Chevrolet Corvette
serie de modelos de automóviles (es)
automóvil deportivu
Información
Fabricante	General Motors
Llugar de producción	Flint (es)
Marca	Chevrolet
Web oficial

El Chevrolet Corvette ye un automóvil deportivu fabricáu pola marca d'Estaos Xuníos Chevrolet dende l'añu 1953. Ye fabricáu en Bowling Green, Kentucky, onde tamién s'atopa'l Muséu Nacional de Corvette. Enantes yera fabricáu en Flint, Michigan y Saint Louis, Missouri. Foi'l primera deportivu construyíu por Chevrolet.

Esisten siete generación d'esti deportivu d'Estaos Xuníos: C1 (1953-1962), C2 (1963-1967), C3 (1968-1982), C4 (1983-1996), C5 (1996-2004), C6 (2003-2013) y C7 (2013-presente). Fabríquense diverses versiones con distintes funciones dientro de cada xeneración. A lo llargo de los años, les versiones del coche ganaron premios de revistes como Motor Trend y Car and Driver, y d'organizaciones como la Sociedá d'Inxenieros Automotrices, y utilizóse a lo llargo de los años como coche de seguridá nes 500 milles d'Indianapolis dende 1978.

El Corvette de primer xeneración foi diseñáu por Harley Earl y presentáu ensin muncha acoyida'l 17 de xineru de 1953, motivu pol cual cuasi nun salió a producción.

Magar se viende so la marca Chevrolet nos Estaos Xuníos y otros llugares nel mundu, tamién se viende so la so propia marca Corvette n'Europa y Xapón, onde ye bastante raru esti modelu. L'automóvil construyir en versiones coupé y descapotable; la posibilidá d'una versión sedán tamién foi considerada polos executivos de GM.

Empiezos

La Segunda Guerra Mundial, ensin duldes, impulsó l'ablayada industria automotriz americana, llogrando que los norteamericanos desenvolvieren nuevos autos deportivos. El Corvette ye frutu d'una pasión polos autos, d'una coxuntura comercial y de un deséu latente de demostrar que son capaces de construyir un auto deportivu norteamericanu coles mesmes o meyores prestaciones que munchos otros autos deportivos europeos. La hestoria del Chevrolet Corvette remontar al añu de 1951, cuando empezaba a surdir la esixencia d'una vecería cada vez más sofisticada y susceptible a los autos deportivos europeos como'l Jaguar XK120 y otros. Ye por esto que-y correspuende a Europa, parte del méritu de la so esistencia güei día. En 1951, Nash Motors empezó a vender un automóvil deportivu de dos places, el Nash-Healey, que se realizó en collaboración col diseñador italianu Pinin Farina y l'inxenieru británicu Donald Healey, pero hai pocos modelos de preciu moderáu. Earl convenció a General Motors de que tamién precisaríen construyir un deportivu de dos places y, col so equipu de proyeutos especiales, empezó a trabayar nel nuevu coche esi añu, que foi'l llamáu en códigu "Proyeutu Opel". La resultancia foi'l Corvette 1953, dau a conocer al públicu nesi añu por Motorama Car Show. El conceutu orixinal pal emblema de Corvette incorporaba una bandera americana nel diseñu, pero camudóse muncho primero de la producción dende l'asociación de la marca con un productu que foi mal vistu.

C1 (1953-1962)

Chevrolet Corvette C1 del añu 1954.

Corvette roadster de 1958.

La fabricación de la primer xeneración empezó en 1953 y terminó en 1962. El Corvette C1 ye comúnmente conocíu como «exa sólida», debíu al fechu de que la suspensión trasera independiente nun tuvo disponible hasta l'apaición del modelu Sting Ray en 1963.^[1]

Con producción llindada pol fechu de que toles unidaes fueron construyíes y montaes a mano, el Corvette de 1953, con un total de namái 300 unidaes producíes, ye'l modelu más raru y solicitáu del Corvette. Con pocos cambeos, sacante por opciones de color y los númberos de producción, el modelu de 1954 ye l'últimu Corvette en tener un motor de seis cilindros. L'añu 1955 vio la introducción del motor V8, reemplazando al motor de seis cilindros en llinia "Blue Flame". Dexando a un llau los motores, el modelu de 1955 pue ser estremáu pol so logo, la "V" nel Corvette ye ampliada y de color doráu, significando'l motor V8 sol capó.

C2 Sting Ray (1963-1967)

Chevrolet Corvette Sting Ray coupé con luneta estremada (1963).

Modelu espuestu la edición del añu 2014 del Salón del Automóvil de Vigo.

La segunda xeneración del Corvette foi diseñada por Larry Shinoda con gran inspiración d'un anterior diseñu llamáu «Corvette Q», creáu por Peter Brock y Chuck Pohlmann so la direición de Bill Mitchell.^[2] La so producción empezó en 1963 y terminó en 1967. Introduciendo un nuevu nome, "Corvette Sting Ray", l'añu del Corvette 1963 foi'l primer añu pa un cupé cola so carauterística división na luneta trasera según una suspensión trasera independiente. La división de la ventana posterior suspender en 1964 por cuenta de problemes de seguridá. Por cuenta de que fixeron el diseñu demasiáu ocupáu, la ventilación tamién se cortó.

La so velocidá maxima ye de 216 kph

Corvette Grand Sport

Chevrolet Corvette Grand Sport de 1963.

En 1962 Zora Arkus-Duntov, inxenieru en xefe de Corvette, esmolecíu polo que Ford taba faciendo col Shelby Cobra empecipió un programa pa producir una versión allixerada del modelu C2 basada nun prototipu del nuevu Corvette 1963. El programa de Duntov entamaba la fabricación de 125 unidaes del Corvette Grand Sport, col fin de faelos elegibles pa les carreres internacionales de Gran Turismu de la FIA. Pero cuando los altos executivos de General Motors enterar del proyeutu secretu de Duntov, el programa foi deteníu y tan solo fueron construyíes cinco unidaes. Los cinco vehículos sobrevivieron hasta'l presente y formen parte de coleiciones privaes. Esti desenvolvimientu en particular, atopar ente los más acobiciaos y cotizaos modelos de Corvette enxamás construyíos.

Los cinco coches participaron en pruebes importantes como Daytona y Sebring y fueron conducíos por afamaos pilotos d'esos tiempos, tales como Roger Penske, Jim Hall, y Dick Thompson y Don Yenko ente otros. Dick Thompson foi'l primer pilotu en ganar una carrera nel Grand Sport, ganando en 1963 la carrera en Watkins p'autos deportivos de la SCCA col Grand Sport 004.

El Corvette Grand Sport foi utilizáu en competición dende 1963 hasta 1965 y emplegó distintos motores, pero'l motor de fábrica más utilizáu foi'l de 377 pulgaes cúbiques de desplazamientu: este utilizaba un bloque pequeñu y taba construyíu totalmente n'aluminiu, alimentáu por cuatro carburadores Weber, apurriendo 550 CV (410 kW) a 6400 rpm. Los paneles de la carrocería y puertes facer de fibra de vidriu p'amenorgar el pesu y el xasis construyir con base de tubos d'aceru llixero. Tamién se fixeron 50.000 retruques de 290 CV.

C3 Stingray (1968-1982)

Corvette C3 descapotable.

La tercer xeneración o "Tiburón", el modelu de Chevrolet "Mako Shark II" (diseñáu por Larry Shinoda), empezó en 1968 y terminó en 1982. 1968 marcó la introducción de la llinia de coches de xuguete Hot Wheels (agora famosa) de Mattel. General Motors fixera'l so meyor intentu pa caltener l'apaición d'un próximu coche de callao, pero'l llanzamientu de la llinia de Hot Wheels delles selmanes antes de la inauguración del Corvette, tenía una cierta versión de particular interés pa los aficionaos al Corvette: el "Custom Corvette", un autorizáu modelu GM del Corvette 1969.

C4 (1983-1996)

Corvette C4 Convertible (1989–1996).

La producción de la cuarta xeneración del Corvette empezó en 1983 col modelu 1984. El modelu del añu 1983 foi omitíu por cuenta de los problemes de producción, anque los 44 prototipos del modelu 1983 completáronse. Una parte de producir amosar nel Muséu Nacional de Corvette en Bowling Green, Kentucky. La producción del Corvette C4 empezó en 1983 col modelu 1984 y remató en 1996.

C5 (1997-2004)

Corvette C5 (1997–2004).

Corvette C5 Convertible.

La producción del Corvette C5 empecipiar en 1997 y terminó col modelu del añu 2004. Chevrolet usó automóviles como'l Nissan 300ZX y el Mazda RX-7 como puntos de referencia pa la calidá y l'estilu, por cuenta de les crítiques del Corvette C4 que recibió en comparanza colos sos rivales xaponeses. El C5 podía algamar una velocidá máxima de 291 km/h (181 mph) y foi xulgáu pola prensa del motor que foi ameyoráu en cuasi toles árees comparáu col Corvette anterior, gracies a la so ameyorada rixidez estructural y el so diseñu más curvilliniu. La configuración del C5 ye de motor central delanteru y tracción trasera. La versión Z06 del añu 2001 (socesor del C5 de capota dura, incorporáu en 1998) llegaba a los 385 CV, ente que la versión anterior llegaba a unos 335 CV. Esti aumentu na potencia foi la resultancia d'utilizar el motor LS6, anque ésti solo usóse na versión de capota dura. El C5 descapotable nun camudó al motor LS6, y, poro, llograba 50 CV menos que'l cupé. En 2002, la potencia del Z06 aumentó a 405 CV.

C6 (2005-2013)

Corvette C6 ZR1.

El Corvette C6 ye bien similar al C5. Esencialmente estrémase poles meyora téuniques y cambéu de la parte frontera y trasera, ente otros detalles. El Corvette C6 base tien 442 CV, y la versión Z06 512 CV. En 2008, un Corvette C6 conducíu por Antonio García ganó les 24 hores de Le Mans na so categoría. La variante del Corvette, agora conocida oficialmente como ZR1, foi reportada per primer vegada por delles publicaciones impreses y n'internet quien especulaben que Chevrolet taba desenvolviendo una super producción de les versiones d'altu rendimientu del Corvette y yera internamente llamada "Diañu azul" ("Blue Devil", n'inglés, llamáu asina polos colores del equipu de baloncestu de la Universidá Duke, onde xugaba Rick Wagoner, direutor executivu de GM). Wagoner ye citáu diciendo: "Pregunto qué pueden faer por 100 000 dólares?", mientres una xunta de la xunta direutiva de GM pa falar de los diseñadores de Chevrolet. La versión de producción debutó nel Salón del Automóvil de Detroit de 2008 y tuvo disponible como modelu 2009. El so motor de 638 CV ye'l más potente utilizáu na producción d'un Corvette hasta la fecha.

C7 (2013-presente)

Corvette C7 Stingray 2013.

Chevrolet presentó'l Corvette de séptima xeneración a principios de 2013.

La versión Stingray tien un motor LT1 V8 atmosféricu de 6,2 llitros, forníu con inyeición direuta de combustible y apertura de válvules variable, que desenvuelve 455 hp de potencia y 460 lbft de par motor máximu. El Stingray acelera de 0 a 100 km/h en menos de cuatro segundos y tien una aceleración llateral de más de 1g. Espérase que sía'l Corvette más eficiente de la hestoria, entepasando los 11,05 km/l de consumu de combustible del modelu actual d'alcuerdu al envaloráu de la EPA.

La so interior cuenta con pieces de fibra de carbonu, aluminiu y materiales en piel cosíos a mano. La consola tien pantalles dobles d'ocho pulgaes configurables pa conductor y infoentretenimiento.

Materiales llixeros, incluyendo arca y el panel de techu desmontable de fibra de carbonu; defenses, puertes y paneles esteriores traseros de material compuesto; paneles inferiores compuestos de nanocarbono y un nuevu marcu d'aluminiu qu'ayuden a pasar el pesu escontra tras pa un balance de pesu óptimo de 50/50, que dexa una rellación potencia-pesu de clase mundial.

Automovilismu

Chevrolet Corvette C6.R na American Le Mans Series 2011

En 1999, Chevrolet empezó a competir oficialmente en campeonatos de gran turismos col Corvette. Nes 24 Hores de Le Mans llogró seis victories na clase GT1 (2001, 2002, 2004, 2005, 2006 y 2009) y dos na clase GTE-Pro (2011 y 2015). Nes 24 Hores de Daytona de 2001 llogró la victoria absoluta, superando a los prototipos.

Na American Le Mans Series, el Corvette llogró ocho campeonatos d'equipos de la clase GT1 dende 2001 hasta 2008 y dos na clase GT en 2012 y 2013. Amás, foi campeón de la clase GT1 de la European Le Mans Series en 2008 y 2009.

El Corvette foi pace car en numberoses ediciones de les 500 milles d'Indianapolis. El C3 dir en 1978, el C4 convertible en 1986 y 1994, el C5 en 1998, 2002 y 2004, el C6 dende 2005 hasta 2008, el C6 ZR1 en 2011, el C7 Corvette Stingray en 2013 y el C7 Z06 en 2015. EA

Na cultura popular

• Un Chevrolet Corvette Grand Sport 1970 color gris platiáu apaez na película Fast Five.
• Apaez nes sagues de Need for Speed.
• Un C7 2013 verde y negru apaez na cinta Transformers: la era de la estinción siendo la manera alterna del autobot Crosshairs.

• Chevrolet Corvette 2017 L'últimu miembru de la gama de Corvette, the Grand Sport 2017 caltién l'espíritu de les carreres del modelu orixinal de 1963, combinando la potencia del llexendariu motor LT1 de 6.2L con un xasis llixeru, diseñáu pa les carreres, y un paquete aerodinámicu p'aprovir un manexu y agarre ameyoraos.

La evolución d'una lleenda Auto deportivu Corvette

Grand Sport 1963

Nacíu p'apoderar la pista, el Corvette Grand Sport 1963 foi creáu con materiales llixeros y la potencia d'un 377 CI V8 de bloque pequeñu de 6.2L. Creáronse cinco prototipos, pero non se subestima el so impautu nel futuru de Chevrolet nes carreres. Inda esisten los cinco modelos orixinales Grand Sport.

Auto deportivu Corvette Grand Sport 1996

En 1996, el Corvette Grand Sport tornó a la gama con un modelu llindáu de 1,000, lo que foi'l final de la producción de la cuarta xeneración Corvette. Esti modelu foi forníu col motor d'altu desempeñu LT4 V8, amás del xasis ZR1, y llevaba la icónica pintura Azul Almirante con una franxa blanca y marques hash en colloráu.

Auto deportivu Corvette Grand Sport 2010

El Grand Sport 2010 foi montáu nun xasis Z06 más anchu con un motor de 6.2L LS3 V8 de 436 caballos. La combinación perfecta de desempeño/eficiencia, viaxando de 0 a 60 en 3.95 segundos y llogrando 1.0g na pista de deslizamiento qu'ufierta una economía de combustible en carretera de 26 MPG según la EPA. El paquete Heritage llevaba les marques hash sobre los guardafangos delanteros.

la carrocería del corvette stingray convertible puede escoyese ente 10 distintos colores, apurre un desempeñu xeneral del autu en combinación col so poderosu v8; tien un a estructura d'aluminiu que remplaza l'aceru, tola estructura túvose que faer dende 0 pa poder soportar les especificaciones d'un auto deportivu cola so esixencia

Referencies

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Chevrolet Corvette.
• Chevrolet Corvette C7: llistu pal 2012
• Detroit 2013: Chevrolet Corvette Stingray
• Historia del Corvette