la non-tonos Ru. Esti dialeutu ye Changting 长汀 que ta asitiáu na provincia de Fujian occidental.

El Hoi-LIUK (Hailu 海陆) un dialeutu hakka atópase en Taiwán. Esti dialeutu en particular contién consonantes postalveloar ([ʃ], [ʒ], [tʃ], etc), que nun suelen atopase n'otros idiomes chinos.

Descripción llingüística

Comparanza léxica

Los numberales en distintes variedaes de chinu hakka son:

GLOSA Hakka de
Guangdong
(Meixian)		Hakka de
Jiangxi
(Shangyou)		Hakka de
Fujian
(Liancheng)		Hakka de
Guangxi
(Hezhou)		PROTO-
HAKKA
'1'it¹ie55 i35jot⁵*jit⁵
'2'ŋi53nin55 ŋ11ŋ214*ŋi⁵
'3'sam44sã24 sa33θam52*sam53?
'4'si53sɿ11 si32θi45*si?
'5'ŋ31ŋ42 aŋ51m24*m̩~ŋ̩
'6'liuk¹tiu55 tiuʔ5luk214*ljuk⁵
'7'tsʰit¹tɕʰie55 tsʰi35tʰot⁵*tsʰit⁵
'8'pat²pa55 pa35pat34*pat35
'9'kiu31tɕiu42 kjau51tʃou55*kjau51
'10'sep⁵se55 ʂʅəʔ5ʃop214*ʂip⁵

Ver tamién

Referencies

  1. ↑ «p8». Archiváu dende l'orixinal, el 24 de xineru de 2008.

Bibliografía

  • Branner, David Prager (2000). Problems in Comparative Chinese Dialeutology — the Classification of Miin and Hakka. Berlin: Mouton de Gruyter. ISBN 31-101-5831-0.

Enllaces esternos

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.