Oríxenes

La zona de Charleroi quedó asitiada nel periodu Prehistóricu, con muertes d'actividaes comerciales y metalúrxiques xunto al Sambre. Dellos edificios públicos, templos y villes fueron construyíos nesti llugar mientres el periodu del imperiu romanu. Tamién s'afayaron diverses sepultures, con xoyes y armes nel so interior. La primer mención del llugar por escritu, col nome de Charnoy data del sieglu IX y atopóse en l abadía de Lobbes, qu'ufierta una llista de poblaciones vecines y zones onde cobrar el diezmu. Mientres la Edá Media, Charnoy foi namái una más de les pequeñes poblaciones de la zona, con non más de cincuenta habitantes, y como parte del Condáu de Namur.

Fundación

La historia de la ciudá empieza en 1666. Na primavera d'esi añu, Francisco Castel Rodrigo, Gobernador de los Países Baxos al serviciu de Carlos II d'España, qu'entós daquella cuntaba con cinco años, espropió los terrenes a los nobles locales pa construyir una fortaleza al llau del Sambre. En setiembre del mesmu añu, el nome de Charnoy foi oficialmente reemplazáu pol de l'acabante fundar ciudá de Charles-Roy (Rey Carlos), asina llamada n'honor de Carlos II. El cronograma FVNDATVR CARULOREGIVM (MDCLVVVI), puede reparase na entrada de Charnoy dende l'añu 1666. Un añu más tarde, l'exércitu de Lluis XIV so les órdenes de Turenne llogró tomar la fortaleza. Vauban completó los trabayos de fortificación; asegurándose amás el so futuru colos privilexos asociaos: una ponte foi construyíu sobre'l ríu y el terrén llibre foi distribuyíu ente los habitantes.

Dende 1666 hasta la revolución belga

Pocu dempués de la so fundación, la nueva ciudá que s'atopaba so mandatu holandés, foi vencida a los españoles en 1678 (Tratáu de Nijmegen), tomada polos franceses en 1693, vencida nuevamente a los españoles en 1698 (Tratáu de Rijswijk) y darréu tomada por holandeses, franceses y austriacos en 1714 (Tratáu de Baden). El Príncipe de Conti francés tomó la ciudá nuevamente en 1745, pero foi vencida a Austria en 1748, empecipiando un periodu de prosperidá sol mandatu de José II. Les industries del cristal, l'aceru y el carbón, que veníen funcionando dende un sieglu antes, floriaron mientres esti periodu.

Los conflictos empezaron nuevamente en 1790, añu d'entamu de los conflictos civiles, naquel momentu liderada polos Estaos Xuníos de Bélxica. Los austriacos tomaron la ciudá, sicasí fueron espulsaos d'ella polos franceses tres la batalla de Jemappes el 6 de payares de 1792, pero reconquistada tan solo cuatro meses más tarde. El 12 de xunu de 1794, l'exércitu de Sambre-et-Meuse revolucionariu francés so les órdenes de Jean-Baptiste Jourdan, estableció la so sede en Charleroi y llogró una victoria decisiva na batalla de Fleurus. La ciudá foi conocida sol nome revolucionariu de Llibre-sur-Sambre hasta 1800. Napoleón permaneció en Charleroi mientres un par de díes en xunu de 1815, xustu antes de la Batalla de Waterloo. Tres la so derrota, tola zona foi anexonada a los Países Baxos y construyéronse nuevos murios alredor de la ciudá.

Dende 1830 hasta l'actualidá

La Revolución belga de 1830 dio a la zona la so llibertá respeuto de los Países Baxos, introduciéndola amás nun nuevu periodu de prosperidá, inda basada principalmente nes industries del cristal, la metalurxa y el carbón, denominándose la zona “país negru” (en francés pays noir). Tres la Revolución Industrial, Charleroi beneficiar d'un aumentu de la productividá de la industria metalúrxico. Xente de toa Europa viose atraida poles oportunidaes económiques qu'esto representaba y la so población creció rápido. En 1871, los murios alredor de la ciudá viniéronse embaxo.

Tuvieron llugar duros enfrentamientos mientres la Primer Guerra Mundial dada l'allugamientu estretégica de la ciudá respeuto al Sambre. Tres la Segunda Guerra Mundial, Charleroi viose empuesta a un gran cayente de la so industria pesao. Tres la so fusión con delles llocalidaes cercanes en 1977, la ciudá sigue siendo a día de güei, la más grande de Valonia y la cuarta mayor de Bélxica.

Eleiciones municipales

Aereu

L'Aeropuertu de Bruxeles-Charleroi en Gosselies, a 7 km al norte del centru, foi inauguráu en 1919 como escuela de vuelu.^[7] Más tarde, esti aeropuertu allugó la factoría de construcción de los aviones Fairey so llicencia.^[8]

Aeropuertu de Charleroi.

Сatedral

Gosselies ye anguaño utilizáu como aeropuertu alternativu a Bruxeles. L'aereollinia de baxu costu Ryanair ye la mayor aereollinia operadora nel aeropuertu, xunto con vuelos de Wizz Air, Jet4you y (mientres los branos namái) On Air (aereollinia). Los vuelos chárter vacacionales tamién acostumen a utilizar esti aeropuertu.

Inauguróse una nueva terminal en xineru de 2008,^[9] reemplazando a l'anterior edificación que yá se quedó pequeña al superar la so capacidá dende faía abondo tiempu.

Bruxeles atopar a 47 km al norte del aeropuertu de Charleroi.

Tresporte públicu

El tresporte públicu ta operáu por TEC (Transport En Commun), la compañía de tresporte públicu valona. La gran rexón de Charleroi ta sirvíu per llinia d'autobús y un sistema de metro llixeru (Métro Léger de Charleroi). Parte d'este ye famosu por usar unu de los restantes sistemes de tranvía estrechu, l'antiguu sistema belga de tranvíes nacionales.